Book,Page,LineNumber,Text
48,0011,001,สมัยต่อมาจากนั้น    สตรีผู้นั้นเกิดโรคอย่างหนึ่งตาย   ไปบังเกิดใน  
48,0011,002,"วิมานทองขนาด  ๑๒ โยชน์      ภพดาวดึงส์    นางมีเทพอัปสร ๑,๐๐๐"
48,0011,003,เป็นบริวาร.       ก็ด้วยอำนาจที่นางถวายตั่งเป็นทาน      จึงบังเกิดบัลลังก์
48,0011,004,"[เตียง,  ตั่ง  แท่น ]  ทอง  ลอยไปในอากาศแล่นเร็ว ชั้นบนมีราชรถทรวด"
48,0011,005,ทรงดังเรือนยอด.   ด้วยเหตุนั้น   วิมานนี้จึงเรียกว่า   ปีฐวิมาน.   แท้จริง
48,0011,006,วิมานตั่งนั้น  เป็นทองส่องให้เห็นความเหมาะสมกับกรรม  เพราะนางลาด
48,0011,007,ผ้าสีทองถวาย   ชื่อว่า   แล่นไปเร็ว   เพราะกำลังปีติแรง    ชื่อว่า    ไปได้ 
48,0011,008,ตามชอบใจ     เพราะนางถวายแก่ทักขิไณยบุคคลโดยจิตชอบ     ได้ชื่อว่า
48,0011,009,ประกอบด้วยความงดงาม  น่าเลื่อมใสพร้อมสรรพ   เพราะสมบัติคือความ
48,0011,010,เลื่อมใสโอฬาร.
48,0011,011,ต่อมาวันมหรสพวันหนึ่ง     เมื่อเทวดาทั้งหลาย      พากันไปสวน
48,0011,012,นันทนวัน    เพื่อเล่นกรีฑาในอุทยาน   ด้วยอานุภาพอันเป็นทิพย์ของตน ๆ
48,0011,013,"เทวดาองค์นั้น ทรงนุ่งผ้าทิพย์ประดับด้วยทิพยาภรณ์  มีเทพอัปสร  ๑,๐๐๐"
48,0011,014,เป็นบริวาร   ก็ออกจากภพของตน ขึ้นสู่วิมานตั่งนั้น  ส่องแสงสว่างดั่งดวง
48,0011,015,จันทร์  ดวงอาทิตย์โดยรอบ   ด้วยเทวฤทธิ์ยิ่งใหญ่ด้วยสิริโสภาคย์ตระการ
48,0011,016,ไปยังอุทยาน.   ก็สมัยนั้น    ท่านพระมหาโมคคัลลานะ   เที่ยวเทวจาริกไป
48,0011,017,โดยนัยที่กล่าวแล้วในหนหลัง     เข้าไปยังภพดาวดึงส์     แสดงองค์ไม่ไกล
48,0011,018,จากเทวดาองค์นั้น.  เทวดาองค์นั้น  เห็นท่านก็มีความเลื่อมใสมีความเคารพ
48,0011,019,มีกำลังพรั่งพร้อม      จึงรีบลงจากบัลลังก์เข้าไปหาพระเถระ.     กราบด้วย
48,0011,020,เบญจางคประดิษฐ์แล้วยืนนมัสการประคองอัญชลีอันรุ่งเรืองด้วยทศนัข
48,0011,021,สโมธาน  [ชุมนุม  ๑๐  นิ้ว].     พระเถระเห็นประจักษ์ถึงกุศลและอกุศล