Book,Page,LineNumber,Text
50,0001,001,<H1>พระสุตตันตปิฎก
50,0001,002,ขุททกนิกาย   เถรคาถา</H1>
50,0001,003,<H1>เล่มที่  ๒   ภาคที่   ๓   
50,0001,004,ตอนที่  ๑</H1>
50,0001,005,<H4>ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น</H4>	
50,0001,006,<H1>  เถรคาถา</H1>
50,0001,007,[๑๓๗]       ขอท่านทั้งหลายจงฟังคาถาอันน้อมเข้าไป
50,0001,008,สู่ประโยชน์   ของพระเถระทั้งหลาย  ผู้มีตนอันอบรม
50,0001,009,แล้วบันลืออยู่    ดุจการบันลือแห่งสีหะทั้งทลาย    ซึ่ง
50,0001,010,เป็นสัตว์ประเสริฐ  ว่าเหล่าสัตว์ที่มีเขี้ยวทั้งหลาย   ที่
50,0001,011,ใกล้ถ้ำภูเขา  ฉะนั้น  ก็พระเถระเหล่านั้น  มีชื่อ  มีโคตร
50,0001,012,มีธรรมเป็นเครื่องอยู่   มีจิตน้อมไปแล้วในธรรมตามที่
50,0001,013,ปรากฏแล้ว  มีปัญญา  เป็นผู้ไม่เกียจคร้าน    อยู่ใน
50,0001,014,เสนาสนะอันสงัด   มีป่า   คนไม้  และภูเขาเป็นต้นนั้น ๆ
50,0001,015,ได้เห็นธรรมแจ่มแจ้ง  และได้บรรลุนิพพาน   อันเป็น
50,0001,016,ธรรมไม่แปรผัน  เมื่อพิจารณาเห็นผล  อันเป็นที่สุดกิจ
50,0001,017,ซึ่งตนทำเสร็จแล้ว  จึงได้ภาษิตเนื้อความนี้.