Book,Page,LineNumber,Text
50,0036,001,จึงพากันเข้าสมาบัติ.   เมื่อพระตถาคตเจ้า  ประทับนั่ง   เข้านิโรธสมาบัติตลอด  
50,0036,002,๗ วัน  เมื่อถึงเวลาภิกขาจาร  อันเตวาสิกทั้งหลาย  ต่างบริโภคมูลผลาผลในป่า
50,0036,003,ในเวลาที่เหลือ  ก็ยืนประคองอัญชลี  แด่พระพุทธเจ้า. 
50,0036,004,ส่วนนันทดาบส   ไม่ยอมไปภิกษาจาร  ทรงฉัตรดอกไม้  (ถวายพระ-
50,0036,005,ศาสดา)   ยังเวลาให้ล่วงไปด้วยปีติสุขอย่างเดียว   ตลอด   ๗   วัน.   พระศาสดา
50,0036,006,ตรัสสั่งพระสาวกรูปหนึ่ง     ผู้ประกอบไปด้วยองค์  ๒    คือ  องค์แห่ง 
50,0036,007,ภิกษุผู้อยู่โดยไม่กิเลส    และองค์แห่งภิกษุผู้เป็นทักขิไณยบุคคล   ว่า    เธอจง
50,0036,008,กระทำอนุโมทนาถึงอาสนะที่สำเร็จด้วยดอกไม้   แก่หมู่ฤาษี.   ภิกษุรูปนั้น   มีใจ
50,0036,009,ยินดีแล้ว   ดุจทหารผู้ใหญ่  ได้รับพระราชทานลาภใหญ่  จากสำนักของพระเจ้า
50,0036,010,จักรพรรดิ (เลือกสรร)  เฉพาะพุทธวจนะ.  คือ พระไตรปิฏก  มาทำอนุโมทนา.
50,0036,011,ในที่สุดแห่งเทศนาของภิกษุนั้น    พระศาสดาทรงแสดงธรรมด้วยพระองค์เอง.
50,0036,012,"ในเวลาจบเทศนา     ดาบส   ๔๔,๐๐๐ ทั้งหมดบรรลุพระอรหัตแล้ว"
50,0036,013,พระศาสดาทรงเหยียดพระหัตถ์ออก   ตรัสว่า  เธอทั้งหลาย  จงเป็นภิกษุมาเถิด
50,0036,014,ผมและหนวดของดาบสเหล่านั้น     อันตธานไปในทันใดนั้นเอง.    บริขาร  ๘
50,0036,015,สวมใส่อยู่แล้วในกาย  (ของดาบสเหล่านั้น  )  ครบถ้วน.   ดาบสเหล่านั้นเป็นดุจ
50,0036,016,พระเถระผู้มีพรรษา  ๖๐  แวดล้อมพระศาสดาแล้ว.     ส่วนนันทดาบส  ไม่
50,0036,017,ได้บรรลุคุณพิเศษ   เพราะมีจิตฟุ้งซ่าน.    ได้ยินว่า    นันทดาบสนั้น   จำเดิม
50,0036,018,แต่เริ่มฟังธรรม   ในสำนักของพระเถระ   ผู้อยู่อย่างปราศจากกิเลส   ได้เกิดจิต-
50,0036,019,ตุปบาทขึ้นว่า โอหนอ  แม้เราพึงได้ธุระ  อันพระสาวกนี้ได้แล้ว  ในศาสนาของ
50,0036,020,ของพระพุทธเจ้า   ผู้จะเสด็จอุบัติในอนาคตกาล.
50,0036,021,ด้วยปริวิตกนั้น     นันทดาบสจึงไม่สามารถทำการแทงตลอดมรรค
50,0036,022,และผลได้.   แต่ท่านได้ถวายบังคมพระตถาคตเจ้า   แล้วยืนอยู่เฉพาะพระพักตร์
50,0036,023,กราบทูลว่า  ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ   ภิกษุผู้กระทำอนุโมทนาถึงอาสนะที่ทำด้วย