Book,Page,LineNumber,Text 50,0040,001,เราห้ามใจอันหมักหมมด้วยสังกิเลสอย่างนี้ ในที่นั้น 50,0040,002,เรากล่าวธรรมกถานานาชนิด ห้ามจิตจากบาปธรรม 50,0040,003,เมื่อเรามีปิติอยู่ด้วยความไม่ประมาทอย่างนี้ เวลา ๓ 50,0040,004,หมื่นปี ล่วงเลยเราผู้อยู่ในป่าใหญ่ไปแล้ว พระสัมมา 50,0040,005,สัมพุทธเจ้า พระนามว่า ปทุมุตตระ ทรงเห็นเรา 50,0040,006,ผู้ยินดีแล้วในความไม่ประมาท ผู้แสวงหาประโยชน์ 50,0040,007,อันอุดม จึงเสด็จมายังสำนักของเรา. พระพุทธเจ้าผู้มี 50,0040,008,พระรัศมี ดังสีทองชมพูนุท ประมาณมิได้ ไม่มีใคร 50,0040,009,เปรียบ ไม่มีใครเสมอด้วยพระรูปพระโฉม เสด็จ 50,0040,010,จงกรมอยู่บนอากาศในเวลานั้น พระพุทธเจ้าผู้ไม่มี 50,0040,011,ใครเสมอด้วยพระญาณ เสด็จจงกรมอยู่บนอากาศใน 50,0040,012,เวลานั้น ดังพญารังมีดอกบานสะพรั่ง เหมือนสายฟ้า 50,0040,013,(แลบ) ในกลุ่มเมฆ พระองค์เสด็จจงกรมอยู่บนอากาศ 50,0040,014,ในเวลานั้น ดุจพญาราชสีห์ตัวไม่เกรงใคร ดุจพญาช้าง 50,0040,015,ตัวองอาจ ดุจพญาเสื่อโคร่งตัวไม่ครั่นคร้าม พระพุทธเจ้า 50,0040,016,ผู้มีพระรัศมีดังสิงคี ส่องสว่างดังถ่านเพลิงไม้ตะเคียน 50,0040,017,มีพระรัศมีโชติช่วงดังดวงแก้วมณี เสด็จจงกรมอยู่บน 50,0040,018,อากาศในเวลานั้น พระพุทธเจ้ามีพระรัศมีเปรียบดัง 50,0040,019,เขาไกรลาสอันบริสุทธิ์ เสด็จจงกรมอยู่บนอากาศใน 50,0040,020,เวลานั้น ดังพระจันทร์ในวันเพ็ญ ดุจพระอาทิตย์ใน 50,0040,021,เวลาเที่ยง เวลานั้น เราได้เห็นพระองค์เสด็จจงกรมอยู่ 50,0040,022,บนอากาศ จึงคิดอย่างนี้ว่า สัตว์ผู้นี้เป็นเทวดาหรือว่า 50,0040,023,เป็นมนุษย์ นระเช่นนี้ เราไม่เคยได้ยินได้ฟัง หรือ