text
stringlengths 0
342
|
---|
Forsöngvarinn: |
Það er svo margt, ef að er gáð, |
sem um er þörf að ræða. |
Ég held það væri heilla ráð |
að hætta nú að snæða. |
Fólkið: |
Heyrið þið snáða! |
Hvað er nú til ráða? |
Það mun bezt að bíða |
og hlýða. |
Forsöngvarinn: |
Á einum stað býr þrifin þjóð, |
með þvegið hár og skjanna, |
við húsbændurna holl og góð, |
sem hundrað dæmi sanna. |
Fólkið: |
Hvað er að tarna? |
Hvað sagðirðu þarna? |
Mættum við fá meira |
að heyra! |
Forsöngvarinn: |
Mér hefur verið sagt í svip, |
að sig hún taki að ygla |
og ætli nú að eignast skip, |
þótt enginn kunni að sigla. |
Fólkið: |
Við litlu má gera, |
látum svona vera. |
Þeir ýtast þá með árum |
á bárum. |
Forsöngvarinn: |
Nú eru líka níu menn, |
sem nóttina eiga að stytta, |
þó varla nokkur viti enn, |
hve vænlegt ráð þeir hitta. |
Fólkið: |
Segðu ekki lengur! |
Seinna veit, hvað gengur. |
Mættum við fá meira |
að heyra! |
Forsöngvarinn: |
Á einum stað býr einnig fólk, |
sem alltaf vantar brýni. |
Það lifir þar á mysu og mjólk, |
en mest á brennivíni. |
Fólkið: |
Æ, hvaða skrambi! |
Ætli þeir standi á þambi? |
Mættum við fá meira |
að heyra! |
Forsöngvarinn: |
Þar hefur verið sofið sætt, |
en sungið nokkru miður, |
og ullin fremur illa tætt, |
en allra bezta fiður. |
Fólkið: |
Ætli það sé undur, |
þótt á þá renni blundur! |
Mættum við fá meira |
að heyra! |
Forsöngvarinn: |
Þar eru blessuð börnin frönsk, |
með borðalagða húfu, |
Subsets and Splits