id
stringlengths 1
7
| url
stringlengths 31
715
| title
stringlengths 1
247
| text
stringlengths 10
426k
|
|---|---|---|---|
1334781 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%A8%D0%B0%D0%BC%D0%BF%D0%BE%D0%BD | Шампон | <s>Шампон () — козметичко средство, обично во течен облик, кој се користи за миење на косата.</s><s>Се користи така што се нанесува на влажна коса, лесно се трие во темето, а потоа се плакне косата.</s><s>Некои луѓе користат балсам после миење со шампон.</s><s>Исто така, постојат шампони наменети за животни што можат да содржат инсектициди или други лекови за лекување на кожни заболувања или за отстранување на паразити.</s><s>Шампонот е мешавина од неколку состојки — вода (околу 80 %), сурфактанти (површински активни супстанции, најчесто натриум лауретсулфат и натриум лаурилсулфат), конзерванси, згуснувачи, мириси, природни масла и витамини, како и неоргански соли.</s><s>Главната улога на шампонот — миењето — ја врши водата и сурфактантите.</s><s>Природните масла, витамините или другите состојки, според производителите, помагаат за зајакнување на косата или имаат други поволни дејства, но опитно не се докажани.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Надворешни врски
__СОСОДРЖИНА__
__ИНДЕКС__</s>
|
1334784 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%E2%80%9E%D0%91%D1%80%D0%B0%D1%82%D1%81%D1%82%D0%B2%D0%BE%E2%80%9C%20%28%D0%B2%D0%B5%D1%81%D0%BD%D0%B8%D0%BA%201942%29 | „Братство“ (весник 1942) | <s>„Братство“ ― орган на Окружниот Комитет - Тетово.</s>
<s>Од весникот Братство излегле два броја.</s><s>Првиот на 17 август 1942 година, а вториот на 23 август истата година.</s><s>Весникот го уредувал Крсте Црвенковски.</s>
<s>Бил дистрибуиран (растуран) во Тетово, Гостивар, Кичево и Дебар.</s><s>Се печател во Тетово во окружната партиска техника.</s><s>Се печател на македонски јазик.</s><s>Ѝ двата негови броја се зачувани.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Македонски весници
Демократска Федерална Македонија
Печатени медиуми во Македонија
Појавено во 1942 година во Македонија</s>
|
1334786 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%A4%D0%B0%D1%82%D0%BA%D0%B0 | Фатка | <s>Фатка — парче текстил (често ватиран) или силикон што се користи за заштита на раката кога се држи топла кујнска опрема за готвење, како тенџериња и тави.</s><s>Често се изработени од полиестер и/или памук.</s><s>Фатките може да се направени од памучно предиво како занаетчиски проект/народна уметност.</s>
<s>Фатката нуди едновремена заштита само за една рака.</s><s>За да се подигне тава со две жешки рачки со двете раце, потребни се две фатки.</s><s>За држење на жешко парче опрема, фатката се преклопува околу него и се фаќа со рака.</s><s>Во случај фатката да има една гумена површина, таа е од страната на кујнската опрема, а ткаенината е од страната на раката.</s>
<s>Кога се направени од текстилна ткаенина, фатките обично имаат внатрешен слој од материјал што обезбедува топлинска изолација, сместен меѓу повеќе шарени или украсни надворешни страни.</s><s>Најчестиот вид достапен во трговијата во денешно време има облик на квадрат, со должина на страните што се движи од 13 см до 25 см и малку заоблени агли и текстилна клучка на еден од аглите за закачување.</s>
<s>Културни употреби</s>
<s>Во текот на историјата на фатките, тие се користеле и како репрезентативен симбол на различни културни движења.</s><s>За време на Аболиционистичкото движење во Соединетите Држави, на нив се покажувала поддршката за каузата на аболиционистите.</s><s>Тие им овозможиле на жените некој начин случајно да се идентификуваат како дел од Аболиционистичкото движење без отворено да го изразуваат тоа.</s><s>Дополнително, понекогаш се користи од културите на Кајун како дел од нивните маски Марди Гра.</s><s>За време на интернирањето на Јапонските Американци за време на Втората светска војна, интернираните Јапонци изработиле неколку фатки од разни обоени ткаенини со цел да ја одразат сопствената култура.</s><s>Ова било направено за да се разбие монотонијата, бидејќи шарената природа на занаетите била во целосна спротивност со општата околина на логорите.</s>
<s>Развој на стил
Најраните записи за фатки во Соединетите Држави потекнуваат од раните 1800-ти, кога фатките биле направени од чипка, како и хеклани и извезени.</s><s>Употребата на тантела исчезнала во исто време со популаризацијата на геометриските обрасци на фатките, што траело до крајот на 1970-тите.</s><s>Во исто време, апликативните методи почнале да бидат популарни околу 1960-тите, и останале најпопуларниот метод, заедно со ватирањето од 1970-тите до денес.</s>
<s>Материјали
Текстилната фатка не постоела во уметноста или пишувањето до околу XIX век.</s><s>Потврдите во уметноста упатуваат на куките кои се користеле за носење саксии со топла рачка во Стара Грција, но дури во антиропските чаршии од средината на XIX век, недвосмислено биле изработени првите домашни фатки.</s><s>Овие рачни изработки биле илустрирани со различни сликовити додатоци и го рекламираа изразот „Секој сопственик освен робовладетел“ (Any holder but a Slave Holder) Со создавањето на таков политички предмет, кој бил со слична големина и изработка со современите фатки, жените кои можеби никогаш немале можност да се поврзат со аболиционистичкото движење, сега можеле да го сторат тоа.</s><s>Популарноста на фатките е придружена со порастот на бројот на списанија.</s><s>Во овие списанија биле дадени обрасци за „држачи за чајници“ кои силно наликуваат на фатки.</s><s>Раните модедли имале ограничена способноста за изолација.</s><s>Од нивното настанување како стандардни предмети за домаќинството, фатките во голема мера се поврзуваат со домашна изработка, а хеклањето долго време е водечки метод во овој вид проследено со плетење и крпење.</s><s>Ракотворбите во 1950-тите често биле непрактични и со претерано многу дупки што би го изгорело корисникот или брзо ќе го истроши држачот.</s><s>Во 1970-тите, фатките изработени со апликации добиле популарност, која трае до денес.</s>
<s>Безбедност
Фатките се облик на лична заштитна опрема или ОЛЗ.</s><s>Тие се користат во кујнските прибори за заштита на персоналот во кујната од повреди поврзани со топлина.</s><s>Сепак, еден проблем со фатките во комерцијалните кујни е тоа што тие не се санитарни.</s><s>Според технологијата за услуги за храна 2.2, истражувањата покажале дека фатките се еден од виновниците за вкрстена контаминација во кујната.</s><s>Ова се случува кога некој во кујната работи со сирова храна, а потоа користи фатка без соодветна санитација.</s><s>Кога следниот човек ја користи фатката, тој е подложен на сите бактерии оставени претходно.</s><s>Друг проблем со фатките е тоа што материјалите од кои се направени често не се водоотпорни, заради што е невозможно да се мијат.</s><s>Ова претставува проблем бидејќи кујните се полни со случајни излевања, а ако фатката се извалка, нема брзо решение за нејзино чистење.</s><s>Ако фатката се навлажни на кој било начин, тоа станува ризик од изгореници од пареа.</s><s>Поради овие ризици, забранета е употребата на фатки во комерцијални кујни во Нов Зеланд, но нема знаци дека тоа наскоро ќе биде следено во Соединетите Држави.</s>
<s>Волна
Фатките треба да издржат температури над 400 степени Целзиусови за да ја заштитат кожата од топли јадења и да ја направат потенцијално штетната задача безопасна.</s><s>Вообичаена ткаенина што се користи за фатки е волната бидејќи може да издржи многу високи температури.</s>
<s>Она што ја прави волната единствен производ е тоа што во суштина е отпорна на пламен.</s><s>Комбинацијата на сулфур и азот обезбедува мешавина на материјали кои обезбедуваат производ отпорен на пламен.</s><s>Причината поради која волната се користи за многу видови топлинска заштита е тоа што има висока температура на палење.</s><s>Ова се определува како температура во која некој предмет ќе произведе пламен.</s><s>Волната може да се загрее на над 1.000 степени Целзиусови пред да се запали.</s><s>Дури и кога ткаенината ќе дојде во допир со пламен, таа не го шири пламенот.</s><s>Ова обезбедува уште поголем заштитен квалитет со ниската температура на палење на волната и неможноста пламенот да се шири низ влакното.</s><s>Кога волната ќе се загрее до одреден степен, таа почнува да „јагленисува“ однадвор.</s><s>Ова може да обезбеди заштитен надворешен слој на надворешната ткаенина.</s><s>Кога јагленот од надворешната страна на ткаенината е во согласност со изворните својства на волната, може да произведе побезбедна верзија на производот.</s><s>Кога топлината непосредно доаѓа во допир со ткаенината, „јагленот“ образува полутечна состојба која може да се избрише од ткаенината без да има докази за допир со топлина.</s>
<s>Домашно производство
Во раните денови на „Направи сам“ и домашните занаетчиски работи, проектите како ватирање, шиење, плетење и хеклање се користеле и за труд и за одмор.</s><s>Овие начини се најчесто користени методи за изработка фатки.</s><s>Занаетчиството од ваква природа често се поврзува со жените и децата како традиција што се пренесува од мајка на ќерка уште пред осумнаесеттиот век.</s><s>До средината на осумнаесеттиот век, се сметало дека е должност на жената да го украсува и пополни својот дом со овие различни видови домашни ракотворби.</s><s>Како една од овие ракотворби кон крајот на деветнаесеттиот век се појавуваат фатки, кои обично се продаваат за да ги придружуваат котлињата и чајниците.</s>
<s>Моделите за создавање фатки за прв пат биле видени во Соединетите Држави во памфлети и списанија, вклучително и периодични изданија како Workbasket, чија главна целна публика се состоела од средната и работничката класа.</s><s>Оваа појава на шаблони за везење во списанијата започнала околу 1880 година и продолжила да биде истакната во текот на 1930-тите.</s><s>За време на Големата депресија, печатот за домаќинствата, како и производителите на предива и конци, ги објавувале дизајните за фатки.</s><s>Ова временско раздобје е кога фатките процветале во корисен, разновиден облик на уметност која денес се препознава.</s>
<s>Вообичаените видови на правење фатки дома биле ватирање, плетење и хеклање.</s><s>Овие техники користат различни медиуми како што се предиво или остатоци од ткаенина со цел да се создадат фатки од сите различни бои и дезени.</s><s>Многу упатства „направи сам“ даваат податоци како да се направи едноставна квадратна фатка, но има и многу што даваат податоци за различни облици, големини и дизајни, вклучувајќи мали куќички или цвеќиња.</s><s>Овие домашни кујнски алатки често се сметаат за добри за домашен декор или за подароци.</s>
<s>Во рекламирањето
До почетокот на XX век, фатките биле редовно прикажувани во рекламите на Соединетите Држави.</s><s>Тие биле прикажани во рекламите на списанијата и весниците за кујнски апарати, обично обезбедувајќи заштита помеѓу рацете на жената и нејзиното тенџере или тава со свежо зготвена храна.</s><s>Апаратот што се рекламира честопати се прикажува како заднина.</s><s>Типична реклама би прикажувала млада, насмеана жена како користи фатки за да го извади својот свежо печен леб од рерната.</s><s>Иако рекламата обично е за рерна или шпорет, фатките се претставени како потпора во кујната на современата млада жена.</s>
<s>Поврзано
Кујнска ракавица</s>
<s>Наводи</s>
<s>Заштитна опрема
Кујнски прибор</s>
|
1334788 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%A5%D0%B0%D0%BD%D1%81-%D0%9B%D0%BE%D1%82%D0%B0%D1%80%20%D0%A8%D1%82%D0%B5%D0%BF%D0%B0%D0%BD | Ханс-Лотар Штепан | <s>Ханс-Лотар Штепан (, во Источна Прусија — ) — германски дипломат и историчар.</s>
<s>Животопис</s>
<s>Ханс-Лотар Штепан е роден во Источна Прусија во 1933 година.</s><s>Студирал индустриски инженеринг на Факултетот за културни и политички науки на Техничкиот универзитет во Дармштат, каде бил вработен како асистент за истражување на Институтот за економска политика од 1963 година и таму го завршил докторатот.</s><s>Во 1965 година, Штепан се приклучил на надворешната служба.</s><s>Неговите меѓународни места биле Франција, Гвинеја, Финска и Југославија.</s><s>Штепан бил амбасадор во Катар и Чад, пред да дојде во Македонија.</s>
<s>Штепан бил прв вонреден и ополномоштен амбасадор на Сојузна Република Германија во Република Македонија во периодот 1993-1997.</s><s>Автор е на книгата „Македонскиот јазол: идентитетот на Македонците прикажан на примерот на Балканскиот сојуз (1874-1914)“, издадена во Скопје во 2005 година.</s>
<s>По неговото време како амбасадор во Република Македонија, Штепан интензивно работеше на признавањето на Македонија.</s>
<s>Во 2007 година Штепан беше одликуван со медал „Блаже Конески“ од Македонската академија на науките и уметностите (МАНУ).</s><s>Во 2008 година ја доби наградата „Духовен борец Македонија“, како признание за неговите услуги како борец за вистината за Македонија и македонскиот народ.</s>
<s>Д-р Ханс-Лотар Штепан починал на 5 февруари 2011 година на 76-годишна возраст по краток период на болест.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Германски дипломати
Германски историчари</s>
|
1334791 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%9C%D0%B8%D1%85%D0%B0%D0%B5%D0%BB%20%D0%A8%D1%82%D0%B0%D1%98%D0%BD%D0%B5%D1%80 | Михаел Штајнер | <s>Михаел Штајнер (; р. во ) — германски дипломат, кој служел како шеф на Мисијата на Обединетите нации во Косово (УНМИК).</s><s>Тој бил германски амбасадор во Индија од март 2012 до јуни 2015 година.</s>
<s>Ран живот и образование</s>
<s>Михаел Штајнер е роден на 28 ноември 1949 година во Минхен, Баварија, Германија.</s><s>Штајнер студирал право во Париз и Минхен од 1971 до 1977 година и станал судија во 1981 година.</s>
<s>Кариера</s>
<s>Во 1981 година, Штајнер се вработил во германското Министерство за надворешни работи.</s><s>Како млад политички офицер во Прага во летото 1989 година, тој добил пофалби за неговото справување со бегалската криза што помогнала да доведе до падот на Берлинскиот ѕид.</s><s>Додека стотици источни Германци го опколиле теренот на неговата амбасада, барајќи азил и западногерманско државјанство, тој самиот им помогнал на некои од нив да го поминат ѕидот, до амбасадата, што била територија на Западна Германија.</s><s>Потоа тој работеше на преговарање за договор за да им се дозволи на Источните Германци да ја напуштат амбасадата и да заминат на Запад.</s>
<s>Бил шеф на Канцеларијата за врски за германската хуманитарна помош во Загреб (1991-1992), шеф на Координативното тело за мултилатерални мировни напори во министерството (1992-1994), шеф на Специјалното одделение за мировни напори за поранешна Југославија (1994-1995), германски член на Контакт-групата за Југославија (1994-1995), главен заменик на Високиот претставник на меѓународната заедница за БиХ (1996-1997), специјален претставник на Генералниот секретар на Обединетите нации за Косово (2001-2003), во чиј мандат (на 23 мај 2002 година) Привременото собрание на Косово усвојува Резолуција за непризнавање на Договорот за опис и протегање на границата меѓу Република Македонија и Сојузна Република Југославија.</s><s>Штајнеровата позиција е дека Договорот мора да се почитува и во таа насока ги вложува сите напори, вклучувајќи го и прогласувањето на Резолуцијата за ништовна.</s>
<s>Од април 2010 година до март 2012 година, Штајнер бил специјален претставник за Авганистан и Пакистан во германското Министерство за надворешни работи.</s>
<s>Во март 2012 година, Штајнер бил прогласен за нов амбасадор на Сојузна Република Германија во Индија.</s><s>На 20 јули 2012 година, тој бил домаќин на свечена церемонија во неговата резиденција во чест на Зубин Мехта за да му оддаде признание на неговиот исклучителен придонес во областа на класичната музика.</s>
<s>Личен живот</s>
<s>Мајкл Штајнер се оженил со Елизе Штајнер, историчар на уметност.</s><s>Тие првпат се сретнале во Колосеумот во Италија.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Надворешни врски
Штајнер назначен за шеф на УНМИК
Биографијата на Штајнер на германското МНР</s>
<s>Родени во 1949 година
Офицери на Орденот за заслуги за СР Германија
Живи луѓе
Германски дипломати</s>
|
1334794 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%98%D0%BB%D0%B5%D1%88%20%D0%A8%D0%BF%D0%B8%D1%86 | Илеш Шпиц | <s>Илеш Шпиц ( во — во ) — унгарски фудбалер и фудбалски тренер со еврејско потекло.</s>
<s>Животопис</s>
<s>Бил дојден во Скопје од ФК „Хајдук“ од Сплит за тренер на ФК „Граѓански“ во 1938 година, кој под неготово стручно раководство станал прволигаш во сезоната 1938-1939.</s><s>Бил тренер и на СК „Македонија“ од Скопје во периодот 1941-1944, член на Елитната дивизија на Бугарија.</s><s>Окупаторските власти се обиделе да го интернираат во логор на смртта во 1942 година, но поради силниот отпор на јавноста и енергичното залагање од Управата на Клубот, бил симнат од возот кај Врање и вратен во Скопје.</s><s>По Ослободувањето го тренирал ФК „Партизан“ од Белград и ФК „Вардар“ од Скопје.</s>
<s>Умрел во Скопје покрај фудбалскиот тренер, непосредно по натпреварот на ФК „Вардар“ против ОФК „Белград“.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Надворешни врски
Кратка биографија на Ногометни лексикон</s>
<s>Унгарски фудбалери
Унгарски фудбалски тренери
Фудбалери на ФК Ујпешт
Фудбалери на ФК Санкт Гален
Фудбалери на ФК Цирих
Тренери на ФК Хајдук Сплит
Тренери на ФК Партизан
Тренери на ФК Вардар (Скопје)
Унгарски Евреи</s>
|
1334797 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%94%D0%BE%D0%B1%D1%80%D0%B5%20%D0%B4%D0%BE%D1%98%D0%B4%D0%BE%D0%B2%D1%82%D0%B5%2C%20%D0%B3%D0%BE%D1%81%D0%BF%D0%BE%D0%B4%D0%B8%D0%BD%D0%B5%20%D0%A7%D0%B5%D0%BD%D1%81 | Добре дојдовте, господине Ченс | <s>„Добре дојдовте, господине Ченс“ или „Присутност“ (англиски: Being There) — филм на режисерот Хал Ешби од 1979 година.</s><s>Филмот е снимен според романот „Присутност“ на Јежи Косински, кој е автор на сценариото.</s><s>Главните улоги ги играат: Питер Селерс, Џек Ворден, Ширли Меклејн, Ричард Дисарт, Џејмс Ноубл, Дејвид Кленон, Мелвин Даглас итн.</s><s>Филмот се смета за еден од најпровокативните филмови на преминот меѓу 1970-тите и 1980-тите, а критичарите го толкувале различно: како критика на телевизијата и масовните медиуми, како ироничен коментар на современото американско општество итн.</s><s>Филмот освоил бројни награди, како: „Златна палма“ на Канскиот фестивал, Кошињски бил награден со БАФТА за најдобро сценарио, Питер Селерс бил номиниран за „Оскар“ и БАФТА за главна машка улога, а го освоил „Златниот глобус“, додека Мелвин Даглас ги освоил наградите „Оскар“ и „Златен глобус“ и главната награда на филмските критичари на Лос Анџелес за споредна машка улога.</s>
<s>Синопсис
Господинот Ченс (го игра Селерс) живее со својот господар во куќа со градина, која се наоѓа во Вашингтон.</s><s>Тој никогаш не излегува надвор од дворот на куќата, а неговиот живот се сведува на уредување на градината и гледање телевизија.</s><s>Притоа, тој воопшто не го познава надворешниот свет, но сепак е сосема задоволен од својот живот.</s><s>Меѓутоа, неговиот господар умира и тој е принуден да ја напушти куќата, а сос ебе го зема само далечинскиот управувач за телевизорот.</s><s>Набргу, него го напаѓа група деца и, бидејќи не ја разликува стварноста од телевизиската програма, тој мисли дека од нив ќе се ослободи со далечинскиот управувач.</s><s>Бидејќи нема смисла за стварноста, тој користи само едноставни изрази, но луѓето сметаат дека неговите реченици имаат метафорично значење и го сметаат за мудрец.</s><s>Така, тој станува гуру на припадниците на високите американски деловни, политички и медиумски кругови...</s>
<s>Наводи</s>
<s>Филмови на Хал Ешби
Филмови на англиски јазик
Филмови од 1979 година
Филмови чие дејствие се одвива во Вашингтон
Филмови засновани на романи
Филмски комедии
Американски филмови
Британски филмови
Германски филмови
Јапонски филмови
Филмови со Мелвин Даглас
Филмови со Ширли Меклејн
Филмови со Питер Селерс
Филмови со Џејмс Ноубл
Филмови со Дејвид Кленон
Филмови со Џек Ворден</s>
|
1334821 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%95%D0%BD%D0%BE%D0%B5%D1%86 | Еноец | <s>Еноец () — голем род едногодишни и повеќегодишни билки од семејството на бросовите (Rubiaceae).</s><s>Вирее во умерени краишта на северната и јужната полутопка.</s>
<s>Родот опфаќа преку 600 вида со проценки од 629 до 650.</s><s>Коленката (Sherardia arvensis) е близок сродник и може да се помеша со ситен еноец.</s><s>Лазарката (Asperula) исто така е род во блиско сродство.</s>
<s>Меѓу народот, најпознат вид од родот еноец е лепавецот (Galium aparine), познат по тоа што се закачува или „лепи“ за облеката.</s>
<s>Поврзано
Список на видови од родот еноец</s>
<s>Наводи</s>
<s>Надворешни врски</s>
<s>Бросови на World Checklist</s>
<s>Бросови
Таксони опишани од Карл Линеј</s>
|
1334838 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%9C%D0%B5%D1%80%D0%B8%20%D0%A5%D0%BE%D0%BF%D0%BA%D0%B8%D0%BD | Мери Хопкин | <s>Мери Хопкин (англ; Mary Hopkin; родена на 3 мај 1950 година), на некои песни потпишана како Мери Висконти ― велшка пејачка.</s><s>Нејзина најпозната песна е „Those Were the Days“.</s><s>Оваа песна била прво продуцентско искуство на Пол Макартни; синглот со песната бил објавен на крајот од 1968 година и се искачила на врвот на британските топ листи (во САД песната се искачила на второ место).</s><s>Мери била една од првите изведувачи кои потпишале договор со издавачката куќа на Битлси, Apple.</s>
<s>Живот и кариера
Мери Хопкин е родена во Понтардаве, Велс.</s><s>Музичката кариера ја започнала како фолк пејачка со локалната група Selby Set and Mary.</s><s>Пред да потпише со Apple Records, во сопственост на Битлси, таа објавила ЕП со песни на велшки јазик.</s><s>На 17-годишна возраст, Мери победила на телевизиското талент шоу Opportunity Knocks; нејзиниот настап бил забележан од манекенката Твиги, и ја препорачала на Пол Макартни.</s>
<s>По потпишувањето со Apple Records, Мери го објавила нејзиниот прв сингл „Those Were the Days“; синглот бил продуциран од Пол Макартни и бил објавен во ОК на 30 август 1968 година.</s><s>И покрај конкуренцијата од тогаш популарната пејачка Сенди Шо, чија сопствена сингл верзија на песната била објавена истата година, верзијата на Мери Хопкин се искачила на врвот на топ-листата за синглови во Велика Британија.</s><s>Песната исто така стигнала до второ место на американскиот Билборд Хот 100, зад песната „Hey Jude“ од Битлси.</s><s>Синглот се продал во над 1.500.000 примероци во Соединетите Држави и RIAA ја означила како „златна плоча“.</s><s>Во светски рамки се продал во преку 8.000.000 примероци.</s>
<s>На 21 февруари 1969 година, Мери го објавила нејзиниот прв албум, Post Card; исто така продуциран од Макартни.</s><s>На албумот имало преработки на три песни од Донован, кој исто така свирел на албумот, и по една песна од Џорџ Мартин и Хари Нилсон.</s>
<s>Во 1969 година забележала успех со песните „Goodbye“ и „Temma Harbour“.</s><s>Во 1970 година, со песната Knock Knock Who's There, Мери Хопкин го претставувала Обединетото Кралство на песна за Евровизија и го освоила второто место.</s>
<s>Во 1971 година, Мери се омажила за американскиот музички продуцент Тони Висконти (продуцент на Дејвид Боуви, покрај другите), со кого претходно соработувала; Хопкин се повлекла од музичката сцена за да основа семејство.</s><s>Тие се развеле во 1981 година.</s><s>Кон крајот на 1972 година таа го издала синглот „Mary Had a Baby" / „Cherry Tree Carol“.</s>
<s>Во 1980 година, мери глумела во божиќниот мјузикл Rock Nativity во Рединг, каде ја имала улогата на Дева Марија.</s><s>По ова, таа го запознала продуцентот Мајк Херст (исто така поранешен член на the Springfields) и заедно со Мајк де Албакерки од ЕЛО ја основале групата Sundance.</s><s>Групата објавила само еден сингл насловен „What's Love“, но бил толку успешен што Dr. Hook ги поканил на неговата турнеја низ Велика Британија; сепак Хопкин незадоволна од свирките брзо ја напуштила групата.</s>
<s>Во 1982 година ја испеала песната „Rachael's Song“ за саундтракот на Blade Runner од Вангелис.</s><s>Во 1984 година, Мери учествувала во нов проект, група наречена Oasis (да не се меша со рок групата Oasis).</s><s>Групата ја сочинувале Џулијан Лојд-Вебер, Питер Скелерн, Мич Далтон, Бил Лавледи и Мери Хопкин.</s><s>По ветувачкиот почеток, групата се распаднала откако Лојд-Вебер се одлучил да започне соло проект, а Мери Хопкин се разболела за време на турнејата во Кардиф и настапите биле откажани и покрај илјадниците веќе продадени билети.</s>
<s>Дискографија</s>
<s>Post Card (1969)
Earth Song, Ocean Song (1971)
Spirit (1989)
Valentine (2007)
Recollections (2008)
Now and Then (2009)
You Look Familiar (with Morgan Visconti; 2010)
Painting by Numbers (2013)
Another Road (2020)
A Christmas Chorale (2020)
Pieces (2022)
Two Hearts (2023) with Jessica Lee Morgan</s>
<s>Наводи</s>
<s>Надворешни врски</s>
<s>Mary Hopkin on Facebook
Biography on BBC Wales
Interview on BBC Wales</s>
<s>Живи луѓе
Родени во 1950 година
Учесници на Евровизија
Велшки пејачки</s>
|
1334839 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%A1%D0%B8%D0%BF%D0%B8 | Сипи | <s>Сипи (еднина: сипа; науч.</s><s>Sepiida) или сепии (едн. сепија) — ред главонози мекотели.</s><s>Ги населуваат крајбрежните води на длабочина до 200 м, како и морските сливови со висока соленост во земјите на суптропските и тропските климатски зони.</s><s>Нејзиното тело достигнува до 25 см, а на гигантската (Sepia apama) до 50 см, издолжено и грбно-цревно сплескано, со хоризонтални стабилизатори на страните.</s><s>Во зависност од подлогата, бојата се менува.</s><s>Зениците на сипата имаат облик на буквата W. Устата се наоѓа на предниот крај, опкружена со 10 пипала, од кои две се подолги од другите и се наоѓаат на крајот.</s><s>Сипата се одликува со добро развиена мастилна жлезда, која произведува мастилна течност — сипина боја.</s><s>За да се заштити од опасност, сипата ја исфрла оваа мастилна боја и на тој начин образува димна завеса (покривка од непријатели).</s>
<s>Наводи</s>
<s>Надворешни врски</s>
<s>YouTube video with examples of cuttlefish color and texture modulations
Cuttlefish brain map and genome
The new CEPHBASE within the Encyclopedia of Life (EOL)</s>
<s>Сипи
Мекотели
Главонози
__СОСОДРЖИНА__
__ИНДЕКС__</s>
|
1334844 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%93%D1%83%D0%BD%D0%B1%D1%98%D0%B5%D1%80%D0%BD | Гунбјерн | <s>Гунбјерн () — највисока планина во Гренланд, територија на Кралството Данска северно од Северниот Поларник.</s><s>Претставува нунатак, карпест изданок над ледничкиот мраз.</s>
<s>Географија
Планината се наоѓа во венецот Воктинсонови Планини во источниот дел на островот.</s><s>Има доста нунатаци и опфаќа уште неколку врвови со висина над 3.500 м.</s>
<s>Историја
Гунбјерн за првпат е освоен на 16 август 1935 г. од Огистен Курто, Џек Лонгленд, Ебе Мунк, Харолд Вејџер и Лоренс Вејџер.</s><s>Наречен е во чест на Хунбјерн Улфсон, првиот Европеец кој го открил Гренланд.</s>
<s>Врвот се издига над ненаселен крај на источното крајбрежје на Гренланд.</s><s>Искачувањата се ретки поради оддалеченоста и непристапноста на тој крај.</s><s>Почесто до него се доаѓа со вртолет или авион на скии, обично од Исланд.</s>
<s>Поврзано
Форел — порано погрешно сметана за највисока на Гренланд
Список на планини во Гренланд
Мелехеј — највисока планина во потесна (европска) Данска</s>
<s>Наводи</s>
<s>Надворешни врски</s>
<s>Патопис од 2004 г.
Гунбјерн на Peakbagger</s>
<s>Планини во Гренланд
Нунатаци</s>
|
1334845 | https://mk.wikipedia.org/wiki/Travis%20%28%D0%B3%D1%80%D1%83%D0%BF%D0%B0%29 | Travis (група) | <s>Travis (македонска транскрипција: Тревис) ― шкотска рок група основана во Глазгов во 1990 година.</s><s>Во состав на групата се: Френ Хили (главен вокал, ритам гитара), Даги Пејн (бас гитара, придружен вокал), Енди Данлоп (главна гитара, бенџо, придружен вокал) и Нил Примроуз (тапани, удирачки инструменти).</s><s>Името на групата потекнува од ликот Тревис Хендерсон (го глуми Хари Дин Стентон) од филмот Париз, Тексас (1984).</s><s>Travis стекнале популарност со нивните бројни хитови: „Driftwood“, „Sing“, „Turn“, „Side“, „Why Does It Always Rain on Me?“ и други.</s>
<s>Групата својот прв албум, Good Feeling го издала во 1997 година, и забележале умерен успех, а во јануари 2000 година бил награден со сребрен тираж од BPI.</s><s>Нивниот втор албум, The Man Who (1999), бил поуспешен; поминал девет недели на прво место на топ-листата за албуми во Велика Британија и вкупно 134 недели во топ-100 на листата.</s><s>Во 2003 година, The Man Who од BPI бил сертифициран како деветкратно платинест албум, што значи продажба од преку 2,68 милиони примероци само во ОК.</s><s>По овој успех, групата го издала третиот албум The Invisible Band (2001).</s><s>The Invisible Band го продолжил успехот на нивниот претходен албум; дебитирал на прво место на топ-листата за албуми во Обединетото Кралство и четири недели се задржал на тоа место, петнаесет недели бил во топ-10 и вкупно педесет и пет недели во топ-100 на листата; исто така се искачил до триесет и деветтото место на американската топ-листа за албуми Билборд 200 табела со албуми, каде се задржал седум недели.</s><s>Една година по објавувањето на The Invisible Band, BPI алумот го сертифицирала како четирикратно платинест.</s>
<s>Групата потоа објавила уште неколку студиски албуми: 12 Memories (2003), The Boy with No Name (2007), Ode to J. Smith (2008), Where You Stand (2013), Everything at Once (2016), 10 Songs (2020), и Travis Rock (2023).</s>
<s>Во 2004 година, групата го издала нивниот прв албум со најголеми хитови, Singles, кој поминал деветнаесет недели во топ-100 на табелата за албуми во Обединетото Кралство.</s><s>Тревис двапати ја добил наградата за најдобра група на BRIT Awards, а NME во 2000 година им ја доделил наградата за музички изведувач на годината.</s><s>Во 2016 година, добиле признание на Шкотските музички награди за нивниот исклучителен придонес во музиката.</s><s>Медиумите се согласуваат дека групата го трасирала патот на другите групи, како што е Колдплеј, во остварувањето на светски успех во текот на 2000-тите, најмногу со успехот на албумот The Man Who.</s>
<s>Членови на групата</s>
<s>Френ Хили – главен вокал, ритам гитара, пијано (1990-денес)
Дјуи Пејн – бас гитара, придружен вокал (1994–денес)
Енди Данлоп – главна гитара, бенџо, придружни вокали (1990–денес)
Нил Примроус – тапани, перкусии (1990–денес)</s>
<s>Поранешни членови</s>
<s>Џеф Мартин – клавијатури (1990–1996)
Крис Мартин – бас гитара (1990–1996)
Сајмон Џарвис – тапани, перкусии (1990)
Кетрин Максвел – главен вокал (1990–1991)</s>
<s>Дискографија</s>
<s>Студиски албуми</s>
<s>Good Feeling (1997)
The Man Who (1999)
The Invisible Band (2001)
12 Memories (2003)
The Boy with No Name (2007)
Ode to J. Smith (2008)
Where You Stand (2013)
Everything at Once (2016)
10 Songs (2020)</s>
<s>Албуми во живо</s>
<s>Live at Glastonbury ‘99 (2019)
The Invisible Band Live (2023)</s>
<s>Компилациски албуми</s>
<s>Singles (2004)</s>
<s>Список на награди и номинации
Брит награди
Брит наградите се годишни награди за поп-музика од Британската фонографска индустрија.</s>
<s>|-
| 1998 || Travis || Британски пробив во музиката ||
|-
| rowspan="3" | 2000 || Travis || Британска група ||
|-
| The Man Who || Британски албум на годината ||
|-
| "Why Does It Always Rain on Me?" || Британска песна на годината ||
|-
| 2001 || "Coming Around" || Британски видео спот на годината ||
|-
| rowspan="3" | 2002 || Travis || Британска група ||
|-
| The Invisible Band || Британски албум на годината ||
|-
| "Sing" || Британски видео спот на годината ||
|}
Q награди
Наградите Q се годишни музички награди во Обединетото Кралство кои ги доделува музичкото списание Q.</s>
<s>|-
| rowspan="3" | 1999 || Travis || Најдобар нов изведувач ||
|-
| The Man Who || Најдобар албум ||
|-
| "Why Does It Always Rain on Me?" || Најдобра песна ||
|-
| rowspan="3" | 2000 || rowspan="2" | Travis || Најдобар изведувач на светот денес ||
|-
| Најдобра изведба во живо ||
|-
| "Coming Around" || Најдобро видео ||
|-
| rowspan="2" | 2001 || Travis || Најдобар изведувач на светот денес ||
|-
| The Invisible Band || Најдобар албум ||
|}</s>
<s>Наводи</s>
<s>Надворешни врски</s>
<s></s>
<s>Добитници на Британски музички награди
Добитници на NME награда
Добитници на Ајвор Новело награда
Музички групи основани во 1990
Шкотски рок групи
Британски софт рок групи
Бритпоп групи</s>
|
1334846 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%A6%D0%B5%D0%BC%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B5%D0%BD%20%D0%BC%D0%B0%D0%BB%D1%82%D0%B5%D1%80 | Цементен малтер | <s>Цементниот малтер е малтер што претставува мешавина од песок и цемент, (опционално вар) и вода нанесен на тули, бетон, камен или кал.</s><s>Често е текстуриран, обоен или насликан по нанесувањето.</s><s>Генерално се користи на надворешни ѕидови, но може да се користи и за внатрешен ѕид.</s><s>Во зависност од потребниот „изглед“, малтерот може да биде фин или груб, текстуриран или мазен, природен или обоен, пигментиран или насликан.</s>
<s>Цементната облога која се нанесувала на куќи од тули, бетон и кал се користела со векови за да се подобри изгледот (а понекогаш и отпорноста на временските услови) на надворешните ѕидови.</s><s>Може да се види во различни форми низ цела Јужна Европа.</s><s>Различни земји имаат свои стилови и традиционални бои.</s><s>Во Обединетото Кралство цементот е опционален.</s><s>Во други земји варта е опционална.</s><s>Цементот во малтерот хидрира на ист начин како и во бетонот.</s>
<s>Завршно малтерисување
Различни завршни работи може да се направат со користење на различни алатки како што се мистрија, сунѓери или четки.</s><s>Уметноста во традиционалното малтерисување е (освен правилното мешање) и изгледот на горниот слој.</s><s>Различни изведувачи имаат различни стилови на завршна обработка и можат да произведуваат различни текстури и декоративни ефекти.</s><s>Некои од овие специјални завршни ефекти се создавале со нанесување тенок завршен слој или со завршно миење.</s>
<s>Традиционално малтерисување
Цементниот малтер во некои делови од светот се состои од 6 дела чист, остар, ситен песок, 1 дел цемент и 1 дел вар.</s><s>Варта го прави малтерот пообработлив и го намалува пукањето кога истиот се суши.</s><s>Може да се користи кој било цемент за општа намена.</s><s>Различни адитиви може да се додадат во смесата за да се зголеми лепливоста.</s><s>Поедар песок се користи во основниот слој, а малку поситен песок во горниот слој.</s>
<s>Процесот на нанесување наликува како процесот на нанесување боја.</s><s>За да се обезбеди поголема лепливост, површината што треба да се направи првично е исчистена за да се осигури дека нема нечистотија и ситни честички.</s><s>Старата боја или стариот малтер се гребат.</s><s>Површината треба да биде груба за да се подобри лепливоста.</s><s>За големи површини, вертикалните лајсни се прицврстуваат на ѕидот на секои 1 до 1,5 метар, за да се нанесе малтерот рамно и изедначено.</s>
<s>Акрилен малтер
Исто така, постои широк спектар на претходно измешани малтери кои се комерцијално достапни за различни ситуации.</s><s>Некои имаат полимерен додаток додаден во традиционалната мешавина од цемент, вар и песок за поголема отпорност на вода, флексибилност и лепливост.</s>
<s>Акрилните измешани малтери имаат голема водоотпорност и цврстина.</s><s>Тие можат да се користат на поширок спектар на површини, отколку на цементна облога, вклучувајќи бетон, цементни блокови и AAC бетонски облоги.</s><s>Овие акрилни модифицирани малтери може сè уште да бидат премногу кршливи и не можат да се нанесат врз подлоги како што е влакнестата цементна обвивка, бидејќи тие ќе напукнат на споеви и може да дозволат да навлезе вода во листот и да предизвикаат раслојување на облогите.</s><s>Надворешното полимерно обложување со понова технологија, како што е експандиран полистирен (EPS) може да ги примени овие акрилни модифицирани малтери со вклучување на мрежа отпорна на алкали вметната помеѓу облогите на рендерот.</s><s>Некои претходно измешани акрилни рендери имаат помазен тен од традиционалните рендери.</s><s>Исто така, постојат многу различни акрилни пигментирани „дизајнерски“ завршни премази кои можат да се нанесат преку акрилниот малтер.</s><s>Можни се различни завршници, примероци и текстури, како што се песок, песочник, мермер, камен, камен чипс, перење со вар или облоги како глина.</s><s>Постојат штипки, сјајни завршници и оние со зголемена водоотпорност и антифунгални својства.</s><s>Во зависност од производот, тие може да се нанесуваат со валјаци, мистрија или сунѓер.</s><s>Може да се испрска во ограничен број.</s><s>На акрилните малтери обично им требаат само 2 дена за да се исушат, многу побрзо од вообичаените 28 дена за традиционалните малтери.</s>
<s>Недостатокот на акрилниот малтер наспроти традиционалното малтерисување е во тоа што на акрилниот малтер му недостасува одржливост и еколошка компатибилност наспроти традиционалниот цемент и минералниот малтер.</s><s>Сите згради имаат животен век, а нивните материјали на крајот или ќе се рециклираат или ќе се апсорбираат во околината.</s><s>Со оглед на тоа што акрилите се синтетички полимери, тие не се распаѓаат со природно атмосферско влијание на ист начин како мешавината од цемент, песок и вар и така ќе опстојуваат во природната средина многу подолго како синтетички хемиски соединенија кои имаат непознати долгорочни ефекти врз екосистемите.</s><s>Исто така, процесот на нанесување и сушење на малтерот од акрилна смола базиран на растворувачи, вклучува атмосферско испарување на загадувачките растворувачи - неопходни за примена на смолата - кои се опасни за здравјето на луѓето и на многу организми од кои зависат луѓето.</s><s>Синтетичките полимери како акрилот се произведуваат од хемиски суровини како што се: ацетон, водород цијанид, етилен, изобутилен и други нафтени деривати.</s><s>Полимерните производи не можат целосно да се рециклираат (со користење на сегашната технологија или друга), така што новите суровини, земени од ограничената и намалена понуда на суровини од природни ресурси, секогаш мора да се стават во нивното производство, со што овој процес е неодржлив.</s><s>Традиционалниот малтер на база на цемент ги нема овие проблеми, што го прави веројатно и подобар избор во многу случаи и покрај неговите работни ограничувања.</s><s>Со користењето на водени смоли нема да ги има овие недостатоци.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Градежни материјали
Градежништво</s>
|
1334849 | https://mk.wikipedia.org/wiki/Public%20Enemy | Public Enemy | <s>Public Enemy ― американска хип хоп група формирана од Чак Ди и Флејвор Флејв на Лонг Ајленд, Њујорк, во 1985 година.</s><s>Групата станала позната по нивните политички мотивирани пораки во стиховите, а неретко тематиката на песните се однесувала на американскиот расизам и американските медиуми.</s>
<s>Public Enemy често го менувале составот, а Чак Ди и Флејвор Флејв биле единствени постојани членови.</s><s>Во 2020 година, било објавено дека Флејвор Флејв е отпуштен од групата.</s><s>Отпуштањето било рекламен трик и групата рекла дека се работи за првоаприлска шега.</s><s>Public Enemy, без Флејвор Флејв, исто така снимала музика и била на турнеи под името Public Enemy Radio.</s>
<s>Критичарот Стивен Томас Ерлевин ги нарекол „највлијателна и најрадикална група во нивно време“.</s><s>Тие биле примени во Куќата на славата на рокенролот во 2013 година, а во 2020 година ја добиле Греми наградата за животно дело.</s>
<s>Историја</s>
<s>Во 1985 година од Карлтон Рајденаур (Чак Ди -Chuck D) и Вилијам Дрејтон (Флејвор Флејв - Flavor Flav) ја основале групата Public Enemy.</s><s>Прво име на групата било Spectrum City, и под тоа име ја објавиле плочата „Check Out the Radio“.</s><s>Чак Ди за да ја промовира радио станицата во која работел во тоа време објавил касета.</s><s>Касетната лента ја нарекол Јавен непријател број 1 (анг: Public Enemy #1) зошто сметал дека луѓето од локалната сцена се непријателски настроени кон него.</s>
<s>Првиот албум, Yo!</s><s>Boom Rush The Show, бил објавен во 1987 година.</s><s>Албумот добил одлични критики.</s><s>Во 1988 година, го објавиле револуционерниот It Takes a Nation of Millions to Hold Us Back.</s><s>Ова бил прв хип-хоп албум кој ја добил наградата „Албум на годината“ од влијателната анкета на критичарите The Village Voice при Pazz&Jop.</s><s>Исто така, Acclaimed Music го ставиле на 18-то место на нивната листа од 3000 најдобри албуми на сите времиња.</s>
<s>Во 1990 година, групата го издала албумот Fear of a Black Planet.</s><s>Ова бил нивен најуспешен албум, и во 2005 година бил избран за зачувување во Националниот регистар на записи.</s><s>На албумот се песните: „Welcome to the Terrordome“, напишана откако групата била критикувана од Евреите за антисемитски коментари, „911 Is a Joke“, со која се критикувала службата за брза помош на која ѝ требало подолго време да пристигне во црнечките квартови и „ Fight the Power“.</s><s>„Fight the Power“ се смета за една од најпопуларните и највлијателните песни во историјата на хип хопот.</s><s>Таа била тематска песна на филмот од Спајк Ли, Постапувај исправно.</s>
<s>Четвртиот албум на групата, Apocalypse 91...</s><s>The Enemy Strikes Black, го продолжил овој тренд, со песни како „Can't Truss It“, која се осврнаува на историјата на ропството и за тоа на кој начин црнечката заедница може да се бори против угнетувањето; „I Don't Wanna be Called Yo Nigga“, песна со која се наведува дека зборот nigga (македонски: црнец) се употребува во погрден контекст.</s><s>На албумот, исто така, се наоѓа и контроверзната песна (за која е снимено и видео спот) „By the Time I Get to Arizona“, во која се опишува фрустрацијата на црнечката заедница поради тоа што некои американски држави не го прифатиле роденденот на Мартин Лутер Кинг како национален празник.</s>
<s>По 1994 г. Public Enemy објавиле уште дванаесет студиски албуми, меѓу кои е и саундтракот за филмот од 1998 година He Got Game; сепак тие не го достигнале успехот на нивните први четири албуми.</s><s>Пробале и со алтернативни начини на дистрибуција на нивната музика.</s><s>Тие влијаеле на можноста за дистрибуција на музика преку Интернет, затоа што биле една од првите групи кои издавале албуми во MP3 формат, кој во тоа време бил малку познат.</s>
<s>Public Enemy биле примени во Куќата на славата на рокенролот во 2013 година.</s>
<s>Членови на групата</s>
<s>Чак Дi (Карлтон Д. Рајденauр) – МC
Флејвор Флејв (Вилијам Дрејтон) – рапер, мултиинструменталист
Семи Сем (Семјуел Ким) - MC, музички продуцент
Кари Вајн – гитари, музички директор, MD, AMD
Диџеј Лорд (Лорд Асвод) – диџеј
Дејви ДМХ (Дејвид Френклин Ривс Џуниор) – бас
T-Bone Motta – тапани, удирачки инстументи
S1W
Брат Џејмс (Џејмс Норман)
Брат Роџер (Роџер Чилос)
Брат Мајк (Мајкл Вилијамс)
Џејмс Бомб (Џејмс Ален)
Испрашувачот (Шон К.</s><s>Картер)
Големиот Каспер (Трејси Д. Вокер)
Поп Дизел</s>
<s>Поранешни членови</s>
<s>Терминатор Екс (Норман Роџерс) – диџеј, продуцент
Професор Гриф (Ричард Грифин) – министер за информации
Диџеј Џони „Џус“ Росадо – диџеј, скречирање, грамофон, продуцент
Сестра Суља (Лиза Вилијамсон) – министер за информации (го презела местото на Ричард Грифин откако Грифин ја напуштил групата)
Брајан Хардгрув – бас, ритам гитари
Мајкл Фокнер – тапани, ударачки инструменти
S1W
Џејкоб „Биг Џејк“ Шенкл
The Bomb Squad
Хенк Шокли (Џејмс Хенк Боксли III) *оригинален член
Кит Шокли (Кит Боксли) *оригинален член
Ерик „Виетнам“ Седлер *оригинален член
Гери Џи-Виз (Гери Риналдо) (го зазел местото на Ерик Седлер откако тој ја напушти групата)</s>
<s>Дискографија</s>
<s>Студиски албуми</s>
<s>Yo!</s><s>Bum Rush the Show (1987)
It Takes a Nation of Millions to Hold Us Back (1988)
Fear of a Black Planet (1990)
Apocalypse 91...</s><s>The Enemy Strikes Black (1991)
Muse Sick-n-Hour Mess Age (1994)
There's a Poison Goin' On (1999)
Revolverlution (2002)
New Whirl Odor (2005)
How You Sell Soul to a Soulless People Who Sold Their Soul??? (2007)
Most of My Heroes Still Don't Appear on No Stamp (2012)
The Evil Empire of Everything (2012)
Man Plans God Laughs (2015)
Nothing Is Quick in the Desert (2017)
Loud Is Not Enough (2020) (објавен под името Enemy Radio)
What You Gonna Do When the Grid Goes Down? (2020)</s>
<s>Наводи</s>
<s>Надворешни врски</s>
<s>Videos</s>
<s>Добитници на Греми за животно дело
Афроамерикански музички групи
Американски хип-хоп групи
Музички групи основани во 1985
Музички групи од Њујорк (држава)</s>
|
1334852 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%90%D0%BB%D0%B5%D0%BA%D1%81%D0%B0%D0%BD%D0%B4%D0%B0%D1%80%20%D0%9C%D0%B0%D0%BB%D0%B8%D0%BD%D0%BA%D0%BE%D0%B2 | Александар Малинков | <s>Александар Малинков (р. , ) — македонски театарски, филмски и телевизиски глумец и режисер.</s><s>Во 1985 година Дипломира на Факултет за Драмски уметности во Скопје, на отсекот за актерска игра во класата на проф. Владимир Милчин.</s><s>Од 1985 година е вработен во Театарот при Дом на Културата "Иван Мазов Климе" во Кавадарци како актер и режисер.</s>
<s>Филмографија</s>
<s>Надворешни врски</s>
<s>Македонски глумци
Македонски театарски глумци
Македонски филмски глумци
Македонски телевизиски глумци</s>
|
1334853 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%93%D1%80%D0%B0%D0%B4%D0%B5%D0%B6%D0%B5%D0%BD%20%D0%BC%D0%B0%D1%82%D0%B5%D1%80%D0%B8%D1%98%D0%B0%D0%BB | Градежен материјал | <s>Градежен материјал — материјал што може да се користи во градежништвото.</s><s>Многу природни супстанции, како што се глина, камен, песок и дрво, дури и гранчиња и лисја, се користени за изградба на градби.</s><s>Покрај природните материјали, се користат и многу вештачки произведени материјали, од кои некои во поголема, а некои во помала мера се синтетички.</s><s>Производството на градежни материјали е воспоставена индустрија во многу земји и употребата на овие материјали обично се сегментира во специфични специјалности, како што се столарија, изолација, водовод и покриви.</s><s>Тие обезбедуваат структура на живеалиштата и другите градби, вклучувајќи ги и домовите.</s>
<s>Поделба</s>
<s>По потекло
природни градежни материјали;
вештачки градежни материјали.</s>
<s>Најважни природни градежни материјали се: дрво, камен, песок и чакал, а најважни вештачки материјали се: цемент, бетон, челик, алуминиум, стакло, тула, вар и гипс.</s>
<s>Според намената
конструктивни материјали (камен, тула, бетон, армиран бетон, челик, дрво ...);
врзувачки материјали (гипс, цемент, смола, битумен, вар...);
материјали за покривни површини (ќерамиди, тегола, малтер...);
материјали за изолација (хидроизолација, топлинска изолација и звучна или звучна изолација);
материјали за обложување (подни облоги и материјали за обложување ѕидови);
инсталациони материјали (водоводна инсталација, фекална канализација, грејна инсталација, електрична инсталација...).</s>
<s>По состав
едноставни градежни материјали;
сложени градежни материјали (кои се создаваат со комбинирање на едноставни: на пр. бетонот се создава со мешавина од цемент, чакал и вода).</s>
<s>По конструктивни својства
носечки градежни материјали;
врзувачки градежни материјали.</s>
<s>Природни градежни материјали
Природните градежни материјали (дрво, камен, песок, грагор и глина) се материјали кои можат да се вградат во градежни објекти без обработка.</s><s>Тие се користат како суровини за производство на вештачки градежни материјали.</s>
<s>Дрво
Дрвото е еден од најстарите природни градежни материјали.</s><s>Во раното раздобје на човечката цивилизација, дрвото се користело за правење колиби, наколни живеалишта итн.</s><s>Денес, дрвото главно се користи за изработка на столбови, греди, подни и ѕидни облоги, покривни конструкции, градежна столарија (врати, прозорци...), кофражни при бетонирање итн.</s>
<s>Својства на дрвото во градежништвото
висока цврстина во споредба со мала тежина;
цврстина;
лесна обработка;
ниска топлинска и звучна спроводливост.</s>
<s>Дрвото и денес често се користи во градежништвото и има огромна предност во однос на другите материјали.</s>
<s>Недостатоци на дрвото
Недостатоци на дрвото се неговата запалливост и помала отпорност на влага, габи и инсекти.</s>
<s>Камен
Каменот е исто така еден од најстарите градежни материјали, кој се добива со стврднување на мешавина од цемент како врзувачки материјал, вода и агрегати ( чакал, песок, кршен камен, згура, дробена тула итн.).</s><s>Каменот е најтрајниот градежен материјал.</s>
<s>Каменот го користел праисторискиот човек за да ги изгради своите населби.</s><s>Денес постојат камени градби стари неколку илјади години (пирамиди).</s><s>Каменот се наоѓа во природата во големи количини.</s><s>Се ископува во каменоломи.</s>
<s>Најпознати видови на камен се: гранит, варовник, песочник, мермер...</s>
<s>Поделба на каменот
обработен камен;
необработен камен.</s>
<s>Необработениот камен се користи во градежништвото за изградба на темели, носечки ѕидови, насипи, патни површини итн.</s>
<s>Обработениот камен може да биде: кршен, дробен, мелен, полиран, мелен, ситни камчиња и песок.</s>
<s>Вештачки градежни материјали</s>
<s>Печени тули и глинени блокови</s>
<s>Тули се изработуваат на сличен начин како и тулите од кал, освен што се без влакнести врзива како слама и се печени („печени“ во печка за тули) откако ќе се исушат на воздух за трајно да се стврднат.</s><s>Глинените тули печени во печка се керамички материјал.</s><s>Печените тули може да бидат полни или да имаат шуплини што помогаат во сушењето и ги прават полесни и попогодни за превоз.</s><s>Поединечни тули се поставуваат една врз друга во редови и се спојуваат со помош малтер.</s><s>Последователни редови се користат за изградба на ѕидови, лакови и други архитектонски елементи.</s><s>Ѕидовите од печени тули обично се значително потенки од плитарите, а ја задржуваат истата вертикална цврстина.</s><s>Потребна е повеќе енергија за правење, но се полесни за превоз и складирање и тежат помалку од камените блокови.</s><s>Римјаните во голема мера користеле печени туливо облик и вид што сега се нарекува римска тула.</s><s>Градбата со тули добила голема популарност во средината на 18 и 19 век.</s><s>Ова се должело на пониските трошоци заради зголеменото производство на тули и заштитата од пожар во постојано преполните градови.</s>
<s>Цементни композити
Цементно врзаните композите се направени од хидратизирана цементна паста која врзува дрво, честички или влакна за изработка на префабрикувани градежни компоненти.</s><s>Различни влакнести материјали, вклучувајќи хартија, фиберглас и јаглеродни влакна се користат како врзивен материјал.</s>
<s>Дрвото и природните влакна се состојат од различни растворливи органски соединенија како што се јаглехидрати, гликозиди и фенолици.</s><s>Познато е дека овие соединенија го забавуваат стврднувањето на цементот.</s><s>Затоа, пред да се користи дрвото во производството на цементни композити, се оценува неговата компатибилност со цементот.</s>
<s>Компатибилноста на дрво-цемент е односот на параметарот поврзан кој се однесува на својството на дрво-цементниот композит и чистата цементна паста.</s><s>Компатибилноста често се изразува како процентуална вредност.</s><s>За да се одреди компатибилноста на дрво-цемент, се користат методи засновани на различни својства, како што се својства на хидратација, цврстина, меѓусебна врска и морфологија.</s><s>Истражувачите користат различни методи како што се мерење на својствата на хидратација на мешавините на цемент и агрегати, споредба на механичките својства на мешавините на цемент и агрегати и визуелна проценка на микроструктурните својства на мешавините дрво-цемент.</s><s>Тестот за хидратација со мерење на промената на температурата на хидратација со текот на времето се покажал како најсоодветен метод.</s><s>Неодамна, Караде и сор. ги разгледале овие методи за проценка на компатибилноста и предложиле метод заснован на „концептот на зрелост“, т.е. се земаат предвид и времето и температурата на реакција на хидратација на цементот.</s>
<s>Одржливост
Во 2017 година, зградите и градежништвото заедно трошеле 36% од конечната енергија произведена на глобално ниво и биле одговорни за 39% од глобалните емисии на CO2.</s><s>Учеството на самата градба била само 6% до 11%.</s><s>Потрошувачката на енергија при производството на градежни материјали, главно поради користењето на електричната енергија, е доминантен придонесувач за учеството на градежната индустрија.</s><s>Вградената енергија на релевантните градежни материјали во САД е наведена во следната табела.</s>
<s>Податоците доаѓаат од рецензираниот извештај објавен од Dixit et. ал.</s>
<s>Поврзано
Вар
Малтер
Ќерамида
Лим</s>
<s>Наводи</s>
<s>Литература</s>
<s>Жељко В, Иван Ђ, Дијана К и Марија Ђ (2016): Техничко и информатичко образовање 6 за 6. разред основне школе, Нови Логос —
Слободан П. и Тијана Т. (Београд, 2012): Техничко и информатичко образовање за 6. разред основне школе, Завод за уџбенике —
Hewson, Nigel R. (2003).</s><s>Prestressed Concrete Bridges: Design and Construction.</s><s>Thomas Telford. .</s><s>Heyman, Jacques (1999).</s><s>The Science of Structural Engineering.</s><s>Imperial College Press. .</s><s>Hosford, William F. (2005).</s><s>Mechanical Behavior of Materials.</s><s>Cambridge University Press. .</s><s>Blockley, David (2014).</s><s>A Very Short Introduction to Structural Engineering.</s><s>Oxford University Press .</s><s>Bradley, Robert E.; Sandifer, Charles Edward (2007).</s><s>Leonhard Euler: Life, Work and Legacy.</s><s>Elsevier. .</s><s>Chapman, Allan. (2005).</s><s>England's Leornardo: Robert Hooke and the Seventeenth Century's Scientific Revolution.</s><s>CRC Press. .</s><s>Dugas, René (1988).</s><s>A History of Mechanics.</s><s>Courier Dover Publications. .</s><s>Feld, Jacob; Carper, Kenneth L. (1997).</s><s>Construction Failure.</s><s>John Wiley & Sons. .</s><s>Galilei, Galileo. (translators: Crew, Henry; de Salvio, Alfonso) (1954).</s><s>Dialogues Concerning Two New Sciences.</s><s>Courier Dover Publications.</s><s>Kirby, Richard Shelton (1990).</s><s>Engineering in History.</s><s>Courier Dover Publications. .</s><s>Heyman, Jacques (1998).</s><s>Structural Analysis: A Historical Approach.</s><s>Cambridge University Press. .</s><s>Labrum, E.A. (1994).</s><s>Civil Engineering Heritage.</s><s>Thomas Telford. .</s><s>Lewis, Peter R. (2004).</s><s>Beautiful Bridge of the Silvery Tay.</s><s>Tempus.</s><s>Mir, Ali (2001).</s><s>Art of the Skyscraper: the Genius of Fazlur Khan.</s><s>Rizzoli International Publications. .</s><s>Rozhanskaya, Mariam; Levinova, I. S. (1996).</s><s>"Statics" in Morelon, Régis & Rashed, Roshdi (1996).</s><s>Encyclopedia of the History of Arabic Science, vol.</s><s>2–3, Routledge.</s><s>Whitbeck, Caroline (1998).</s><s>Ethics in Engineering Practice and Research.</s><s>Cambridge University Press. .</s><s>Hoogenboom P.C.J. (1998).</s><s>"Discrete Elements and Nonlinearity in Design of Structural Concrete Walls", Section 1.3 Historical Overview of Structural Concrete Modelling, .</s><s>Nedwell, P.J.; Swamy, R.N.(ed) (1994).</s><s>Ferrocement:Proceedings of the Fifth International Symposium.</s><s>Taylor & Francis. .</s><s>International Journal of Emergency Management, Inderscience Publishers
Journal of Homeland Security and Emergency Management, Bepress
Australian Journal of Emergency Management (electronic), Emergency Management Australia
Karanasios, S. (2011).</s><s>In R. Heeks & A. Ospina (Eds.).</s><s>Manchester: Centre for Development Informatics, University of Manchester
The ALADDIN Project, a consortium of universities developing automated disaster management tools
Emergency Management Australia (2003) Community Developments in Recovering from Disaster, Commonwealth of Australia, Canberra
Plan and Preparation: Surviving the Zombie Apocalypse, (paperback), CreateSpace, Introductory concepts to planning and preparing for emergencies and disasters of any kind.</s><s>Bates and Jackson, 1980, Glossary of Geology: American Geological Institute.</s><s>Krynine and Judd, 1957, Principles of Engineering Geology and Geotechnics: McGraw-Hill, New York.</s><s>Holtz, R. and Kovacs, W. (1981), An Introduction to Geotechnical Engineering, Prentice-Hall, Inc.</s><s>Bowles, J. (1988), Foundation Analysis and Design, McGraw-Hill Publishing Company.</s><s>Cedergren, Harry R. (1977), Seepage, Drainage, and Flow Nets, Wiley.</s><s>Kramer, Steven L. (1996), Geotechnical Earthquake Engineering, Prentice-Hall, Inc.</s><s>Freeze, R.A. & Cherry, J.A., (1979), Groundwater, Prentice-Hall.</s><s>Lunne, T. & Long, M.,(2006), Review of long seabed samplers and criteria for new sampler design, Marine Geology, Vol 226, p. 145–165
Mitchell, James K. & Soga, K. (2005), Fundamentals of Soil Behavior 3rd ed., John Wiley & Sons, Inc.</s><s>Rajapakse, Ruwan., (2005), "Pile Design and Construction", 2005.</s><s>Fang, H.-Y. and Daniels, J. (2005) Introductory Geotechnical Engineering : an environmental perspective, Taylor & Francis.</s><s>NAVFAC (Naval Facilities Engineering Command) (1986) Design Manual 7.01, Soil Mechanics, US Government Printing Office
NAVFAC (Naval Facilities Engineering Command) (1986) Design Manual 7.02, Foundations and Earth Structures, US Government Printing Office
NAVFAC (Naval Facilities Engineering Command) (1983) Design Manual 7.03, Soil Dynamics, Deep Stabilization and Special Geotechnical Construction, US Government Printing Office
Terzaghi, K., Peck, R.B. and Mesri, G. (1996), Soil Mechanics in Engineering Practice 3rd Ed., John Wiley & Sons, Inc.</s><s>Santamarina, J.C., Klein, K.A., & Fam, M.A. (2001), "Soils and Waves: Particulate Materials Behavior, Characterization and Process Monitoring", Wiley,
Firuziaan, M. and Estorff, O., (2002), "Simulation of the Dynamic Behavior of Bedding-Foundation-Soil in the Time Domain", Springer Verlag.</s>
<s>Надворешни врски</s>
<s>Materiales de Construcción – Bilingual (Spanish/English) Scientific journal published by Consejo Superior de Investigaciones Científicas, Spain.</s><s>Informes de la Construcción – Scientific journal published by Consejo Superior de Investigaciones Científicas, Spain.</s>
<s>Архитектура
Градежни материјали
Градежништво
CS1-одржување: датумски формат</s>
|
1334855 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%98%D0%B2%D0%B5%D1%80%D0%B8%D1%86%D0%B0 | Иверица | <s>Иверица — општо име за плоча направена од дрвени иверки или други лигноцелулозни материјали кои се врзуваат заедно со органско врзивно средство користејќи висока температура, притисок, влага, зацврстувачи итн.</s>
<s>Според методот на пресување, има нормално пресувани и истиснувани (екструзионо пресовани) иверици.</s><s>При нормално пресување, силата на притискање делува нормално на површината на плочата, така што иверките се поставуваат паралелно со површината на плочата, додека со постапката на истиснување, притискањето се врши паралелно со површината на плочата, а иверките се поставуваат нормално на површината на плочата.</s>
<s>Според зафатнинската маса, ивериците се делат на: ивериции со мала зафатнинска густина (изолациски иверици; < 400 кг/м3), средна зафатнинска маса (400 кг/м3 − 800 кг/м3) и голема зафатнинска маса (> 800 кг/м3).</s><s>Се изработува од отпадно дрво, струготини и иверки, кои се мешаат со посебно лепило и потоа се притискаат до одредена дебелина.</s><s>Опремената иверица е покриена со фурнир или пластични фолии со имитација на висококвалитетни дрвени обрасци.</s><s>Се користи за изработка на мебел, обложување ѕидови, рекламни паноа и сл.</s>
<s>Најчести видови на суровини за производство на иверица се: стандардна иверка, вафер и стренд.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Надворешни врски
Composite Panel Association: Particleboard
European Panel Federation: Particleboard</s>
<s>Градежни материјали
Дрвна индустрија</s>
|
1334857 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%92%D0%B0%D0%BD%D0%B3%D0%B5%D0%BB%20%D0%A8%D0%BE%D1%80%D0%BA%D0%BE%D0%B2 | Вангел Шорков | <s>Вангел Шорков ( во — во ) — македонски хирург.</s>
<s>Животопис</s>
<s>Шорков завршил медицина во Стразбур, Франција, во 1925 година, а хирургија специјализирал во Париз.</s><s>Во периодот 1930-1939 работел во приватна практика, а потоа бил хирург во Бановинската болница во Битола.</s>
<s>Во времето на Втората светска војна ги лекувал партизаните.</s><s>По Ослободувањето бил назначен за хирург и управник на Болницата во Охрид (февруари, 1925 г.), каде што останал до крајот на животот.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Македонски хирурзи</s>
|
1334861 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%A2%D0%BE%D0%BC%D0%BE%20%D0%92%D0%B8%D0%B4%D0%BE%D0%B2 | Томо Видов | <s>Томо Видов (р. , - , ) — македонски театарски, филмски и телевизиски глумец.</s>
<s>Филмографија</s>
<s>Надворешни врски</s>
<s>Македонски глумци
Македонски филмски глумци
Македонски театарски глумци
Македонски телевизиски глумци
Југословенски глумци</s>
|
1334862 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%A8%D0%BF%D0%B5%D1%80%D0%BF%D0%BB%D0%BE%D1%87%D0%B0 | Шперплоча | <s>Шперплоча () — дрвена тенка плоча, добиена од неколку листови фурнир залепени под голем притисок, што ја прави отпорна на искривување.</s><s>Се користи за изолација и во техничка култура.</s><s>Се користи и за изработка на разни модели на куќи и градови.</s><s>Таа е лесна, мека, цврста и непорозна.</s><s>Шперплочата се добива со вкрстено лепење на непарен број слоеви фурнир.</s>
<s>Како и другите производи со дрвена основа, шперплочата е чувствителна на атмосферски влијанија, па затоа се препорачува соодветно складирање и внимателно ракување.</s><s>Кај повеќето видови шперплочи, малите промени во содржината на влага нема да предизвикаат промена во димензиите.</s><s>Се препорачува шперплочата за внатрешна употреба да се чува под исти услови како што ќе бидат изложени на местото на вградување.</s><s>Шперплочата се добива со сечење и лепење на непарен број слоеви фурнир, кои се наредени еден врз друг попречно.</s><s>На овој начин се зголемува цврстината на шперплочата како материјал.</s><s>Се користи во занаетчиството и индустријата за производство на мебел, столарија и други предмети.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Надворешни врски</s>
<s>APA – The Engineered Wood Association
Material Uses Pro Woodworking Tips.com
Canadian Plywood Association - CANPLY</s>
<s>Градежни материјали
Композитни материјали
Германизми</s>
|
1334864 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%9F%D0%B5%D1%81%D0%BE%D1%87%D0%BD%D0%B8%D0%BA%20%28%D0%BA%D0%B0%D1%80%D0%BF%D0%B0%29 | Песочник (карпа) | <s>Песочник (, , , ) — врзана седиментна карпа (врзан седимент) составена главно од кластични зрна со големина од 2 до 0,05 мм.</s><s>Според големината на врзаните зрна (гранули) песочникот спаѓа во псамити.</s><s>Во однос на минералниот состав, во градбата песочниците обично преовладуваат кварцните зрна, московитски лушпи и фелдспат, а потоа следат циркон, апатит, магнетит, гранат, турмалин.</s><s>Врзувач може да биде калциум карбонат (варовник), лапор, глина, доломит, силициум, железо (лимонит), битуменски (од органско потекло) и други.</s>
<s>Некои песочници се отпорни на атмосферски влијанија.</s><s>Таквите карпи обично се погодни како геолошки градежен материјал — на пр.</s><s>Црквата Свети Марко во Белград е изградена од песочник што содржи лушпи од московит.</s><s>Поради големата цврстина (висока содржина на кварц) на поединечните зрна и нивната способност да издржат високи температури, тие се погодни за острење на сечила.</s>
<s>Карпестите образувања што се состојат првенствено од песочник обично овозможуваат процедување на вода и други течности и се доволно порозни за складирање на големи количини, што ги прави вредни водоносници и резервоари за нафта.</s>
<s>Песочник што содржи кварц може да се промени во кварцит преку метаморфизам, обично поврзан со тектонско збивање во орогени појаси.</s>
<s>Потекло
Песочниците се од кластично потекло (за разлика од органските, како што се кредата и јагленот, или хемиските, како што се гипсот и јасписот).</s><s>Зрната силикатен песок од кои се образуваат се производ на физичко и хемиско трошење на темелна стена.</s><s>Временските прилики и ерозијата се најбрзи во областите со висок релјеф, како што се вулкански лаци, подрачја на континентални раседи и орогени појаси.</s>
<s>Реките или ветрот го пренесуваат еродираниот песок од изворот до средината на таложење каде тектониката создала простор за сместување на седиментите за акумулација.</s><s>Предлачните басени се склони да натрупуваат песок богат со литски зрна и плагиоклаза.</s><s>Внатрешноконтиненталните басени и грабените долж континенталните рабови се исто така вообичаени средини за таложење песок.</s>
<s>Како што седиментите продолжуваат да се акумулираат во средината на таложење, постариот песок се затрупува со помлади седименти и тој поминува низ дијагенеза.</s><s>Таа главно се состои од збивање и литификација на на песокот.</s><s>Раните фази на дијагенеза, опишани како еогенеза, се одвиваат на мали длабочини (неколку десетици метри) и се одликуваат со биотурбација и минералошки промени во песокот, со само незначително збивање.</s><s>Црвениот хематит кој му ја дава бојата на црвениот слој песочник веројатно настанал за време на еогенезата.</s><s>Подлабокото закопување е проследено со мезогенеза, при што се случува најголемиот дел од збивањето и литификацијата.</s>
<s>Збивањето се случува бидејќи песокот е под зголемен притисок од горните седименти.</s><s>Седиментните зрна преминуваат во покомпактни распореди, еластичните зрна (како што се зрната од микашист) се деформираат и просторот на порите се намалува.</s><s>Покрај ова физичко збивање, хемиското збивање може да се одвива преку раствори под притисок.</s><s>Точките на допир меѓу зрната се под најголемо оптоварување, а напрегнатиот минерал е порастворлив од остатокот од зрното.</s><s>Како резултат на тоа, допирните точки се раствораат, дозволувајќи им на зрната да дојдат во поблизок допир.</s>
<s>Литификацијата блиску го следи збивањето, бидејќи покачените температури на длабочина го забрзуваат таложењето на цементот што ги поврзува зрната заедно.</s><s>Растворот под притисок придонесува за цементирање, бидејќи минералот растворен од напрегнатите допирни точки повторно се таложи во ненапрегнатите пори.</s>
<s>Механичкото збивање се случува првенствено на длабочини помали од 1.000 метри.</s><s>Хемиското збивање продолжува до длабочина од 2.000 метри, а најмногу цементирање се случува на длабочини од 2.000-5.000 м.</s>
<s>Откопувањето на затрупаниот песочник е проследено со телогенеза, трета и последна фаза на дијагенезата.</s><s>Бидејќи ерозијата ја намалува длабочината на закопувањето, повторната изложеност на метеорска вода предизвикува дополнителни промени на песочникот, како што е растворање на дел од цементот за да се добие вторична порозност.</s>
<s>Состав</s>
<s>Рамковни зрна</s>
<s>Рамковните зрна се фрагменти од детрит со големина на песок (во пречник од 0,0625 до 2) кои го сочинуваат најголемиот дел од песочниците.</s><s>Повеќето рамковни зрна се состојат од кварц или фелдспат, кои се вообичаени минерали најотпорни на временски процеси на површината на Земјата.</s><s>Рамковните зрна може да се класифицираат во неколку различни категории врз основа на нивниот минерален состав:</s>
<s>Кварцните зрна се преовладувачки минерали во повеќето кластични седиментни карпи.</s><s>Тоа е затоа што тие имаат исклучителни физички својства, како што се цврстина и хемиска стабилност.</s><s>Овие физички својства им овозможуваат на кварцните зрна да преживеат повеќекратно рециклирање, а исто така им дозволуваат на зрната да покажат одреден степен на заоблување.</s><s>Кварцните зрна еволуираат од плутонските карпи, кои се од фелсичко потекло, како и од постарите песочници кои се рециклирани.</s><s>Рамковните зрна фелдспат обично се вториот најзастапен минерал во песочниците.</s><s>Фелдспатот може да се подели на алкални фелдспати и плагиоклазни фелдспати, кои може да се разликуваат под петрографски микроскоп.</s>
<s>Опсегот на алкален фелдспат по хемиски состав е од до.</s><s>Плагиокласниот фелдспат варира во составот од до .</s>
<s>Зрна литског оквира (такође названа литски фрагменти или литски кластови) су делови древне изворне стене који тек треба да се одвоје до појединачних минералних зрна.</s><s>Литички фрагменти могу бити било које ситнозрнате или крупнозрне магматске, метаморфне или седиментне стене, иако су најчешћи литички фрагменти пронађени у седиментним стенама класови вулканских стена.</s><s>Додатни минерали су сва остала минерална зрна у пешчару.</s><s>Ови минерали обично чине само мали проценат зрна у пешчару.</s><s>Уобичајени помоћни минерали укључују лискуне (мусковит и биотит), оливин, пироксен и корунд.</s><s>Многа од ових помоћних зрна су гушћа од силиката који чине већину стене.</s><s>Ови тешки минерали су обично отпорни на временске услове и могу се користити као индикатор зрелости пешчара преко ЗТР индекса.</s><s>Уобичајени тешки минерали укључују циркон, турмалин, рутил (стога ЗТР), гранат, магнетит или друге густе, отпорне минерале који потичу из матичне стене.</s>
<s>Матрица
Матрицата е многу фин материјал, кој е присутен во интерстицијалните пори помеѓу зрната на рамката.</s><s>Природата на матрицата во интерстицијалниот простор на порите резултира со двојна класификација:</s>
<s>Аренитите се текстурално чисти песочници кои имаат мала или никаква матрица.</s><s>Ваките се текстурно валкани песочници кои имаат значителна количина на матрица.</s>
<s>Цемент
Цементот ги врзува зрната на силицикластичната рамка заедно.</s><s>Цементот е секундарен минерал кој се образува по таложење и за време на закопувањето на песочникот.</s><s>Овие материјали за цементирање можат да бидат силикатни минерали или несиликатни минерали, како што е калцитот.</s>
<s>Силикатниот цемент може да се состои од минерали од кварц или опал.</s><s>Кварцот е најчестиот силикатен минерал кој делува како цемент.</s><s>Во песочник каде што е присутен силикатен цемент, кварцните зрна се прицврстени на цементот, што создава раб околу кварцното зрно наречен израсток.</s><s>Израстокот го задржува истиот кристалографски континуитет на зрната од кварцната рамка што се цементираат.</s><s>Опалниот цемент се наоѓа во песочниците кои се богати со вулкански материјали, а многу ретко се среќава кај другите песочници.</s><s>Калцитниот цемент е најчестиот карбонатен цемент.</s><s>Калцитниот цемент е асортиман на помали калцитни кристали.</s><s>Цементот се прилепува на зрната на рамката, цементирајќи ги зрната на рамката заедно.</s><s>Други минерали кои дејствуваат како цемент се: хематит, лимонит, фелдспат, анхидрит, гипс, барит, глинени минерали и минерали на зеолит.</s>
<s>Песочник кој го губи своето цементно врзивно средство преку атмосферски влијанија постепено станува кршлив и нестабилен.</s><s>Овој процес може да биде донекаде обратен со употреба на тетраетил ортосиликат (Si(OC2H5)4), кој ќе депонира аморфен силициум диоксид помеѓу зрната песок.</s><s>Реакцијата е следна:</s>
<s>Слики</s>
<s>Поврзано
Список на минерали
Список на карпи</s>
<s>Наводи</s>
<s>Литература</s>
<s>Надворешни врски</s>
<s>Камен
Градежни материјали</s>
|
1334867 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%A7%D1%83%D0%BA%D0%BD%D0%B8%20%D0%BD%D0%B0%20%D0%BD%D0%B5%D0%BA%D0%BE%D1%98%D0%B0%20%D0%B2%D1%80%D0%B0%D1%82%D0%B0 | Чукни на некоја врата | <s>„Чукни на некоја врата“ (англиски: Knock on Any Door) — филм на режисерот Николас Реј од 1949 година, снимен по сценариото на Дениел Тарадаш и Џон Монкс Помладиот.</s><s>Главните улоги ги играат: Хамфри Богарт, Џон Дерек и Џорџ Мекрид.</s>
<s>Синопсис
Адвокатот Ендрју Мортон (го игра Богарт) успеал да направи голема кариера почнувајќи од ништо.</s><s>Тој го презема случајот на младито злосторник Ник Роман (го игра Дерек), делумно поради тоа што тој доаѓа од слична средина како него, а делумно и поради тоа што има нечиста совест во врска со случајот на татко му на Ник што го водел пред многу години.</s><s>На Ник Роман му се суди поради убиство на полицаец...</s>
<s>Наводи</s>
<s>Филмови од 1949 година
Американски филмови
Црно-бели филмови
Филм ноар
Филмови на Николас Реј
Филмови со Хемфри Богарт
Филмови со Хемфри Богарт
Филмови со Џон Дерек
Филмови со Џорџ Мекрид
Филмови на Columbia Pictures
Филмови поврзани со убиства
Филмови за судски процеси</s>
|
1334893 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%9B%D0%B8%D0%BC%D1%84%D0%B5%D0%B4%D0%B5%D0%BC | Лимфедем | <s>Лимфедем е состојба на локализиран оток предизвикан од компромитиран лимфен систем.</s><s>Лимфниот систем функционира како критичен дел од имунолошкиот систем и ја враќа интерстицијалната течност во крвотокот.</s><s>Лимфедемот е најчеста компликација на терапијата на канцер или паразитски инфекции, но може да се забележи и кај голем број на генетски заболувања.</s><s>Иако не може да се излечи и е прогресивна, голем број на третмани може да ги подобрат симптомите.</s><s>Ткивата со лимфедем имаат висок ризик од инфекции бидејќи лимфниот систем е компромитиран.</s>
<s>Иако не постои лек, третманот може да ги подобри исходите.</s><s>Тука спаѓаат компресивна терапија, добра нега на кожата, вежби и мануелна лимфатична дренажа (MLD), кои заедно се познати како комбинирана деконгестивна терапија.</s><s>Диуретиците не се корисни.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Лимфатична патологија</s>
|
1334912 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%A0%D0%B5%D0%BD%D0%B4%D0%B8%20%D0%8A%D1%83%D0%BC%D0%B0%D0%BD | Ренди Њуман | <s>Рендал Стјуарт Њуман (анг: Randall Stuart Newman; роден на 28 ноември 1943 г.) ― американски пејач, текстописец, аранжер, композитор и пијанист познат по карактеристичниот стил на пеење со југоамерикански акцент, песни под влијание на раниот американа музички правец и како композитор на музика за многу филмови.</s><s>Како пејач негови најпознати песни се „Short People“ (1977), „I Love LA“ (1983) и „You've Got a Friend in Me“ (1995) во дует со Лајл Ловет, а други пејачи постигнале успех со преработките на неговите песни: „Mama Told Me Not to Come“ (1966), „I Think It's Going to Rain Today“ (1968) и „You Can Leave Your Hat On“ (1972).</s>
<s>Ренди Њуман е роден во Лос Анџелес, а многу луѓе од неговото пошироко семејство биле холивудски филмски композитори.</s><s>Тој својата кариера како текстописец ја започнал на 17-годишна возраст, и напишал песни за музичари како: The Fleetwoods, Сила Блек, Џин Питни и Алан Прајс.</s><s>Во 1968 година, го објавил неговиот прв солистички албум Randy Newman.</s><s>Четири негови албуми (исклучувајќи ги саундтрак албумите) се пласирале во топ-40 во САД: Sail Away (1972), Good Old Boys (1974), Little Criminals (1977) и Harps and Angels (2008).</s>
<s>Од 1980-тите, Ренди Њуман почнал да работи првенствено како филмски композитор.</s><s>Тој компонирал музика за девет анимирани филмови на Дизни-Пиксар, тука спаѓаат сите четири филма за „Приказна за играчките“ (1995–2019), Животот на бубачката (анг: A Bug's Life)(1998), двата филма од франшизата „Monsters, Inc“ (2001, 2013) и првиот и третиот филм од „Автомобили“ (2006 и 2017 г), како и Дизниевите „Џејмс и џиновската праска“ (1996) и „Принцезата и жабецот“ (2009).</s><s>Напишал музика и за други филмови: Cold Turkey (1971), Регтајм (1981), The Natural (1984), Awakenings (1990), Cats Don't Dance (1997), Pleasantville (1998), Запознај ги родителите (2000), Сибискит (2003) и Приказна за бракот (2019).</s>
<s>Ренди Њуман, 22 пати бил номиниран за Оскар во категориите за најдобра оригинална музика и најдобра оригинална песна; освоил два Оскара за најдобра оригинална песна.</s><s>Со ова придонел Њуманови да сманат најмногу номинирано пошироко семејство за Оскар, со вкупно 92 номинации во различни музички категории.</s><s>Ренди исто така има освоено три Еми награди, седум Греми награди и Гувернерска награда од американската Национална академија за запис на звукот.</s><s>Во 2007 година, компанијата Волт Дизни му ја доделила наградата Дизниеви легенди.</s><s>Ренди бил примен во Куќата на славата на текстописците во 2002 година и во Куќата на славата на рокенролот во 2013 година.</s>
<s>Детство и младост
Рендал Стјуарт Њуман е роден на 28 ноември 1943 година, во Лос Анџелес во еврејско семејство.</s><s>Детството го поминал во Њу Орлеанс, а на 11 годишна возраст, неговото семејство се вратило во Лос Анџелес.</s><s>Студирал музика на Универзитетот Калифорнија во Лос Анџелес, но се откажал еден семестар пред да дипломира.</s><s>Во јуни 2021 година, конечно дипломирал на универзитетот.</s>
<s>Кариера</s>
<s>Текстописец
Њуман станал професионален текстописец уште од својата 17-та година.</s><s>Тој навел дека Реј Чарлс најмногу музички влијаел на него во детството.</s><s>Негов прв сингл како изведувач бил „Golden Gridiron Boy“ од 1962 година, кој го објавил кога имал 18 години.</s><s>Синглот не бил успешен и Њуман одлучил во следните години да се насочи на пишување песни и аранжмани.</s>
<s>Една од првите поуспешни песни што ги напишал била „They Tell Me It's Summer“, за the Fleetwoods, по што Fleetwoods, а исто така и Pat Boone барале да им напише други песни.</s><s>Песни по негов текст снимиле: Џин Питни, Џери Батлер, Петула Кларк, Дасти Спрингфилд, Џеки Де Шенон, The O'Jays и Ирма Томас, меѓу другите.</s><s>Како текстописец бил особено успешен во Обединетото Кралство: топ-40 хитови во Велика Британија напишани од Њуман биле: „I've Been Wrong Before“ од Сила Блек (бр. 17, 1965), „Nobody Needs Your Love“ од Џин Питни (бр. 2, 1966) и Just One Smile“ (бр. 8, 1966); и „Simon Smith and the Amazing Dancing Bear“ од the Alan Price Set (бр. 4, 1967).</s>
<s>Пејач
Неговиот прв албум од 1968 година, Randy Newman, бил пофален од критиката, но не се пласирал во Топ-200 на Билборд.</s><s>Многу пејачи, како: Барбра Стрејсенд, Хелен Реди, Бет Мидлер, Алан Прајс, Џуди Колинс, Глен Кембел, Кас Елиот, Арт Гарфанкел, the Everly Brothers, Бони, Дасти Спрингфилд, Том Одел, Нина Симон, Лин Андерсон, Вилсон Пикет, Пет Бун, Нил Дајмонд и Пеги Ли, ги преработиле неговите песни, а „I Think It's Going to Rain Today“ станала стандардна песна на репртоарите.</s>
<s>Во 1969 година, тој ја снимил песната „Gone Dead Train“ за филмот и саундтракот на <i id="mw-A">„Performance“</i> (1970), со Мик Џегер во главна улога.</s>
<s>Филмски композитор</s>
<s>Дискографија</s>
<s>Студиски албуми</s>
<s>Randy Newman (1968)
12 Songs (1970)
Sail Away (1972)
Good Old Boys (1974)
Little Criminals (1977)
Born Again (1979)
Trouble in Paradise (1983)
Land of Dreams (1988)
Randy Newman's Faust (1995)
Bad Love (1999)
The Randy Newman Songbook Vol.</s><s>1 (2003)
Harps and Angels (2008)
The Randy Newman Songbook Vol.</s><s>2 (2011)
The Randy Newman Songbook Vol.</s><s>3 (2016)
Dark Matter (2017)</s>
<s>Музика за филм</s>
<s>Cold Turkey (1971)
Ragtime (1981)
The Natural (1984)
Parenthood (1989)
Major League (1989)
Avalon (1990)
Awakenings (1990)
The Paper (1994)
Maverick (1994)
Toy Story (1995)
James and the Giant Peach (1996)
Michael (1996)
A Bug's Life (1998)
Pleasantville (1998)
Toy Story 2 (1999)
Meet the Parents (2000)
Monsters, Inc. (2001)
Seabiscuit (2003)
Meet the Fockers (2004)
Cars (2006)
Leatherheads (2008)
The Princess and the Frog (2009)
Toy Story 3 (2010)
Monsters University (2013)
Cars 3 (2017)
The Meyerowitz Stories (2017)
Toy Story 4 (2019)
Marriage Story (2019)</s>
<s>Наводи</s>
<s>Надворешни врски</s>
<s></s>
<s>Добитници на Греми
Американски филмски композитори
Американски диригенти
Американски атеисти
Живи луѓе
Родени во 1943 година
Статии со hCards
Статии со краток опис
Американски пијанисти
Добитници на Оскар
Добитници на Оскар за најдобра оригинална песна
Добитници на Ени награда
Американски сатиристи
Луѓе од Лос Анџелес
Американски пејачи од 20 век
Американски пејачи од 21 век
Дизниеви легенди</s>
|
1334913 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%96%D0%B8%D0%B2%D0%BA%D0%BE%20%D0%A8%D0%BA%D0%BE%D0%BA%D0%BB%D0%B5%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B8 | Живко Шкоклевски | <s>Живко Шкоклевски ( во — во ) — македонски градежен инженер и универзитетски професор на Градежниот факултет во Скопје.</s>
<s>Животопис</s>
<s>Дипломирал во Прага во 1960 година, а докторирал во Скопје во 1983 година.</s>
<s>Учествувал во регулацијата на повеќе наши реки.</s><s>Напишал учебник „Регулација на водотеци“, како и неколку други книги, меѓу кои и монографии за регулацијата на Вардар и за Дојранско Езеро.</s>
<s>Предавал на Градежниот факултет во Скопје од 1989 година до неговото пензионирање по предметите Хидраулика, Хидрологија и Речна хидротехника.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Македонски градежни инженери
Македонски универзитетски професори</s>
|
1334915 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%A1%D0%BA%D0%B0%D1%84%D0%B8%D0%B7%D0%B0%D0%BC | Скафизам | <s>Скафизам — староперсиски начин на погубување што довел до особено болна смрт, која всушност најверојатно не ни постоела.</s><s>Името доаѓа од грчкото σκάφη, што значи „чамец“.</s><s>Осудениот на смрт со скафизам е соблечен целосно гол и затворен во празниот простор на два цврсто прицврстени тесни чамци или издлабени трупци, а главата, рацете и нозете му остануваат испакнати.</s><s>Потоа е принуден да проголта обилни количини мед и млеко додека не развие остро растројство.</s><s>Дополнително се полева со мед (или мед и млеко) за да се привлечат инсекти, посветувајќи посебно внимание на очите, ушите, устата, лицето, половите органи и задниот премин.</s><s>Така врзан и наполнет се остава во некое калливо езеро или на сонце.</s>
<s>Со текот на времето, празниот простор помеѓу чамците, односно отворите, почнале да се полнат со измет на осудените на смрт.</s><s>Тие привлекуваат уште повеќе инсекти, кои почнуваат да го јадат незаштитеното месо и да живеат во него.</s><s>Нивното копање доведува до прекин на крвоснабдувањето, со што месото се зафатува со гангрена.</s><s>Секој ден следи дополнително хранење на смртникот со мед и млеко за да се продолжи времетраењето на мачењето.</s><s>Кога смртта милосрдно се случува, таа најчесто е од комбинација на дехидрација, глад или септичен шок.</s><s>Можно е да се постигне и делириум, обично по неколку дена.</s>
<s>Историски докази</s>
<s>Наводи</s>
<s>Надворешни врски</s>
<s>Lexicon Universale, Historiam Sacram Et Profanam Omnis aevi, omniumque Gentium
Tortures and Torments of the Christian Martyrs
Artaxerxes by Plutarch
BREWER: Dictionary of Phrase and Fable, Scaphism
Traité des instruments de martyre et des divers modes de supplice employés par les paiens contre les chrétiens</s>
<s>Смртна казна
Начини на погубување
__СОСОДРЖИНА__
__ИНДЕКС__</s>
|
1334918 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%90%D0%BA%D0%B2%D0%B0%D1%82%D0%BB%D0%BE%D0%BD | Акватлон | <s>Акватлон — двоспортска трка која се состои од последователно трчање и пливање.</s><s>Натпреварувачите го завршуваат пливањето по што веднаш следи трчање на различни растојанија.</s><s>Спортистите се натпреваруваат за најбрзо вкупно завршување на трката, вклучувајќи го и времето на премин од дисциплина на дисциплина.</s>
<s>Акватлон е една од семејството на повеќедисциплински трки засновани на издржливост, што се здоби со популарност од триатлонот и разни независни трки во втората половина на дваесеттиот век.</s><s>Современиот акваталон се смета за дисциплина на триатлонот бидејќи стандардните трки ги покриваат истите растојанија како и триатлонот, но без велосипедскиот дел.</s><s>Како таков, овој спорт го управува Меѓународниот сојуз за триатлон, која секоја година ги организира светските првенства.</s>
<s>Историја
Најраниот оспорен датум за акватлон е тешко да се наведе бидејќи е комбинација од пливање и трчање, кои и двете имаат античко потекло.</s><s>Современите корени на акватлонот може да се проследат до трките за заштита на животот во Австралија, во 1950-тите.</s><s>Трките би се состоеле од трчање по плажа, пливање во морето до пловка и пливање назад до плажата, излегување и потоа трчање назад по плажата.</s><s>До 1960-тите, идејата се проширила во Калифорнија во САД, станувајќи популарна кај тркачите и пливачите.</s><s>УСА Триатлон тврди дека првиот настан во акватлон во САД бил роденденскиот биатлон Дејв Пејн, трка која се состои од трчање и пливање за првпат одржана во Сан Диего во 1971 година.</s>
<s>Преглед
Акватлонот вообичаено ги следи триатлонските растојанија, но има и промени.</s><s>Претежно во отворени води, но има некои спринтови/суперспринтови во базен.</s>
<s>Стандардните растојанија на ITU „Топла вода“ се 2,5 км трчање, 1000м пливање, 2,5 км трчање.</s><s>Ако номиналната температура на водата е под 22 °C тогаш станува мокар-задолжителен 1000m пливање и единечно 5 км трчање.</s><s>Растојанијата за „Долга патека“ се 2000 м пливање и 10 км трчање.</s><s>Онаму каде што номиналната температура на водата е ниска (околу 16 °C) тогаш трката може да се скрати, а можеби и да се откаже.</s>
<s>Различни национални федерации имаат свои правила за растојанијата и температурата, обично поврзани со аклиматизацијата на националните спортисти.</s><s>На пример, Исланѓаните ќе тренираат/тркаат во 10 °C додека Британците почнуваат на 12 °C.</s>
<s>Акватлоните се најмногу слични на триатлоните, а клучната разлика е немањето на велосипедска трка.</s><s>Велосипедот додава дополнителна сложеност и за спортистите и за организаторите на трките.</s>
<s>Велосипедите мора да се превезат до местото, што може да биде логистички напорно за спортистите, особено за меѓународни настани.</s><s>Директорот на трката треба да избере патека што овозможува простор за велосипедската трка, можеби вклучувајќи ги и затворања на патишта.</s><s>Тие можат да се водат неформално во локалните езера.</s>
<s>Соврмениот петобој е сличен на акватлонот по тоа што и двата вклучуваат пливање и трчање.</s><s>Но, пливањето и крос-кантри трчањето се само два од петте настани што го сочинуваат совремниот петобој, и тие се одржуваат како посебни настани.</s><s>Во рамките на спортот во петобој, терминот биатл се користи и за (тренинг) трки кои опфаќаат пливање и трчање.</s><s>Сепак, овие содржат растојание што произлегува од трките во петобој, на пример пливање на 200 метри 3 км трчање.</s>
<s>Друг спорт што произлегува од триатлонот е дуатлонот, кој комбинира велосипедизам и трчање, но го изостави делот за пливање.</s>
<s>Настани
Светското првенство во aкватлон се одржува секоја година од 1998 година.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Повеќебојни спортови
Поединечни спортови
Пливање
Зборови кои ги нема во ТРМЈ</s>
|
1334922 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%A1%D0%B2%D0%B5%D1%82%D0%BE%D0%BC%D0%B8%D1%80%20%D0%A8%D0%BA%D0%B0%D1%80%D0%B8%D1%9C | Светомир Шкариќ | <s>Светомир Шкариќ (р. во ) — македонски правник и универзитетски професор на Правниот факултет во Скопје.</s>
<s>Животопис</s>
<s>Основно образование завршил во Дојран и Гевгелија, а гимназија во Струмица во 1960 година.</s><s>Бил победник на првите два натпревара во ораторство на Скопскиот универзитет (1961 и 1962), учесник на четири младински работни акции на автопатот „Братство и единство“ (1958, 1959, 1962 и 1963) и на студентската работна акција за расчистување на урнатините од земјотресот во Скопје (1963).</s>
<s>Дипломирал на Правниот факултет во Скопје во 1965 година.</s><s>Активно учествувал во студентските протести на Белградскиот универзитет во 1968 година.</s><s>Магистрирал во 1972 година и докторирал на Правниот факултет во Белград на тема „Смислата и значењето на делегатството во општествено-политичкиот систем на Југославија“ во 1978 година.</s>
<s>Бил избиран за асистент во 1969 година, за доцент во 1978 година, за вонреден во 1983 година и за редовен професор на Правниот факултет во Скопје во 1988 година по Уставно право и политички систем.</s><s>На факултетот бил основач на научните дисциплини: Споредбено уставно право (1993), Уставно право на Европа (2005), Политички теории и Теории за мирот и конфликтите.</s>
<s>Имал студиски престој во Гренобл (1971-1972), како и во Сапоро и Токио (1996).</s>
<s>Бил директор на Институтот за социолошки и политичко-правни истражувања во Скопје (1978–1982), член на Европскиот комитет за правна соработка на Советот на Европа (1998–2003), судија на Европскиот граѓански суд во Берлин за утврдување на одговорноста на германските пратеници и политичари за бомбардирањето на СР Југославија (1999–2000) и визитинг професор на Правниот факултет на Универзитетот „Монтескје“ во Бордо, Франција (2002).</s>
<s>Учествувал на конгресите на Меѓународното здружение за уставно право (1983, 1995, 2007), на Меѓународното здружение за политички науки (1978 и 1982), на Меѓународното здружение за истражување на мирот (1996, 1998, 2000 и 2002) и на Светскиот јавен форум – Дијалог на цивилизациите (2005 и 2007), како и на поголем број меѓународни научни конференции и симпозиуми на триесетина универзитети од сите континенти.</s>
<s>Поднесените трудови ги објавил во книгата „Македонија на сите континенти: мир, демократија и геополитика“ во Скопје во 2000 година.</s><s>Објавил над 150 статии од областа на уставното право, политичките науки и мировните студии, од кои поголемиот дел на француски, англиски, руски и јапонски јазик.</s>
<s>Бил претседател на Здружението за уставно право на Македонија од 1994 година, експерт на ООН за избори од 1998 година, професор по уставно право на Правниот факултет на Универзитетот „Гоце Делчев“ во Штип од 2008 година, како и советник на Претседателот на Република Македонија од 2009 година.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Македонски правници
Македонски универзитетски професори</s>
|
1334924 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%9C%D0%B0%D0%BA%D0%B5%D0%B4%D0%BE%D0%BD%D1%81%D0%BA%D0%B8%20%D0%BF%D1%80%D0%B0%D0%B2%D0%BE%D0%BF%D0%B8%D1%81%20%D1%81%D0%BE%20%D0%BF%D1%80%D0%B0%D0%B2%D0%BE%D0%BF%D0%B8%D1%81%D0%B5%D0%BD%20%D1%80%D0%B5%D1%87%D0%BD%D0%B8%D0%BA%20%281950%29 | Македонски правопис со правописен речник (1950) | <s>„Македонски правопис со правописен речник“ – учебно помагало напишано од Блаже Конески и Крум Тошев.</s><s>Книгата била одобрена од Министерството за просвета на 11 декември 1950 со решение 13865, а ја издало Државно книгоиздателство на НР Македонија.</s>
<s>Содржина
Правописот содржи пет глави.</s>
<s>Пишување на гласовите
Во оваа глава се опфатени следните поглавја:
Азбуката
Самогласките
а
о
у
е, и
Вокално р
ол
Согласките
ј
ќ, ѓ
ѕ
л, љ
њ
х
в
ф
Согласките на крајот на зборот
Едначење по звучност
Правописот на некои согласни групи
Правопис на некои наставки</s>
<s>Преглед на формите
Во оваа глава се опфатени следните поглавја:
Членот
Именки
Придавки
Сложени именки и придавки
Броеви
Заменки
Глаголи
Глаголски форми
Предлози
Прилози
Пишувањето на други зборови и партикули</s>
<s>Пренесување на делови од зборови од еден ред во друг
Оваа глава нема поглавја.</s>
<s>Употреба на голема и мала буква
Оваа глава нема поглавја.</s>
<s>Интерпункција
Во оваа глава се опфатени следните поглавја:
Точка
Прашалник
Извичник
Две точки
Пауза
Наводници
Запирка
Апостроф</s>
<s>По петте глави од правописот следи Правописниот речник.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Македонски јазик
Правопис на македонскиот јазик
Книги од 1950 година
Дела на Блаже Конески
Дела на Крум Тошев</s>
|
1334926 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%95%D0%BA%D1%82%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D1%98%D0%B0 | Ектенија | <s>Ектенија (од ; буквално, „вредност“) — низа од молитви во источните православни и византиските католички богослужби.</s>
<s>Ектенијата обично се пее од ѓакон, а хорот или присутните ги пеат одговорите.</s><s>Додека ја завршува секоја молитва, ѓаконот го крева крајот на својот орар и се прекрстува, ако нема ѓакон што служи, молбите ги упатува свештеник.</s><s>За време на многу ектении, свештеникот тивко ја кажува молитвата.</s><s>По последната молитва на ектенијата, свештеникот кажува екфонеза која, кога се кажува тивка молитва за време на ектенијата, е неговата последна фраза.</s>
<s>Кога нема свештеник присутен за време на канонските часови, не се пее ектенија, туку чтецот ја заменува со зборовите „Господи, помилуј“, три, дванаесет или четириесет пати, во зависност од тоа која ектенија се заменува.</s>
<s>Преглед
Главните облици на ектенија се:</s>
<s>Голема ектенија (словенски: ):
Така се нарекува не само поради нејзината должина, туку и поради нејзината важност, приближувајќи се кон почетокот на големите богослужби како што се Божествена литургија, утрена, вечерна, крштение, света вода, итн.</s><s>Оваа ектенија се нарекува и Ектенија на мирот словенски: ) заради воведната молитва: „Во мир да Му се помолиме на Господа“.</s>
<s>Прозидбена ектенија (словенски: ):
Така се нарекува затоа што повеќето молби завршуваат со зборовите на ѓаконот: „...да побараме од Господа“, на што хорот одговара: „Дај, Господи“. (словенски: .)</s>
<s>Сугуба ектенија (словенски: ) понекогаш и Царска ектенија, Зголемена ектенија, Жестока ектенија:
Оваа ектенија е извонредна поради жарот пренесен во молитвите и звучно слушнат во одговорите, како што укажува трикратниот одговор на хорот, „Господи, помилуј“ (трипати).</s><s>На божествената литургија, оваа ектенија може да се надополни и со посебни молитви, според потребата, како што смета свештеникот.</s>
<s>Мала ектенија (словенски: ):
Тоа е скратена верзија на големата ектенија, има две прозби и возглас на крајот.</s><s>Се појавува во пишаните документи уште од IV век.</s><s>Се изговара на вечерната, утрената и на литургијата, како и на другите богослужбени чинови.</s>
<s>Ектенија на огласените (словенски: }}):
На Божествената литургија, со оваа ектенија традиционално завршува делот од богослужбата на кој им било дозволено да присуствуваат катихумените.</s><s>Оваа литија е составена од неколку молби за катихумените додека се подготвуваат за крштевање, а завршува со отпуштање на катихумените и (во постаро време) затворање на вратите на храмот за сите, освен крстените членови во добра состојба.</s>
<s>Ектенија на верните (словенски: ):
На божествената литургија има еден пар од нив по распуштањето на катихумените и започнување на Литургијата на верните, додека преостанатите се подготвуваат за тајната на Светата причест.</s><s>Овие се единствени по тоа што ѓаконот извикува: „Мудрост!“ пред свештеникот да ја каже екфонезата.</s>
<s>Белешки</s>
<s>Христијанство
Православие
Грцизми</s>
|
1334928 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%90%D0%B4%D0%B0%D0%BC | Адам | <s>Адам ( Евр.: „човек“; веројатно поврзан со хебрејски adamah, „земја“ или акадски адам, „да се создаде“), според Библијата, првиот човек создаден од Јахве, Бог, од прашина (или кал ) на земјата и му вдахна во лицето животен дах/дух .</s><s>Прво живеел во земниот рај, но Јехова го истерал оттаму поради првобитниот грев што го направил на убедување на неговата жена: Ева .</s><s>Хебрејскиот мит за првиот пар луѓе е поврзана со вавилонските и другите семитски митологии .</s><s>Како предок на човечкиот род, Адам го обожаваат Евреите, муслиманите и христијаните .</s><s>Св . _ _</s>
<s>Според исламското учење, Адем (Адам) бил исфрлен од рајот заедно со неговата сопруга Хава (Ева) поради гревовите што ги направиле заедно, т.е. Хава не го убедила Адем да го јаде забранетото овошје, туку тоа го направиле заедно.</s><s>Тие беа исфрлени од рајот во петок, а гревовите им беа простени во петок.</s>
<s>Митската личност на Адам служи како мотив во легендите, апокрифите, средновековните мистерии, уметничкото литературно творештво (Милтон, Клопсток, Хабделиќ, Крањчевиќ ) и визуелната претстава (древните христијански катакомби, саркофази и мозаици ; средновековни порти и минијатури на портретите ; фрески на пример на таванот на Сикстинската капела).</s><s>Исламски пророци
Јудаизам</s>
|
1334929 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%9F%D0%B5%D1%82%D1%80%D0%BE%20%D0%9A%D1%83%D1%85%D0%B0%D1%80%D1%87%D1%83%D0%BA | Петро Кухарчук | <s>Петро Кухарчук (; роден 2 јули 1962 година во селото Студеница, Житомирската Област) — украински писател, учител, професор, член на Националниот сојуз на писателите на Украина, познат под псевдонимот Ладо Ориј.</s>
<s>Биографија
Роден е на 2 јули 1962 година во селото Студеница, Коростишевски реон, Житомирската Област.</s>
<s>Завршил средно училиште во Студеница (1979), Државниот педагошки институт во Житомир(1984), Националната академија за јавна администрација под претседателот на Украина, се здоби со квалификација Магистер по јавна администрација (2003).</s>
<s>Во 2009 година станал кандидат за науки во јавна администрација.</s>
<s>Во 2013-2018 година, тој работеше како професор на одделот за социјални и хуманитарни дисциплини на Комуналната установа „Регионален институт за постдипломско педагошко образование Житомир“ на Регионалниот совет на Житомир.</s>
<s>Од 2018 година е вонреден професор на Катедрата за јавен менаџмент и администрација на Комуналната високообразовна институција „ Академија за континуирано образование во Виница “ .</s>
<s>Автор на повеќе од 50 научни трудови.</s>
<s>Под псевдонимот Ладо Ориј објави збирки</s>
<s>„Рефлексии“ (2013),
„Неискажливо“ (2016),
„Јазик на душата“ (2016) .</s>
<s>Објавил збирки под свое име:</s>
<s>„Круг“ (2017),
„Снегулки“ (2017),
„Агапе“ (2019).</s>
<s>Наводи</s>
<s>Украински писатели
Родени во 1962 година
Родени на 2 јули</s>
|
1334930 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%8A%D1%83%D1%98%D0%BE%D1%80%D1%88%D0%BA%D0%B8%20%D0%BF%D1%80%D0%B8%D0%BA%D0%B0%D0%B7%D0%BD%D0%B8 | Њујоршки приказни | <s>„Њујоршки приказни“ (англиски: New York Stories) — омнибус-филм од 1989 година, составен од три дела чија заедничка тема е Њујорк.</s><s>Првиот дел е насловен „Животни поуки“ во режија на Мартин Скорсезе, според сценариото на Ричард Прајс, а во главната улога настапува Ник Нолти.</s><s>Вториот дел, со наслов „Живот без Зои“, е режиран од Френсис Форд Копола, а авторка на сценариото е неговата ќерка Софија Копола.</s><s>Третиот дел носи наслов „Едиповиот бродолом“ во режија на Вуди Ален, кој е автор и на сценариото, а глуми и една од улогите.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Американски филмови
Филмови на англиски јазик
Филмови од 1989 година
Филмски комедии
Филмови на Мартин Скорсезе
Филмови на Вуди Ален
Филмови на Френсис Форд Копола
Филмови со Вуди Ален
Филмови со Ник Нолти
Филмски омнибуси
Филмови чие дејствие се одвива во Њујорк</s>
|
1334943 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%A1%D0%BE%D0%B2%D1%80%D1%88%D0%B5%D0%BD%20%D0%B1%D1%80%D0%BE%D1%98 | Совршен број | <s>Совршен број — број што е еднаков на збирот на своите позитивни делители (вклучувајќи ја и единицата), но без самиот тој број.</s><s>На пример:</s>
<s>6=1+2+3
28=1+2+4+7+14</s>
<s>Првите четири совршени броеви се познати уште од дамнешни времиња (пред 2000 години).</s><s>Третиот совршен број е 496, а четвртиот е 8128.</s><s>Петтиот совршен број е 33.550.336 и е откриен околу 1460 година.</s><s>Осумнаесеттиот совршен број има 1937 цифри, а познати се четириесет и осум совршени броеви.</s>
<s>Ојлер докажал дека парните совршени броеви имаат облик каде е Мерсенов прост број, а обратното тврдење му било познато веќе на Евклид.</s>
<s>Непарен совршен број
Не е познато дали има некој непарен совршен број, но ако го има тој мора да биде многу голем, поголем од 10300.</s>
<s>Поврзано
Теорија на броевите</s>
<s>Наводи</s>
<s>Надворешни врски
Дејвид Мовс: Совршени, прифатени и социјални бројки
Совршен број - историја и теорија</s>
<s>Теорија на броевите</s>
|
1334948 | https://mk.wikipedia.org/wiki/Village%20People | Village People | <s>Village People ― американска диско група формирана во Њујорк во 1977 година.</s><s>Групата е позната по костимите и униформите кои нејзините членови ги носеле на настапите во живо и во видео-спотовите и по сугестивните и често двосмислени стихови во нивните песни.</s>
<s>Создавањето на Village People директно му се припишува на францускиот композитор и продуцент Жак Морали, хомосексуалец кој сакал да создаде диско музика која ќе биде ценета од геј заедницата.</s><s>На Морели, кој во раните 1970-ти продуцирал на низа диско хитови, во 1977 година му пристапил пејачот Виктор Вилис со демо лента.</s><s>На Морали му се допаднало демото и на Вилис му ја претставил идејата за формирање група.</s><s>Основачки членови на групата биле Жак Морали, неговиот деловен партнер Анри Белоло и пејачот Виктор Вилис.</s><s>Името на групата потекнува од просперитетната геј населба Гринич Вилиџ на Менхетен.</s><s>Морали, користејќи го своето влијание во светот на дискотеките, се погрижил новата група да потпише договор со Casablanca records и набргу потоа Village People го издале нивниот прв албум „Village People“ (1977), со Вилис како единствен член на „групата“.</s>
<s>Албумот станал меѓународен хит, а набрзо групата била многу барана за настапи во живо.</s><s>Бидејќи Вилис не можел сам да пее, Морали ангажирал тим од танчери и резервни пејачи кои го поддржувале Вилис на сцената.</s><s>Откако пораснала продажбата на плочи, Морали и Вилис ја увиделе потребата од создавање на постојана група.</s><s>Тие објавиле оглас во весник на кој пишувало: „Се бараат мачо типови: мора да танцуваат и да имаат мустаќи.“ Глен Хјуз (моторџија), Дејвид Ходо (градежен работник) и Ренди Џонс (каубој) биле меѓу стотиците кои одговориле на огласот.</s><s>Морали во њујоршки геј бар го запознал Фелипе Роуз и го повикал во групата.</s><s>Роуз во настапите во живо се облекувал во костим на индијански поглавар.</s><s>Вилис во групата го повикал и Алекс Брили (кој првично не настапувал во костим, а потоа користел униформа на американски војник).</s><s>Ликовите биле симболична група на американската мажественост и мачо геј-фантазијата.</s><s>Денес, Вилис е единствен оригинален член во групата.</s>
<s>Групата брзо стекнала популарност, и објавила неколку светски популарни диско и денс хитови, како: „Macho Man“, „In the Navy“, „Go West“ и „Y.M.C.A.“, кој бил нивен најголем хит.</s><s>Во март 2020 година, Конгресната библиотека ја опишала песната „Y.M.C.A.“ како „американски феномен“ и ја додала во Националниот регистар за записи, во кој се чуваат аудиоснимки кои се сметаат за „културно, историски или естетски значајни“.</s>
<s>Дискографија</s>
<s>Village People (1977)
Macho Man (1978)
Cruisin''' (1978)
Go West (1979)
Live and Sleazy (1979)
Can't Stop the Music (1980)
Renaissance (1981)
Fox on the Box (1982)
Sex Over the Phone (1985)
A Village People Christmas (2018)</s>
<s>Постава</s>
<s>Оригинални седум члена</s>
<s>Виктор Вилис (полицаец/адмирал/спортист/жиголо/без костим)
Фелипе Роуз (Индијанец)
Алекс Брили (Војник/без костим)
Ли Мутон (моторџија)
Марк Муслер (градежен работник)
Дејвид Форест (каубој)
Питер Вајтхед (без костим)</s>
<s>Наводи</s>
<s>Надворешни врски</s>
<s>Village People at Rolling Stone''
Official website of Victor Willis</s>
<s>ЛГБТ ориентирани музички групи
Американски диско групи
Американски диско музичари
Американски денс групи
Музички групи од Њујорк</s>
|
1334955 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%9D%D1%83%D1%9C%D0%B8 | Нуќи | <s>Игор Паниќ (Белград, 10 август 1996 година), познат како Нуќи е српски пеач кој пее хип-хоп музика и свири електронска музика.</s>
<s>Биографија
Одел во основното училиште „Јован Стерија Поповиќ“.</s><s>Во Белград учел во Четвртата белградска гимназија, и се заинтересирал за музика уште додека бил средно училиште.</s><s>Почнал да се занимава со музика во 2011 година, кога го снимил својот прв сингл.</s><s>Во почетокот се посветил на пишување песни, а често правел и паузи бидејќи се занимавал и со видео продукција.</s><s>Во текот на 2019 г. се вратил на издавањето песни, па таа година објавил сингл и дует „Све оди тебе“ со Кобрица.</s><s>Во тој период, Нуќи започнал соработка со продуцентската куќа Генерација Зед.</s>
<s>Тој станал познат на пошироката публика по објавувањето на песната BeBo во јуни 2020 година.</s><s>Текстот и музиката за песната ги напишал сам, а аранжманот го направил Попов од Генерација Зед.</s><s>Во август истата година ја објавил и песната Уѓи на, која моментално е неговата најпопуларна песна и има над 38 милиони прегледи на Јутјуб.</s><s>Во текот на таа година, Нуќи ги објавил и песните Hawanae како и дуетот Бамби со Попов.</s>
<s>Следната година ја започнал со песната Бамби, која исто така ја обработил Попов, а текстот и музиката ги напишал тој.</s><s>Потоа соработуваше со продуцентите на филмот и серијата Јужен ветер, а како дел од соработката снимил песна која била дел од саундтракот на вториот дел од филмот наречен Јужен ветер 2.</s>
<s>Освен што пее, тој пишува и песни за други музичари.</s><s>Соработувал со Малени за кого напишал и компонирал неколку песни, како и со Попов, со кого ги напишал неговите песни Вино и Сем Сем.</s>
<s>Видео продукција
Со неговиот брат Марко на почетокот на 2018 година основале продукциска куќа во која двајцата се занимаваат со видео продукција и снимање видео, а меѓу другото работел и спотови за Ацо Пејовиќ, Сергеј Ќетковиќ и Саша Матиќ.</s>
<s>Белешки</s>
<s>Наводи</s>
<s>Српски музички продуценти
Српски хип-хоп музичари
Родени во 1996 година</s>
|
1334960 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%9C%D0%B5%D1%81%D1%82%D0%B0%20%D0%BD%D0%B0%20%D0%B7%D0%B0%D0%B4%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D0%BB%D1%81%D1%82%D0%B2%D0%BE | Места на задоволство | <s>„Места на задоволство“ ― есеј објавен во 1946 година од англискиот автор Џорџ Орвел.</s><s>Есејот разгледува како во иднина веројатно ќе се развијат одморалишта за задоволство, составени од вештачки средини со празни задоволства.</s><s>Орвел тврди дека на луѓето им треба мир и да можат да ја ценат природата.</s>
<s>Есејот првпат бил појавен во Tribune на 11 јануари 1946 година.</s>
<s>Резиме
Орвел цитира новинар кој сретнал еден претприемач кој планирал „место на задоволство“ со покрив отпорен на временските услови кој покрива хектари сали за танцување, барови, улички и базени и се капел во вештачка светлина.</s><s>Ова уследило по средбата со маж кој се жалел дека е штета што никој не нашол начин на кој „човекот може да се опушти, одмори, да игра покер, да пие и да води љубов одеднаш и деноноќно“ и да излезе од него чувство на освежување.</s>
<s>Орвел забележува дека Кубла Кан во песната на Семјуел Колриџ има сè погрешно со тоа што наредил купола за задоволство што содржи свети реки и безмерни пештери.</s><s>Современите одморалишта ќе бидат многу различни бидејќи се вештачки средини што содржат сè што може да посака човек гладен за живот.</s><s>Тој посочува дека главните одлики на погледот на современиот цивилизиран човек за задоволството се веќе присутни на крстарење за задоволство или во Лајоновите катчиња (Lyons Corner House) како:</s>
<s>Човек никогаш не е сам
Човек никогаш не прави ништо за себе
Човек никогаш не е на повидок на дива вегетација или природни предмети од кој било вид
Светлината и температурата се секогаш вештачки регулирани
Човек никогаш не е надвор од звукот на музиката</s>
<s>Орвел тврди дека конзервираната музика е обезбедена за да се спречи разговорот да стане сериозен и да се спречи почетокот на мислата и дека несвесната цел на современите одморалишта за задоволство е враќање во утробата.</s><s>Спротивно на тоа, идејата за восхитување на природата е поврзана со чувството за малечок на човекот против моќта на универзумот.</s><s>Кога голем дел од она што се нарекува задоволство е обид да се уништи свеста, Орвел тврди дека на човекот подеднакво му треба осаменост, креативна работа и чудо и дека најголемата среќа не лежи во релаксација, одмор, играње покер, пиење и водење љубов истовремено.</s>
<s>Поврзано</s>
<s>Библиографија на Џорџ Орвел</s>
<s>Надворешни врски</s>
<s>Текст на Места на задоволство</s>
<s>Дела првично објавувани во Tribune (списание)
Есеи од 1946 година
Есеи од Џорџ Орвел</s>
|
1334984 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%9F%D0%BE%D0%BB%D0%B8%D1%82%D0%B8%D0%BA%D0%B0%D1%82%D0%B0%20%D0%BD%D0%B0%20%D0%B3%D0%BB%D0%B0%D0%B4%D1%83%D0%B2%D0%B0%D1%9A%D0%B5 | Политиката на гладување | <s>„Политиката на гладување“ ― есеј објавен во 1946 година од англискиот автор Џорџ Орвел.</s><s>Есејот ја аргументира потребата да се помогне да се нахранат Европејците по Војната и им се припишуваат мотиви на левичарите кои се противат на идејата.</s>
<s>Позадина
Рационирањето во Обединетото Кралство било воведено во раната фаза на Втората светска војна и целосно завршило дури во 1954 година.</s><s>Станало построго по завршувањето на војната отколку за време на воените дејствија, со рационализирање на лебот што започна во 1946 година и со рационализирање на компирот во 1947 година.</s><s>Ова главно се должи на потребата да биде нахрането населението во европските области кои биле под британска контрола, чии економии биле уништени од борбите.</s>
<s>„Зачувај ја Европа сега“ била организација под покровителство на издавачот на Орвел, Виктор Голанц, кој се занимавал со олеснување и обнова на Европа по војната.</s>
<s>Есејот првпат бил појавен во Tribune на 18 јануари 1946 година.</s>
<s>Резиме
Орвел добил куп книги од Комитетот „Спаси ја Европа сега“ во кој се тврди дека иако сме во разумна добра состојба, добар дел од Европа запаѓа во брутален глад.</s><s>Тој го спротивставува ова со писмото во The Guardian од шефот на воздухопловниот маршал, сер Филип Жубер, во кое се вели дека при неговото враќање во Кралството, ги затекнал децата како се бледи во споредба со младите со розови образи во Данска и ги критикувал оние кои би ги намалиле сегашните британски оброци, за да им даде повеќе на Германците.</s>
<s>Орвел опширно цитирал од материјалот „Спаси ја Европа сега“ за недостигот на храна и лекови во места како Австрија и Чехословачка и Будимпешта и нарушувањето на законот и редот меѓу децата и известува дека предложената доброволна шема била службено обесхрабрена.</s><s>Орвел дава две причини зошто Левицата е против шемата.</s><s>Прво, работничката класа би ја навредила, а второ храната е политичко оружје и русофилите сметаат дека испраќањето храна во Источна Европа е обид да биде поткопан престижот на Советскиот Сојуз.</s><s>Како заклучок, Орвел тврди дека оставањето на Германците да гладуваат ќе го има истиот учинок како и казнените репарации по Првата светска војна.</s>
<s>Поврзано</s>
<s>Библиографија на Џорџ Орвел</s>
<s>Наводи</s>
<s>Дела првично објавувани во Tribune (списание)
Есеи од 1946 година
Есеи од Џорџ Орвел</s>
|
1334988 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%88%D0%B0%D0%B2%D0%B0%D1%9A%D0%B5%20%D0%BE%D0%B4%20%D0%91%D0%B0%D0%BD%D0%B3%D0%BE%D1%80%20%28%D0%9E%D1%80%D0%B2%D0%B5%D0%BB%29 | Јавање од Бангор (Орвел) | <s>Јавање од Бангор (изворно на англиски: Riding Down from Bangor) ― есеј објавен во 1946 година од англискиот автор Џорџ Орвел.</s><s>Во него, тој размислува за книжевноста за деца од Соединетите Држави од 19 век и за видот на општеството што го прикажува.</s>
<s>Позадина
Написот бил поттикнат од појавувањето на новото издание на Хеленовите бебиња од американскиот автор Џон Хабертон.</s><s>Романот првпат објавен во 1876 година бил со поднасловот: „Хеленовите бебиња со извесен извештај за нивните начини... невини, лукави, ангелски, бесни, вештерски и одбивни од НИВНАТА НАЈНОВА ЖРТВА“. и е сместена во Њујорк.</s>
<s>Написот бил појавен во Tribune на 22 ноември 1946 година.</s>
<s>Резиме
Појавата на Хеленовите бебиња ги поттикнувало мислите на Орвел за впечатокот на светот што го оставаат книгите прочитани во детството.</s><s>Неговите впечатоци од Соединетите Држави се сведуваат на босоногото момче во училишната соба кое се стреми да стане претседател, и високиот човек потпрен на дрвен ѕид, правејќи повремени набљудувања.</s><s>Овие идеи се изведени од книги како Том Соер, Ребека од фармата Санибрук, Што направи Кети и Мали жени.</s><s>Потоа размислува за песната „Riding down from Bangor“ заснована на железничко патување од Бангор, Мејн.</s>
<s>Орвел ги идентификува овие дела како со „слатка невиност“ и „бледа вулгарност на јазикот“.</s><s>Иако го признава грубиот и анархичен елемент во многу тамошни дела, тој забележува дека романите со дејствие на источниот брег опишуваат многу смирено и првостепено општество управувано од бонтон.</s><s>Ликовите можеби изгледаат смешно, но имаат восхитувачки интегритет и непромислена побожност.</s><s>Орвел жали што поновите тамошни материјали како Супермен и други стрипови повеќе не се соодветни за деца.</s>
<s>Гледајќи ги Соединетите Држави од деветнаесеттиот век како „богата празна земја“ со малку општествени проблеми и простор за сите што работеле напорно, Орвел заклучува дека „цивилизацијата на Америка на деветнаесеттиот век била капиталистичка цивилизација во нејзините најдобри услови“.</s>
<s>Поврзано</s>
<s>Библиографија на Џорџ Орвел</s>
<s>Наводи</s>
<s>Надворешни врски</s>
<s>Текст на есејот Riding Down from Bangor</s>
<s>Дела првично објавувани во Tribune (списание)
Есеи од 1946 година
Есеи од Џорџ Орвел</s>
|
1334989 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%9A%D0%B8%D0%BC%20%D0%9A%D0%B0%D1%80%D0%BD%D1%81 | Ким Карнс | <s>Ким Карнс (англ: Kim Carnes; родена на 20 јули 1945) — американска пејачка и текстописец од Лос Анџелес.</s><s>Својата кариера ја започнала во 1960-тите кога пишувала песни за други музичари, и истовремено пеела во локални клубови и била сесиска пејачка на познатите Water Sisters.</s>
<s>На американската музичка сцена, Ким Карнс се пробила откако заедно со Кени Роџерс ги напишала песните за неговиот концептен албум Gideon (1980) и со нивниот дует „Don't Fall in Love with a Dreamer“.</s><s>Песната се искачила на 4 место на Билборд Хот 100, а тие двајцата биле номинирани за Греми награда.</s><s>Ким се здобила со светска популарност по објавувањето на песната „Bette Davis Eyes“.</s><s>Песната била на врвот на топ-листите во преку 30 држави.</s><s>Станала најпродаван сингл во САД за 1981 година, и следната година ги освоила Греми наградите за запис на годината и за песна на годината.</s>
<s>Нејзиниот специфичен и рапав глас често бил споредуван со оној на Род Стјуарт.</s><s>Ким Карнс денес живее во Нешвил и сѐ уште се занимава со пишување музика.</s>
<s>Живот и кариера
Ким Карнс е родена на 20 јули 1945 година во Лос Анџелес.</s><s>Детството го поминала во Пасадена.</s>
<s>Ким Карнес од 1966 до 1970 година била член на фолк-ансамблот New Christy Minstrels, во кој членувале и музичари како Кени Роџерс, Џон Денвер, Бери Мекгваер, Џин Кларк (од The Byrds) и Лери Рамос (The Association).</s><s>Во ансамблот се спријателила со Кени Роџерс, и исто така со нејзиниот иден сопруг и повремен партнер во пишување песни Дејв Елингсон, со кого се омажила на 25 ноември 1967 година и со кого има два сина.</s>
<s>Истата година, Карнес неуспешно се обидела да влезе во филмските води: Ајде да живееме малку (C'mon, Let's Live a Little), таа глумела заедно со други музичари како Боби Ви и Џеки Де Шенон.</s><s>Во 1971 година, Карнс придонела за саундтракот на хит-филмот „Точка на исчезнување“ (анг: Vanishing Point); имено таа ја напишала песната „Sing Out for Jesus“ а на саундтракот ја пее Биг Мама Торнтон.</s><s>За филмот, Ким Карнс во дует со нејзиниот споруг Дејв Елингсон, ја испеала и песната Nobody Knows, компонирана од Мајк Сетл.</s><s>Веднаш бил забележан впечатливиот, карактеристично „порозен глас“ на Карнс, кој бил споредуван со гласот на Род Стјуарт (а во подоцнежните години и со оној на Бони Тајлер).</s>
<s>Саундтрак-албумот на Точка на исчезнување бил издаден од издавачката куќа Amos, која потпишала договор со Карнс во 1971 година и го издала нејзиниот прв албум Rest on Me.</s><s>Албумот содржел само две оригинални композиции (I Won't Call You Back и Fell in Love with a Poet ), како и песни од Bee Gees (To Love Somebody).</s><s>Албумот го продуцирал директорот на Amos, Џими Боуен, кој претходно имал успеси со Семи Дејвис, а подоцна, пред сè, со кантри кралицата Риба Мекентајр.</s><s>Сепак, Rest on Me не бил успешен и Карнс морала да почека неколку години за да сними нов албум.</s><s>Ким и понатаму била барана како текстописец: напишала песни за Дејвид Кесиди, БВ Стивенсон и Френк Синатра.</s><s>За Синатра, таа и нејзиниот сопруг ја напишале песната You Turned My World Around (1974).</s>
<s>Во 1975 година Ким потпишала нов договор за снимање со A&M. Следните два албума: Kim Carnes (1975) и Sailin (1976) имале забележителен успех.</s><s>Една песна од нејзиниот трет албум Sailin''', „Love Comes from Unexpected Places“, освоила гран-при награда на Фестивалот на американска песна во 1976 година.</s><s>Песната исто така добила награда за најдобра композиција на Фестивалот за песна во Токио.</s><s>Песната уште повеќе се популаризирала откако Барбра Стрејсенд ја снимила за нејзиниот албум Superman од 1977 година.</s>
<s>Во 1978 година таа станала прв музичар кој потпишал договор со новоотворената издавачка куќа ЕМИ-Америка.</s><s>Карнс за прв пат се пласирала во Топ-40 во 1978 година откако во дует со Џин Котон ја отпеала „You're a Part of Me“, која стигнала до 36-то место на Billboard Hot 100.</s>
<s>Во 1980 година, нејзиниот дует со Кени Роџерс „Don't Fall in Love with a Dreamer“ станал голем хит на топ-листите за поп (бр. 4), кантри (бр. 3) и за современи возрасни (бр. 2).</s><s>Подоцна истата година, нејзината преработка на песната од Smokey Robinson & The Miracles „More Love“ станала прва нејзина песна во топ-10 (број 10 на поп-листата и број шест на топ-листата за современи возрасни).</s><s>Робинсон бил преимпресиониран од успехот на Карнс со песната и подоцна за неа ја напишал и ја компонирал „Being with You“.</s><s>Во 1981 година, Карнес пеела придружни вокали на албумот од Дион Ворвик, No Night So Long.</s>
<s>Ким Карнс, светска слава стекнала со песната Bette Davis Eyes од 1981 година.</s><s>Тоа било преработка на песната која Џеки Дешенон ја напишала во 1974 година и го објавила на нејзиниот албум New Arrangement.</s><s>Како прв сингл од албумот Mistaken Identity, песната девет недели била на прво место на американските топ-листи и станала светски хит; песната била на прво место на топ-листите во над 30 држави.</s><s>Поради успехот на песната, и албумот четири недели бил на прво место на Билборд 200.</s><s>Билборд ја прогласил за песна на годината за 1981 година, и ја рангирал на второ место (зад „Physical“ од Оливија Њутн-Џон) на списокот од најголеми хитови во 1980-тите во САД.</s><s>Во 1982 година песната ги добила Гремиевите награди Запис на годината и Песна на годината.</s><s>Ким била номинирана за најдобра поп-пејачка, а Mistaken Identity исто така бил номиниран за албум на годината.</s>
<s>По оваа песна Ким Карнс имала уште неколку топ-40 хитови како: Draw of the Cards (1981), Voyeur, Does It Make You Remember (1982), Invisible Hands (1983), What About Me (1984, со Џејмс Инграм и Кени Роџерс) и Crazy in the Night (Barking at Airplanes) (1985).</s><s>Во 1988 година, таа се свртела кон кантри музиката и го објавила View from the House.</s>
<s>Во јуни 2004 година, по пауза од неколку години, Ким го објавила нејзиниот (до сега) последен студиски албум, Chasin' Wild Trains.</s>
<s>Ким Карнс денес живее во Нешвил со сопругот Дејв Елингсон (1967-денес).</s><s>Тие имаат два сина, Колин и Рај.</s>
<s>Дискографија</s>
<s>Rest on Me (1971)
Kim Carnes (1975)
Sailin' (1976)
St.</s><s>Vincent's Court (1979)
Romance Dance (1980)
Mistaken Identity (1981)
Voyeur (1982)
Café Racers (1983)
Barking at Airplanes (1985)
Light House (1986)
View from the House (1988)
Checkin' Out the Ghosts (1991)
Chasin' Wild Trains'' (2004)</s>
<s>Наводи</s>
<s>Надворешни врски</s>
<s>Kim Carnes at AllMusic
Kim Carnes discography at Discogs</s>
<s>Американски пејачки од 21 век
Американски пејачки од 20 век
Добитници на Греми
Американски кантри пејачки
Живи луѓе
Родени во 1945 година
Американски текстописци
Пејачки од Лос Анџелес
Американски софт рок музичари
Американски поп рок пејачки
Американски фолк пејачи
Американски рок пејачки
Американски кантавторки</s>
|
1334990 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%9D%D0%B5%D0%BA%D0%BE%D0%B8%20%D1%80%D0%B0%D0%B7%D0%BC%D0%B8%D1%81%D0%BB%D1%83%D0%B2%D0%B0%D1%9A%D0%B0%20%D0%B7%D0%B0%20%D0%B3%D0%BE%D0%BB%D0%B5%D0%BC%D0%B0%D1%82%D0%B0%20%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%81%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%B0%20%D0%B6%D0%B0%D0%B1%D0%B0 | Некои размислувања за големата крастава жаба | <s>„Некои размислувања за големата крастава жаба“ (изворно на англиски: Some Thoughts on the Common Toad) ― есеј објавен во 1946 година од англискиот автор Џорџ Орвел.</s><s>Делото е пофалба во корист на пролетта.</s>
<s>Есејот првпат бил појавен во Tribune на 12 април 1946 година и бил препечатен во The New Republic на 20 мај 1946 година.</s><s>Скратена верзија, „Скромната жаба“ (The Humble Toad), била појавена во World Digest во март 1947 година.</s>
<s>Позадина
Орвел го сакал природниот свет уште од своето детство, кога се шеташе по полињата околу Хенли на Темза и на Саут Даунс во Истбурн.</s><s>Неговите писма и дневници го откриваат неговото внимателно набљудување на природата што го опкружува и на теренските експедиции во текот на неговиот живот, дури и кога бил во Каталонија или во санаториумот во Кент во 1938 година.</s>
<s>Орвел бил разочаран од претходните писма со поплаки до Tribune кога се впуштил во теми поврзани со природата, наместо во тешка политика.</s><s>Написот „Како што те молам“ (As I Please) објавен на 21 јануари 1944 година, кој се однесувал на џбунести рози што ги засадил во колибата во која живеел пред Војната донесол кореспонденција во која е критикувана неговата буржоаска носталгија.</s>
<s>Резиме
Орвел го опишува појавувањето од хибернација на големата крастава жаба и нејзиниот циклус на рекреација и ја нуди како алтернатива на птиците од родот Alauda и јагликата како помалку конвенционален пример за доаѓањето на пролетта.</s><s>Орвел истакнува дека пролетните задоволства се достапни за секого, не чинат ништо и можат да бидат ценети во градот исто како и во селските краишта.</s>
<s>Сепак, Орвел е загрижен за чувствата во некои групи дека има нешто за осуда во уживањето во природата.</s><s>За политичкото незадоволство, кое стенка под капиталистичкиот систем, љубовта кон природата изгледа сентиментална.</s><s>Упорно современите, од своја страна, се чини дека го гледаат ценењето на природата како реакционерно во машинско доба.</s><s>Орвел ги отфрлал тие идеи и тврди дека задржувањето на љубовта кон природата од детството ја прави поверојатна мирна и пристојна иднина.</s>
<s>Извадоци
Колку пати сум стоел да ги гледам жабите како се парат, или пар зајаци како имаат боксерски меч во младата пченка, и помислив на сите важни личности кои би ме спречиле да уживам во ова ако можат.</s><s>Но, за среќа не можат...</s><s>Атомските бомби се трупаат во фабриките, полицијата шета низ градовите, лагите стигнуваат од звучниците, но земјата сè уште кружи околу сонцето, а ниту диктаторите ниту бирократите, длабоко не ја одобруваат постапката, се способни да го спречат.</s>
<s>Реакции
Написот поттикнал писмо со благодарност од Џон Бечемен на 18 април 1946 година во кое се вели: „Отсекогаш мислев дека си еден од најдобрите живи писатели на проза“, Тој го пофалил Орвел дека „уживал и го повторил секое чувство“ на неговите размислувања за големата крастава жаба.</s>
<s>Поврзано</s>
<s>Есеи на Џорџ Орвел
Библиографија на Џорџ Орвел</s>
<s>Наводи</s>
<s>Дела првично објавувани во Tribune (списание)
Есеи од 1946 година
Есеи од Џорџ Орвел</s>
|
1334991 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%A8%D0%B8%D0%BB%D0%B5%D1%86%D0%BE%D1%82%20%28%D0%9E%D1%80%D0%B2%D0%B5%D0%BB%29 | Шилецот (Орвел) | <s>„Шилецот“ (изворно на англиски: The Spike) ― есеј од 1931 година на Џорџ Орвел во кој тој го детализира своето искуство со преноќување во обична просторија на една т.н. куќа за сиромаси или работна куќа (разговорично позната како „шилец“) во близина на Лондон.</s><s>Оваа епизода од животот на Орвел се случила додека тој намерно живеел како скитник во и околу Лондон како дел од општествениот опит што ќе ја образува основата на неговата прва книга Никој и ништо во Париз и Лондон.</s><s>Настаните од овој есеј се наоѓаат и во таа книга, иако есејот не е препечатен дословно во книгата.</s>
<s>Орвел бил во Париз, во август 1929 година, кога прв пат испратил примерок од „Шилецот“ до списанието New Adelphi.</s><s>New Adelphi бил лондонска периодика која била во сопственост на Џон Мидлтон Мари.</s><s>Мари им ја предал уредувачката управа на сер Ричард Рис и Макс Плоуман, а Плоуман бил тој што го прифатил делото за објавување.</s><s>Сепак, биле потребни различни ревизии, а делото било испечатено дури во април 1931 година.</s>
<s>Поврзано</s>
<s>Библиографија на Џорџ Орвел</s>
<s>Наводи</s>
<s>Надворешни врски</s>
<s>Целосен текст на „Шилецот“</s>
<s>Дела првично објавувани во The Adelphi
Есеи од 1931 година
Есеи од Џорџ Орвел</s>
|
1334992 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%90%D0%BB%20%D0%93%D1%80%D0%B8%D0%BD | Ал Грин | <s>Ал Грин (англ: Al Green; целосно име: Алберт Леорнес Грин (англ: Albert Leornes Greene); роден на 13 април 1946 г.) ― американски пејач и свештеник.</s><s>Најпознат е по низата успешни соул песни кои ги објавил во раните 1970-ти, како: „Take Me to the River“, „Tired of Being Alone“, „I'm Still in Love with You“, „Love and Happiness“ и неговата најпозната песна „Let's Stay Together“.</s><s>Откако неговата девојка извршила самоубиство, Грин станал ракоположен свештеник и се свртел кон госпел музиката.</s><s>Подоцна се вратил на секуларната музика.</s>
<s>Грин бил примен во Куќата на славата на рокенролот во 1995 година.</s><s>За него во музејот пишувало дека е „еден од најталентираните изведувачи на соул музика“.</s><s>Тој, исто така, се нарекува и како „Последен од големите соул пејачи“.</s><s>Грин има освоено 11 Греми награди, меѓу кои и наградата Греми за животно дело.</s><s>Тој, исто така, ја добил наградата BMI икона и е добитник на Признание од Кенедиевиот центар.</s><s>Списанието Ролинг Стоун го ставил на 65-то место на нивниот Список од 100 најголеми музичари на сите времиња, и на 14-то место на Списокот од 100 најдобри пејачи.</s>
<s>Награди и почести
Ал Грин 21 пат бил номиниран за Греми награда, а освоил 11, вклучувајќи ја и наградата Греми за животно дело.</s><s>Две неговите песни, „Let's Stay Together“ и „Take Me To the River“ се примени во Гремиевата куќа на славата.</s>
<s>Во 1995 година, Грин бил примен во Куќата на славните на рокенролот.</s><s>Во 2004 година, тој бил примен во Куќата на славата на госпел музиката, а истата година бил примен и во Куќата на славата на текстописците.</s><s>Исто така во 2004 година, списанието Ролинг Стоун го рангирало на 65-то место на нивната листа од 100 најголеми уметници на сите времиња.</s><s>На 24 јуни 2009 година, ја добил BET наградата за животно дело.</s>
<s>На 26 август 2004 година, Грин бил одликуван за BMI икона, со што се приклучил на претходно почестените икони меѓу кои биле и легендите на ритам и блуз музиката: Џејмс Браун, Чак Бери, Литл Ричард и Бо Дидли.</s><s>Грин бил примен во Мичигенската куќа на славата на рокенрол легенди во 2009 година.</s><s>На 7 декември 2014 година, добил Почести од Кенедиевиот центар.</s>
<s>Дискографија</s>
<s>Наводи</s>
<s>Надворешни врски</s>
<s></s>
<s>Добитници на Греми за животно дело
Американски соул пејачи
Христијани од 20 век
Живи луѓе
Родени во 1946 година
Американски ритам и блуз пејачи
Американски поп пејачи
Американски госпел пејачи
Американски кантавтори
Американски гитаристи
Афроамерикански текстописци</s>
|
1334993 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%A2%D0%B5%D1%80%D0%BC%D0%B8%D0%BD%D0%BE%D0%BB%D0%BE%D0%B3%D0%B8%D1%98%D0%B0%20%D0%BE%D0%B4%20%D0%BE%D0%B1%D0%BB%D0%B0%D1%81%D1%82%D0%B0%20%D0%BD%D0%B0%20%D1%82%D0%B5%D0%BE%D0%BB%D0%BE%D0%B3%D0%B8%D1%98%D0%B0%D1%82%D0%B0 | Терминологија од областа на теологијата | <s>Терминологија од областа на теологијата — речник од протојереј Јован Таковски, издаден во 1999 година од МАНУ.</s>
<s>Речникот е изработен во рамките на Проектот на МАНУ за изработка на терминолошки речници од разни науки.</s><s>За овој речник бил задолжен Наставничкиот совет при Богословскиот факултет „Св. Климент Охридски“ во Скопје кој основал комисија за изработка на истиот.</s><s>Со текот на времето, од оправдани причини, се откажале сите членови освен Јован Таковски.</s>
<s>Содржина
Речникот опфаќа 482 поими подредени по азбучен ред.</s><s>За сите поими се дадени соодветните преводи на српски, руски, англиски, француски, германски, грчки, црковнословенски и латински јазик.</s>
<s>По последниот наведен поим на македонски јазик дадени се „Регистри на еквивалентите на другите јазици“ (од страна 110), така што речникот е двонасочен.</s>
<s>Поврзано
Јован Таковски</s>
<s>Наводи</s>
<s>Македонски јазик
Речници на македонскиот јазик
Речници
Дела од 1999 година
Изданија на МАНУ</s>
|
1334995 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%A1%D0%BF%D0%BE%D0%BC%D0%B5%D0%BD%D0%B8%20%D0%BE%D0%B4%20%D0%BA%D0%BD%D0%B8%D0%B6%D0%B0%D1%80%D0%BD%D0%B8%D1%86%D0%B0%D1%82%D0%B0 | Спомени од книжарницата | <s>„Спомени на книжарницата“ (изворно на англиски: Bookshop Memories) ― есеј објавен во 1936 година од англискиот автор Џорџ Орвел.</s><s>Како што наведува насловот, тоа е потсетување на неговото време поминато работејќи како помошник во продавница за половни книги.</s>
<s>Позадина
Во октомври 1934 година, тетката на Орвел, Нели Лимузин, го препорачала за таа работа, како хонорарен помошник во Катчето на љубителите на книги во Саут Енд Роуд, Хемпстед.</s><s>Продавницата ја воделе нејзините пријатели Вестропови, кои исто така му обезбедиле сместување.</s><s>Ја делел работата со Јон Кимхе, така што попладне работел во продавница, утрата можел слободно да пишува, а навечер да се дружи.</s>
<s>Кимхе се присетил дека Орвел никогаш не седел, туку стоел среде продавницата, како „малку забранувачка фигура“, кој веројатно ја негодувал идејата да им продава нешто на луѓето.</s><s>Кимхе ја задржа сликата на „многу висока фигура речиси како Де Гол“ со мало момче кое гледа нагоре и купува поштенски марки од него.</s><s>Питер Ванситарт се сеќава дека ја посетил продавницата како дете со „малку нељубезниот помошник“ кој се обидувал да му продаде копија од Трговецот Хорн во Мадагаскар.</s><s>Кеј Екевал, која воспоставил врска со Орвел по средбата со него во продавницата, се присети: „Го видов овој нов помошник и мислев дека е голема предност бидејќи можеше да стигне до сите полици што никој друг не можеше без да извлече скала надвор!“</s>
<s>Додека работел во книжарницата, Орвел работел на романот Само нека аспидистра лета (1936) и можел да се потпира на неговите искуства.</s><s>Многу коментатори истакнале дека книжарницата во романот има мала врска со Катчето на љубителите на книги.</s>
<s>Есејот првпат бил појавен во изданието на Fortnightly во ноември 1936 година.</s>
<s>Резиме
Орвел го опишува иритирачкото однесување на клиентите во книжарницата - снобови од првото издание, ориентални студенти, жени со нејасни умови и „тие луѓе кои би биле непријатни насекаде, но имаат посебни можности во книжарница“.</s><s>Продавницата имала различни предмети, вклучувајќи машини за пишување, поштенски марки за собирачи, хороскопи и новогодишни новости (Орвел бил особено насмевнуван од фактурата за нив во која била вклучена фразата „2 дузи.</s><s>Младенецот Исус со зајаци“).</s><s>Сепак, главната споредна страна била библиотеката за позајмување книги, која за Орвел фрлил нова светлина врз читателите: „Во позајмувачката библиотека ги гледате вистинските вкусови на луѓето, а не нивните преправани вкусови“.</s>
<s>Како заклучок, Орвел вели дека не би сакал да биде продавач на книги со полно работно време, главно затоа што тоа е работа што има тежнеење да предизвика невкус за книгите.</s>
<s>Поврзување</s>
<s>Библиографија на Џорџ Орвел</s>
<s>Наводи</s>
<s>Надворешни врски</s>
<s>Текст на сеќавањата на книжарницата</s>
<s>Дела првично објавувани во The Fortnightly Review
Есеи од 1936 година
Есеи од Џорџ Орвел</s>
|
1334996 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%A2%D1%80%D1%87%D0%B0%D1%9A%D0%B5 | Трчање | <s>Трчање — начин на земно движење што им овозможува на луѓето и животните да се движат многу брзо.</s><s>Трчањето е вид одење што се одликува со воздушна фаза, при која стапалата се над земјата, иако постојат исклучоци.</s><s>Ова е спротивно на одењето, каде едното стапало е секогаш во допир со земјата, нозете вообичаено се одржуваат исправени, додека тежиштето е над лакот на стапалото во стил на превртено нишало.</s><s>Посебна особина на телото за време на трчањето од гледна точка на промена на кинетичката и потенцијалната енергија во чекорот, што се јавува истовремено, додека чувањето на енергија се исполнува со флексибилни тетиви и еластичност на неактивните мускули.</s><s>Поимот трчање може да се однесува на која било варијанта на движење со поголема брзина од вообичаеното одење, од џогирање до спринт.</s>
<s>Се проценува дека предците на современите луѓе развиле способност да трчаат пред околу 2,6 милиони години, веројатно со цел да ловат животни.</s><s>Трчањето во натпреварувачка смисла се развило на бројни верски празници.</s><s>Првиот запис за натпреварување во трчање датира од Талтанските игри во Ирска во 1829 г. пр. н. е., додека на Олимписките игри трчањето за прв пат било воведено во 776 г. пр. н. е. Трчањето е опишано како најдостапен спорт.</s>
<s>Историја</s>
<s>Се смета дека човечкото трчање се развило пред најмалку четири и пол милиони години откако еволуирало од мајмуни, бидејќи австралопитекот, раниот предок на луѓето, развил способност да оди исправено на две нозе.</s>
<s>Предложената теорија претпоставува дека еволуцијата на трчањето кај раните луѓе се развила преку практиката на ловење животни, активно следење и бркање додека пленот не стане премногу исцрпен за да избега, подлегнувајќи на „гонење на миопатија “; на овој начин, луѓето ги развиле нухалниот лигамент, потната жлезда, Ахиловата тетива, зглобот на коленото и најголемиот мускул на грбот, на кои настанале промени поради таквите дејности.</s><s>Прво предложената теорија користела споредбени физиолошки докази и природни навики на животните додека трчаат, што укажува на веројатноста за оваа активност како успешен метод на лов.</s><s>Идните докази од набљудувањата на современите практики на лов, исто така, укажуваат на оваа веројатност.</s><s>Според Серс (страница 12), научните истражувања на скелетите обезбедиле идни докази за таа теорија.</s>
<s>Натпреварувачкото трчање се развило на верски празници во неколку области, како што се Грција, Египет, Азија и Источноафриканскиот Расед во Африка.</s><s>Талтанските игри, ирски спортски настан во чест на богот Талту, датираат од 1829 година пр. н. е. и се едно од најраните натпреварувања во кои се појавило трчањето.</s><s>Потеклото на трчањето на Древните олимписки игри и маратонот е обвиткано со митови и легенди, а првиот забележан натпревар во трчање на античките игри датира од 776 пр. н. е.</s>
<s>Опис</s>
<s>Трчањето може да се подели во две фази во однос на долниот екстремитет: став и замав.</s><s>Тие можат дополнително да се поделат на апсорпција, погон, почетен замав и завршен замав.</s><s>Поради непрекинатата природа на трчањето, ниедна точка не се претпоставува дека е почеток.</s><s>Сепак, за едноставност, ќе се претпостави дека апсорпцијата и ударот го означуваат почетокот на циклусот на трчање во тело кое веќе е во движење.</s>
<s>Удар на стапалото
Удар на стапалото настанува кога плантарниот дел од стапалото ќе дојде до првичен допир со земјата.</s><s>Вообичаени видови на удари на стапалата се видови на удари со прстите, средниот дел на стапалата и петиците Нив ги одликува првичен допир на прстите, средниот дел и петицата на стапалото.</s><s>За тоа време, зглобот на колкот поминува низ екстензија од максималната флексија од претходната фаза на замав.</s><s>За правилна апсорпција на силата, зглобот на коленото треба да се свитка при ударот на стапалото, а глуждот треба да биде малку пред телото.</s><s>Со ударот на стапалото започнува фазата на апсорпција, бидејќи силите од почетниот допир се трошат низ долниот екстремитет.</s><s>Апсорпцијата на силите продолжува додека телото преминува од удар на стапалото до средното стапало поради вертикалниот погон на прстите за време на претходниот циклус на одење.</s>
<s>Пропулзивна фаза
Неодамнешните истражувања, особено во врска со расправата за ударот со стапало, се сосредоточиле исклучиво на фазите на апсорпција со цел идентификација и превенција од повреди.</s><s>Погонската фаза на трчање вклучува движење кое почнува од средината сè додека прстите не се одвојат.</s><s>Меѓутоа, од моделот на полна должина на чекорот, компонентите на замав и удар на стапалот можат да помогнат во погонот.</s><s>Поставувањето за погон започнува на крајот на завршниот замав додека зглобот на колкот се свива, создавајќи максимален опсег на движење за екстензорите на колкот да забрзаат и да произведат сила.</s><s>Како екстензорите на колкот преминуваат од реципрочни инхибитори во примарни придвижувачи на мускулите, долниот екстремитет се враќа кон земјата, иако во голема мера му помогаат рефлексот на истегнување и гравитацијата.</s><s>Фазите на удар на стапалото и апсорпција се случуваат потоа со два вида исходи.</s><s>Оваа фаза може да биде само продолжение на замавот од рефлексната реакција на флексијата, гравитацијата и лесно продолжување на колкот со ударотна петицата, што придонесува малку за апсорпција на сила низ зглобот на глуждот.</s><s>Со удар средниот дел на предниот дел од стапалото, оптоварувањето на гастро-солеус комплексот од апсорпцијата на шокот ќе послужи како помош во плантарната флексија од средината до ножниот прст.</s><s>Како што долниот екстремитет влегува во средината, започнува правиот погон.</s><s>Екстензорите на колкот продолжуваат да се собираат, потпомогнати од забрзувањето на гравитацијата и рефлексот на истегнување што преостанува од максималната флексија на колкот во текот на фазата на завршен замав.</s><s>Проширувањето на колкот ја повлекува земјата под телото, повлекувајќи го тркачот напред.</s><s>Во текот на средниот дел, коленото би требало да биде во некој степен на флексија на коленото заради еластичното оптоварување од фазата на апсорпција и фазата на удар на стапалото за да се зачува замавот нанапред.</s><s>Зглобот на глуждот е во дорзална флексија во овој миг под телото, било еластично оптоварен со ударот на средниот дел на предниот дел на стапалото или се подготвува за независна концентрична плантарна флексија.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Трчање
CS1-одржување: датумски формат</s>
|
1335001 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%A8%D1%82%D0%B5%D1%80%D1%98%D0%BE%20%D0%90%D0%BF%D0%BE%D1%81%D1%82%D0%BE%D0%BB%D0%B8%D0%BD%D0%B0 | Штерјо Апостолина | <s>Штерјо Милиор Апостолина () — македонски револуционер со влашко потекло, учесник во македонското револуционерно движење, член и војвода на Македонската револуционерна организација.</s>
<s>Животопис</s>
<s>Апостолина е роден во гребенското село Периволи.</s><s>Тој го организирал влашкиот комитет за вооружена борба во Македонија заедно со Александар Кошка во градот Букурешт.</s><s>Во април 1907 година влегува во Македонија по каналите на ВМОРО со комитите Наки Апостолина (негов син), Мика Фуска и Стерјо Ниби од Периволи и Симо Кража од Самарина.</s><s>Според Василе Диаманди - Аминчјанул кон нив се придружуваат и други Власи од Пинд, тоа се капетан Михали Тегујани, Леон Константинеску, Нули Шаманику, Георге Шаманику и Апостолаке од Периволи, Нику Баламоти од Војуша, како и Кота, Георге Буташи, Василе Буташи, Зику Цаца, Георге Цаца, Скупреи и други од Фрашер.</s><s>Четата е активна во Костурско, Гребенско и Пинд, каде се бори против чети на грчката вооружена пропаганда во Македонија.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Луѓе од Периволи
Дејци на ВМОРО
Македонски Власи</s>
|
1335003 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%9D%D0%B0%D0%BE%D0%B4%20%28%D0%B0%D1%80%D1%85%D0%B5%D0%BE%D0%BB%D0%BE%D0%B3%D0%B8%D1%98%D0%B0%29 | Наод (археологија) | <s>Во археолошкото ископување, наод е збир од еден или повеќе контексти што претставуваат некоја човечка непренослива активност, како што е огништето или ѕидот.</s><s>Наодите служат како показател дека во областа во која се пронајдени имало во минатото, обично од луѓето.</s>
<s>Наодите се разликуваат од артефактите по тоа што не можат да се одвојат од нивното наоѓалиште без промена на нивниот облик.</s><s>Артефактите се преносливи, додека наодите се непреносливи.</s><s>Артефактите и наодите можат да бидат изработени од кој било достапен материјал, при што главната разлика е преносливоста.</s>
<s>Наодите и артефактите се разликуваат од екофактите.</s><s>Екофактите се природни остатоци, како што се растенијата и животните.</s>
<s>Видови
Наодите се категоризираат според временското раздобје како историски или праисториски.</s><s>Праисториската археологија се однесува на времето во историјата пред да има записи за човечкиот живот, додека историската археологија се однесува на временското раздобје за кое постои документирано човечко минато.</s>
<s>Во однос на стратиграфијата на наоѓалиштетот, наодите генерално имаат вертикална особина, како што се јами, ѕидови или ровови.</s><s>Напротив, елементите што имаат хоризонтална одлика, како што се слој, депонија или површина, не се наод.</s><s>Општите хоризонтални елементи се дел од стратиграфската низа.</s><s>Карактеристиките имаат тенденција да имаат наметлива карактеристика или поврзани резови .</s><s>Ова не е дефинитивно бидејќи површините може да се наведат како карактеристики на зградата, а слободните конструкции без конструкција сè уште можат да бидат карактеристики.</s><s>Middens (депозити на депонија) се нарекуваат и карактеристики поради нивните дискретни граници.</s><s>Ова се гледа во споредба со израмнувачките депонии, кои се протегаат на значителен дел од локацијата.</s><s>Концептот на карактеристика е, до одреден степен, апстрактен, бидејќи ќе се менува во зависност од обемот на ископувањето .</s>
<s>Контекст
Наодите имаат специфичен стратиграфски контекст, како и помагаат да се обезбедат детали за контекстот за артефактите.</s><s>Честопати потеклото на артефактот може делумно да се определи со наодот со кој е поврзан (ако постои таков наод).</s><s>Во околности кога стратиграфскиот слој не може да се определи според бојата или конзистентноста на почвата, како на пример при ископување на неколку наоди како што се бунари или цистерни, произволни слоеви може да се определат од археолог врз основа на еднакви нивоа на длабочина, што овозможува категоризација на артефактите врз основа на релативната поставеност во еден наод.</s>
<s>Примери</s>
<s>Наодите специфични за одредени видови архитектура или епохи како трилитон за целите на овој член не се сметаат за генерички.</s><s>Генеричките наоди се видови наоди кои можат да потекнуваат од широк дел во времето на археолошкиот запис, ако не и од целиот негов.</s><s>Генеричките видови може да вклучуваат:</s>
<s>Јами
Дупки за столбови
Дупки за колци
Ѕидови
Темели
Ров
Дренажа
Бунари
Цистерни
Огништа
Скали
Гробови
Закопи
Земјанки
Огништа</s>
<s>Поврзано
Археолошко теренско истражување
Ископување</s>
<s>Наводи</s>
<s>Надворешни врски</s>
<s>Археолошки методи</s>
|
1335005 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%94%D0%B0%D0%BD%D0%B8%D0%B8%D0%BB%20%28%D0%B1%D0%B8%D0%B1%D0%BB%D0%B8%D1%81%D0%BA%D0%B0%20%D0%BA%D0%BD%D0%B8%D0%B3%D0%B0%29 | Даниил (библиска книга) | <s>„Книгата на пророкот Даниил“ — книга од Стариот завет во која се опишани пророштвата на пророкот Даниил.</s>
<s>Содржина
За време на владеењето на јудејскиот цар Јоаким, вавилонскиот цар Навуходоносор го освојува Ерусалим.</s><s>Меѓу Јудејците кои се преселени во Вавилон се наоѓаат Даниил (кого му го даваат името Валтазар) и тројца негови другари, кои царот Навуходоносор ги воспитува за да му служат.</s><s>Тие се стекнуваат со големо знаење, а Даниил има и способност за толкување на соновите.</s><s>По завршената обука, Даниил и неговите другари стапуваат во служба кај царот.</s><s>По една година, царот сонува сон кој не можат да го протолкуваат вавилонските мудреци и гатачи.</s><s>Даниил успева да го протолкува сонот, кажувајќи му на царот дека неговото големо царство ќе пропадне, а Бог ќе подигне вечно царство, а царот му укажува голема почест на Даниил за протолкуваниот сон.</s><s>По некое време, царот Навуходоносор прави златен идол, барајќи од сите поданици да му се поклонат.</s><s>Меѓутоа, Даниил и неговите другари одбиваат да го направат тоа, па царот ги фрла во печка со силен оган.</s><s>Тогаш, во печката влегува божји ангел кој ги заштитува Даниил и другарите и тие излегуваат живи и неповредени, а царот ја признава моќта на Бога.</s><s>По некое време, Навуходоносор повторно има сон кој не можат да го протолкуваат неговите мудреци, а Даниил повторно успева да даде толкување, советувајќи го царот да владее праведно за да му биде трајна власта.</s><s>По една година, Навуходоносор се фали со својата власт и тогаш од небото се слуша глас, по што царот го губи разумот така што е тргнат од власта и однесен во полето, каде живее како животно, хранејќи се со трева.</s><s>Дури откако го спознава Бога, нему му се враќа разумот и тој продолжува да владее со уште поголема слава.</s>
<s>Валтазар, синот на Навуходоносор, приредува гозба на која се слават вавилонските богови.</s><s>Тогаш се појавува човечка рака која самата пишува на ѕидовите нешто што не можат да го протолкуваат мудреците.</s><s>Даниил му соопштува на царот дека неговото царство набргу ќе пропадне и истата ноќ е убиен царот Валтазар, а царството го презема Дариј, кој го поставува Даниил за еден од тројцата кнезови кои треба да ги надгледуваат сатрапите кои управуваат со царството.</s><s>Меѓутоа, управителите на царството коваат завера против Даниил и го клеветат кај царот поради почитувањето на својот Бог наместо вавилонските богови.</s><s>Поради тоа, царот Дариј е принуден да го фрли Даниил во јама со лавови, но во јамата влегува ангел кој го спасува Даниил.</s><s>Така, царот сфаќа дека Даниил е праведен и ги фрла клеветниците во јамата со лавови.</s><s>Еднаш, Даниил сонува сон со четири ѕвера, еден старец кој седи на престол и суди и со Синот Божји кому му е дадена валста над сите народи.</s><s>Четирите ѕвера ги претставуваат царствата кои ќе владеат со народите пред да ги уништи Господ.</s><s>Тогаш му се јавува архангелот Гаврил кој го најавува враќањето на Јудејците во Ерусалим, доаѓањето и смртта на Исус и опустошувањето на Ерусалим на крајот на времето.</s><s>Потоа, Даниил има уште едно откровение за воздигнувањето и пропаста на идните персиски цареви.</s>
<s>Во тоа време, во Вавилон живее Јоаким, богат човек кој ужива голем углед кај Јудејците.</s><s>Двајца старци, кои служат како судии на Јудејците, ја посакуваат неговата убава жена Сузана.</s><s>Во една прилика, додека таа се капе, старците се сокриваат во градината, а кога Сузана ги одбива, тие јавно ја обвинуваат за прељуба со некое момче.</s><s>Сузана е осудена на смрт, но тогаш настапува Даниил кој одделно ги испрашува старците и ја разоткрива нивната лага и ја спасува Сузана, а народот ги погубува старците, додека Даниил стекнува голем углед.</s><s>Подоцна, кога Даниил служи како советник на царот Кир, тој одбива да го почитува персискиот идол Вил и го советува царот да стави храна во храмот на Вил, а Даниил пак го посипува подот со пепел.</s><s>Утредента, кога го отвораат храмот, храната е изедена, но по трагите на пепелта царот се уверува дека неа ја изеле жреците, а не божеството.</s><s>Тогаш, царот наредува да се погубат жреците и му дозволува на Даниил да го урне светилиштето на Вил.</s><s>Потоа, кога Даниил го убива змејот кој многу го почитуваат Персијците, народот крева бунт и царот Кир е принуден да го фрли Даниил во јама со лавови.</s><s>Тогаш, во Јудеја, ангел божји му се јавува на пророкот Авакум кого го пренесува во Вавилон и тој му дава храна на Даниил.</s><s>По седум дена, царот го посетува Даниил и, кога го наоѓа жив и здрав, поверува во моќта на Бога и наредува да го ослободат Даниил.<ef>Свето писмо на Стариот и на новиот завет (трето издание).</s><s>Свиндон: Британско и инострано библиско друштво, Скопје: Македонска книга, 1998, стр. 1099-1103.</ref></s>
<s>Наводи</s>
<s>Книги од Стариот завет</s>
|
1335010 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%88%D0%BE%D0%B2%D0%B0%D0%BD%20%D0%A2%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B8 | Јован Таковски | <s>Јован Таковски (, – , ) — македонски теолог, свештеник, професор, преведувач.</s>
<s>Животопис
Таковски е роден на 18 март 1942 година во с.</s><s>Умлена, Беровско.</s><s>Богословија завршил во Призрен, Богословски факултет во Белград (1967), Филолошки факултет во Скопје (1980), а постдипломски студии во Париз.</s><s>Докторирал како прв доктор по теолошки науки на Богословскиот факултет „Св. Климент Охридски“ во Скопје.</s><s>Работел во Богословијата и на Богословскиот факултет во Скопје.</s><s>Бил декан (2001–2004) на Факултетот и визитинг професор (2006) при Мелбурншкиот универзитет во Австралија.</s><s>Ракоположен за ѓакон (1973) и во свештенички чин (1993).</s><s>Член на литературните преведувачи на Македонија.</s><s>Автор на повеќе преводи и на научни прилози и одделни публикации.</s><s>Учесник на научни трибини и собири во земјата и во странство.</s>
<s>Награди
2016 - Медал за заслуги за Македонија - за постигнатите исклучителни резултати од долгогодишната научна, образовна и книжевна дејност од областа на богословските науки.</s>
<s>Поврзано
Терминологија од областа на теологијата</s>
<s>Наводи</s>
<s>Македонски теолози
Македонски свештеници
Македонски преведувачи
Македонски јазичари
Носители на Медалот за заслуги за Македонија</s>
|
1335026 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%9F%D1%80%D0%BE%D0%B3%D0%BB%D0%B0%D1%81 | Проглас | <s>Проглас (старословенска глаголица ⰒⰓⰑⰃⰎⰀⰔⰟ, кирилица Прогласъ) е предговорот на старословенскиот превод на четирите евангелија.</s><s>Бил напишан од Свети Кирил во 863–867 во Велика Моравија (денешна Моравија и Словачка).</s><s>Прогласот се смета за прва поема напишана на литературниот старословенски јазик.</s>
<s>Денес се познати четири преписи на Прогласот, 3 српски и 1 руски.</s><s>Најстариот од нив е од 13 век и се чува во збирката на Хиландарскиот манастир.</s>
<s>See also
Викиизвор - целосен текст на Прогласот (на кирилица)
Викиизвор целосен текст на Прогласот (на глаголица)</s>
<s>Старословенска книжевност</s>
|
1335027 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%9F%D0%BE%D0%BB%D0%BD%D0%BE%D1%9C%D0%B5%D0%BD%20%D0%B5%D0%BA%D1%81%D0%BF%D1%80%D0%B5%D1%81 | Полноќен експрес | <s>„Полноќен експрес“ (англиски: Midnight Express) — филм на режисерот Алан Паркер (Alan Parker) од 1978 година, снимен по мемоарите на Били Хејс од 1977 година.</s><s>Автори на сценариото се Оливер Стоун, Били Хејс и Вилијам Хофер, а главните улоги ги играат: Бред Дејвис, Ајрин Миракл, Џон Харт, Бо Хопкинс, Пол Л.</s><s>Смит и Ренди Квејд.</s><s>Филмот освоил шест награди „Златен глобус“, вклучувајќи ја и наградата за најдобар филм, како и три награди БАФТА (за најдобра режија, најдобра монтажа и најдобра споредна машка улога — Џон Харт).</s><s>Исто така, филмот имал четири номинации за наградите „Оскар“, вклучувајќи ги категориите најдобар филм и најдобра режија, при што победил во две категории: најдобро приспособено сценарио — Оливер Стоун и најдобра оригинална музика — Џорџо Мородер).</s><s>Најпосле, на Канскиот филмски фестивал, филмот бил номиниран за „Златна палма“.</s>
<s>Синопсис
Били Хејс (го игра Дејвис) е млад Американец кого го апси турската полиција зашто се обидува да прошверцува хашиш од Истанбул.</s><s>Тој е осуден и затворен во траење од четири години.</s><s>Во затворот е изложен на нечовечки услови и постојано измачување.</s><s>Пред крајот на отслужувањето на казната, тој дознава дека турскиот суд го осудил на казна од дополнителни 30 години.</s><s>Бидејќи престојот во затворот станува неподнослив, Били одлучува да побегне од затворот...</s>
<s>Наводи</s>
<s>Британски филмови
Американски филмови
Трилери
Филмови за затвореници
Филмови од 1978 година
Филмови на англиски јазик
Филмови чие дејствие се одвива во Турција
Филмови на Алан Паркер
Филмови со Бред Дејвис
Филмови со Ајрин Миракл
Филмови со Џон Харт
Филмови со Бо Хопкинс
Филмови со Пол Л.</s><s>Смит
Филмови со Ренди Квејд</s>
|
1335028 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%97%D0%B0%20%D1%98%D0%B0%D0%B7%D0%B8%D1%87%D0%BD%D0%B0%D1%82%D0%B0%20%D0%BE%D0%BF%D1%80%D0%B5%D0%B4%D0%B5%D0%BB%D0%B1%D0%B0%20%D0%BD%D0%B0%20%D0%BC%D0%B0%D0%BA%D0%B5%D0%B4%D0%BE%D0%BD%D1%81%D0%BA%D0%B8%D1%82%D0%B5%20%D0%A1%D0%BB%D0%BE%D0%B2%D0%B5%D0%BD%D0%B8 | За јазичната определба на македонските Словени | <s>За јазичната определба на македонските Словени () — докторска дисертација на Леонард Мазинг, одбранета на 27 ноември 1890 година на тогашниот Дерптски универзитет (денешен Тарту).</s><s>Трудот бил отпечатен во Печатницата на Царската академија на науките (Buchdruckerei der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften) во Санкт Петербург.</s>
<s>Делата на Мазинг долги години остануваат непознати за македонската научна јавност, но во 1975 година Р.</s><s>В. Булатова го истражувала делото на Мазинг и го објавила трудот: „Првиот истражувач на јазикот на македонските Словени Л.</s><s>Г. Мазинг (1845 – 1936 )“.</s><s>Овој труд бил објавен во 1982 година во книгата „Македонски јазик“, со што делото на Мазинг станува достапно за македонската јавност.</s>
<s>Историски прилики
Во времето кога Мазинг ја пишува својата докторска теза, на територијата на Македонија веќе неколку децении се води војна за тоа кој ќе биде јазикот на тие, кои тој ги нарекува „македонски Словени“.</s><s>Уште од почетокот на 19-от век во Македонија имало бројни бугарски и српски училишта.</s><s>Тоа значи фактите прво се создавале на теренот, а потоа се пишувала историјата.</s><s>Германскиот политичар, дипломат и писател Албин Кучбах (Albin Kutschbach 1853-1936), кој често престојувал во мисии на Балканот, слично на Мазинг, гледал на Македонците како на „национално сè уште неосвестени Словени”.</s><s>Кучбах сметал дека на крајот на 19-от век српскиот и бугарскиот јазик се разликувале еден од друг само во дијалектите, додека нивниот литературен јазик имал само мали разлики.</s><s>Дали од еден Македонец ќе се направело со силата на црковниот образовен систем Бугарин или Србин зависело само од вештината во врбувањето и од средствата кои се вложувале во него.</s>
<s>Во ова време, 12 години по Санстефанскиот договор и Берлинскиот конгрес, славистите Стефан Верковиќ и Виктор Григорович веќе пишувале за Македонија што имало свое влијание во научните кругови.</s><s>Населението на Македонија Верковиќ го нарекол „македонски Бугари“, а Григорович во патописот „Записи од патувањето низ европска Турција“ го нарекол „Бугари“.</s>
<s>Содржина
Мазинг никаде населението на Македонија не го нарекува „бугарско“.</s><s>Тој пишува за „Македонски Словени“ (Macedonische Slaven), за „јазикот на Македонците“ (Sprache der Macedonier, стр.76) или, на истата страна, за „определбата на Македонскиот" (Die Beurteilung des Mazedonischen).</s><s>Често во ист контекст стојат едно до друго имињата на јазиците: српски, бугарски и македонски (Serbisch, Bulgarisch, Macedonisch).</s>
<s>Во својата дисертација Мазинг пишува дека дијалектално „словенското население во Македонија“ се служи со еден „различно обоен јазик“.</s><s>Тој јазик насекаде има две општи обележја: „од една страна еден малку или повеќе истакнат белег на сродност со особеностите на бугарскиот, но, од друга страна, и една помала или поголема сличност со некои карактеристични особености на српскиот (српско-хрватскиот.“ (стр.5) За Мазинг е разбирливо дека при ваквата фактичка состојба, од една страна, се смета дека „македонскиот“ („das Mazedonsiche") е „дел“ од бугарскиот, со тоа што „обележјата кои зборуваат против тоа се прогласуваат за дијалектални“, додека, од друга страна, токму со истакнувањето на овие противречни обележја тој се прогласува за чист српски. (Мазинг, стр. 6, точка 7).</s><s>Мазинг сметал дека прашањето за тоа кон кое говорно подрачје е најблизок јазикот на „македонските Словени“ во никој случај не може да се смета како „конечно решено“.</s><s>Затоа што имало „уште многу точки кои требало допрва да бидат прецизно испитани, пред да може да се очекува задоволителен одговор“.</s><s>Таква неиспитана точка е и особеноста на првобитните гласовни групи ќ, ѓ и џ во македонските говори.</s><s>Разликите на овие гласови во македонскиот во однос на другите словенски јазици Мазинг ги разгледува со многу акрибија, наведувајќи неверојатно богата лексичка граѓа.</s><s>Најмногу сличност со овие македонски гласови тој наоѓа само во „чакавскиот” хрватски говор.</s><s>Интересни се и резултатите од неговото истражување на акцентот во северозападните македонски говори, каде што тој открива сличности со акцентот во полскиот, но и во латинскиот јазик.</s>
<s>Поврзано
Леонард Мазинг</s>
<s>Наводи</s>
<s>Надворешни врски
Zur sprachlichen Beurteilung der Macedonischen Slaven</s>
<s>Македонски јазик
Историја на македонскиот јазик
Дела од 1890 година</s>
|
1335030 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%91%D0%BE%D0%B3%D0%B4%D0%B0%D0%BD%20%D0%A8%D0%B8%D0%BD%D0%B4%D0%B8%D0%BB%D0%BE%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B8 | Богдан Шиндиловски | <s>Богдан Шиндиловски ( во — во ) — македонски композитор и музички педагог.</s>
<s>Животопис</s>
<s>Уште како гимназијалец диригира со училишниот хор.</s><s>По школувањето ги формира Градскиот мешан хор, Гимназискиот и Пионерскиот хор во Прилеп.</s><s>Го основал и Музичкото училиште во Прилеп во 1949 година.</s>
<s>Подоцна компонирал, главно хорска музика (триесетина композиции) и музика за мандолински оркестри.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Македонски композитори
Македонски музички педагози</s>
|
1335032 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%A1%D1%82%D0%B5%D1%84%D0%B0%D0%BD%20%D0%A8%D0%B8%D0%BD%D0%B4%D0%B8%D0%BB%D0%BE%D0%B2 | Стефан Шиндилов | <s>Стефан Шиндилов (наречен и Шиндил; ? во — во ) — македонски војвода, кој бил активен во Прилепско.</s>
<s>Животопис</s>
<s>За него се знае дека со целата негова чета херојски загинале во битката со аскерот и башибозукот во близина на прилепското село Тројаци.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Македонски војводи</s>
|
1335037 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%98%D0%BA%D0%BE%D1%81 | Икос | <s>Икос (од грчкиот οίκος, „дом“) — црковна песна во која се прославува некој светител или празник.</s>
<s>Икосите името го добиле затоа што биле пеани по домовите, каде што во молитва ноќите ги минувал Преподобен Роман Слаткопеец.</s><s>Тој бил нивниот прв составувач според Св. Марко Ефески.</s>
<s>Икосите заедно со кондаците го сочинуваат акатистот.</s><s>Разликата меѓу икосот и кондакот е во нивната должина.</s><s>Кондакот е покус, а икосот подолг — кондакот е темата, а икосот нејзиното развивање.</s>
<s>Икосот се наоѓа и во осумгласниците, минеите и трипеснеците.</s><s>Во нив доаѓа по шестата песна од канонот.</s>
<s>Поврзано
Акатист
Канон
Кондак</s>
<s>Наводи</s>
<s>Православна богослужба
Грцизми
Зборови кои ги нема во ТРМЈ</s>
|
1335039 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%9D%D0%B5%D0%B2%D0%B8%D0%BB%20%D0%93%D0%BE%D0%B4%D0%B0%D1%80%D0%B4 | Невил Годард | <s>Невил Ланселот Годард () — барбадошко-американски автор и мистик, кој пишувал за вистинското значење на Библијата како несветовна историја, не историски, туку само строги и едноставни прикаски што го поучуваат човештвото на патот кон духовното будење и вистинското спасение.</s><s>Неговото суштинско учење било дека човековата вообразба е Бог, дека сите ние сме Бог преродени како човек, пробудејќи се во нашата божествена свест преку Христос (моќта и мудроста Божја) во нас.</s>
<s>Ран живот
Годард е роден во Фонтабел, Сент Мишел, Барбадос на 19 февруари 1905 г., во семејството на Џозеф Натаниел Годард, трговец; и Вилхелмина Годард, (родена Хинксон).</s><s>Невил бил четвртото од десетте деца.</s><s>Тој исто така бил постар брат на крикетарот и стопанственикот Џон Годард.</s><s>На 17-годишна возраст, Годард се иселил во Њујорк во 1922 г. за да учи драма и ја започнал својата театарска кариера како танчар во Њујоршкиот театар во 1925 г. Помеѓу 1929 и 1936 г., негов учител бил етиопскиот рабин по име Абдула во Њујорк.</s><s>Во тоа време, Абдула го запознал со кабалата и го научил хебрејски.</s><s>Писателот на „Новата мисла“ Џозеф Марфи, исто така, го признал Абдула како свој учител.</s>
<s>Во 1942 г., на 38-годишна возраст, бил повикан во војска и распореден во кампот Полк, Луизијана во 11-та оклопна дивизија.</s><s>По отслужувањето на само девет месеци, тој добил почесно отпуштање од неговиот баталјонски командант, полковникот Теодор Билбо Помладиот.</s><s>По овој краток престој во војска, на Годард му било дадено американско државјанство, бидејќи до тој миг бил британски државјанин.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Надворешни врски</s>
<s>Аудиокниги на Невил Годард на македонски</s>
<s></s>
<s>Родени во 1905 година
Умрени во 1972 година
Мистици
Учители
__СОСОДРЖИНА__
__ИНДЕКС__</s>
|
1335050 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%97%D1%80%D0%BD%D0%BE%20%D0%BF%D1%87%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D1%86%D0%B0 | Зрно пченица | <s>Зрното пченица има овален облик, боја која се менува од портокалова до бела.</s><s>Ботанички, зрното пченица не е семе, туку овошје, кариопс.</s>
<s>Во зависност од изгледот на зрното, стаклено или проѕирно, и степенот на тврдост при мелењето, разликуваме неколку видови пченица, чија трговска употреба е различна: два вида во Европа: тврда пченица и мека пченица, и три во Северна Америка: тврда пченица, мека стаклена пченица (пекарска пченица) и мека пченица (бисквитно-печивна пченица).</s>
<s>Особини</s>
<s>должина: 1 до 9 мм
ширина: 2 до 3 мм
дебелина: 4 до 5 мм
тежина: 30 до 50 мг</s>
<s>Зрното пченица на грбната страна, на долниот крај има никулец и „четка“ на другиот крај, а на неговата предна страна има надолжна бразда што се протега по целата должина на зрното.</s>
<s>Структура</s>
<s>Зрното пченица е кариопс, еден вид суво овошје кое не се задржува, специфично за тревите, кое содржи една семка чиешто обложување е тесно споено на перикарпот на плодот.</s>
<s>Зрното е заштитено со обвивки.</s><s>Гледајќи однадвор кон внатре, прво доаѓа перикарпот на плодот, потоа семето и на крајот епидермот на нуцелусот (или хијалинската лента).</s>
<s>Перикарпот се состои од неколку слоеви:</s>
<s>надворешен перикарп или епикарп, составен од два слоја клетки, епидерм и хиподерм, многу тесно споени.</s><s>Епидермот е покриен со фина кутикула.
внатрешен перикарп, составен од три слоја: посредни клетки (кои не создаваат континуиран слој), попречни клетки или мезокарп и тубуларни клетки или ендокарп, присутни особено во грбниот дел од зрното.</s>
<s>Зрното се состои од три дела:</s>
<s>обвивка што се состои од семената обвивка и хијалинската лента, или перисперм, составена од остатоци од епидермот на нуцелусот.
албумин, составен во суштина од скробен албумин кој го образува „брашнениот дел“ од зрното пченица, составено од клетки исполнети со зрна скроб, или амилопласти, вградени во протеинска матрица и опкружени со слој од клетки, алеуронски слој или протеински слој.</s><s>Заедно со никулецот, овој едноклеточен слој е единствениот жив дел од зрното.
никулец или ембрион, составен од два дела: ембрионската оска која го вклучува самиот ембрион, префигурација на идното расадче, која се состои нагоре од гемулата покриена со колеоптилот и надолу од радикулата покриена со колеоризата, а на страната на албуминот е опкружена со скутелумот, кој е рудиментиран котиледон.</s>
<s>Анатомија
Во однос на технологијата на мелење, зрното пченица има три суштински дела:</s>
<s>обвивки (13 до 16 % од вкупната маса на зрното, вклучувајќи ја и протеинската база);
брашнен дел (82 до 84 %) ;
никулец (2 до 3 %).</s>
<s>Обвивки
Првите лушпи од зрното, кои може да се отстранат со стругање со нокт, се „алишта“ на зрното кои го штитат брашнениот дел.</s><s>При мелењето треба да се „соблече“ зрното да ја задржи само содржината од брашнениот дел.</s>
<s>Од обвивките се добиваат триците и други остатоци.</s><s>Тие се богати со минерали.</s>
<s>Во пченицата, тие се отстрануваат при вршидбата и ја сочинуваат плевата, додека кај житариците наречени „облечени“, како крупник, јачмен или ориз, тие се прилепуваат на зрното кое мора да се излупи пред да се меле.</s><s>Претставува 13 до 15% од зрното пченица.</s>
<s>Брашнен дел
Тоа е најважниот составен дел и квантитативно и квалитативно.</s><s>Затоа, мелничарот мора многу да внимава при вадењето на овој дел, чиј квалитет и сразмер на главните составни делови, скроб и глутен, имаат одлучувачка улога во успехот на лебот.</s><s>Тој претставува 80 до 85% од зрното пченица.</s>
<s>Никулец
Никулецот е живиот дел од зрното што го раѓа идното растение.</s><s>Содржи многу масти и витамините Б и Е. Препорачливо е да не се остава во брашното, за да се избегне всалување на маснотиите што би му дало лош вкус на брашното.</s><s>Претставува 2 до 3% од зрното пченица.</s>
<s>Хемиски состав
Главната состојка на зрното пченица е скробот, присутен исклучиво во скробниот ендосперм и истиот сочинува приближно 70 % од вкупната сува материја.</s><s>Во неговиот состав влегуваат и од 10 до 15 % протеини и 8 до 10 % пентозани (хемицелулози).</s><s>Исто така содржи и липиди (2 до 3 %), целулоза (2 до 4 %), слободни шеќери (2 до 3 %), минерали (1,5 до 2,5 %) и витамини.</s><s>Сите наведени состојки се многу нерамномерно распоредени во различните составни ткива на зрното пченица.</s>
<s>Покрај скробот, скробниот ендосперм вклучува едноставни шеќери, протеини (глутен), липиди и витамини.</s><s>Овие протеини се составени од албумини, глобулини, глијадини и глутенини.</s><s>Комбинацијата на глијадини и глутенини, кои се сметаат за складишни протеини, го сочинуваат глутенскиот комплекс.</s>
<s>Протеинската база се состои, како што покажува нејзиното име, од протеини, но и од липиди, минерали, витамини и микроелементи.</s><s>Никулецот содржи и протеини, како и липиди, минерали и витамини.</s>
<s>Обвивките се составени главно од целулоза, минерални материјали и микроелементи.</s><s>Постојат и алкирезорциноли (резорцинолни или фенолни липиди).</s>
<s>Наводи</s>
<s>Поврзано
Жито
Албумин
Житен никулец</s>
<s>Надворешни врски
.</s>
<s>.</s>
<s>Пченица
Житарки</s>
|
1335060 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%93%D1%80%D0%B0%D0%BD%D0%B8%D1%86%D0%B0%20%D0%95%D0%B3%D0%B8%D0%BF%D0%B5%D1%82%20-%20%D0%93%D0%B0%D0%B7%D0%B0 | Граница Египет - Газа | <s>Границата Египет-Газа е границата долга 12 километри (7,5 милји) помеѓу Појасот Газа и Египет со тампон зона долж границата долга околу 14 километри (8,7 милји).</s>
<s>Граничниот премин Рафа е единствениот премин меѓу Египет и Појасот Газа.</s><s>Се наоѓа на меѓународната граница што беше потврдена со мировниот договор меѓу Египет и Израел од 1979 година.</s><s>Преку граничниот премин Рафах се одвива само преминување на лица; како таква, границата Египет-Газа е отворена само за премин на луѓе, а не за стоки.</s><s>Целиот товарен сообраќај мора да оди преку Израел, обично преку израелскиот граничен премин Керем Шалом на бариерата Газа-Израел.</s>
<s>Поздина
На 1 октомври 1906 година, отоманската и британската влада се договориле за границата помеѓу Палестина под отоманско владеење и Египет со британска власт, да биде од Таба до Рафа.</s><s>Иако по Првата светска војна Палестина исто така била под британска контрола, границата Египет-Палестина била задржана за да се контролирало движењето на локалните бедуини.</s><s>Од 1948 година, Газа била окупирана од независен Египет.</s><s>Следствено, границата меѓу Појасот Газа и Египет била обична административна граница без гранична контрола.</s><s>Во Шестдневната војна во 1967 година, Израел го освоил Синајскиот Полуостров и Појасот Газа од Египет, и повторно имал номинална гранична контрола.</s>
<s>Во 1979 година, Израел и Египет потпишале мировен договор со кој Синај, кој се граничи со Појасот Газа, го вратил под контрола на Египет.</s><s>Како дел од тој договор, 100 метри широкиот појас, позната како патека Филаделфи, била воспоставена како тампон зона помеѓу Појасот Газа и Египет.</s><s>Во мировниот договор, повторно создадената граница Газа-Египет била повлечена преку градот Рафа.</s><s>Кога Израел се повлекол од Синај во 1982 година, Рафа била поделена на египетски и палестински дел, раздвојувајќи ги семејствата, разделени со бариери од бодликава жица.</s>
<s>Наводи
Граници
Појас Газа</s>
|
1335062 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%A0%D1%83%D1%81%D0%BA%D0%B0%20%D0%BD%D0%B0%D1%86%D0%B8%D0%BE%D0%BD%D0%B0%D0%BB%D0%BD%D0%B0%20%D0%B1%D0%B8%D0%B1%D0%BB%D0%B8%D0%BE%D1%82%D0%B5%D0%BA%D0%B0 | Руска национална библиотека | <s>Руската национална библиотека (, РНБ), лоцирана во Санкт Петербург, е првата, и една од трите национални библиотеки на Русија.</s><s>РНБ моментално е рангирана меѓу најголемите библиотеки во светот.</s><s>Ја има втората најголема библиотечна збирка во Руската Федерација, ризница на националното богатство, и серуски информативен, истражувачки и културен центар.</s><s>Во текот на својата историја, библиотеката цели кон сеопфатно стекнување на националниот печатен производ и обезбедила слободен пристап до своите збирки.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Библиотеки во Русија</s>
|
1335063 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%9C%D0%B8%D1%88%D0%BA%D0%BE%20%D0%9A%D1%80%D1%81%D1%82%D0%B5%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B8 | Мишко Крстевски | <s>Мишко Крстевски (р. , ) — македонски фолк пејач на народна музика.</s>
<s>Кариера
Крстевски своите професионални почетоци ги има на "Фолк Фест Валандово" во 1991 година со песната "Колку чини меракот".</s><s>Потоа настапува на "Цветници" 1993 со "Замене си родена" и 1994 со "Ана Анита".</s><s>Во 1994 настапува на "Фолк Фест Валандово" со "Љубов моја ранлива" и 1995 со "Нема да те преболам".</s><s>Тој е редовен учесник и на фестивалите: Фолк Фест Роса, Тетовски фолк фест, Гоце Фест, Тумба фест, Охрид фест, Серенада Битола и други.</s>
<s>Неговата кариера ја одбележаа неколку големи хитови: За таа љубов да наздравиме, Дуњо моја, Запри запри виолино, Ти можеш се, Љубов моја ранлива и Ана Анита.</s>
<s>Во 2021 година прослави 30-години јубилеј на македонска фолк сцена, и по тој повод му излегуваат новите песни Да живее љубовта, Ех да си домене и Само ти.</s>
<s>Крстевски е добитник на неколку награди, од кои една од нив е: Во 2023 година настапува на Фолк Фест Валандово со "Ема убава" каде победува на фестивалот со прва награда од жирито.</s>
<s>Надворешни врски
Профил на Мишко Крстевски, Музички регистар
Мишко Крстевски на Facebook - Фан страна
Мишко Крстевски на YouTube.</s>
<s>Македонски пејачи
Македонски музичари
Македонски фолк пејачи
Македонски поп-фолк пејачи</s>
|
1335064 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%90%D0%BB%D0%B5%D0%BA%D1%81%D0%B0%D0%BD%D0%B4%D0%B0%D1%80%20%D0%A8%D0%B8%D0%BA%D0%BE%D0%BB%D0%B5 | Александар Шиколе | <s>Александар Шиколе ( во — во ) — македонски нефролог и универзитетски професор на Медицинскиот факултет во Скопје.</s>
<s>Животопис</s>
<s>Шиколе завршил Медицински факултет во Скопје, каде што и специјализирал.</s><s>Докторирал во 1994 година од областа на примената на еритропоетинот кај пациенти лекувани со ХД, проблематика на која континуирано работи.</s>
<s>Бил директор на Клиниката за нефрологија (1993-2003; 2006-?).</s><s>Бил гувернер на Европското здружение за вештачки органи.</s>
<s>Објавил 250 труда.</s>
<s>Починал на 25 март 2021 година по кратко и тешко боледување.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Македонски нефролози
Македонски универзитетски професори</s>
|
1335067 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%91%D1%80%D0%B0%D0%BD%D0%B8%D1%81%D0%BB%D0%B0%D0%B2%20%D0%A8%D0%B8%D0%BA%D0%B8%D1%9C | Бранислав Шикиќ | <s>Бранислав Шикиќ ( во — во ) — хрватски шумарски инженер и југословенски комунистички деец.</s>
<s>Животопис</s>
<s>Бил истакнат деец на студентското движење во Македонија и член на Комунистичката партија на Југославија од 1941 година.</s><s>По окупацијата бил член на Покраинската воена комисија во 1941 година, кога бил уапсен од бугарската полиција.</s><s>Подоцна, бил политички комесар на Поречкиот НОПО.</s>
<s>По Ослободувањето бил вработен во државната управа во областа на шумарството.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Хрватски шумарски инженери
Југословенски политичари</s>
|
1335071 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%9E%D1%84%D0%B8%D1%80%D0%B0 | Офира | <s>Офира (; ) ― египетско населено место кое претходно било израелска населба во областа Шарм ел Шеик на јужниот Синајскиот Полуостров, која е денешна египетска територија која била под израелска окупација од 1967 до 1982 година.</s><s>Офира била населена од 1969 година и требала да прими 500 семејства.</s><s>Леталиште било отворено во 1976 година, денес познат како Меѓународен аеродром Шарм ел Шеик.</s>
<s>Името го добила по библискиот Офир, африканска земја во која било ископувано злато.</s>
<s>Офира гледал на заливот кај Шарм ел-Маја и областа Несима.</s><s>На шест километри северно во заливот Наама, Израел го изградил своето прво туристичко село.</s>
<s>За време на Јомкипурската војна, тоа било место на една воздушна битка, каде што бил убиен полубратот на египетскиот претседател Анвар Садат, Атеф.</s>
<s>Во пролетта 1982 година, Офира била испразнета бидејќи Синај бил вратен во Египет во согласност со Договорот од Кемп Дејвид што довело до мировен договор меѓу Египет и Израел.</s><s>За разлика од Јамит, Офира не била урната.</s><s>Наместо тоа, таа била дадена на Египет и населена со Египќани и продолжува да биде до денес.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Надворешни врски</s>
<s>Координати на Википодатоците
Престаноци во 1982 година во Израелскиот Воен Гувернат
Појавено во 1969 година во Израелскиот Воен Гувернат
Поранешни израелски населени места во Синај
Никулци за Египет</s>
|
1335072 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%9F%D0%B0%D0%B4%D0%BE%D1%82%20%D0%BD%D0%B0%20%D0%B8%D0%BC%D0%B0%D0%BC%D0%BE%D1%82 | Падот на имамот | <s>Падот на имамот ― роман од египетскиот писател Навал ел-Садави, објавен на арапски во 1987 година.</s><s>Англискиот превод (The Fall of the Imam) направен од страна на сопругот на авторот, Шериф Хетата, е објавен во 1988 година.</s>
<s>Содржина
Со дејствие во неименувана арапска земја, двата главни лика се Имамот, лицемерниот водач на земјата, полн со омраза и омраза кон кој било роден посреќен од него, и прекрасното вонбрачно сираче, Бинт Алах (Божјата ќерка).</s><s>Приказната е насочена на два крајно грозни настани.</s><s>Прво, каменувањето и осакатувањето на една жена, извршени повеќе за да се тероризираат неговите противници и да се замолчат неговите критичари, отколку за да се усогласат со Божјата волја, не му оставаат на читателот никаков сомнеж за бруталноста на владејачката сила.</s><s>Вториот настан е убиството на самиот Имам и превирањата што тоа ги носи во земјата.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Романи со религија
Романи со сираци
Романи на арапски јазик
Египетски романи
Романи од 1987 година
Никулци за Египет</s>
|
1335073 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%95%D0%B3%D0%B8%D0%BF%D0%B5%D1%82%D1%81%D0%BA%D0%BE%20%D0%B3%D0%B5%D0%BE%D0%B3%D1%80%D0%B0%D1%84%D1%81%D0%BA%D0%BE%20%D0%B4%D1%80%D1%83%D1%88%D1%82%D0%B2%D0%BE | Египетско географско друштво | <s>Египетско географско друштво (; ) ― друштво основано со декрет на кедивот Исмаил-паша на 19 мај 1875 година.</s><s>Нејзин прв претседател бил германскиот ботаничар, патник и етнолог Георг Август Швајнфурт.</s><s>Основано како „Кедивко друштво за географија“, неговото име било изменувано неколку пати со цел да го одрази променливиот политички статус на Египет.</s><s>Денешното име го добило по Египетската револуција од 1952 година.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Надворешни врски</s>
<s>Службена мрежна страница</s>
<s>Географија на Египет
Географски друштва
Организации основани во 1875 година
Истражувачки институти во Египет
Појавено во 1875 година во Египет
Никулци за Египет</s>
|
1335074 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%9C%D0%B8%D0%BD%D0%B8%D1%81%D1%82%D0%B5%D1%80%D1%81%D1%82%D0%B2%D0%BE%20%D0%B7%D0%B0%20%D0%BE%D0%B1%D1%80%D0%B0%D0%B7%D0%BE%D0%B2%D0%B0%D0%BD%D0%B8%D0%B5%20%28%D0%95%D0%B3%D0%B8%D0%BF%D0%B5%D1%82%29 | Министерство за образование (Египет) | <s>Министерство за образование ― министерство одговорно за образованието во Египет.</s>
<s>Министри</s>
<s>Хилми Мурад (1968–1969)
Ел Хелали ел Шербини (септември 2015 година-?)
Тарек Шавки (февруари 2017 година-?)
Реда Хегази (август 2022 година-)</s>
<s>Поврзано</s>
<s>Државен кабинет на Египет
Список на министри за образование на Египет</s>
<s>Наводи</s>
<s>Надворешни врски</s>
<s>Податочна база на кабинетите на Египет</s>
<s>Министерства за образование
Образованието во Египет
Координати кои не се на Википодатоците
Образование
Статии кои содржат текст на египетски арапски јазик
Никулци за Египет</s>
|
1335076 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%9C%D0%B8%D0%BD%D0%B8%D1%81%D1%82%D0%B5%D1%80%D1%81%D1%82%D0%B2%D0%BE%20%D0%B7%D0%B0%20%D0%B6%D0%B8%D0%B2%D0%BE%D1%82%D0%BD%D0%B0%20%D1%81%D1%80%D0%B5%D0%B4%D0%B8%D0%BD%D0%B0%20%28%D0%95%D0%B3%D0%B8%D0%BF%D0%B5%D1%82%29 | Министерство за животна средина (Египет) | <s>Министерство за животна средина ― министерството одговорно за прашањата поврзани со животната средина во Арапската Република Египет.</s><s>Тековен министер е Јасмин Фуад.</s>
<s>Историја
Министерството било основано во 1997 година.</s><s>Политиките на министерството ги спроведува Египетската агенција за работи со животна средина.</s>
<s>Во 2014 година, Министерството и Италија потпишале договор да го направат Ел Гуна, град на Црвеното Море, како неутрален за јаглерод.</s>
<s>Во 2017 година, Европската Унија и Египет ги завршиле плановите за еколошки и други проекти во вредност од 600 милиони евра.</s>
<s>Кон крајот на 2017 година, Министерството објавило дека забележале намалување од 13-15% во согорувањето на оризот од страна на оризопроизводителите, практика што предизвикува црн токсичен облак.</s>
<s>Во 2021 година, Министерството станало членка на Светската мрежа за чистење отпад.</s>
<s>Поврзано</s>
<s>Државен кабинет на Египет</s>
<s>Наводи</s>
<s>Надворешни врски</s>
<s>База на податоци на кабинет на Египет</s>
<s>Египет
Животна средина
Министерства основани во 1997 година
Појавено во 1997 година во Египет
Никулци за Египет</s>
|
1335077 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%9C%D0%B8%D0%BD%D0%B8%D1%81%D1%82%D0%B5%D1%80%D1%81%D1%82%D0%B2%D0%BE%20%D0%B7%D0%B0%20%D0%B7%D0%B4%D1%80%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%82%D0%B2%D0%BE%20%D0%B8%20%D0%BD%D0%B0%D1%81%D0%B5%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D0%B5%20%28%D0%95%D0%B3%D0%B8%D0%BF%D0%B5%D1%82%29 | Министерство за здравство и население (Египет) | <s>Министерство за здравство и население ― министерство чиј домен е здравството и населението на Египет.</s><s>Седиштето на установата е во Каиро.</s><s>Калед Абдел Гафар, тековниот министер за здравство, бил назначен во август 2022 година.</s>
<s>Министри</s>
<s>Хала Зајед (2018–2022)
Калед Абдел Гафар (привремено) (2021)
Калед Абдел Гафар (2022–до денес)</s>
<s>Поврзано</s>
<s>Државен кабинет на Египет</s>
<s>Наводи</s>
<s>Надворешни врски</s>
<s>Податочна база на кабинетот на Египет</s>
<s>Египет
Здравство и население
Координати кои не се на Википодатоците
Владини агенции појавени во 1936 година
Појавено во 1936 година во Египет
Медицински и здравствени организации со седиште во Египет
Никулци за Египет</s>
|
1335078 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%9F%D0%B0%D1%80%D0%BB%D0%B0%D0%BC%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0%D1%80%D0%BD%D0%B8%20%D0%B8%D0%B7%D0%B1%D0%BE%D1%80%D0%B8%20%D0%B2%D0%BE%20%D0%95%D0%B3%D0%B8%D0%BF%D0%B5%D1%82%20%281979%29 | Парламентарни избори во Египет (1979) | <s>Предвремени парламентарни избори во 1979 година ― парламентарни избори кои биле одржани во Египет на 7 јуни 1979 година, а вториот круг за 147 места кој бил одржан на 14 јуни.</s><s>По опитните избори во 1976 година, на кои три различни фракции на Арапскиот социјалистички сојуз се натпреварувале едни против други, земјата била вратена во повеќепартиската политика.</s><s>Ова било потврдено на референдумот за создавање нови партии, одржан во април.</s>
<s>Биле избрани по двајца кандидати од секоја од 176-те изборни единици, при што бил потребен втор круг на гласање доколку еден или двајцата кандидати не успеат да освојат над 50% од гласовите во првиот круг, или ниту еден од кандидатите со над 50%, не бил класифициран како работник или земјоделец (секоја изборна единица морала да има барем еден земјоделец или работник што ја застапувал).</s><s>Покрај тоа, 30 места биле резервирани за жени, а по изборите, претседателот назначил уште 10 членови.</s>
<s>На изборите учествувале околу 1.600 кандидати, од кои речиси 1.000 биле независни.</s><s>Исходот бил победа за Националната демократска партија на претседателот Анвар Садат, која освоил 347 од 392 места.</s>
<s>Резултати</s>
<s>Наводи</s>
<s>Настани во јуни 1979 година во Африка
Парламентарни избори во Египет
Статии за избори и референдуми со нецелосни резултати
Египет во 1979 година
Избори во 1979 година во Африка
Никулци за Египет</s>
|
1335081 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%92%D0%B0%D1%81%D0%B5%20%D0%A1%D1%83%D0%BC%D0%B8 | Васе Суми | <s>Васе Суми — македонски револуционер со влашко потекло, учесник во македонското револуционерно движење, член и војвода на Македонската револуционерна организација.</s>
<s>Животопис
Суми е роден во гратчето Бојмица, Гевгелиско, тогаш во Османлиското Царство, денес во Грција.</s><s>Влегува во ВМОРО и станува војвода.</s><s>Загинува во пролетта 1906 година заедно со три негови четници во борба со турските сили крај селото Голема Ливада.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Дејци на ВМОРО
Македонски Власи</s>
|
1335094 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%91%D0%BB%D0%B0%D0%B3%D0%B8%D1%86%D0%B0%20%D0%A6%D0%B5%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D0%B0 | Благица Цекова | <s>Благица Цекова, истакнат научник во областа на хемијата и доктор на науки, (родена на 26 мај 1949 во Струмица) (почината октомври 2023) - е македонски хемичар, одговорен за многу резултати на планот на развојот и афирмацијата на хемиската наука во Македонија и во светот, како и на унапредувањето и на осовременувањето на образованието од областа на хемијата во Македонија.</s>
<s>До 2013 година (до нејзиното пензионирање) работи во средното стручно училиште на град Скопје СУГС“Марија Кири Склодовска“ како професор по стручни предмети и практична настава.</s><s>Предмети кои ги предавала: Аналитична хемија (квалитативна), Аналитичка Хемија (квантитативна), Физичка Хемија, Хемија, Органска Хемија, Биохемија, Практична настава (од областа на квантитативната анализа и хемиско технолошкото испитување на материјалите), Погонски анализи, Хемиско – технолошко испитување на материјалите и многу други предмети.</s>
<s>Автор, ко – автор и рецензент е на голем број учебници наменети за средно стручно образование.</s>
<s>Авторски учебници на проф. д-р Благица Цекова се – Хемиско Технолошко испитување на материјалите (учебник за IV – година за хемиско – технолошката струка), издаден од МОН во 2010 година.</s>
<s>Автор е на учебникот – Заштита на земјиштето од корозија, учебник за III – година за Шумарско – дрвопреработувачка струка.</s><s>Издавач МОН 2015 година</s>
<s>Проф. д-р Благица Цекова до нејзиното починување работи на МИТ Универзитет како вондреден професор по Хемија, Биохемија, Хемија во козметологијата, Фармакологија, Управување со квалитет и безбедност на храна Технологија на кознервирање на храната на Факултетот за менаџмент на Еколошки ресурси во Скопје.</s><s>Дипломирала на Природно Математичкиот Факултет во Скопје (ПМФ ) на насоката Применета Хемија на институтот за Хемија, потоа се запишува на насоката Наставна Хемија и истата ја завршува.</s><s>Магистерските студии ги завршува на Технолошко - Металуршкиот Факултет во Скопје, поради големата желба кон Силикатните соединенија се запишува на насоката Силикатна технологија на институтот за Неорганско инженерство при ТМФ Скопје.</s><s>Нејзиниот магистерски труд е со наслов „Синтеза на зеолит тип 4А“ одбранет на Технолошко-металуршкиот факултет во Скопје.</s><s>Докторирала на Технолошко-металуршкиот факултет во Скопје на Зеолити.</s><s>Специјалистичките студии ги реализирала на Универзитетот Мартин Лутер во Република Германија.</s><s>Нејзиниот главен научен интерес лежи во Синтезата на зеолити и природни суровини и биохемиско инженерство.</s><s>Таа објавила и презентирала над 400 научни трудови на научни конференции, симпозиуми нив светот.</s>
<s>Добитник е на голем број награди во 2019 година добитник е на наградата Големата Мајка што ја доделува општината Гази Баба за за значајни остварувања во областа на науката и голем број на златни и сребрени медали, награди и признанија на ЕКОНОВА и МАКИНОВА.</s>
<s>Починува ненадејно по кратко боледување во октомври 2023 година на 74 годишна возраст.</s>
|
1335110 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%9F%D0%B0%D1%80%D0%BB%D0%B0%D0%BC%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0%D1%80%D0%BD%D0%B8%20%D0%B8%D0%B7%D0%B1%D0%BE%D1%80%D0%B8%20%D0%B2%D0%BE%20%D0%95%D0%B3%D0%B8%D0%BF%D0%B5%D1%82%20%281976%29 | Парламентарни избори во Египет (1976) | <s>Парламентарни избори во 1976 година ― парламентарни избори кои биле одржани во Египет на 28 октомври 1976 година, со втор круг во четири изборни единици на 4 ноември.</s><s>Додека Арапскиот социјалистички сојуз останал единствената законска партија во земјата, како и на претходните избори, овие избори биле посебни по тоа што три различни политички фракции на партијата се натпреварувале едни против други (десничарската Социјалистичка либерална организација, центристичката Арапска социјалистичка организација и левичарската Национална напредна сојузна партија), заедно со 208 независни.</s><s>Овој изборен опит довел до првите повеќепартиски избори, уште од 1952 година, во Египет во 1979 година.</s>
<s>Биле избрани по двајца кандидати од секоја од 175-те изборни единици, при што бил потребен втор круг на гласање доколку еден или двајцата кандидати не успеат да освојат над 50% од гласовите во првиот круг, или ниту еден од кандидатите со над 50% не бил класифициран како работник или земјоделец (секоја изборна единица морала да има барем еден земјоделец или работник што ја застапувал).</s><s>По изборите, уште десет членови биле назначени од претседателот.</s>
<s>Исходот бил победа за Арапската социјалистичка организација, која освоила 295 од 360 места.</s><s>Излезноста на гласачите била само 39,77%.</s>
<s>Резултати</s>
<s>Наводи</s>
<s>Парламентарни избори во Египет
Настани во октомври 1976 година во Африка
Статии за избори и референдуми со нецелосни резултати
Египет во 1976 година
Избори во 1976 година во Африка
Никулци за Египет</s>
|
1335121 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%9B%D1%83%D0%B8%20%D0%90%D1%98%D0%B5%D1%80 | Луи Ајер | <s>Луи-Емил Ајер — швајцарски и бугарски просветен деец и општественик, сметан за основоположник на спортското движење во Бугарија.</s><s>Загинува во 1916 година, во Првата светска војна, како бугарски офицер во битката кај Дојран.</s>
<s>Животопис
Луи Ајер е роден во 1865 година во Бе, во кантонот Во во Швајцарија.</s><s>Живее во Хомберт во кантонот Берн.</s><s>Учи во Лозана, Женева и Нешател и работи како учител по спортски дисциплини во Вјове.</s>
<s>Во 1893 година бугарскиот министер за просвета Георги Живков го поканува заедно со уште девет швајцарски педагози да ги положат основите на спортското образование во Бугарија.</s><s>Ајер работи како учител по физичко воспитување во Лом (1894), Силистра (1903) и Русе (1909) и е главен тренер на јуначките друштва.</s><s>Ги воведува спортовите лесна атлетика, дигање на тегови, борба и бокс.</s><s>Раководи со техничката комисија на гимнастичкиот сојуз „Јунак“.</s>
<s>При избувнувањето на Првата балканска војна во 1912 година, Ајер на денот кога е објавена мобилизацијата се вклучува во Бугарската армија како доброволец и ја формира Јуначката легија во Русе.</s><s>Во Втората балканска војна во 1913 година е командир на првата чета на Дванаесеттата лозенградска дружина на Македонско-одринското ополчение.</s><s>Војува на Македонскиот фронт кај Султан Тепе и Драм Теке.</s><s>За неговото херојство е унапреден во офицерскиот чин потпоручник и два пати е одликуван со крст „За храброст“.</s>
<s>По војната ја издава книгата „Pro Bulgaria“ на француски јазик во која ги брани бугарските позиции.</s><s>Сите приходи од книгата ги дарува на бугарските воени ветерани.</s><s>Објавува и статии за Бугарија во весникот „Ла Жјонев“.</s>
<s>При влегувањето на Бугарија во Првата светска војна одново се вклучува во армијата како доброволец.</s><s>Првично е распореден во воен транспорт, но протестира и како офицер е преместен во Триесет и третиот пешадиски свиштовски полк.</s><s>Ајер загинува на 2 септември 1916 година како командир на чета во одбраната на Дојран.</s><s>Погребан е во дојранското село Чаушли.</s>
<s>Бугарско-швајцарското друштво основано во 1991 година во Русе, стадионот во Силистра, улица во Софија, како и врв на планината Елсворт на Антарктикот го носат неговото име.</s>
<s>Швајцарски писатели</s>
|
1335122 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%92%D1%85%D0%BE%D0%B4%20%28%D0%B1%D0%BE%D0%B3%D0%BE%D1%81%D0%BB%D1%83%D0%B6%D0%B1%D0%B0%29 | Вход (богослужба) | <s>Во источните православни и византиските католички цркви, вход е литија за време на која свештенството влегува во олтарот преку царските двери.</s><s>Потеклото на овие входови потекнува од раната црква, кога богослужбените книги и светите садови се чувале во посебни простории за складирање за безбедно чување и поворката била неопходна за да се внесат овие предмети во црквата кога е потребно.</s><s>Со текот на вековите, овие поворки станале посложени, а во денешно време се придружени со темјан, свеќи и рипиди.</s><s>Во литургиската теологија на Источната православна црква, се верува дека ангелите влегуваат заедно со свештенството во светилиштето, за што сведочат молитвите што ги придружуваат различните входови.</s>
<s>Божествена литургија
За време на Божествената литургија (Евхаристија) има два входа.</s><s>И двата входа, како и обредот на подготвителната литургија, литургиските учени ги гледаат како подоцнежни додатоци на литургијата и можеби не биле користени од светите Василиј Велики или Јован Златоуст, творците на најчесто користените облици на Божествената литургија.</s>
<s>Мал вход
Малиот вход се случува за време на делот од богослужбата познат како Литургија на огласените, како подготовка за читањата на библиските стихови.</s><s>Свештеникот го зема богослужбеното евангелие од светата трпеза (жртвеникот) и му го предава на ѓаконот (ако нема ѓакон, тој самиот ја носи евангелската книга).</s><s>Тие одат во спротивна насока од стрелките на часовникот околу светата трпеза и излегуваат од „северната врата“ на иконостасот и доаѓаат да застанат пред царските двери, додека свештеникот тивко ја моли Молитвата на входот:Владико Господи, Боже наш, Кој на Небесата Си востановил чинови и војски на Ангели и Архангели да ѝ служат на Твојата слава; направи входот наш да биде вход и на светите твои Ангели, сослужувајќи со нас и сославословувајќи ја Твојата добрина.</s><s>Зашто Тебе Ти приличи секоја слава, чест и поклонение, на Отецот, и Синот, и Светиот Дух, сега и секогаш и во сите векови.</s><s>Амин.</s>
<s>Ѓаконот му ја подава евангелската книга на свештеникот да ја бакне (ако е присутен епископот, нему му се подава).</s><s>Свештеникот благословува со раката и вели: „Благословен е входот на Твоите свети, сега и секогаш, и во вечни векови“.</s><s>Кога хорот ќе заврши со пеењето на третиот антифон (обично блаженствата), ѓаконот (или свештеникот) ја крева евангелската книга и вели: „Премудрост, простум да стоиме!“ (ако е голем празник, тој прво кажува посебен входен стих, обично земен од псалмите).</s><s>Потоа хорот ја пее входната химна: „Пријдете да да се поклониме и да паднеме пред Христа!</s><s>Спаси нЕЕЕ Сине Божји, кој си прекрасен во Светиите, нас што Ти пееме: Алилуја!“ и тропарот и кондакот на денот.</s><s>Во меѓувреме, ѓаконот и свештеникот влегуваат низ царските двери, ѓаконот ја заменува евангелската книга на светата трпеза, и тој и свештеникот ја бакнуваат светата трпеза.</s><s>Свештеникот немо ја кажува Молитвата на трисагијата.</s>
<s>Овој вход е доста разработен кога е присутен епископот и се служи Архијерејска божествена литургија, бидејќи во тоа време за прв пат во светилиштето влегува и самиот епископ.</s><s>До тој момент тој стои на амвонот во средиштето на црквата.</s><s>Исто така, кога треба да се освети епископот, обредот се одржува при Малиот вход.</s><s>Во овој дел од Литургијата епископот доделува црковни награди и почести.</s>
<s>По тропарот и кондакот, хорот ја започнува трисветата песна: „Свети Боже, Свети Крепки, Свети Бесмртен, помилуј нè!“ Се вели дека пеењето на Трисветата песна на малиот вход на чудесен начин му било откриено на Свети Прокл, патријархот Цариградски (434-447).</s><s>На одредени големи празници од црковната година, трисветата песна се заменува со друга химна, преземена од „Кои се крстија во Христа, се облекоа во Христа!</s><s>Алилуја!" На Крстовден, трисветата песна се заменува со химната: „На Крстот Твој се поклонуваме, Владико, и Твоето свето Воскресение го славиме!“ За време на трисветата песна, или неговата алтернативна химна, свештеникот и ѓаконот одат на Високото место (седишта за епископот и свештениците на исток од Светата трпеза) за да се подготват за читање на Посланието и Евангелието.</s>
<s>Малиот вход го симболизира Овоплотението на Христос и неговото крштевање во реката Јордан: ѓаконот кој го претставува Јован Крстител, а свештеникот што го претставува Христос.</s><s>Бидејќи првото Христово доаѓање било во смирение, во рубриките, свештеникот при входот треба да ги држи рацете на својата страна.</s>
<s>Голем вход</s>
<s>Големиот вход се случува подоцна за време на Божествената литургија, во близина на почетокот на Литургијата на верните, кога даровите (леб и вино) што треба да се понудат се носат од жртвеникот (маса на северната страна на светилиштето понекогаш зазема своја апсида), да се стави на Светата трпеза.</s>
<s>Овој вход се прави за време на пеењето на Херувимската химна.</s><s>Херувиконот што го придружува Големиот вход очигледно бил додаден од царот Јустин II (565 - 578).</s><s>Сепак, Божествените литургии што се служат на Велики четврток и Велика сабота имаат свои единствени херувимски песни.</s>
<s>Кога хорот ја започнува херувимската песна, ѓаконот започнува со кадење на светилиштето, иконостасот, свештенството и верниците додека свештеникот моли долга тивка молитва позната како „Молитва на херувимската песна“.</s><s>По завршувањето на молитвата и кадењето, свештеникот и ѓаконот прават три метании (поклони) пред Светата трпеза, ги креваат рацете и трипати ја кажуваат херувимската песна (свештеникот ја кажува првата половина и ѓаконот(ите) ја кажуваат втората половина), секое рецитирање проследено со друга метанија.</s><s>Потоа ја бакнуваат светата трпеза и се поклонуваат еден по друг.</s><s>Ѓаконот оди зад светата трпеза на трпезата на принесувањето (протеза), а свештеникот излегува од царските двери за да им се поклони на луѓето, барајќи од нив прошка.</s><s>Потоа оди кај протезата, ја кади жртвата и го става покривачот (голем покривач што ги покрива дисковите и путирот) на левото рамо на ѓаконот - ако нема ѓакон, тој го става покривачот над својот грб за да направи наметка што му ги покрива рамениците - и му ги дава дисковите на ѓаконот, додека тој го носи путирот.</s><s>Ѓаконот, сè уште ја држи кадилницата, ги крева дисковите така што му се на нивото на веѓите.</s><s>Поворката се образува од олтарни помошници (аколути) кои држат свеќи и (во зависност од јурисдикцијата) рипиди.</s>
<s>Штом хорот ќе ја заврши првата половина на херувимската песна, литијата излегува од северната врата, во наосот и застанува пред царските двери.</s><s>За време на поворката, ѓаконот и свештеникот прават низа дејства определени според месниот обичај.</s><s>При последното дејство, свештеникот ги благословува верниците со путирот.</s><s>Хорот пее „Амин“ и ја пее втората половина на херувимската песна, при што свештенството влегува во светилиштето низ царските двери и ги става даровите на светата трпеза.</s><s>Свештеникот ги вади помалите превези од дисковите и путирот и ги кади даровите, изговарајќи посебни молитви заедно со ѓаконот.</s>
<s>Големиот вход го симболизира триумфалното влегување на Христос во Ерусалим на Цветници.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Богослужба
Православие</s>
|
1335126 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%A2%D0%B5%D1%88%D0%BA%D0%B0%20%D0%BD%D0%BE%D1%9C%20%D0%B2%D0%BE%20%D0%8F%D0%B5%D1%80%D0%B8%D0%BA%D0%BE | Тешка ноќ во Џерико | <s>„Тешка ноќ во Џерико“ (англиски: Rough Night in Jericho) - американски вестерн-филм од 1967 година, во режија на Арнолд Лејвен (Arnold Laven), според сценариото на Сидни Бем (Sydney Boehm) и Марвин Х.</s><s>Алберт (Marvin H. Albert).</s><s>Главните улоги ги граат: Дин Мартин (Dean Martin), Џин Симонс (Jean Simmons) и Џорџ Пепард (George Peppard).</s><s>Ова е единствениот филм во кариерата на Дин Мартин во кој глуми негативен лик.</s>
<s>Синопсис
Вдовицата Моли (ја игра Симонс) е претприемничка која со својот партнер му се спротивставува на месниот моќник Алекс Флад (го игра Мартин).</s><s>Тој ги користи сиет средства за да завладее со градот и да ѝ ја преземе работата...</s>
<s>Наводи</s>
<s>Филмови со Дин Мартин
Филмови со Џорџ Пепард
Филмови со Џин Симонс
Филмови на Арнолд Лејвен
Филмови на англиски јазик
Филмови од 1967 година
Филмови чие дејствие се одвива во САД
Вестерни
Американски филмови</s>
|
1335128 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%90%D0%BA%D0%BE%D0%BB%D1%83%D1%82 | Аколут | <s>Аколут — лице кое му помага на свештеникот во извршувањето на богослужбата (особено во Римокатоличката црква).</s>
<s>Аколутот е обично лаик, често дете, кој особено му помага на свештеникот во следните задачи:</s>
<s>подготвување на олтарот
подготовка на даровите (домаќин и вино )
подготовка на евангелската книга
носење литургиски реквизити (крст, свеќа, кандило итн.)
му помага на свештеникот при миењето на рацете
ѕвонење со рачни ѕвона на важни делови од богослужбата.</s>
<s>Пред Вториот ватикански собор, аколутите задолжително биле машки лица (момчиња), но по овој собор, на некои места биле воведени и женски лица.</s>
<s>Историја
Почетоците на аколутите се протегаат сè до јудаизмот, каде што на свештеникот во службата му помагале левити, кои може да се каже дека биле првите аколути, бидејќи извршувале слични задачи.</s>
<s>Христијанските аколути биле воведени околу 30 г. н. е. Отпрвин, тие биле ученици на апостолите, но подоцна ученици на нивните ученици.</s>
<s>Занимливости
Полскиот крал Јан III Собјески околу 1680 година, еден ден пред да замине во војна, служел како аколут во црквата.</s>
<s>Папата Пиј XII му бил аколут на својот секретар секое утро за време на војна.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Црковни титули
Богослужба
Зборови кои ги нема во ТРМЈ
Грцизми</s>
|
1335130 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%9A%D0%BE%D0%BC%D0%BF%D0%BB%D0%B5%D1%82%D0%B5%D0%BD%20%28%D1%86%D0%B5%D0%BB%D0%BE%D1%81%D0%B5%D0%BD%29%20%D1%87%D0%B5%D1%82%D0%B8%D1%80%D0%B8%D0%B0%D0%B3%D0%BE%D0%BB%D0%BD%D0%B8%D0%BA | Комплетен (целосен) четириаголник | <s>Во математиката, конкретно во геометријата на инцидентност и особено во проективната геометрија, комплетен четириаголник е систем на геометриски објекти што се состои од кои било четири точки во рамнината, од кои никои три не се колинеарни, и од шесте прави кои ги поврзуваат шесте пара точки.</s><s>Дуален поим, комплетен четиристраник е систем од четири прави, од кои три не минуваат низ иста точка, и шесте пресечни точки на овие прави.</s><s>Комплетниот четириаголник бил наречен тетрастигам од , а комплетниот четиристраник бил наречен тетраграм; овие термини повремено сè уште се користат.</s>
<s>Диагонали
Шесте прави на комплетен четириаголник се сечат по парови и формираат три дополнителни точки наречени дијагонални точки на четириаголникот.</s><s>Слично, меѓу шесте точки на целосен четириаголник има три пара од точки кои не се поврзани со прави; отсечките што ги поврзуваат овие парови се нарекуваат диагонали.</s><s>За точки и прави во Евклидовата рамнина, диагоналните точки не можат да лежат на една права, а диагоналите не можат да имаат една заедничка точка.</s><s>Поради откривањето на рамнината на Фано, конечна геометрија во која диагоналните точки на целосниот четириаголник се колинеарни, некои автори ги прошириле аксиомите на проективната геометрија со аксиомата на Фано дека диагоналните точки не се колинеарни, додека други биле помалку рестриктивни.</s>
<s>Множеството од скратени изрази за деловите на комплетен четириаголник биле воведени од Г. Б. Халстед: тој темињата на четириаголникот ги нарекол точки, а диагоналните точки ги нарекол коточки.</s><s>Правите во проективниот простор се нарекуваат прави, а во четириаголникот се нарекуваат спојки.</s><s>„Диагоналните прави“ на Коксетер, Халстед ги нарекол спротивни спојки.</s><s>Спротивните спојки се сечат во коточки.</s><s>Конфигурацијата на комплетниот четириаголник е тетрастим .</s>
<s>Проективни својства</s>
<s>Како системи на точки и прави во кои сите точки припаѓаат на ист број на прави и сите прави содржат ист број точки, комплетниот четириаголник и комплетниот четиристраник формираат проективни конфигурации; во ознаката на проективни конфигурации, комплетниот четириаголник се запишува како (4362), а комплетниот четиристраник е се запишува како (6243), каде што броевите во оваа нотација се однесуваат на бројот на точки, прави низ точка, прави, и точки на права од конфигурацијата.</s><s>Проективниот дуал на комплетен четириаголник е комплетниот четиристраник, и обратно.</s><s>За кои било два комплетни четириаголници, или за кои било два комплетни четиристраници, постои единствена проективна трансформација која ја пресликува едната од двете конфигурации во другата.</s>
<s>Карл фон Штаудт ги реформирал основите на математиката во 1847 година со комплетниот четириаголник кога забележал дека „својството за хармоничност“ може да се заснова на пресеците на страните на четириаголникот: кога паровите од спротивните страни на четириаголникот се сечат на права, тогаш диагоналите ја сечат правата во точки кои се проективно хармонично конјугирани.</s><s>Четирите точки на правата кои произлегуваат од страните и дијагоналите на четириаголникот се нарекуваат хармоничен опсег.</s><s>При перспективности и проективности, хармоничното својство е инваријантно.</s><s>При развојот на модерната геометрија и алгебра, било забележително влијанието на фон Стаудт врз Марио Пјери и Феликс Клајн .</s>
<s>Евклидски својства
Во Евклидовата рамнина, четирите прави на комплетниот четириаголник не смеат да вклучуваат парови од паралелни прави, така што секој пар прави се сечат.</s>
<s>опишал неколку додатни својства на комплетниот четириаголник кои се однесуваат повеќе на метричките својства на Евклидовата рамнина, отколку што се чисто проективни.</s><s>Средините на диагоналите се колинеарни и (како што било докажано од Isaac Newton), исто така се колинеарни со центарот на кониката која ги допира сите четири прави на четиристраникот.</s><s>Секои три од линиите на четиристраникот се страни на триаголник; ортоцентрите на четирите триаголници кои се формирани на овој начин лежат на втора линија, нормална на онаа низ средините.</s><s>Опишаните кружници од истите овие четири триаголници се сечат во една точка.</s><s>Уште повеќе, трите кружници чии диаметри се диагоналите на четиристраникот му припаѓаат на ист прамен од кружници чија оска е правата која минува низ ортоцентрите на триаголниците.</s>
<s>Поларните кружници на триаголниците на комплетен четиристраник формираат коаксален систем.</s>
<s>Исто така види</s>
<s>Права на Њутн
Коника со девет точки
Четиристраник</s>
<s>Белешки</s>
<s>Референци</s>
<s>линк од Cornell University Historical Math Monographs.</s><s>Видете за tetrastigm, стр. 85, и tetragram, стр. 90.</s>
<s>Надворешни врски</s>
<s>Weisstein, Eric W. "Complete Quadrangle".</s><s>MathWorld.</s><s>Проективна геометрија</s>
|
1335131 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%95%D0%B3%D0%B8%D0%BF%D0%B5%D1%82%D1%81%D0%BA%D0%B8%20%D1%86%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0%D1%80%20%D0%B7%D0%B0%20%D0%B5%D0%BA%D0%BE%D0%BD%D0%BE%D0%BC%D1%81%D0%BA%D0%B8%20%D0%B8%20%D0%BE%D0%BF%D1%88%D1%82%D0%B5%D1%81%D1%82%D0%B2%D0%B5%D0%BD%D0%B8%20%D0%BF%D1%80%D0%B0%D0%B2%D0%B0 | Египетски центар за економски и општествени права | <s>Египетски центар за економски и општествениправа (ЕЦЕОП; латинична кратенка: ECESR) ― египетска невладина правна и истражувачка организација која се занимава со прашања од египетските и арапските човекови права.</s>
<s>Достапност
ЕЦЕОП понекогаш координира со други невладини организации за решавање на прашањата за човековите права.</s><s>Во извештајот насловен „Над државата“, ЕЦЕОП предложил дека зголемените странски вложувања можеби нема да доведат до подобрување на условите за повеќето Египќани.</s>
<s>Полициски рации
Канцелариите на ЕЦЕОП биле подложени на повеќекратни рации од египетската полиција што довело до протести од многу други агенции.</s>
<s>Египетски протести во 2019 година
ЕЦЕОП станал добро познат за време на египетските протести во 2019 година по својата детална документација за апсења на демонстранти и случајни минувачи.</s><s>На 26 септември 2019 година, пет дена по почетокот на протестите, ЕЦЕОП навел 1909 апсења поврзани со протестите.</s>
<s>Поврзано</s>
<s>Калед Али
Правен центар „Хишам Мубарак“
Мохамед Адел (водач на млади)</s>
<s>Наводи</s>
<s>Надворешни врски</s>
<s>Почетна страница на ЕЦЕОП (англиски, службен)
Советувања: Влијанието на човековите права на фискалната и даночната политика, поднесок од ЕЦЕОП до Специјалниот известувач на Обединетите нации за крајна сиромаштија и човекови права.</s>
<s>CS1-одржување: бот: непознат статус на изворната URL
Аналитички центри со седиште во Египет
Организации за граѓански права
Организации за човекови права со седиште во Египет
Никулци за Египет</s>
|
1335132 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%9B%D0%B8%D0%BF%D0%BE%D0%B1%D0%B5%D0%BB%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D0%B8%D0%BD%D0%B0%20%D1%81%D0%BE%20%D0%BC%D0%B0%D0%BB%D0%B0%20%D0%B3%D1%83%D1%81%D1%82%D0%B8%D0%BD%D0%B0 | Липобелковина со мала густина | <s>Липопротеини со мала густина (LDL, angl.</s><s>Low-Density Lipoprotein) — една од петте групи на липопротеини кои го пренесуваат холестеролот и другите масти низ телото.</s><s>Тие се образуваат во крвта од липопротеини со многу мала густина (VLDL) преку липопротеините со средна густина (IDL).</s><s>Од крвт се отстранува во црниот дроб и екстрахепаталните ткива со рецепторно посредувана ендоцитоза.</s><s>Зголемената концентрација на ЛДЛ во крвта е фактор на ризик за појава на атеросклероза.</s><s>Липопротеините со мала густина понекогаш колоквијално се нарекуваат „лош холестерол“ поради нивното влијание врз развојот на атеросклероза со ослободување на холестерол на ѕидовите на артериите, за разлика од липопротеините со висока густина, кои го пренесуваат холестеролот од крајните ткива до црниот дроб и колоквијално се нарекуваат „добар холестерол“.</s>
<s>Преглед
Липопротеините пренесуваат липиди или масти низ телото до екстрацелуларната течност и на тој начин ги носат мастите до целните ткива со помош на рецепторно посредувана ендоцитоза.</s><s>Липопротеините се сложени честички составени од различни протеини.</s><s>Во еден липопротеин има од 80 до 100 протеини.</s><s>На површината на комплексот LDL се наоѓа аполипопротеин, кој овозможува негово опстојување во водната средина, активирање на специфични ензими, врзување за мембранските рецептори и пренос на молекули помеѓу липопротеините.</s><s>Димензијата на ЛДЛ честичка изнесува околу 220-275 ангстреми во пречник и пренесува од 3.000 до 6.000 молекули маснотии.</s><s>Вистинската големина на LDL честичката зависи од бројот и составот на молекулите на маснотиите што ги содржи.</s><s>Ги пренесува сите видови на молекули маснотии, но преовладуваат холестеролот, фосфолипидите и триглицеридите, а нивниот сооднос може многу да се разликува помеѓу различни честички.</s>
<s>Се претпоставува дека високите нивоа на ЛДЛ го зголемуваат ризикот од кардиоваскуларни болести.</s><s>Според една од широко распространетите хипотези, првата фаза во процесот на образување атеросклероза е ендотелијална дисфункција поради оштетување на васкуларниот ендотел.</s><s>Во процесот на атеросклероза, пропустливоста на ендотелот се зголемува, што исто така овозможува премин на липопротеини со мала густина низ спојниците помеѓу ендотелните клетки во интимата, каде честичките LDL оксидираат со помош на реактивен кислород и азотни соединенија.</s><s>Притоа се ослободуваат многу воспалителни медијатори.</s><s>Меѓутоа, оваа хипотеза не е целосно потврдена.</s>
<s>Биохемија</s>
<s>Градба
Кај липопротеините со мала густина, масните компоненти се емулгираат и на тој начин се овозможува нивно пренесување низ телото во инаку водена средина.</s><s>Секоја LDL честичка содржи молекула аполипопротеин Б-100 (Apo B-100; протеин од 4536 аминокиселински остатоци и маса од 514 kDa) и 80 до 100 други помошни протеини.</s><s>Средиштето на честичката LDL е силно водоотпорно и содржи полинезаситена масна киселина линолова и стотици до неколку илјади естерифицирани или неестерифицирани молекули холестерол (во просек 1500 молекули).</s><s>Јадрото исто така содржи различен број триглицериди и други молекули маснотии и е опкружено со обвивка од фосфолипиди и нестерификувани молекули холестерол и една молекула аполипопротеин Б-100.</s><s>Пречникот на ЛДЛ честичка во просек изнесува 22 nm до 27,5 nm, а нејзината маса изнесува околу 3 милиони далтони.</s><s>Заради различната содржина на видот и количината на поединечни масни состојки, масата и големината на различни честички LDL се разликуваат.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Кардиологија
Липопротеини</s>
|
1335143 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%95%D0%B3%D0%B8%D0%BF%D0%B5%D1%82%D1%81%D0%BA%D0%B8%20%D0%A1%D1%83%D0%BB%D1%82%D0%B0%D0%BD%D0%B0%D1%82 | Египетски Султанат | <s>Египетски Султанат () — краткорочен протекторат на Обединетото Кралство над Египет од 1914 до 1922 година.</s><s>Произлегол од Египетскиот Кедиват, отоманска трибутарна држава.</s><s>Престанал да постои во 1922 година со потпишување на декларацијата за независност на Египет, со која е создадено Египетското Кралство.</s>
<s>Историја
Првата светска војна избувнала на крајот на јули 1914 година.</s><s>Веќе на 5 август, египетската влада објавила документ кој во суштина претставувал објава на војна против Силите на Оската.</s><s>Бидејќи Отоманското Царство застанало на страната на Германија и Австроунгарија, Британците официјално го прогласиле крајот на турскиот суверенитет и вовеле свој протекторат во Египет.</s><s>Британскиот кандидат Хусеин Камил го заменил туркофилот кедив Абас Хилми-паша на султанскиот престол.</s><s>Прогласен бил Египетскиот Султанат кој станал воена база на Велика Британија.</s><s>Незначителен број Египќани учествувале во воените дејности.</s><s>Значително поголем број служеле во работни и превозни единици под команда на британската армија.</s>
<s>Националистичкото движење во Египет мирувало за време на Првата светска војна, очекувајќи дека Британија ќе ја признае независноста на Египет по завршувањето на судирот.</s><s>Пред почетокот на мировните преговори во Париз, националистичката „делегација“ на Вафд извршила притисок врз Лондон да ја признае независноста на Египет.</s><s>Британците одговориле со апсење на Саад Заглул-паша, водачот на движењето.</s><s>Во 1919 година во Египет избувнало востание.</s><s>На Британците им било тешко да контролираат востание од вакви размери што се проширило низ сите слоеви на египетското општество.</s><s>Револуцијата била задушена во крв.</s><s>Сепак, немирите продолжиле.</s><s>Од страв од целосно губење на контролата, Велика Британија била принудена на 28 февруари 1922 година формално да ја признае независноста на Египет.</s>
<s>Извори
Историја на Блискиот Исток - Масимо Кампанини
Британска Империја
Поранешни монархии
Поранешни држави во Африка
Историја на Египет</s>
|
1335145 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%91%D0%BE%D0%B3%D0%B4%D0%B0%D0%BD%20%D0%A8%D0%B5%D1%88%D0%B8%D1%9C | Богдан Шешиќ | <s>Богдан Шешиќ ( во — во ) — српски филозоф со меѓународно реноме.</s>
<s>Животопис</s>
<s>Дипломирал филозофија во Белград во 1934 година, а докторирал во Берлин во 1938 година.</s>
<s>Од 1947 година е примен за асистент на Филозофскиот факултет во Скопје, а за предавач во 1951 година.</s><s>Ги предавал предметите Логика, Историја на фолозофијата, Етика и Естетика.</s><s>На Факултетот останува до 1954 година, кога се вработува на Филозофскиот факултет во Белград, станувајќи редовен професор во 1962 година.</s>
<s>Контактите со Филозофскиот факултет во Скопје ги продолжува преку честите гостувања со предавања и учество во комисии за оценка и одбрана на докторски дисертации.</s>
<s>Неговите книги ги користеа бројни генерации студенти.</s><s>Автор е на голем број книги, расправи и статии објавени во меѓународни списанија.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Српски филозофи</s>
|
1335147 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%A0%D0%B8%D0%BF%D0%B8%D0%B4%D0%B0 | Рипида | <s>Рипида () — обреден богослужбен реквизит во православната црква што се користи за бркање на малите инсекти од причесниот леб и вино.</s><s>Изработен е од лесен метал или дрво во облик на диск, квадрат, ромб, крст или ѕвезда со долга рачка.</s><s>На него има двостран приказ на серафими со шест крила (хексаптеригон, ) или херувими кои се околу Господ Исус Христос и кои му служат.</s><s>Обично се прават во парови.</s>
<s>Во употреба е уште од првиот век на нашата ера па до денес.</s><s>Литургиските служебници наведуваат дека два ѓакона ги држат од двете страни на светиот престол и мавтаат со нив, симболизирајќи ги херувимите кои летаат околу чесните дарови.</s><s>Покрај тоа, тие им претходат на чесните дарови при големиот вход, се носат на литии, во поедини делови во архијерејската служба, како и во сите поважни случаи.</s><s>Кога не се во употреба, се чуваат во апсидата на црквата.</s>
<s>Рипидите во коптските, ерменските и некои други православни цркви имаат мали метални прстени или ѕвончиња околу работ што произведуваат звук што е химна на ангелите на Бога.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Православие
Богослужба
Грцизми</s>
|
1335158 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%9A%D0%BD%D0%B8%D0%B3%D0%B0%20%D0%BD%D0%B0%20%D0%A1%D1%82%D1%80%D0%B0%D1%88%D0%BD%D0%B8%D0%BE%D1%82%20%D1%81%D1%83%D0%B4 | Книга на Страшниот суд | <s>Книга на Страшниот суд (староанглиски: Domesday Book; — „Винчестерска книга“) или Книга на Судниот ден — збирка материјали од првиот општ попис на земјиштето во Средновековна Европа, спроведен во Англија во 1085–1086 г. по наредба на Вилијам Освојувачот.</s><s>Пописните материјали претставуваат невиден извор на информации за општествениот, економскиот и демографскиот развој на Англија во XI век.</s><s>Поточно, податоците од пописот ни овозможуваат да извлечеме заклучоци за населението на Англија во оваа епоха.</s><s>Но поради нецелосните податоци и употребата на различни начини на пресметка од различни писатели, таа е многу поинаку определена, во опсег од приближно 1,3 до 2,5 милиони луѓе.</s><s>Насловот на книгата се однесува на библискиот Суден ден, кога сите луѓе мора да се соочат пред целосен список на нивните дела.</s>
<s>Вилијам Освојувачот сакал да ги знае подробностите за земјата што ја освоил — Англија.</s><s>Тој им дозволил на неговите рицари и барони да имаат големи површини земја, а за возврат барал од нив да му плаќаат кирија.</s><s>Книгата на Страшниот суд била запис за секоја фарма, село и куќа, за тој да знаел колку кирија требало да добие.</s><s>Само некои селца од селскиот предел ги нема во книгата.</s><s>Големите градови како Лондон и Винчестер, исто така, не се во Книгата на Страшниот суд, можеби поради нивната големина или затоа што луѓето не поседувале земја, што значи дека не можеле да се оданочат.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Надворешни врски</s>
<s>Focus on Domesday
Searchable index of landholders in 1066 and 1087
Commercial Site selling Domesday Book
Doomsday Book
Open Domesday — Интерактивна карта, наведувајќи ги подробностите за секој имот или поседувања на секој наемател, како и слики со висока острина од изворниот ракопис.</s>
<s>__СОСОДРЖИНА__
__ИНДЕКС__
1085
Среден век
Норманско освојување на Англија
1086
Англонормани
Англија во 11 век
Книги</s>
|
1335165 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%9D%D0%B0%D0%BF%D0%BE%D0%BB%D0%B5%D0%BE%D0%BD%20%28%D1%84%D0%B8%D0%BB%D0%BC%20%D0%BE%D0%B4%202023%29 | Наполеон (филм од 2023) | <s>Наполеон () — претстоен епски историски филм во режија и продукција на Ридли Скот по сценарио на Дејвид Скарпа.</s><s>Филмот раскажува за доаѓањето на Наполеон Бонапарта на власт и за неговиот однос со неговата сопруга Жозефина.</s><s>Наполеон го игра Хоакин Феникс, кој исто така работи како продуцент, а Ванеса Кирби и Тахар Рахим ги играат споредните улоги.</s><s>Филмот ќе биде објавен на 22 ноември 2023 г. во САД и Обединетото Кралство од Sony Pictures Releasing, а потоа и од Apple TV+.</s><s>Во Македонија ќе биде објавен на 23 ноември од Cineplexx MK.</s>
<s>Содржина
Филмот ја раскажува приказната за порастот на славата и моќта на францускиот офицер Наполеон Бонапарта.</s><s>Познато е дека во филмот ќе има шест борбени сцени.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Надворешни врски</s>
<s></s>
<s>Филмови од 2023 година
Филмови
Историски филмови
Епски филмови
__СОСОДРЖИНА__
__ИНДЕКС__</s>
|
1335168 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%95%D0%B4%D1%80%D0%BE | Едро | <s>Едро — платно распнато на бродскиот јарбол, кое кога е изложено на ветер создава потисок и служи како погон, т.е. ја користи енергијата на ветерот за движење на бродот (чамец, други пловни објекти).</s>
<s>Секое едро има свое име според положбата, обликот и целта.</s><s>Едрата обично се делат на попречни, распнати попреку на крстови и надолжни, распнати по должината на бродот.</s>
<s>Бродовите што користат едра како единствен или главен погон се нарекуваат едреници.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Поврзано
Едрење
Едрилица
Едреник</s>
<s>Едрење
Морепловство</s>
|
1335239 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%A5%D0%B8%D0%B1%D0%B0%20%D0%90%D0%B1%D1%83%20%D0%9D%D0%B0%D0%B4%D0%B0 | Хиба Абу Нада | <s>Хиба Камал Абу Нада (24 јуни 1991 – 20 октомври 2023) билa палестинскa поетeсa, романсиерка, нутриционисткa и википедијанка.</s><s>Нејзиниот роман „Кислородот не е за мртвите“ го освоил второто место на наградата Шарџа за арапска креативност во 2017 година.</s><s>Таа била убиена во нејзиниот дом во Појасот Газа од израелски воздушен напад во војната Израел-Хамас во 2023 година.</s>
<s>Биографија
Абу Нада била родена во Мека, Саудиска Арабија на 24 јуни 1991 година.</s><s>Таа добила диплома по биохемија на Исламскиот универзитет во Газа, и завршила магистерски студии по клиничка исхрана на Универзитетот Ал-Азхар.</s>
<s>Работела одредено време во Центарот за креативност Русул, поврзан со Институтот за сираци Ал-Амал.</s><s>Според весникот Ал-Ајам, таа била „преокупирана со правдата, востанијата на Арапската пролет и реалноста на палестинскиот живот под окупација“.</s>
<s>Таа објавила голем број збирки поезија и роман со наслов al-Uksujīn laysa lil-mawtā („Кислородот не е за мртвите“, ).</s><s>Во 2017 година, таа го освоила второто место за нејзиниот роман на 20-тата годишна награда за арапска креативност Шарџа, што се одржала во Обединетите Арапски Емирати.</s><s>Книгата била повторно објавена од Дар Диван во 2021 година.</s>
<s>Смрт
Нејзината последна објава на интернет била на 8 октомври 2023 година, кога напишала:</s>
<s>Ноќта на Газа е темна, без сјајот на ракетите, тивка без звукот на бомбите, застрашувачка освен удобноста на молитвата, црна освен светлината на мачениците.</s><s>Добра ноќ, Газа.</s>
<s>На 20 октомври 2023 година, таа била убиена во Израелско-палестинската војна, за време на воздушен напад на израелските воздухопловни сили, кој го погоди нејзиниот дом во Кан Јунис во јужниот дел на Газа.</s><s>Таа имаше 32 години.</s>
<s>Дела
''</s>
<s>Наводи</s>
<s>Надворешни врски</s>
<s>Починати во 2023 година
Родени во 1991 година
Палестински поети</s>
|
1335241 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%88%D1%83%D0%BB%D0%B8%D1%98%D0%B0%D0%BD%20%D0%A8%D1%83%D0%BC%D0%BB%D0%B0%D0%BD%D1%81%D0%BA%D0%B8 | Јулијан Шумлански | <s>Јулијан Шумлански (на полски: Julian Szumlański) (роден во Лавов, починал во 1920 година во Софија ) — е просветител и просветен активист.</s><s>Учител и во голем број училишта во Македонија.</s>
<s>Биографија
Роден е во 1840 година во галицискиот град Лавов, во тоа период во рамки на границите на Австриската империја.</s><s>Дипломирал природни науки на Универзитетот во Лавов.</s><s>Заедно со колегите од универзитетот формирале одред со кој учествувале во Полското Јануарско Востание (1863 – 1864 г.).</s><s>Осуден на прогонство во Сибир, тој успеал да побегне во Отоманската империја.</s><s>Се населил во Константинопол, каде со помош на Михал Чајковски (Садак-паша) започнал да работи во султанската палата.</s><s>По некое време заминал за Романија, а подоцна пристигнал и во Бугарија, каде нашол работа како учител во училиште.</s>
<s>Првично предавал во гимназијата "Принц Борис I" во Русе, подоцна работел во Бугарската машка гимназија во Солун и во други училишта низ Македонија.</s>
<s>Го поддржува бугарското национално-ослободително движење и помага, преку дипломатски притисок, да се ослободат од затвор, голем број револуционерни дејци, осудени за антидржавни активности.</s>
<s>Се оженил со македонката Захарија Василева и заедно со неа основале сиропиталиште во Битола, во кое биле згрижени околу 120 деца кои останале сираци по Илинденското востание во 1903 година.</s><s>Станал професор на битолската машка гимназија.</s><s>Одржувал врски со Внатрешната македонската револуционерна организација.</s>
<s>За време на меѓусојузничката војна бил меѓу главните организатори, заедно со сопругата, за создавање на Болницата на бугарскиот Црвен крст за ранетите бугарски војници во Солун (денес Солунска општа Болницата „Свети Димитар“) .</s><s>Откако Бугарија ја загубила сојузничката војна, болницата на семејството Шумлански станала засолниште за прогонетите Бугари.</s>
<s>По поразот на Бугарија во Втората балканска војна во 1914 година, тој и неговата сопруга биле протерани на еден од островите во Егејското Море.</s>
<s>По завршувањето на воените дејствија, тие се пречекани како национални херои во Софија.</s>
<s>Пристигнувајќи таму веќе бил во тешка здравствена состојба, каде што умира набргу во 1920 год</s>
<s>Надворешни врски</s>
<s>Крораина, Захарија Шумланска /булг./</s><s>Бугарски Културен Клуб (Бугарски културен клуб)
Починати во 1920 година</s>
|
1335242 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%A1%D0%BF%D0%B8%D1%80%D0%BE%20%D0%9A%D1%83%D0%B1%D1%83%D1%80%D0%BE%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B8 | Спиро Кубуровски | <s>Спиро Кубуровски (Косинец, 24 октомври 1940 - Скопје, 9 април 1999) - помалку-познат македонски уметник од Егејска Македонија кој бил активен во втората половина од 20-тиот век.</s><s>Живеел во Скопје во поголемиот дел од неговиот живот.</s>
<s>Животопис
Тој бил роден на 24 октомври 1940 година во с.</s><s>Косинец, Костурско (грч.</s><s>Ιεροπηγή, Јеропиги).</s><s>Бил еден од повеќето деца на Ристо и Трпа Кубуровски.</s><s>Во неговото детство избегал заедно со семејството во НР Македонија, тогаш дел од Југославија поради истерувањето и геноцидот на Егејските Македонски деца (познати како децата-бегалци) и нивните семејства од поради што дел од нив ги подржувале грчките комунисти во Грчката граѓанска војна.</s><s>Во околу 60-тите години од 20-тиот век се запишал во Белградски факултет за уметност каде што учел некое време, кога потоа се преселил во с.</s><s>Мралино, Скопско.</s><s>Починал на 9 април 1999 година на 58-годишна возраст од срцев удар и други компликации.</s>
<s>Кариера
Тој е познат по своите апстрактни слики, кои се изложуваат во многу земји низ светот.</s><s>Кубуровски работел и како професор на Академијата за уметности во Скопје.</s><s>Во неговите дела може да се забележи употребата на јаки бои и абстрактни форми.</s>
<s>Уметнички Дела</s>
<s>“Синџир” - слика од 1970 година.
“Конструкција” - слика од 1972 година.
“Композиција” - слика од 1974 година.
“Скулптура” - керамичка скулптура од 1980 година.</s><s>И други</s>
<s>Друго
Тој бил оженет со Милка Тричковска и имал две ќерки близначки, Билјана и Наташа, родени во 1978 година.</s><s>Изградил куќа во Мралино во првата половина од 70-тите години од 20-тиот век.</s>
|
1335247 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%BD%D0%B8%D1%81%D0%BB%D0%B0%D0%B2%20Ja%D0%BD%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B8 | Станислав Jaнковски | <s>Станислав Михаил Јанковски познат како „Агатон“ (роден на 29 септември 1911 година во Варшава, каде и починал на 5 март 2002 година ) - полски архитект и урбанистички планер, артилериски капетан на полската армија, падобранец, разузнавач на домашната армија и полските вооружени сили на Западот, учесник во септемвриската кампанија, варшавското востание, личен аѓутант на ген.</s><s>Тадеуш Бор-Коморовски .</s>
<s>Биографија
Станислав бил син на Чеслав.</s><s>Семејството Јанковски живеело на првиот кат од станбениот анекс на ул.</s><s>Мокотовска 39 во Варшава .</s>
<s>Дипломирал на приватното средно училиште на Мазовската Школа на ул.</s><s>Клонова 16 .</s><s>Во 1929 година започнал со студии, прво на Универзитетот во Варшава, а потоа на Архитектонскиот факултет наМашинско-технолошкиот универзитет во Варшава .</s><s>Таму, по дипломирањето во1938 год. започнал да работи како асистент.</s><s>Неговата работа била прекината со избувнувањето на Втората светска војна .</s><s>Кога ги започнал студиите, се приклучил на Академската корпорација Сарматија (во 1992 година учествувал во процесот на нејзино реактивирање).</s>
<s>По стапувањето во брак со сопругата, живееле на ул.</s><s>Тополова 8 (моментално ал. на Независноста 216) .</s>
<s>За време на одбранбената борба од 1939 година, како втор поручник, бил испратен во резервниот центар за лесна артилерија бр. 3 во Вилнус .</s><s>Откако СССР ја нападнала Полска, тој ја преминал границата и бил интерниран во Литванија .</s><s>Заедно со група пријатели, избегал од логорот и заминал за Паланга и преку Летонија, Естонија стигнал до Шведска, а од таму преку Данска, Холандија и Белгија до Франција.</s><s>Таму се приклучил на полските вооружени сили.</s><s>По падот на Франција во јуни 1940 година, тој бил евакуиран на британски брод во Велика Британија .</s><s>Неговата единица била стационирана во Сент Ендрјус, Шкотска .</s>
<s>Во април 1940 година, Германците ги уапсиле неговиот татко и брат Анджеј во Варшава, а потоа ги застрелале во Палмири .</s><s>Во август 1941 година, ги уапсиле и неговата сопруга и нејзината мајка .</s>
<s>Тивки-невидливи (падобранска единица)
Во 1941 година бил испратен на Курс за усовршување на Воената Администрација во Лондон, кое всушност било кодното име на Школата на офицери за разузнавање .</s>
<s>Ноќта меѓу 3 март и 4 март 1942 година, за време на воздушна операција, „Колар“ бил спуштен со падобран до приемната единица - Поле во близина на градот Лосино во близина на Вишков .</s>
<s>По враќањето во Варшава, тој го организирал и го презел управувањето со Одделот за легализација и технологија во Одделот II на штабот на домашната армија .</s><s>Главната задача на одделението била „легализација“, т.е. снабдување на други разузнавачки единици со лажни документи .</s><s>Во периодот 1943–1944 година, сите работилници на Факултетот произвувале околу 1000 документи месечно .</s>
<s>Варшавското востание
По избувнувањето на Варшавското востание во 1944 година, тој станал командант на водот „Агатон“ во баталјонот „Тупаница“ .</s><s>Својата воена рута ја започнал во Вола, со опркужување на евангелско-аугсбуршките гробишта на ул.</s><s>Млинарска .</s><s>По неколку дена, неговата единица отишла низ урнатините на гетото до Стариот град .</s><s>Ноќта меѓу 13 и 14 август, заедно со патролата, се упатил од Стариот град до Жолиборц со наредба на пол.</s><s>Миеќислав Ниедзиелски, а следната ноќ со единиците на групата Кампинос во Кампиновската шума .</s><s>Се вратил во Жолиборц и заедно со војниците, меѓу кои и од групата „Кампинос“ учествувал во неуспешен напад на железничката станица во Гдањск ноќта меѓу 21 и 22 август .</s><s>Од 8 септември 1944 година служел во заштитната единица на Штабот на домашната армија.</s><s>За време на востанието седум пати минувал низ каналите .</s>
<s>Во последните денови од востанието бил унапреден со чин капетан .</s><s>По падот на востанието, тој бил заробен и, како затвореник на германскиот Офлаг, станал аѓутант на генералот.</s><s>Тадеуш Бор-Коморовски.</s><s>Бил и затвореник, меѓудругото и во offlag 73 Langwasser во близина на Нирнберг и offlag IV C Colditz .</s>
<s>По војната
На 11 мај 1945 година пристигнал во Лондон.</s><s>На 28 мај 1945 година бил назначен за личен аѓутант на врховниот командант во Канцеларијата на врховниот командант .</s><s>Сакајќи да биде што е можно покорисен во обновата на Варшава, во која сакал и лично да учествува, се пријавил на едногодишни урбанистички студии на Универзитетот во Ливерпул, каде што и стекнал диплома за граѓански дизајн во јули 1946 година .</s><s>Во април 1946 година, тој го запознал својот пријател Станислав Џиевулски во Лондон, кој заедно со неколку урбанисти од Варшава учествувале на конференција во Хестингс .</s><s>По таа средба, напишал писмо до Канцеларијата за реконструкција на главниот град (КРГГ) со прашање за можностите за вработување и добил позитивен одговор .</s>
<s>Се вратил во Полска на 8 септември 1946 година по морски пат преку Гдањск .</s><s>На 15 септември истата година се пријавил на работа во КРГГ.</s><s>Бил вработен во Студиото за урбанистичко планирање во Варшава, подоцна трансформирано во Канцеларија за развојно планирање во Варшава.</s><s>Во овој период бил коавтор на, меѓу другото, трасата Исток-Запад и Станбена населба Маршалковска, како и последователни студии на планот за перспективен развој за Варшава и општинскиот комплекс Варшава .</s>
<s>18 години живеел со своето семејство во станбена населба со фински куќи во Јаздов .</s>
<s>Во периодот 1960-1961 година бил во Ирак .</s><s>Заедно со тим полски урбанисти, тој развил развојни планови за градови како Мосул, Карбала и Басра .</s>
<s>Во 1964-1965 година, бил шеф на полскиот тим кој создавал планови за обнова на градот Скопје во Југославија (денес главен град на Северна Македонија ), уништен од земјотресот во 1963 година, за што бил награден со сребрен медал на градот Скопје.</s>
<s>Во 1971-1972 година, бил дел од полската група која правела план за реконструкција на градот Чимботе во Перу, исто така уништен од земјотрес.</s><s>Во годините 1975–1977 бил експерт на Меѓународниот Црвен крст во Женева за изградба на станбени куќи за жртвите од бомбашките напади во Северен Виетнам .</s>
<s>Тој е коавтор на проектот на Меморијалниот пат на еврејското мачеништво и борба во Варшава .</s><s>Се појавува и во документарниот филм со наслов "Cichociemni" Тивки-невидливи (падобранска единица) од 1989 година .</s>
<s>Три пати бил наградуван со Државна уметничка награда.</s><s>Во 1995 година ја добива титулата почесен граѓанин на Варшава .</s><s>ЈПодоцна ја добил и титулата почесен член на Друштвото на полски градски планери .</s>
<s>Погребан на евангелските гробишта Аугсбург во Варшава (Алеја Д, бр. 57) .</s>
<s>Сребрен крст од редот на Виртути Милитари (1944)
Крст на храброста (двапати) (1944, 1946)
Армиски медал (1948)
Витезен крст од редот на Polonia Restituta (1949)
Златна значка на „Реконструкција на Варшава“ (1950)
Орден на „Знаме на трудот“, втор степен (1952)
Сребрен медал на Град Скопје за проектот за обнова на градот (1964)
Домашен армиски крст (1968)
Златна значка „За заслуги за Варшава“ (1970)
SARP Сребрена значка (1972)
Значка на истакнат работник во Теренско управување и заштита на животната средина (1974)
Златна значка за заслуги за војводството Катовице (1975)
Златна значка SARP (1977)
Командантски крст од редот на Polonia Restituta (1979)
Златна значка на честа на TUP (1986)
Значка на заслужен културен активист (1986)
Златна значка на честа на Друштвото на пријатели на Варшава (1988)
Командантскиот крст со ѕвезда од редот на Polonia Restituta (1994)</s>
<s>Комеморација</s>
<s>Од 2009 година, тој е патрон на плоштадот лоциран помеѓу улиците Броварна, Карова, Добра и Геста во варшавскиот кварт Повишле .</s><s>Во 2020 година, негов споменик бил откриен на аголот на улиците Броварна и Карова .</s>
<s>Семејство
Син на Станислав Јанковски бил Михал Јанковски, математичар, информатичар и активист на демократската опозиција во Полската Народна Република .</s>
<s>Публикации</s>
<s>Адолф Циборовски, Станислав Јанковски, Обновена Варшава, Wydawnictwo „Полонија“, Варшава 1962 година,
Станислав Јанковски, Со лажна лична карта во вистинска Варшава, Варшава 1980 година.</s>
<s>Библиографија</s>
<s>80-lecie Korporacji Akademickiej Sarmatia, Koło Filistrów K!</s><s>Sarmatia, Warszawa 1988 r.</s>
<s>Надворешни врски</s>
<s>Станислав Јанковски „Агатон“
Биографија на веб-страницата на музејот за востание во Варшава
Биографија на веб-страницата elitadywersji.org
Починати во 2002 година
Родени во 1911 година
Полски архитекти
Страници со непрегледан превод</s>
|
1335251 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%95%D1%84%D1%82%D0%B8%D0%BC%20%D0%90%D0%BA%D1%81%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B8%D0%B5%D0%B2 | Ефтим Аксентиев | <s>Ефтим Аксентиев (роден 17 август 1985 година) ― македонски тренер и поранешен фудбалер кој играл како играч од средниот ред и напаѓач.</s>
<s>Кариера</s>
<s>Играчка кариера
Во летото 2011 година, Аксентиев станал играч на прволигашот Брегалница 2008.</s>
<s>Во летото 2013 година, Аксетиев го напуштил Гостивар и повторно се преселил во прволигашот Брегалница 2008 што бил неговиот втор престој во штипскиот клуб.</s><s>Таа сезона, Брегалница 2008 и Аксентиев стигнале до полуфиналето во Купот на Македонија.</s><s>Следната сезона Аксентиев се преселил во второлигашот Еуромилк Горно Лисиче.</s><s>Сезоната 2015/16 ја започнал во второлигашот Еуромилк Горно Лисиче, но во декември се преселил во третолигашот Академија Пандев.</s><s>Таа сезона, Аксентиев станал првак во Третата Лига - Исток.</s>
<s>Во јануари 2017 година, за време на зимската пауза на сезоната 2016/17, Аксентиев станал играч на Осогово.</s><s>Таа сезона, Осогово и Аксентиев завршиле на третото место во првенството и обезбедиле пласман во Втората лига - Исток.</s><s>Но следната сезона, Аксентиев се преселил во Каменица Саса, екипа која исто така била туку што унапредена.</s><s>За сезоната 2018/19, поточно во ноември 2018 година, Ефтим Аксентиев се вратил во третолигашот Осогово.</s><s>Таа сезона, Аксентиев и Кочани ја освоиле Третата лига - Исток и обезбедиле пласман во Втората лига - Исток.</s>
<s>Тренерска кариера
За сезоната 2020/21, Аксентиев бил помошник тренер на Осогово.</s>
<s>Сезоната 2022/23, Аксентиев бил главен тренер на Осогово.</s>
<s>Во јули 2023 година, Аксентиев дал неотповиклива оставка во Осогово.</s>
<s>Почести
Работнички
Првак во Првата македонска фудбалска лига (1): 2007/08
Првак во Купот на Македонија (1): 2008/09
Академија Пандев
Првак во Третата македонска фудбалска лига (1): 2015/16
Осогово
Првак во Третата македонска фудбалска лига - Исток (1): 2018/19</s>
<s>Наводи</s>
<s>Надворешни врски
Ефтим Аксентиев на Transfermarkt.com</s>
<s>Фудбалери во Првата македонска фудбалска лига
Фудбалери на ФК Брегалница (Штип)
Фудбалери на ФК Работнички (Скопје)
Фудбалери на ФК Силекс
Фудбалери на ФК Академија Пандев
Живи луѓе
Родени во 1985 година
Фудбалери во Првата фудбалска лига на Албанија
Фудбалери во Втората македонска фудбалска лига
Фудбалери на ФК Саса
Фудбалери на ФК Осогово (Кочани)
Фудбалери на ФК Горно Лисиче
Фудбалери на ФК Гостивар
Фудбалери на ФК Поградец
Фудбалери на ФК Скендербег (Корча)
Тренери на ФК Осогово (Кочани)
Фудбалери од Кочани
Фудбалски тренери од Кочани</s>
|
1335253 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%A0%D0%B8%D1%81%D1%82%D0%BE%20%D0%A8%D0%B5%D1%9C%D0%B5%D1%80%D0%B8%D0%BD%D1%81%D0%BA%D0%B8 | Ристо Шеќерински | <s>Ристо Шеќерински ( во — во ) — македонски архитект.</s>
<s>Животопис</s>
<s>Дипломирал на Архитектонскиот факултет во Белград во 1951 година кај професорот Богдан Несторов.</s><s>Живеел и работел во Скопје во проектантското претпријатие „Проектант“ (до 1956 година).</s><s>Се преселил во Нови Сад и во Белград каде работел како проектант до 1963 година, а потоа работел во Швајцарија и во Германија како слободен архитект.</s><s>Во Германија останал до крајот на својот живот.</s>
<s>Проектирал објекти со разни намени, од кои преовладуваат станбените објекти.</s><s>Позначајни реализации во Македонија:
Административен објект на ул. „11 Октомври“ во Скопје (урнат во 1963 при земјотресот); и
Неколку станбени блокови во Скопје (1952-1955).</s><s>Станбен блок на аголот од бул.</s><s>„Кочо Рацин“ и ул. „11 Октомври“; и
Станбен блок на ул.</s><s>„Орце Николов“ (за универзитетските вработени).</s>
<s>Учествувал на повеќе архитектонски конкурси од 1951-1991 година на кои освоил повеќе од 10 први награди.</s><s>Покрај со архитектурата се бавел и со изработка на многу акварели и разни цртежи.</s>
<s>Негово дело е зградата наречена „Тоблероне“ во Белград во населбата Карабурма, изградена во 1963 година.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Македонски архитекти</s>
|
1335255 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%90%D1%82%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B0%D1%82%D0%BE%D1%82%20%D0%B2%D0%BE%20%D0%A1%D0%B0%D1%80%D0%B0%D0%B5%D0%B2%D0%BE%20%28%D1%84%D0%B8%D0%BB%D0%BC%20%D0%BE%D0%B4%201975%29 | Атентатот во Сараево (филм од 1975) | <s>„Атентатот во Сараево“ (српсохрватски: Атентат у Сарајеву) — филм на режисерот Вељко Булајиќ од 1975 година.</s><s>Главните улоги ги играат: Кристофер Пламер, Флоринда Болкан, Максимилијан Шел, Ирфан Менсур, Радош Бајиќ, Бранко Ѓуриќ, Јана Швандова и Јан Хрушински.</s><s>Филмот бил југословенски кандидат за наградата „Оскар“ за најдобар странски филм, но не влегол во потесниот избор.</s>
<s>Синопсис
Филмот претставува реконструкција на настаните непосредно пред атентатот на австроунгарскиот надвојвода и престолонаследник Франц Фердинанд и на самиот ден на атентатот, кој бил формален повод за Првата светска војна.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Историски филмови
Југословенски филмови
Чехословачки филмови
Унгарски филмови
Германски филмови
Филмови на српскохрватски јазик
Филмови од 1975 година
Филмови на Вељко Булајиќ
Филмови со Кристофер Пламер
Филмови со Флоринда Болкан
Филмови со Максимилијан Шел
Филмови со Ирфан Менсур
Филмови со Радош Бајиќ
Филмови со Бранко Ѓуриќ
Филмови со Јана Швандова
Филмови со Јан Хрушински
Филмови чие дејствие се одвива во Сараево
Филмови на Јадран филм</s>
|
1335259 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%90%D1%80%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D0%B8%20%28%D0%B4%D0%B5%D0%BF%D0%B0%D1%80%D1%82%D0%BC%D0%B0%D0%BD%29 | Ардени (департман) | <s>Ардени ( ) — департман во Големиот Исток, регион во Североисточна Франција именуван по планините Ардени.</s><s>Неговата префектура е во градот Шарлевил-Мезјер.</s><s>Департманот има 270.582 жители.</s>
<s>Географија</s>
<s>Политичка географија
Департманот Арден се граничи со Ена на запад, Марна на југ, Меза на исток и Белгија (покраините Намир, Луксембург и Ено) на север.</s>
<s>Географија на населеност
Департманот во неговиот северен дел се вкрстува со кривулестата долина Меза каде што живеат повеќето луѓе и се сосредоточени стопанските дејности.</s><s>Шарлевил-Мезјер и Седан се главните урбани средишта.</s>
<s>Статистичкиот код и поштенски број е 08.</s>
<s>Физичка географија
Департманот е дел од Ардените, висорамнина длабоко испресечена од Меза и нејзините бројни притоки кои допираат до Валонија во Белгија, Луксембург, Германија (Ајфел) и северно од соседниот департман Меза .</s>
<s>Департманот зафаќа површина 5.229 квадратни километри и бил најмал од четирите департмани на Шампања-Ардени.</s><s>Тој е разновиден како според климата, топографијата, природната вегетација, така и по користењето на земјиштето, што е мешавина од шумско и обработливо.</s>
<s>Највисоката точка во департманот се наоѓа на надморска висина од 504 м и се наоѓа на јужните падини на Кроа Скај.</s><s>Кроа Скај го делат француската општина Ле От-Ривјер и белгиската општина Жедин.</s>
<s>Токму во овој дел од планините Ардени минува Меза, и истиот е месно познат како „долина“.</s><s>Течејќи во северниот дел на департманот, Меза ги обезбедува со вода поголемите градови Седан, Шарлевил-Мезјер и Нузонвил.</s><s>Има бројни притоки – во овој дел главни се Семоа и Шјер.</s>
<s>Што се однесува до југот, Ена тече низ огромната рамнина од шампањска креда, речиси без дрвја, проширена на југозапад со малата житница Порсјен, Тиераш на запад и Аргон на исток.</s>
<s>Клима</s>
<s>Департманот нема рамномерна клима на целото подрачје, особено во зима.</s>
<s>Од север во близина на Ена и границата со Белгија, преку средиштето во близина на кантонот Омон, на југ од долината на Меза, климата се смета за „деградирана континентална“ (се одликува со обилни врнежи во есен и чести мразови во зима).</s><s>Остатокот од департманот има „деградирана океанска“ или „умерена континентална“ клима (во однос на океанската клима, зимите се постудени, а летата се потопли, врнежите во низините се помали и ветровите се со помала јачина).</s><s>Сето ова произлегува од местоположбата, на средина помеѓу Ламанш, Северното Море и делови од континентот релативно далеку од кое било море.</s>
<s>Зимите може да бидат студени како во внатрешност на континентална низинска Европа, некои зими и доста поснежни, особено во близина на главните населби Рокроа, Живе и Седан на север.</s>
<s>Оваа климатска разлика е особено изразена со присуството на мраз, особено во долините на Меза, на Семоа, на висорамнината Рокроа и околу Кроа Скај.</s><s>Оваа разлика може да биде многу изразена и да опстојува подолго во годината со големо влијание врз вегетацијата.</s>
<s>Ламанш, Бискејскиот Залив и Северното Море го смируваат влијанието на воздухот и врнежите во копнените позападни и јужни челни зони.</s>
<s>Население</s>
<s>Еволуцијата и распределбата на населението
И покрај високата стапка на наталитет (највисока стапка во Франција во 1968 година), департманот продолжува да губи население: 275.371 во 2016 година поради високата невработеност (оттука „миграцијата“ продолжува).</s><s>Двете светски војни секој пат резултираа со губење на населението (како што е „егзодусот“ од 1940 година).</s><s>На крајот на 19 век имало 330.000 луѓе.</s>
<s>Дека главните урбани области на департманот се најпогодени се гледа во стагнација на населението - пад на населението до 2% во споредба со 1999 година во центрите на градовите и предградијата (Шарлевил-Мезјер, Ревен, Фиме, Живе, Ретел).</s>
<s>Општините, сепак, добиваат жители (појава на урбано ширење).</s><s>Ова се објаснува со потрагата по подобро живеење на село, што одговара на желбата на многу луѓе да изградат куќа со малку земјиште иако е подалеку нивното работно место.</s><s>Овој современ концепт го наметнува патувањето од дома на работа и обратно.</s><s>Ова е појава на субурбанизација што станала вообичаена во цела Франција и од која ни Ардените не отстапуваат.</s>
<s>На 1 јануари 2006 година, населението на Ардените изнесувало 295.653 жители.</s><s>Населението се намалува во урбаните средини, но пет пати помалку отколку во руралните средини.</s><s>Ограничениот пад во урбаните средини, каде што живеат две третини од жителите на Ардените, е резултат на две спротивни динамики.</s><s>Жителите на полуградските општини се зголемиле за 0,5% годишно во времето од 1999 до 2006 година, на сметка на урбаните (средиштето и предградијата) кои изгубиле 0,6% годишно.</s>
<s>Поголеми градови
Најнаселена општина е префектурата Шарлевил Мезјер.</s><s>Од 2019 година, има седум општини со повеќе од 5.000 жители:</s>
<s>Историја
Департманот е еден од првичните 83 департмани создадени за време на Француската револуција на 4 март 1790 година според Законот од 22 декември 1789 година.</s><s>Вклучува дел од поранешните провинции Шампања и Аргона, неколку кнежевства, вклучувајќи ги оние на Аркс и Седан, грофовии (како што е Ретел) и различни области вратени на Франција (од поранешна Шпанска Холандија) во 18 век.</s>
<s>На 12 мај 1793 година, департманот се проширил со Лиешкото Кнежевство, Кувен и грофовиите од Светото Римско Царство Фањол и на 26 октомври 1795 година со дел од Војводството Бујон.</s>
<s>По победата на сојузниците во Битката кај Ватерло на 18 јуни 1815 година, со Вториот договор од Париз дел од територијата од Ардените ИИИ била дадена на Холандија: Војводството Бујон, Кувен, Мариембург, Фањол и Филипвил.</s><s>Покрај тоа, департманот бил заземен од пруските трупи од јуни 1815 до ноември 1818 година.</s>
<s>На 2 септември 1870 година во Седан Наполеон III се предал по Битката кај Седан против трупите на пруските држави, коалиција командувана од Хелмут фон Молтке.</s><s>Кралот на Прусија Вилхелм I, идниот цар на Германското Царство, и Бизмарк ја гледале битката од ридовите што гледаат на Седан.</s><s>Поразот го означил крајот на Второто Француско Царство, и во исто време раѓањето на Француската Трета Република на 4 септември 1870 година.</s>
<s>За време на двете светски војни од стратешки причини регионот секој пат станувал премин за освојувачките војски поради малата ширина на Меза и нејзината длабока долина.</s><s>Француската војска верувала дека регионот го бранат неговиот терен и густите шуми присутни на северот на департманот и затоа ја занемарила одбраната на подрачјето.</s><s>За време на Првата светска војна, во департманот се водела Битката кај Ардените, а Шарлевил Мезјер станал седиште на германскиот престолонаследник.</s><s>Во Возиер и други места се бореле чехословачките легии, а во близина на овој град бил соборен и авионот на Ролан Гарос.</s>
<s>Тоа бил единствениот француски департман кој бил целосно заземен за време на тој судир, освен северниот дел на Лорена (Мозел) и Алзас кои биле под германска управа од 1871 година.</s>
<s>За време на Втората светска војна, главниот напор на германската армија повторно бил насочен кон оваа област, особено на десниот брег на реката Меза, симболизиран со пробивот кај Седан кој ќе ги доведе француските трупи во стратешката замка, Жолтиот план дизајниран од Генерал фон Манштајн и одобрен од Хитлер .</s>
<s>Токму во овој департман завршувала Линијата Мажино: последната тврдина од линијата (Фор Вили ла Ферт) се наоѓал на околу пет километри од Карињан.</s><s>Францускиот генералштаб не сакал да ја продолжи одбранбената линија долж границата со Белгија, неутрална и пријателска земја.</s><s>Понатаму, тие се надевале дека уникатната географија и шумата ќе ја запрат германската армија.</s>
<s>По примирјето во 1940 година, Ардените биле прогласени за „забранета зона“ (всушност област на германска населба) во текот на целата окупација од страна на нацистичката армија.</s>
<s>Во 1944 година, Битката кај Булж се водела делумно во овој департман.</s>
<s>Етимологија
Името на департманот е поврзано со топонимот Арден, кој може да потекнува од галскиот ardu што значи „висок“.</s><s>Римјаните ќе го преобразеле во Ардуена за да ги назначи древната шума Ардени и планините спомнати од Јулиј Цезар во делото што му се припишува: Белешки за Галската војна.</s><s>Името Ардуена Силва се користело за боровата шума на платото Бастоњ.</s><s>Потоа во 6 век било променето во Ардена.</s>
<s>Овој топоним е отсутен во имињата на општини во департманот Ардени, додека оние на Аргон ( Бомон-ен-Аргон), Порсјен (Шато-Порсјен, Новион-Порсјен, Шомон-Порсјен, па дури и Шампањ (Во-Шампањ) се сплотени и сите имаат конотација на регионална припадност.</s><s>Ова е причината зошто името Арден не е специфично за департманот бидејќи го има во многу други делови на Франција - на пример во западна и среднозападна Франција, Белгија и Луксембург каде што има вообичаена смисла - од келтско потекло – од „високи“, „високи шуми“ или „шуми“.</s>
<s>Хералдика</s>
<s>Управа</s>
<s>Управна организација</s>
<s>Седиштето на префектурата на департманот е во Шарлевил Мезјер, а трите потпрефектури се Ретел, Седан и Возиер.</s><s>Рокроа исто така бил потпрефектура до 1926 година Покрај тоа, департманенското седиште на Генералниот совет на Ардените се наоѓа во Шарлевил Мезјер.</s>
<s>Територијална организација</s>
<s>Ардените се состојат од 452 општини кои се групирани во 19 кантони и четири арондисмани со различна големина.</s>
<s>Најголемиот арондисман на департманот е Шарлевил Мезјер, додека најмалиот е Седан кој е двапати помал.</s><s>Двата арондисмани се наоѓаат во северниот дел на Ардените и во нив живеат четири петтини од департманското население.</s>
<s>Другите два арондисмани, Ретел и Возиер, се наоѓаат во јужниот дел на департманот со приближно споредливи површини, но се многу ретко населени.</s>
<s>Пред декретот на Поенкаре од 10 септември 1926 година со кој беа отстранети многу потпрефектури во Франција, департманот имал пет арондисмани.</s><s>Покрај четирите споменати погоре, петтиот бил оној на Рокроа - мал историски град на северозапад од департманот блиску до Белгија - кој оттогаш е целосно припоен кон Шарлевил Мезјер.</s><s>Поранешниот арондисман Рокроа тогаш се состоел од шест кантони - вклучувајќи четири на границата со Белгија - Живе, Фиме, Ревен, Рокроа, Римињи и Сињи-ле-Пети.</s>
<s>Политика
Претседател на Департманскот совет е Ноел Буржоа од Републиканците.</s>
<s>Сегашни претставници на националното собрание</s>
<s>Претседателски избори 2 круг</s>
<s>Економија
Стопанството на департманот, откако претходно се засновало на земјоделството (шумарство и сточарство - посевите се сиромашни), веќе повеќе од еден век се заснова на индустријата (сега во тешка положба) и услужниот сектор, иако учеството на работната сила од овој сектор во Ардените е пониско од националниот просек.</s><s>На почетокот на 19 век, регионот бил најголем во Франција за обработка на метал со јаглен.</s><s>Во департманот не бил пронајден јаглен (само шкрилците од Фиме биле употребливи), но сепак таму се развила металуршката индустрија (навртки, завртки, клинци).</s><s>Железницата ја забрзала индустријализацијата на крајот на 19 век во Шарлевил, Седан (кој имал свои трамваи) и Ревен.</s><s>Кризата во 1970-тите го забрзал падот на металуршката дејност во департманот (високата печка и малите работилници се затвориле една по друга.</s><s>Денес сè уште има многу подизведувачи за железничката и автомобилската индустрија.</s><s>Исто така постои и нуклеарна централа со неколку реактори, вклучувајќи го и првиот реактор на вода под притисок (REP) во Франција.</s><s>Земјоделството значително пораснало користејќи индустриски техники (пченица, пченка, шеќерна репка).</s>
<s>Туризам</s>
<s>Во департманот има знаменитости кои привлекуваат многу посетители секоја година, како што се Шато де Седан (со просечни 60.000 посетители годишно), тврдината Шарлемон кај Живе, тврдината на Лез Ајвел и тврдината Рокроа.</s><s>Во департманот има и многу утврдени цркви и средновековни локалитети.</s><s>Треба да се спомне Арденската Шума, „Зелениот пат“ (велосипедска патека што ги поврзува Монси-Нотр Дам во близина на Шарлевил Мезјер со Живе по долината Меза) промовирајќи викенд туризам и туристички рути (зелен туризам).</s>
<s>Културниот туризам цвета со многу музички фестивали (Le Cabaret Vert, фестивалот Douzy'k, фолк фестивалот Ајмон), музеите (како што е Музејот на Ардените) и замоците, како и зголемениот интерес за индустриското наследство.</s>
<s>Конечно, создавањето на Природниот регионален парк Ардени на 21 декември 2011 година треба да продолжи да го зголемува овој вид туризам.</s>
<s>Втори домови
Купувањето домови од страна на Белгијците и Холанѓаните е вообичаено во регионот бидејќи цените се многу пониски отколку во нивните матични држави.</s><s>Сепак, во 2019 година само 3,5% од достапните станови во департманот биле втори домови, што е прилично ниско во споредба со други региони.</s>
<s>Култура</s>
<s>Приказни и легенди
Долго време регионот бил земја на легенди со своите карпи, реки, езера и густи темни шуми: на пример Четирите синови на Ајмон, витези на нивниот коњ наречен Бајард помогнати од волшебникот Можи по кој селото Нојер-Пон-Могис го добило своето име во времето на Карло Велики.</s>
<s>Книжевност
Драмата на Вилијам Шекспир, „Како ви се допаѓа“ (1599) е сместена во Арденската Шума, замислен хибрид во близина на неговото родно место Стратфорд-на-Авон, Англија.</s>
<s>Дејството на романот на Ив Жибо, Les gros sous (Големите пари) (1953) се одвива на југозападниот дел од департманот.</s>
<s>Ардените служи како позадина на романот на Жилјен Грак, Балкон во шумата (Un balcon en forêt), објавен во 1958 година според кој Мишел Митрани снимил филм во 1979 година со Жак Вилере во главна улог.</s><s>Овој роман се заснова на авторовото војничко искуство на почетокот на Втората светска војна.</s>
<s>Регионот служи како позадина за писателот од Ардените, Андре Дотел (1900–1991), особено во Le Pays où l'on n'arrive jamais (Земјата во која никогаш не се пристигнува).</s>
<s>Значајни луѓе поврзани со департманот</s>
<s>Алберт Какот, политехничар и академик, изградил многу структури и е автор на други пронајдоци особено во аеронаутиката.</s><s>Алфред Шанзи, генерал
Жан-Никола Корвизарт (1755-1821), познат доктор и научник, е роден во Дрикур, во близина на Возиер.</s><s>Рене Домал, писател, роден на 16 март 1908 година и починал на 21 мај 1944 година
Тирен (1611–1675), Маршал на Франција, е роден во Седан;
Никола Луј де Лакај, игумен на Ла Кај, астроном и картограф во 18 век
Гијом де Машо (1284–1370), поет/композитор и автор на Le Voir Dit, е роден во Машо;
Буше де Перт, праисторичар
Робер де Сорбон (1201–1274), кој во Париз го создал Сорбона, познатиот француски универзитет, е роден во селото Сорбон, во близина на Ретел.</s><s>Роберт Дебре е роден во Седан, основач на францускиот универзитетско-болнички систем и современата педијатрија
Александр-Франсоа Депорт, сликар
Андре Дотел, писател (Атињи)
Семејството Ашет со Луј-Франсоа Кристоф ја основале познатата издавачка куќа
Феликс Лабов (1809–1879), американски доселеник, роден во Франција и водач на заедницата во државата Мисисипи
Дом Мабијон ја основал современата историска критика во 17 век
Јаник Ноа е роден во Седан на 18 мај 1960 година.</s><s>Неговиот татко, Закари Ноа, бил бранител во УА Седан-Торси со кого го освои Купот на Франс во 1961 година.</s><s>Кристијан Понселет, поранешен претседател на Сенатот, роден во Блез во 1928 година
Артур Рембо (1854–1891), еден од најпознатите поети од Франција, е роден во Шарлвил .</s><s>Иполит Тен (1828–1893), филозоф и историчар, член на , е роден во Вузиер и придонесе за напредокот на позитивизмот особено на полето на историјата</s>
<s>Поврзано
Арондисмани во департманот Ардени
Општини во департманот Ардени</s>
<s>Белешки</s>
<s>Наводи</s>
<s>Држави и територии настанати во 1790 година
Департмани на Големиот Исток
Ардени (департман)
Статии со извори на француски (fr)
Координати на Википодатоците</s>
|
1335310 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%9F%D0%B5%D1%82%20%D0%BD%D0%BE%D1%9C%D0%B8%20%D0%BA%D0%B0%D1%98%20%D0%A4%D1%80%D0%B5%D0%B4%D0%B8%20%28%D1%84%D0%B8%D0%BB%D0%BC%29 | Пет ноќи кај Фреди (филм) | <s>Пет ноќи кај Фреди () — американски натприроден филм на ужасите во режија и сценарио на Ема Тами во соавторство на Скот Котон и Сет Кадбек, врз основа на серијата видеоигри Five Nights at Freddy’s создадена од Скот Котон.</s><s>Главните улоги ги толкуваат Џош Хачерсон, Елизабет Лејл, Пајпер Рубио, Мери Стјуарт Мастерсон и Метју Лилард.</s>
<s>Содржина
Мајк Шмит (го глуми Џош Хачерсон) е млад човек што се грижи за својата 10-годишна сестра Аби (Пајпер Рубио).</s><s>Неодамна отпуштен и очаен за работа, Мајк се согласува да заземе должност како ноќен чувар во еден напуштен тематски ресторан: Пицеријата на Фреди Фазбер.</s><s>Но Мајк наскоро открива дека ништо во ресторанот не е како што изгледа.</s><s>Четирите аниматроници — Фреди Фазбер, Бони, Чика и Фокси — можат да се движат низ ноќта и да имаат неизгаслива желба за убивање.</s><s>Со помош на Ванеса, месна полицајка (Елизабет Лејл), ноќите на Мајк кај Фреди ќе го доведат до необјаснети средби со натприродното и ќе го вовлечат во црното срце на неискажливиот кошмар.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Надворешни врски</s>
<s></s>
<s>Филмови
Филмови од 2023 година
Натприродно
Ужаси
Хорор-филмови
__СОСОДРЖИНА__
__ИНДЕКС__</s>
|
1335313 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%A0%D0%B0%D1%81%D0%BF%D0%BD%D1%83%D0%B2%D0%B0%D1%9A%D0%B5%20%28%D0%92%D0%B0%D0%BD%20%D0%94%D0%B0%D1%98%D0%BA%29 | Распнување (Ван Дајк) | <s>Распнување или Распетие ― слика со масло на платно од Антонис ван Дајк, насликана околу 1630 година.</s><s>Висока е 2,51 м.</s>
<s>Историја
Првично била нарачана како високо олтарно дело во реколетскиот манастир во Лил за време на вториот период на ван Дајк во Антверпен, помеѓу неговото враќање од Италија во 1627 година и неговото заминување за Лондон во 1632 година.</s><s>Се вратил на темата што веќе ја насликал околу 1617-1919 година за време на неговиот прв период во Антверпен, кога сè уште бил помошник во студиото на Рубенс - ова било Распнување со Богородица, Св. Јован и Св. Марија Магдалена, продадено на Рубенс во 1621 година. како високо олтарно дело на језуитската црква во опатијата „Св. Винок“ во Берж, сега во Музејот Лувр.</s><s>Композицијата на второто дело е поизворна, со помалку средишен крст во коси положба за да се даде длабочина на сцената.</s><s>Небото и косата на Магдалена го покажуваат влијанието на венецијанските мајстори што ван Дајк ги видел за време на неговото време во Италија.</s>
<s>Била запленет за време на Француската револуција и во 1795 година била дел од основачката збирка на Дворецот на ликовни уметности во Лил, каде што сè уште живее.</s>
<s>Иконографија
Симболични се трите бои што ги носат тројцата ожалостени: златно жолта од Марија Магдалена (вечна светлина), црвена од Јован Евангелист (Страста) и сина од Богородица (мантија на човештвото).</s><s>Третата фигура во сенка на крајната десница е нејасна, но можеби е една од Трите Марии.</s><s>Распнувањето се случило на Голгота („местото на черепот“) и така черепот на Адам е прикажан во подножјето на крстот, доле лево, под трн, симболизирајќи ја несреќата на Падот и Првородениот грев, неговите боцки повикувајќи се на Христовиот венец од трње.</s><s>Во полукругот над крстот е „мистична делта“ што го симболизира Светото Тројство.</s>
<s>Поврзано</s>
<s>Список на слики од Антонис ван Дајк</s>
<s>Наводи</s>
<s>Надворешни врски</s>
<s>Распнување - Дворец на ликовните уметности во Лил</s>
<s>Слики на Пресвета Богородица
Слики во Дворецот на ликовни уметности во Лил
Черепи во уметноста
Олтарни дела
Слики кои ја прикажуваат Марија Магдалена
Слики кои го прикажуваат Распнувањето на Исус
Религиозни слики од Антонис ван Дајк
Слики од 1630 година</s>
|
1335314 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%90%D0%BF%D0%BE%D1%81%D1%82%D0%BE%D0%BB%20%D0%9C%D0%B0%D1%82%D0%B5%D1%98%20%28%D0%92%D0%B0%D0%BD%20%D0%94%D0%B0%D1%98%D0%BA%29 | Апостол Матеј (Ван Дајк) | <s>Апостол Матеј ― слика од околу 1618-1620 година на фламанскиот уметник Антонис ван Дајк која го прикажува апостолот Матеј.</s><s>Една од нејзините вдахновенија веројатно била низата слики на апостолите што ги видел во студиото на неговиот господар Рубенс околу 1610 година, насликани за војводата на Лерма.</s><s>Мазната четка е доследна со другите дела на сликарот од првиот период во Антверпен.</s>
<s>Околу 1914 година, таа и низа други слики биле купени од италијанска приватна збирка од страна на холандскиот дилер на уметнички дела Јулиус Белер - заедно сликите биле познати како „Белеров серијал“ по него, иако тој ги продавал одделно на различни музеи и приватни збирки.</s>
<s>Во 2016 година, сегашната слика повторно се појавила во приватната збирка на една г-ѓа Женерет, заедно со Автопортрет од Јакоб Јорданс.</s><s>Двете слики потоа биле дарувани на Фондацијата „Крал Бадуин“ (Koning Boudewijnstichting), која одлучила да ги даде на долгорочен заем на Рубенсовата куќа (Rubenshuis), во Антверпен, што ја прави единствената слика од апостолскиот серијал на Ван Дајк што сега е чувана во Белгија.</s>
<s>Поврзано</s>
<s>Список на слики од Антонис ван Дајк</s>
<s>Наводи</s>
<s>Слики од 1620 година
Религиозни слики од Антонис ван Дајк
Слики кои го прикажуваат Апостол Матеј</s>
|
1335317 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%A5%D0%B0%D0%B2%D0%BB%D0%B8%D0%BA%D0%BE%D0%B2%20%D0%B7%D0%B0%D0%BA%D0%BE%D0%BD | Хавликов закон | <s>Хавликов закон е јазичен закон на прасловенскиот јазик именуван по неговиот откривач Антонин Хавлик.</s><s>Правилото се однесува на полусамогласките, односно еровите во прасловенскиот јазик, кое функционирало пред фазата на губење на еровите.</s>
<s>Силни и слаби ерови
Еровите настанале од прасловенските кратки самогласки */i/ и */u/, соодветно.</s><s>Како самогласки, тие имале улога во законот за отворени слогови, според кој секој слог морал да завршува на самогласка.</s><s>Старословенскиот, на пример, воопшто немал затворени слогови и секој слог завршувал на самогласка, што не случај со денешните словенски јазици.</s>
<s>Хавлик го опишал образецот по кој во зборот се јавуваат слаби и силни ерови.</s><s>Броејќи од крајот на зборот, последниот ер е слаб, оној пред него силен, па слаб и.т.н., додека не се стигне до полна самогласка, а потоа образецот повторно се повторува наизменично, слаб, па силен.</s>
<s>Ваквата поделба на слаби и силни ерови е важна од проста причина, што во развојот на словенските јазици слабите ерови се испуштиле, додека силните ce вокализирале во полни вокали.</s>
<s>Фонетика</s>
|
1335318 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%9E%D1%81%D0%B8%D1%98%D0%B0%20%28%D0%B1%D0%B8%D0%B1%D0%BB%D0%B8%D1%81%D0%BA%D0%B0%20%D0%BA%D0%BD%D0%B8%D0%B3%D0%B0%29 | Осија (библиска книга) | <s>„Книгата на пророкот Осија“ — книга од Стариот завет во која се опишани пророштвата на пророкот Осија.</s>
<s>Содржина
Бог му се јавува на Осија со налог да се ожени со блудница, која ќе му роди деца.</s><s>Така Бог ги нарекува Израилевите племиња зашто отстапиле од божјите закони и ги прифатиле туѓите идоли, служејќи му на Ваал наместо на својот Бог.</s><s>Божјиот гнев е особено насочен кон Ефремовото племе, но исто така и кон сите Израилци.</s><s>Поради идолопоклонството, Израилците ќе бидат казнети така што ќе бидат поробени од другите народи, а луѓето ќе бидат раселени во Асирија и во Египет.</s><s>Сепак, наспроти својот гнев, Бог најпосле ќе покаже милост кон својот народ и нема целосно да го уништи, туку ќе го врати во татковината.</s><s>Тогаш, кога Израилците ќе го прифатат божјиот закон, Бог ќе им подари слава и изобилство.</s>
<s>Наводи</s>
<s>Мали пророци</s>
|
1335320 | https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%A6%D1%80%D0%B2%D0%B5%D0%BD%D0%B0%D1%82%D0%B0%20%D0%BA%D1%80%D1%87%D0%BC%D0%B0 | Црвената крчма | <s>„Црвената крчма“ (француски: L'auberge rouge) — француски филм од 1951 година во режија на Клод Отан-Лара (Claude Autant-Lara), кој е автор на сценариото, заедно со Жан Оренш (Jean Aurenche) и Пјер Бост (Pierre Bost).</s><s>Главните улоги ги играат: Фернандел, Франсоаз Росеј (Françoise Rosay), Мари-Клер Оливија (Marie-Claire Olivia), Жан-Роже Косимон (Jean-Roger Caussimon) и Нане Жермон (Nane Germon).</s>
<s>Синопсис
Еден свештеник (го игра Фернандел) пристигнува во една крчма, каде жената на сопственикот му се исповедува признавајќи му дека таа и сопругот ги убиваат и ги ограбуваат гостите.</s><s>Според црковните закони, свештеникот не смее да ја открие исповеданата тајна, но сепак, тој прави сè за да ги спаси гостите кои се наоѓаат во крчмата...</s>
<s>Наводи</s>
<s>Француски филмови
Криминалистички филмови
Филмови на француски јазик
Филмови од 1951 година
Филмови на Клод Отан-Лара
Филмови со Нане Жермон
Филмови со Мари-Клер Оливија
Филмови со Жан-Роже Косимон
Филмови со Франсоаз Росеј
Филмови со Фернандел
Филмски комедии
Филмови поврзани со убиства
Црно-бели филмови</s>
|