text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางผีเสื้อเมื่อแรกก็แปลกจิต <bot>:ครั้นทรงฤทธิ์ปลอบลูกชายหายสงสัย จึงรีบออกนอกคูหาแล้วคลาไคล ไปเขาใหญ่ในป่าพนาวัน ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระจอมวังฟังคำให้บำเหน็จ <bot>:แล้วเสด็จออกพลับพลาหลังคาสี พร้อมพฤฒาข้าบาทราชกระวี ขุนเสนีทูลความพราหมณ์จินดา | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรวุฒิไกรลงไปด้วย <bot>:จะได้ช่วยป้องกันคิดหันเห วายุพัฒน์ไปด้วยหนาขาทะเล คิดถ่ายเทช่วยบิดาอย่าช้าที | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะจุดไฟไล่ฆ่าโยธาหาญ <bot>:เปิดทวารไว้รับกองทัพขันธ์ ท่านทั้งหลายนายทัพเร่งขับกัน ไปช่วยฟันอ้ายฝรั่งชาวลังกา ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นแถวทางกลางมหามหรรณพ <bot>:ดั่งไต้คบแจ่มแจ้งส่องแสงฉัน ม้าก็เห็นหนทางดั่งกลางวัน รีบผายผันมาในน้ำทุกค่ำคืน | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางเกษราว่าสงสารพระผ่านเกล้า <bot>:ถึงจะเอาศีรษะจะถวาย จะหลีกหลบรบรับก็อับอาย ขอสู้ตายอยู่ตรงหน้าพระสามี | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อร่อยจริงยิ่งกว่ากินลูกลิ้นจี่ <bot>:จะหานางอย่างนี้หาที่ไหน เขมรลาวชาวละครทั้งมอญไทย พ่อก็ได้ลองแล้วนะแก้วตา | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระมังคลาลาลุกออกจากตึก <bot>:อนาถนึกที่ในจิตคิดสงสัย ตั้งแต่แกฝึกสอนแต่ก่อนไร ดูก็ไม่เห็นจริงสักสิ่งเดียว | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางเคารพนบนอบตอบสนอง <bot>:พระคุณของทรงศักดิ์นั้นหนักหนา ฉันชาตินี้มีกรรมได้ทำมา ขอเป็นข้ากว่าชีวันจะบรรลัย | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางออกจากที่สำนักมาพักอยู่ <bot>:คอยพระผู้ทรงธรรม์เหมือนมั่นหมาย ขึ้นเกยหาดลาดเลี่ยนเตียนสบาย พระพายชายพัดชวยมารวยริน ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงยิ้มอิ่มใจไปสิหวา <bot>:เองจงพาไปพบสบสมร ครั้นพูดจาพากันไปในนคร บทจรรีบไปในมนเทียร | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:อยุดกระกร้อฬ่อไก่ตั้ง <bot>:ตีอัน ผ้าพาดบาตเหล็กพนัน เหน็บรั้ง ไก่แพ้แร่ขบฟัน ฟัดอุบทุบเอย เจ้าวัดตัดเรือตั้ง แต่งเหล้นเยนใจ | นิราศสุพรรณ | 80 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ชาวบ้านเมืองเคืองแค้นแสนสาหัส <bot>:โกรธกษัตริย์กระซิบว่านินทาสิ้น ทำธงให้อ้ายขบถคดแผ่นดิน มาขู่กินเล่นสนุกปรับทุกข์กัน | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จู่เข้าไปอย่าให้มันมาทันรู้ <bot>:ทุกหมวดหมู่ทำศึกอย่านึกหนี ใครอย่าทำปัวเปียให้เสียที เปรียบเหมือนผีล้วงกินให้สิ้นเชิง ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายไทท้าวเจ้าจังหวัดจึ่งตรัสสั่ง <bot>:ให้ไปยังพระอาจารย์แล้วขานไข ว่าเราเชิญให้เข้ามารีบคลาไคล พามาในนคเรศนิเวศน์วัง ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกด่าพลางทางลุกไปจากห้อง <bot>:พอแสงทองจวนจะสางสว่างฉาย แกเที่ยวเดินเสือกสนกระวนกระวาย เรียกไพร่นายแสนยาพลากร | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอจบคำนางรำพึงตะลึงคิด <bot>:ความนี่ผิดทรงเดชพระเชษฐา ชะรอยอีลีวันมันมารยา มาแกล้งว่าจะให้ขาดญาติวงศ์ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอแต่หญ้ามาทำเป็นคนไว้ <bot>:เอาดินใส่ตามระหว่างกลางถนน แล้วตั้งค่ายปิดทางไว้กลางพล จึ่งให้คนออกรบสมทบกัน | พระอภัยมณี | 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายอำมาตย์ยาตรามาข้างนอก <bot>:ทำหมายบอกส่งให้เสมียนเขียน ตามบาญชีมีไว้ในหอทะเบียน ใครขาดเฆี่ยนเร่งเอาเข้ากระบวน | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทำถามลองของนี้กินดีนัก <bot>:ไม่รู้จักต้นรากหลากหนักหนา บาทหลวงดูรู้ความตามตำรา จึงบอกว่าของอยู่ในใต้แผ่นดิน | พระอภัยมณี | 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เอาโขลนจ่าไปให้มากช่วยลากรถ <bot>:ให้สมยศพระบุตรีศรีสมร ท้าวรับสั่งเสนีชุลีกร ก็รีบร้อนบาดหมายสั่งนายเวร | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ท้าวกุลารู้สึกนึกขึ้นได้ <bot>:เออผิดไปแล้วท่านอาจารย์ขา ได้ผิดพลั้งหวังว่ามิตรองค์ธิดา ไม่แจ้งว่าท่านครูผู้อาจารย์ | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่พระชัยสุริยาอุตส่าห์สอน <bot>:สู้ง้องอนชี้แจงแถลงไข เห็นโกรธขึ้งถึงเวลาหาดอกไม้ ไปปันให้พระธิดาวิลาวัณย์ | สิงหไกรภพ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางเงือกน้ำกำสรดสลดจิต <bot>:ดังใครปลิดปลงชีวังให้สังขาร์ จะทานทัดขัดสนพ้นปัญญา ชลนาไหลหลั่งลงพรั่งพราย | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสนาะดังสังวาสเสียงหวาดแว่ว <bot>:จะเจื้อยแจ้วจำเรียงส่งเสียงใส โอ้ดาวเคลื่อนเดือนคล้อยจะลอยไป ลับพุ่มไม้มืดมัวทั่วนภดล | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสายหยุดพุดซ้อนดอกซ่อนกลิ่น <bot>:กระทุ่มกระถินราวกับไม้ในกระถาง ระย้าย้อยห้อยงามไปตามทาง ผกากางกลิ่นเกลาเสาวคนธ์ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพวกพ้องกองทัพถอยกลับหลัง <bot>:ฝรั่งนั่งฟังความสามฤๅษี พระเรียกเงาะงวงว่ามาบัดนี้ เงาะก็ไปได้ถึงที่เพราะวิชา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยแสนสาวท้าวนางในปรางค์มาศ <bot>:จะประหลาดหลากจิตคิดถวิล ถึงมิชั่วก็เหมือนชั่วมั่วมลทิน เขาจะนินทาทำให้รำคาญ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันพระองค์ทรงมหาอานุภาพ <bot>:จะปรามปราบราบเตียนที่เสี้ยนหนาม ได้ที่รักลักขณะเหมือนพระราม เสร็จสงครามลงกามาธานี | สิงหไกรภพ | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อ้ายโจรว่าข้านี้ไม่เคยเห็น <bot>:สัตว์นี้เป็นอย่างไรไฉนเจ้า หมีหรือหมูดูมันขันไม่บันเบา ขอให้เราเถิดเป็นไรจะให้นาย | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่เห็นคนพลไพร่นายทหาร <bot>:ออกจากด่านรีบไปท่าชลาไหล ทั้งกำปั่นพันร้อยมันถอยไป สืบไม่ได้กลับไปทูลมูลความ ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:อัสดงค์ดาค่ำแล้ว <bot>:รอนรอน สูรส่องเกวียนซอนซอน คลาศคล้อย ปักษีส่งเสียงวอน วอนเจต รักเอย โอ้เอนดูชูสร้อย มิได้สุดาดล | โคลงนิราศหริภุญชัย | 81 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งผู้คนปรนนิบัติปัจถรณ์ <bot>:ที่นั่งนอนแต่งตั้งอย่างถวิล เชิญไปพักให้สบายในบุรินทร์ จงอยู่กินเหมือนอย่างวงศ์พงศ์ประยูร | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จำจะไปสั่งสอนให้อ่อนน้อม <bot>:แต่ทางอ้อมเกือบพาราปตาหวี แล้วเจ้าเมืองแข็งขันขยันดี วิชามีต่างต่างทางประจญ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นึกจะใคร่ไปเยือนเหมือนหนึ่งญาติ <bot>:เห็นกริ้วกราดเกรงใจจึงไต่ถาม ถ้าโทษพี่นี้ผิดอย่างปิดความ จงตอบตามใจจริงทุกสิ่งเอย ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้ตัวเราเล่ามาค้างอยู่กลางเกาะ <bot>:นี่เนื้อเคราะห์กรรมสร้างแต่ปางหลัง มิได้คืนนัคเรศนิเวศน์วัง โอ้แสนสังเวชใจกระไรเลย | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะต่อแขนแม้นว่าติดสนิทเนื้อ <bot>:พระคุณเหลือหนักแท้ช่วยแก้ไข ประลัยกัลป์นั้นว่ายาสุราลัย เราได้ไว้แก้หายมาหลายครั้ง | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:น้องรักใคร่ไม่คิดชีวิตม้วย <bot>:จงเอออวยอนุกูลอย่าสูญเสีย แล้วสองนางต่างเฝ้าคลอเคล้าเคลีย อย่าปดเมียไม่ได้นะเล่นพนัน ฯ | สิงหไกรภพ | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอเย็นย่ำค่ำคลุ้มชอุ่มอับ <bot>:ต่างยกทัพแยกย้ายตามซ้ายขวา บ้างโอบหลังตั้งหลีกเป็นปีกกา สกัดหน้าปิดทางที่กลางไพร ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่าบัดนี้มังคลานราราช <bot>:กับสังฆราชรบพุ่งยุ่งนักหนา ใช้พวกทูตให้มาง้อขอขมา บอกให้อากับเจ้าด้วยไปช่วยกัน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่คิดเห็นเป็นเด็กยังเล็กอยู่ <bot>:เป็นลูกเลี้ยงเลี่ยงดูไปสู่หา ช่วยนวดฟั้นหมั่นดูชายหูตา ทั้งอุตส่าห์สอพลอเข้าคลอเคลีย | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เพราะมึงล้างศาสนาข้างฝาหรั่ง <bot>:คนเขาชังทุกประเทศเขตสถาน อย่าพักพูดเกะกะเที่ยวระราน จนเมืองบ้านเป็นของเขาอีเจ้ากรรม | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อย่าถือเลยเคยคู่จึงชูชัก <bot>:เพราะสุดรักสุดรั้งสุดยั้งหยุด มิผ่อนตามห้ามหวงเห็นทรวงทรุด เจ้าสายสุดสวาทน้องอย่าป้องกัน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถนอมแนบแอบอุ่นค่อยฉุนชื่น <bot>:สำราญรื่นร่วมประทมภิรมย์ขวัญ ถึงขาวขำน้ำตาลย่อมหวานมัน ด้วยเชิงชั้นแนบชิดสนิทนาง | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จุดไต้คบครบมือเที่ยวถือส่อง <bot>:ดูเนืองนองนับแสนแน่นสนาม นั่งสำรวลสรวลสันต์ไม่ครั่นคร้าม จะสงครามรบพุ่งต่อรุ่งราง | สิงหไกรภพ | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บรรดาเหล่าเผ่าพงศ์องค์กษัตริย์ <bot>:มาเยียดยัดอยู่กับเหล่านางสาวศรี เพลิงสว่างต่างอุ่นเห็นมุนี พระโยคีนั่งอยู่ในกองไฟฮือ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยลอบลักรักใคร่ใครไม่รู้ <bot>:มิใช่เช่นเป็นชู้ได้สู่ขอ ถึงจะหึงถึงจะว่าจะด่าทอ จะสู้ทนย่นย่อนิ่งงอมือ ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รบคราวนี้ตีทัพเหมือนจับเสือ <bot>:ถึงเสียเกลือแต่ให้ได้พิมเสน ทหารเราเล่าก็หัดไว้จัดเจน หัศเกนเห็นใครถอยมึงคอยแทง ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ใหัตีฆ้องร้องป่าวบอกราวเรื่อง <bot>:เจ้าบ้านเมืองมีฤทธิ์ทุกทิศา ใครยกหลักปักตรงองค์ธิดา จะวิวาห์ให้เป็นคู่กับผู้นั้น | สิงหไกรภพ | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตลาดขวัญขวัญฉันนี้ขวัญหาย <bot>:ใครเขาขายขวัญฤๅจะซื้อขวัญ แม้นขวัญฟ้าหน้าอ่อนเหมือนท่อนจันทร์ จะรับขวัญเช้าเย็นไม่เว้นวาง | นิราศเจ้าฟ้า | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ชะรอยอ้ายพ่อตาไปว่ากล่าว <bot>:อันเรื่องราวคิดไว้เห็นไม่เหมือน จำจะมีจดหมายให้ไปเตือน แม้นแชเชือนก็คงเห็นได้เล่นกัน | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตามแต่บุญวาสนาบารมี <bot>:มิรู้ที่รูปจะว่าล่วงหน้าไป พระอนุชาว่าจิตฉันคิดคาด เป็นสังฆราชมั่นคงไม่สงสัย | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ผ่ายพวกผีที่อยู่ทิศทักษิณ <bot>:ครั้นได้ยินจึงแจ้งแถลงไข เห็นเงือกพามนุษย์รีบรุดไป ข้างทิศใต้แต่เมื่อคืนวานซืนนี้ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ปกกระพองก่องแก้วพลอยแพรวพร่าง <bot>:ใส่ช้องหางห่วงคล้องไม่ข้องขัด ผูกชนักชักราสารพัด ปกหลังรัดคชาผ้ากัมพล | สิงหไกรภพ | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมยงค์องค์มุนีฤๅษีสาว <bot>:จึงแกล้งกล่าวพจนาอัชฌาสัย ช่างไม่กลัวบาปกรรมพูดร่ำไร เป็นจนใจจะให้สึกนึกละอาย | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:พระกรขาดขุนมารอ่านคาถา ต่อไม่ติดคิดอดสูหมู่โยธา แกล้งหลบหน้าหนีพลสกลไกร | สิงหไกรภพ | 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกข้าหลวงหน่วงน้าวกิ่งสาวหยุด <bot>:บ้างแย่งยุดชิงกันเก็บจนเล็บหัก บ้างเด็ดดอกโศกแซมแกมดอกรัก ให้ประจักษ์แจ้งเพื่อนว่าเหมือนใจ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระหน่อไทได้ยินถวิลหวัง <bot>:เป็นความหลังล้วนจริงทุกสิ่งสรรพ์ บิดาว่าอาชื่อศรีสุวรรณ เห็นสมกันกับกษัตริย์ที่ตรัสมา | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วายุพัฒน์หัสกันกำปั่นรบ <bot>:เลี้ยวตลบล้อมรายรอบซ้ายขวา ระดมปืนครื้นครั่นเป็นสัญญา ยิ่งลมกล้ากลัดกลุ้มเข้ารุมรบ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายนงเยาว์เสาวคนธ์วิมลมิ่ง <bot>:ขึ้นทรงสิงห์ทหารรายทั้งซ้ายขวา ออกจากค่ายหมายตรงพระพี่ยา เห็นสุดสาครพี่เคียงลีวัน | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายนางนาฏมาตุรงค์เผ่าพงศ์ยักษ์ <bot>:อุ้มหลานรักจากปราสาทราชฐาน ขึ้นปรางค์ทองห้องธิดายุพาพาล นางก้มกรานกราบยุคลชนนี | สิงหไกรภพ | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งกุ้งกั้งเต่าปูอยู่ในน้ำ <bot>:ลอยออกคล่ำม้วยชีวังสิ้นสังขาร์ ฝูงวิหคนกบินลงกินปลา ก็มรณาล้มตายลงก่ายกอง | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยเห็นว่าซื่อตรงต่างปลงจิต <bot>:เข้าเป็นศิษย์รักใคร่ไม่หน่ายหนี กิตติศัพท์ลือไปในบุรี ทราบถึงที่ไทท้าวเจ้านคร ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:เป็นเอกองค์อัคเรศของเชษฐา รู้ระเบียบเรียบร้อยกว่าสร้อยสุดา เช่นนี้น่ากลํ้ากลืนให้ชื่นใจ | สิงหไกรภพ | 54 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อังกุหร่าว่าศึกยังฮึกฮัก <bot>:จะหาญหักด้วยกำลังยังไม่ไหว ดูท่วงทีรี้พลสกลไกร เป็นทัพใหญ่อย่างกษัตริย์ขัตติยา | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จบดึกดื่นกลืนกลั้นกระสันสวาท <bot>:ดูดาวดาษเกลื่อนสว่างกลางเวหา พระจันทร์วงทรงกลดหมดเมฆา เหมือนนวลหน้านุชน้องผ่องโพยม | สิงหไกรภพ | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มัสมั่นข้าวกาหรี่เสียงมี่ฉาว <bot>:แกงเกาเหลาตับเล็กเจ๊กไหหลำ แม่ครัว่ไทยไก่พะแนงแกงต้มยำ จะแต่งร่ำเรื่องกับข้าวจะยาวไป | พระอภัยมณี | 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสี่นางต่างคนเห็นเคืองขัด <bot>:ชุลีหัตถ์นบนอบไม่ตอบสนอง ครั้งสุริย์ฉายสายแสงขึ้นเรืองรอง ออกจากห้องไสยาปรึกษากัน | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอภัยมุนินทร์ปิ่นกษัตริย์ <bot>:อวยสวัสดิ์จงเป็นสุขทั้งลูกหลาน อันทุกข์โศกโรคภัยอย่าได้พาน จงสำราญทั้งอาณาประชาชน | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระครวญครํ่ารํ่าไรมาในเมฆ <bot>:แสนวิเวกอ้างว้างกลางเวหา ถึงตำบลต้นไทรที่ไสยา ค่อยรอราร่อนลงในดงดอน | สิงหไกรภพ | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยักขินีตีด่าพวกข้าหลวง <bot>:มึงทั้งปวงทำเช่นนี้ดีแล้วหรือ เข้าผลักไสไม่หาญต่อต้านมือ เรียกกันอื้ออึงมาพวกข้าไท | สิงหไกรภพ | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นรูปงามยามเศร้าเธอเหงาง่วง <bot>:นางข้าหลวงต่างว่าน่าสงสาร ซื้อส้มสูกลูกไม้มาให้ทาน พระกุมารมิได้รับด้วยอับอาย ฯ | สิงหไกรภพ | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เพราะบิดามาด้วยอุศเรนนี้ <bot>:คุณเขามีมากล้นพ้นกำหนด เจ้าทำผิดก็เหมือนพ่อทรยศ จงออมอดเอ็นดูพ่อแต่พองาม ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสียงแซ่ซ้องกองทัพมานับหมื่น <bot>:ให้ปล่อยปืนหลักลั่นควันโขมง ถูกนายทัพพับล้มก้มโก้งโค้ง จุดเพลิงโพลงพลุไฟออกไล่รบ | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สาคเรศเขตแคว้นแดนสมุทร <bot>:แล้วไม่หยุดพาทีแล้วมิหนำ กูนี้คือเทวดามาประจำ รักษาลำสาคโรชโลธร | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ซึ่งว่าองค์ชนนีมีพระเดช <bot>:มาโปรดเกศรับรองประคองถือ แล้วประทานเครื่องประดับให้กับมือ จะเลื่องลืออานุภาพปราบณรงค์ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สมเด็จท้าวเจ้าบุรินทร์บดินทร์สูร <bot>:ได้ฟังทูลให้ระทดสยดสยอง แข็งพระทัยให้ตรวจทุกหมวดกอง เสียสักสองส่วนไปไม่ได้การ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จีนแสเข้าเป่ายานัยน์ตาแตก <bot>:น้ำมันแทรกใส่แก้แผลสมาน ทั้งห้าเมืองเนืองมาถามอาการ พยาบาลบอกยารักษากัน ฯ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เคยแอบอ้อนวอนให้ถอนไรจุก <bot>:ได้ผาสุกสารพัดไม่ขัดสน โอ้สองนางร่างกายมาวายชนม์ เมื่ออับจนจะได้ใครแก้ไขกัน | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:องค์พระสุดสาครเข้ารอนรบ <bot>:ตีตลบหลีกออกข้างนอกได้ พามารดาล่าเลี่ยงเข้าเวียงชัย พอแลไปเห็นพี่น้องสองกุมาร | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ไม้ตรงคดชอบใช้ <bot>:โดยปอง เศษเล็กเลื่อยเขียงรอง ตั่งได้ โดยต่ำแต่สะเก็ดกอง สุมใส่ เพลิงแฮ กายบ่ต้องการใช้ ชั่วแท้ถมดิน ฯ | โคลงโลกนิติ | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ใครจะพามาไว้ก็ไม่แจ้ง <bot>:ใช่จะแกล้งกล่าวประโลมโฉมเฉลา จึงถามไถ่ใคร่รู้ไม่ดูเบา ด้วยเดิมเราไม่พบประสบกัน | สิงหไกรภพ | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่ยกยอขอประทานเถิดผ่านฟ้า <bot>:เหมือนเขาว่าร้อยลิ้นที่กินหวาน น้องมิใช่มดดำเห็นน้ำตาล รับประทานกินนักมักเป็นลม | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะพลอยพาหน้าน้องให้หมองมัว <bot>:เหมือนหญิงชั่วชายเกี้ยวประเดี๋ยวใจ เหลือลำบากยากเย็นด้วยเป็นหญิง จำจะทิ้งกองทัพที่หลับใหล | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่จะใคร่ให้งามตามกษัตริย์ <bot>:มอบสมบัติอติเรกภิเษกศรี เดี๋ยวนี้เล่าเขามาอยู่ในบูรี เจ้ากับพี่ครั้นจะพาธิดาไป | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วขุนนางต่างก็พากันมาที่ <bot>:บ้านเศรษฐีพรหมเดชแจ้งเหตุผล จะขอเชิญพระวลาเจ้าสากล เป็นจอมพลเจ้าแผ่นดินเมืองสินชัย | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเชษฐาหาขุนนางช่างฉลาด <bot>:มาคิดคาดเพชรรัตน์จำรัสไข ทำสายสร้อยร้อยกรองทองอุไร ผูกหัตถ์ให้นุชน้องสองกุมาร ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงเฒ่าเจ้าพาราปตาหวี <bot>:สั่งเสนีไพร่นายทั้งซ้ายขวา เวลาดึกจะตีด่านชานชลา พวกเสนาสั่งให้ทั่วทุกตัวคน ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต่างบอกข่าวราวเรื่องไปเมืองหลวง <bot>:ด่านทั้งปวงเกณฑ์ตรวจทุกหมวดหมาย จะยกไปหลายทัพจับโจรร้าย พอพวกนายด่านถือหนังสือมา | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายรำภาฝรั่งได้ฟังตรัส <bot>:ชุลีหัตถ์ขึ้นประคองสนองสาร เอาความหลังทูลแถลงให้แจ้งการ แล้วกราบกรานองค์ท้าวเจ้านคร ฯ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขืนเคี่ยวเข็ญเช่นนี้เฝ้าตีด่า <bot>:ก็น่าที่ชีวาจะอาสัญ พิไรรํ่าพรํ่าว่าแล้วจาบัลย์ อภิวันท์วอนว่าพระสามี | สิงหไกรภพ | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้รู้ทั่วกรุงไกรไอศวรรย์ <bot>:พระนามจันทวดีพันปีหลวง ผู้รับสั่งจัดงานการทั้งปวง โดยกระทรวงบาดหมายรายกันไป ฯ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงพี่น้องต้องกรดม้วยหมดสิ้น <bot>:จะดีดพิณผลาญชีวาให้อาสัญ เหมือนสายฟ้าผ่าต้องทั้งสองกรรณ ทำลายลั่นบรรลัยดังใจจง | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประเวณีมีทั่วทุกตัวสัตว์ <bot>:ไม่จำกัดห้ามปรามตามวิสัย นาคมนุษย์ครุฑาสุราลัย สุดแต่ใจปรองดองจะครองกัน | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขุนนางลามาตำแหน่งระแวงผิด <bot>:ราชกิจเกณฑ์รายทนายเสมียน พวกล้อมวังดั้งเขนเป็นเวรเวียน ใครขาดเฆี่ยนตีทั่วทุกตัวคน ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กำหนดครบเดือนครึ่งพอถึงเข้า <bot>:เหมือนพราหมณ์เฒ่าชี้แจงแถลงไข ดูถิ่นฐานบ้านเมืองติดเนื่องไป เห็นจะได้สืบสาวถึงเจ้านาย ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มีห้วยเหวเปลวปล่องช่องชะวาก <bot>:ดูหลากหลากเล่ห์เขียนวิเชียรฉาย พระชมเพลินเนินผาศิลาลาย ขึ้นเนินทรายแซ่เสียงสำเนียงพล | สิงหไกรภพ | 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายฝรั่งสังฆราชพระบาทหลวง <bot>:จะดูท่วงทีศึกที่ฮึกหาญ ชวนลูกสาวเจ้าลังกาขึ้นปราการ ตรวจหน้าด่านเชิงเทินเที่ยวเดินดู | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งรูปชั่วตัวดำทั้งต่ำศักดิ์ <bot>:ถวายรักไว้กับศีลพระชินสีห์ ต่อเมื่อไรใครรักมาภักดี จะอารีรักตอบด้วยขอบคุณ | นิราศเจ้าฟ้า | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เอาน้ำเย็นลูบไล้พอให้เชื่อง <bot>:ครั้นสิ้นเรื่องกูก็เห็นไม่เป็นผล เองจงช่วยตรึกตรองทั้งสองคน จะแก้กลคิดกำจัดพวกศัตรู | พระอภัยมณี | 64 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.