text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายสุบันเยฟังสังรเสริญ <bot>:พลางเจริญพระพี่น้องทั้งสองศรี กตัญญูรู้จักด้วยภักดี ควรเป็นที่ท้าวพระยาปรีชาชาญ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แสงหิร้ญเรืองรอบริมขอบฟ้า <bot>:พระสุริยาขึ้นสว่างกลางเวหน ฝูงนกหกผกผินแล้วบินบน จากรังตนร่อนร้องก้องกังวาน | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะขอซื้อข้าวปลากระยาหาร <bot>:จะโปรดปรานอย่างไรในอักษร มาขอซื้อแก่อาณาประชากร ราษฎรกลัวอาญาฝ่าละออง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่รั้งรอพอให้ถึงเดือนยี่ <bot>:เป็นเดือนดีฤกษ์ใหญ่อันไพศาล จะได้ราชาภิเษกพระกุมาร ให้ขึ้นผ่านภพไกรในนคร ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอเชิญพี่ที่สนิทมาคิดอ่าน <bot>:ดำริการแก้ไขที่ใหลหลง ให้เคลื่อนคลายหายคลั่งประทังองค์ ได้สืบวงศ์พงศ์จังหวัดปัถพี ฯ | สิงหไกรภพ | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สำหรับเข้าแหกค่ายจัดไว้พร้อม <bot>:จะคอยอ้อมรบระดมเมื่อลมหวน สั่งให้พวกเกณฑ์หัดจัดกระบวน ไว้ให้ถ้วนตามบังคับทุกทัพชัย | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตัวเล็กเล็กเจ๊กจีนแขกฝรั่ง <bot>:กลระฆังของพี่ก็มีถม จะให้แม่แต่ว่าอย่าคารม นางบังคมคำนับรับพุคะ | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอเดือนเด่นเห็นทางสว่างไสว <bot>:ให้กางใบแล่นติดไปทิศเหนือ พวกไต้ก๋งคนงานชำนาญเรือ ไปข้างเหนือลมจัดสะบัดใบ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งเครื่องยศกรดกระบี่ที่แม่ทัพ <bot>:เจ้าพราหมณ์รับกลับไปเขตประเทศสถาน ทั้งบ่าวไพร่ได้รับพระราชทาน ฝ่ายทหารพลเรือนเหมือนเหมือนกัน | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้าโอบอ้อมล้อมรอบริมขอบค่าย <bot>:จุดคบรายเรียงสว่างกระจ่างแสง บ้างถอนขวากลากเหนี่ยวด้วยเรี่ยวแรง ชาวด่านแย้งยิงปืนเสียงครื้นครึก | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ออกแล่นกลางทางมหามหรณพ <bot>:เรือสมทบแลสล้างมากลางหน ฝูงมัจฉาปลาร้ายขึ้นว่ายวน ในสายชลน้ำแดงดั่งแสงเพลิง ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เชิญลงลำกำปั่นมิทันช้า <bot>:เสวกาเข้าประมูลทูลฉลอง ถวายบังคมลาฝ่าละออง แล้วรับของเสื้อผ้าทูลลาไป | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระหัสไชยได้ด่านทหารพร้อม <bot>:เข้าอยู่ป้อมปืนใหญ่เหมือนใจหมาย พวกแก่เฒ่าชาวบ้านพิการกาย ทั้งหญิงชายชวนกันมาวันทา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ธำมรงค์ทรงรายพรายพระหัตถ์ <bot>:แจ่มจำรัสรุ้งแววล้วนแก้วเก็จ กรรเจียกจอนซ้อนกุดั่นกัลเม็ด ใส่เกือกเพชรเพทายริมรายพลอย | พระอภัยมณี | 74 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ใจบุญบุญนักรู้ <bot>:เร็วทำ ใจบาปทำบาปกรรม ง่ายแท้ ใจบุญก่อบาปลำ- บากยาก จิตนา ใจบาปทำบุญแล้ ยิ่งนั้นแสนทวี ฯ | โคลงโลกนิติ | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสียแรงกูสู้บำรุงผดุงไว้ <bot>:ครั้นโตใหญ่กลับระยำอ้ายซำสาม ทั้งล้างชาติศาสนาอ้ายบ้ากาม มึงคงงามแล้วคราวนี้เห็นดีกู | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายบดินทร์ปิ่นเกล้าเจ้าผลึก <bot>:จะทำศึกตรึกการประมาณหมาย ออกอำมาตย์มาตยาเสนานาย หมอบเฝ้าฝ่ายซ้ายขวาพร้อมหน้ากัน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจึงตั้งดิถีในปีนั้น <bot>:พุธกับจันทร์จรถึงศุกร์สโมสร อังคารเสาร์เข้าตำราพยากรณ์ ราหูจรมาเป็นอุตม์สุดจะดี | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจึงว่าพระเป็นเจ้าของเราเอ๋ย <bot>:ไม่ช่วยเลยให้ผีป่ามันมาหึง จนเสียการเสียกลคนรู้อึง พวกไทยจึ่งอิ่มเอิบกำเริบแรง | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายมัจฉานารีศรีสมร <bot>:จึ่งถามลูกสุดสาครจำเริญศรี ได้ลูกเมียสารพัดสวัสดี พอเป็นที่ปลูกฝังอยู่ลังกา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางประโลมอรไทให้ไสยาสน์ <bot>:สถิตอาสน์เนาวรัตน์ประภัสสร นุชนาฏกราบบาทพระภูธร พระกางกรกอดประทับจนหลับไป ฯ | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สงสารองค์พระอภัยวิไลโลก <bot>:ค่อยเคลื่อนคลายวายวิโยคที่โศกศัลย์ อยู่เก๋งใหญ่ท้ายบาหลีกับศรีสุวรรณ เห็นแสงจันทร์แจ่มฟ้านภาลัย | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะต้องสู้ดูสักครั้งเหมือนสั่งศึก <bot>:ถ้าสมนึกก็จะเตียนที่เสี้ยนหนาม จงหาคนปลอมพงศ์รูปทรงงาม มาสอนความมารยาให้พาที | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างเขียวขาวพราวพร้อยทั้งน้อยใหญ่ <bot>:เหมือนเจียระไนเรียบเรียมเป็นเหลี่ยมแหลม สีเมฆหมอกดอกตะแบกขึ้นแซกแซม บ้างเกิดแกมเตร็จแก้วดูแพรวพราว | พระอภัยมณี | 77 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นิจจาเอ๋ยเคยอยู่ในคูหา <bot>:เจ้าอุตส่าห์ปรนนิบัติไม่ขัดขวาง จนเกิดบุตรสุดสวาทนิราศร้าง เจ้าอ้างว้างวิญญาณ์จึงมาตาม | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นนางนอนกรกอดพระทรวงนิ่ง <bot>:เขนยอิงแอบองค์น่าสงสาร ไม่ถูกต้องครองสัตย์ปฏิญาณ ถามอาการกัลยาด้วยอาวรณ์ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วตรัสถามนามวงศ์เหล่าพงศา <bot>:ครั้นทราบว่าเกี่ยวดองพี่น้องหลาน จึงยอบองค์ลงประณตบทมาลย์ พระผู้ผ่านรมจักรนัครา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสี่นางต่างเข้าไปเฝ้าผัว <bot>:ทำสั่นรัวกลัวแกล้งกันแสงศัลย์ นางวัณฬาว่าพระองค์ให้พงศ์พันธุ์ มาฆ่าฟันไพร่ฟ้าไม่ปรานี | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นมังคลามาดีศรีสวัสดิ์ <bot>:หลานไม่ขัดดอกพระองค์อย่าสงสัย ไม่รังเกียจเดียดฉันท์ประการใด คงจะให้ขอบเขตนิเวศน์วัง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วตีกลองสัญญาให้ล่าทัพ <bot>:พลางถอยกลับเข้าค่ายดั่งใจหวัง บาทหลวงเห็นได้ทีตีประดัง จนกระทั่งค่ายใหญ่พลางไล่คน | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระทรงฟังสั่งให้ทำคำประกาศ <bot>:พวกนักปราชญ์เปรียบเหมือนเพชรทั้งเจ็ดสี ไม่มีทองรองรับเป็นเรือนมณี รัศมีไม่สว่างกระจ่างตา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพรหมเดชเศรษฐีนางศรีฟ้า <bot>:ฟังธิดากล่าวถ้อยค่อยค่อยถาม อยู่ห้องหับลับลึกในตึกราม ใครบอกความเจ้าจึ่งแจ้งพ่อแคลงใจ ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ซึ่งทำผิดกิจการแต่ก่อนไร <bot>:ถ้าแม้นได้ความชอบก็ตอบแทน อันต้นร้ายปลายดีไม่มีโทษ เป็นประโยชน์ยาวยืนอยู่หมื่นแสน | พระอภัยมณี | 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอฤกษดีคลี่ใบขึ้นใส่รอก <bot>:เร่งให้ออกอ่าวผลึกแห่ฮึกโหม ยิงปืนใหญ่ก้องกึกครื้นครึกโครม ทั้งประโคมสังข์แตรแซ่สำเนียง | พระอภัยมณี | 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประโรหิตโหราเข้ามาพร้อม <bot>:คอยพระจอมขัตติวงศ์สรงกระสินธุ์ ทั้งแตรสังข์กังสดาลประสานพิณ มาเตรียมสิ้นกาหลแลดนตรี | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางทูลตอบขอบพระคุณทูลกระหม่อม <bot>:ซึ่งโอบอ้อมเอื้อเฟื้อกับเนื้อไข พระเอ็นดูกุมารประการใด น้องมิได้เคืองขัดเป็นสัจจา | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยซัดมาห้าวันไม่เห็นหน <bot>:เป็นเหลือจนสารพัดจะหันเห เอาแผนที่คลี่ตรองมองคะเน ก็โลเลเลอะไปไม่ได้การ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หัตถ์ประคองต้องเต้ามณฑาทิพย์ <bot>:อันลอยลิบไม่รู้สิ้นกลิ่นระเหย ถนอมแนบแอบอุ่นเพราะคุ้นเคย พระพายเชยช่อบุปผาสุมาลัย | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่องค์พระอภัยมิได้เสร็จ <bot>:ด้วยไม่เสร็จศึกขบถโอรสา ซ้ำสองนางต่างขัดพระอัชฌา แต่ตรึกตราอารมณ์ให้ตรมตรอม | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มารบพุ่งมุ่งหมายทำร้ายผัว <bot>:จะจับตัวเข่นฆ่าให้อาสัญ แล้วสั่งไพร่ให้ล้อมไว้พร้อมกัน นางสุวรรณมาลีไม่มีกลัว | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางถอยหลังลดองค์ลงจากอาสน์ <bot>:พระหน่อนาถค่อยประคองอย่าหมองหมาง แล้วกุมกรช้อนองค์ประจงปราง พระนุชนางผลักหัตถ์กษัตรา | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไล่พหลพลรบขึ้นหลบอยู่ <bot>:บาทหลวงดูเชิงเทินดินล้วนหินผา ถึงจะคิดรื้อถอนก้อนศิลา ชายคงคาเห็นไม่ได้ดั่งใจปอง | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าพราหมณ์ฟังสรรเสริญเกินฉลาด <bot>:สมเป็นชาติเชื้อชายไม่อายเขา แม้นไม่ให้ใครรู้จะดูเบา ด้วยรูปเรานั้นไม่น่าจะราวี ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายทั้งสี่พี่เลี้ยงค่อยเมียงหมอบ <bot>:แล้วก็ตอบพจนารถสวาทหวัง ขอสนองรองบาทากว่าชีวัง จะรับสั่งใส่เกล้าทุกเช้าเย็น | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้เลิกทัพขับพหลพลทหาร <bot>:เหาะทะยานเวหาทั้งหน้าหลัง โห่สะเทื้อนเลื่อนลั่นสนั่นดัง ทั้งเสียงสังข์แตรกลองก้องโกลา | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทอดยี่ภู่ปูผ้าราชาอาสน์ <bot>:ทั้งเครื่องลาดพานทองรองเขนย พวกชาวที่กรมวังตั้งตามเคย ที่แต่งเกยรับกษัตริย์ขัตติยา ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตัวเป็นข้าฝ่าพระบาทบดินทร์สูร <bot>:ได้เพิ่มพูนยศศักดิ์อัครฐาน เคยถือน้ำทำสัตย์ปฏิญาณ กินเมืองด่านแดนประเทศเขตนคร | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสามองค์ทรงเห็นเหมือนเช่นว่า <bot>:ท่านเมตตาปรานีไม่มีสอง จะตามคำจำจารึกไว้ตรึกตรอง แล้วพี่น้องอำลากลับมาเรือ | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เดี๋ยวนี้ก็รู้อยู่ว่าเป็นข้าบาท <bot>:แม้ไม่ขาดคงจะชุบอุปถัมภ์ เหมือนลูกชั่วผัวช่วยปราบให้หลาบจำ นี่พลอยซ้ำทำให้ร้อนไม่ผ่อนปรน | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้ยามยากจากจรมานอนป่า <bot>:นึกน้ำตาตกเหยาะเผาะเผาะผอย เคยห้ามแหนแสนสุรางค์นางน้อยน้อย ประคองคอยข้างที่ศรีไสยา | สิงหไกรภพ | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทหารแห่หอกดาบกราบเดียรดาษ <bot>:พระทรงราชยานเดินดำเนินหน้า สองพระองค์ทรงวอต่อกันมา ถึงพลับพลาที่ริมป้อมก็พร้อมเพรียง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นพบใครไถ่ถามตามสังเกต <bot>:ได้แจ้งเหตุแล้วคงตรงมาหา พระตรัสพลางทางชวนชัยสุริยา ขึ้นสู่ปราสาททองห้องสุวรรณ | สิงหไกรภพ | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจัดแจงแต่งที่ตึกทำใหม่ <bot>:ตั้งโต๊ะใหญ่เก้าอี้ดีขยัน ตั้งคนโทถ้วยน้ำของสำคัญ ให้จัดสรรรับรองล้วนของดี | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ยนย่านบ้านบุตั้ง <bot>:ตีขัน ขุกคิดเคยชมจรร แจ่มฟ้า ยามยากหากปันกัน กินซีกฉลีกแฮ มีคู่ชูชื่นหน้า นุชปลื้มลืมเดิม | นิราศสุพรรณ | 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กุมาราว่าพระแม่อย่าแพ้พ่อ <bot>:เปล่าดอกข้อท่านไม่แข็งไม่แรงเรี่ยว แล้วไม่สู้ผู้หญิงจริงจริงเจียว แต่เห็นเขี้ยวแม่ผีเสื้อก็เหลือกลัว | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางเสาวคนธ์มณฑาเห็นหน้าน้อง <bot>:ต้องจำจองพันธนาน้ำตาไหล เป็นลมจับวับวิงซบนิ่งไป พอเกือบใกล้สุริยนสนธยา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางกษัตริย์จัดแจงแต่งย่องตอด <bot>:ใส่เสื้อสอดสวมเกราะดูเหมาะสม ใส่หมวกทองรองเรืองเฟืองมะยม มันชื่นชมชอบใจด้วยได้ดี | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโยธาการะเวกเอกอำมาตย์ <bot>:เผ่นพิฆาตข้าศึกไม่นึกหนี ต่างต่อแย้งแทงฟันประจัญตี ได้ท่วงทีโถมไล่พวกไพร่พล | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างแบกกระบุงถุงไถ้ไปใส่ศิล <bot>:มาพร้อมสิ้นซ้ายขวาแน่นหน้าฉาน แล้วล่ามตรงลงเภตราว่าอาจารย์ นิมนต์ท่านเทศน์ธรรม์เหมือนสัญญา ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายตาเฒ่าเจ้าพระยารักษาสมุทร <bot>:ให้รีบรุดออกไปในราชฐาน ว่าข้าศึกจะมาล้อมป้อมปราการ เรือประมาณห้าร้อยลอยประดัง ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แด่องค์พระมเหสีผู้มีศักดิ์ <bot>:ซึ่งอยู่รักษาเขตนิเวศน์สถาน ด้วยกองทัพขับนิกรเข้ารอนราญ ได้แดนด่านจนกระทั่งถึงลังกา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่เกรงใจมเหสีสี่กษัตริย์ <bot>:จะต้องตัดเอาศีรษะเสียบไสว แม้รักตัวกลัวชีวันจะบรรลัย ก็กราบไหว้พวกฝรั่งชาวลังกา ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กับรูปวาดให้เรามาอาสาศึก <bot>:แม้นสมนึกหวังใจจะได้เขา จึ่งยกพวกพลละมานทหารเรา ไปเมืองเขาขึ้นประจบสมทบกัน | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะคลึงเคล้าเฝ้ากอดจนมอดม้วย <bot>:จงเอออวยอนุกูลอย่าสูญเสีย พลางขยับทับเพลาเข้าเคล้าเคลีย อะลิ้มเอลี่ยลูบต้องประคองโลม ฯ | พระอภัยมณี | 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอพระองค์จงโปรดปรานีบ้าง <bot>:ช่วยคัดง้างโดยความตามนิสัย เผื่อแกจะยำเยงเกรงพระทัย โดยที่ในบาทาฝ่าธุลี ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วออกจากตึกใหญ่เรียกไพร่พร้อม <bot>:มาซักซ้อมตามหมวดตรวจทหาร แล้วร้องสั่งมังคลาปรีชาชาญ เวลาการจวนจะไปเร่งไคลคลา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสียงยักษ์ร้องก้องอึงเหมือนหนึ่งอูฐ <bot>:นอนกลิ้งทูตพูดไม่ออกเกลือกกลอกหัว มือประนมก้มกราบด้วยหลาบกลัว พระจิกหัวยักษ์ลากกระชากมา | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางกราบกรานมารดาประหม่าจิต <bot>:ให้เขินคิดอดสูไม่รู้หาย ทำบิดเบือนเชือนช้าระอาอาย หมอบชม้ายเบือนหน้าไม่พาที | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นมิคิดผ่อนผันให้มันห่าง <bot>:โรคจะสร่างเสื่อมคลายหายที่ไหน เองจะนั่งอยู่กับหญิงไม่ชิงชัย มันจะได้เมืองหรืออย่าถือดี | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วถามว่าตาครูอยู่ที่นี่ <bot>:เห็นเภตรามาทางนี้บ้างหรือไฉน เฒ่าชราว่าเขม้นเห็นไรไร เขาแล่นไปแต่เดือนสี่เมื่อปีกลาย | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต้องตำราว่าดีไม่มีร้าย <bot>:เป็นแม่ม่ายลูกติดสนิทเหลือ จะฝังปลูกผูกมิตรให้ชิดเชื้อ อยู่ในเนื้อมือแล้วไม่แคล้วเรา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มีกำปั่นนั้นยาวยี่สิบเส้น <bot>:กระทำเป็นตึกกว้านสถานถิ่น หมากมะพร้าวส้มสูกปลูกไว้กิน ไม่รู้สิ้นเอมโอชโภชนา | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกฝรั่งลังกาแกล้งล่าล่อ <bot>:ไม่อาจรอเรือเคียงหลีกเลี่ยงหลบ พวกหน่อไทได้ทีตีกระทบ เข้ารุมรบเรือฝรั่งถอยหลังรับ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จักผูกมัดรัดไว้ได้ไถ่ถาม <bot>:ให้ได้ความตามจริงทุกสิ่งสรรพ์ ชวนออกนอกคูหาพอสายัณห์ เงื้อพระขรรค์ขู่ถามไปตามแคลง | สิงหไกรภพ | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงเสียทัพยับย่นเพราะพลน้อย <bot>:มันจึ่งพลอยร่ำไรมาไต่สวน พูดเหมือนอย่างปรานีตีสำนวน ทั้งลามลวนแนมเหน็บให้เจ็บใจ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม่เดี๋ยวนี้มีแต่งามกับความคิด <bot>:หรือมีฤทธิ์อยู่กระมังยังไม่แผลง หรือพระแม่แก่หัดแต่จัดแจง แล้วเสแสร้งสรวลสันต์จำนรรจา ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วให้ไปชุมนุมที่ซุ่มซ่อน <bot>:พอพักผ่อนนอนหลับทับกระท่อม จัดข้าวปลาอาหารคาวหวานพร้อม มาแวดล้อมเลี้ยงครูกับกูมาร | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเห็นไฟไหม้อยู่ข้างบูรพทิศ <bot>:เป็นควันปิดสุริย์ฉายให้หายสูญ จะได้แก่น้ำเนื้อเชื้อตระกูล ดังข้าทูลบาทบงสุ์พระทรงธรรม | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กับนงนุชบุตรีศรีสะใภ้ <bot>:เครื่องรับไหว้ล้วนจำเนียรวิเชียรฉาย มงกุฎเก็จเพชรรัตน์จำรัสพราย สังวาลสายสร้อยสะอิ้งทุกสิ่งอัน ฯ | พระอภัยมณี | 76 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ชักประคำร่ำบ่นไปจนรุ่ง <bot>:เอาคุณมุ้งเป็นที่ตั้งเหมือนอย่างหมาย ขอเดชะข้าถือมั่นช่วยกันกาย ถึงภูตพรายผีสางปะรางควาน | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ ฝ่ายพระปิ่นภูวดลกัมพลรัตน์ <bot>:เห็นหน่อกษัตริย์ลืมองค์เหมือนหลงใหล ท้าวนิ่งดูรู้เชิงพระหน่อไท จนภูวไนยเสวยเสร็จสำเร็จการ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงกับมังคลาสานุศิษย์ <bot>:เป็นสุดคิดเสียใจเร่งไต้ก๋ง ให้ออกเรือรีบไปดั่งใจจง แล่นไปตรงรีบออกนอกสันดอน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งน้ำท่าหามาให้ด้วยใจภักดิ์ <bot>:เพราะความรักที่ในจิตพิศวง ได้แก้หิวเดินทางมากลางดง เชิญท่านจงกินเล่นพอเย็นใจ ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:จะร่ำเล่าแล้วก็น่านํ้าตาไหล ข้าเป็นสาวชาวกุเวรมาเล่นไพร ยักษ์มันไล่เลยหลงในพงพี | สิงหไกรภพ | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คนนับถือลือเลื่องทั้งเปรื่องปราด <bot>:ประชาราษฎร์อิ่มเอมเกษมสันต์ ทั้งไพร่นายหลายหมื่นพื้นฉกรรจ์ ก็ผูกพันรักใคร่เป็นไมตรี | พระอภัยมณี | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างผูกแผงแบ่งบวกฝ่ายพวกเขียน <bot>:ประจงเจียนรูปวาดแต้มชาดเสน ประกวดกันสันทัดล้วนจัดเจน ทุกกองเกณฑ์จัดระดมเข้าสมทบ | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ไม่ไหว้กราบตรัสฮึกให้สึกหา จึงว่าเราเข้ามาปักหลักศิลา ให้เป็นค่าของทางเดินกลางเมือง | สิงหไกรภพ | 53 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระศรีสุวรรณวงศ์ดำรงราชย์ <bot>:เสด็จออกอาสน์แต่งองค์สรงกระสินธุ์ กับมิ่งมิตรกนิษฐายุพาพิน พร้อมทั้งนิลกัณฐีตรีพลำ | พระอภัยมณี | 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มาเชิญเราเหล่าญาติไปอภิเษก <bot>:อติเรกในจังหวัดพิพัฒน์ผล เหมรานครินทร์ถิ่นมณฑล เสาวคนธ์มเหสีก็ปรีดา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปกราบทูลมูลิกาฝ่าพระบาท <bot>:พระจอมนาถผู้บำรุงกรุงสยาม แล้วเข้าไปกราบทูลมูลความ ว่าโจรตามมาจะเฝ้าเจ้าแผ่นดิน ฯ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดูทวารบานปิดผิดประหลาด <bot>:ทั้งสองนาฏชวนกันไปในอาศรม ไม่เห็นองค์พงศ์กษัตริย์อัดอารมณ์ ให้เตรียมตรมทรวงหมองทั้งสองชี | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ผู้รับสั่งบังคมบรมนาถ <bot>:ลงเรือลาดตระเวนมาชลาไหล แล้วบอกความห้ามทหารด่านกรุงไกร โปรดมิให้รบรับทัพลังกา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พูดกับเขาเจ้าของลองดูก่อน <bot>:จะโอนอ่อนอออือหรือไฉน หรือเขาจะแข็งขัดตัดอาลัย แม้นมิให้โดยดีก็มิฟัง | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อวันหนึ่งนายโจรเผอิญเจ็บ <bot>:ให้เมื่อยเหน็บจับสั่นจิตหวั่นไหว โภชนาอาหารประการใด กินไม่ได้ข้าวปลาสารพัน | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สำรวมจิตกิจอย่างทางกสิณ <bot>:เป็นสุดสิ้นมุ่งมาดปรารถนา ไม่โลภหลงปลงขันธ์ด้วยปัญญา สังขาราอนิจจังไม่ยั่งยืน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ถ่อลอยกลางแม่น้ำ <bot>:ฤๅจะเอา แม้มิบุบบางเบา มอดย้ำ สตรีรูปลำเพา ผัวหย่า เล่าแฮ ยักหล่มถ่มร้ายซ้ำ ไม่ร้ายแรงหึง ฯ | โคลงโลกนิติ | 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ล้วนชื่นแช่มแย้มบานทุกก้านกิ่ง <bot>:ยิ่งคิดยิ่งหวนหอมบนจอมผา พี่อยู่เดียวเปลี่ยวใจนัยนา แม่วัณฬาหลบแฝงอยู่แห่งไร | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:พร้อมกันหยุดยั้งอยู่ยอดภูเขา แซ่สำเนียงเสียงโห่เรื่อยโร่เร้า ดูดังเงาเมฆมืดเป็นพืดมา | สิงหไกรภพ | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรยุดน้องร้องอุยหน่า <bot>:แม่หญิงอย่าหยิกตีพี่จะเล่า แต่ก่อนไรไม่รู้จึงดูเบา เดี๋ยวนี้เรารู้จักจะรักกัน | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางยุพาลาลีทั้งพี่น้อง <bot>:ไม่จากห้องร้องไห้อาลัยผัว คิดถึงที่มีท้องให้หมองมัว ต่างซ่อนตัวซบสะอื้นกลืนน้ำตา ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.