File size: 3,897 Bytes
c5b6280 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 |
Book,Page,LineNumber,Text
06,0024,001,ปาติโมกข์มี ๑๕๐ ถ้วน นับให้ครบจำนวนได้ดังต่อไปนี้ :- ปาราชิก ๔
06,0024,002,สังฆาทิเสส ๑๓ นิสสัคคิยปาจิตตีย์ ๓๐ สุทธิกปาจิตตีย์ ๙๒
06,0024,003,ปาฏิเทสนียะ ๔ อธิกรณสมถะ ๗ รวมเป็น ๑๕๐ ถ้วน แต่ในพระ
06,0024,004,ปาติโมกข์ที่สวดกันอยู่ และในคัมภีร์วิภังค์แห่งสิกขาบท แสดงว่า
06,0024,005,มี ๒๒๗ สิกขาบท คือเติม อนิยต ๒ เสขิยวัตร ๗๕. ตามนัยนี้
06,0024,006,สันนิษฐานเห็นว่า ชะรอยเดิมจะมีเพียง ๑๕๐ ถ้วน ตามที่กล่าวไว้ใน
06,0024,007,พระสูตร ก่อนแต่ทำสังคายนาครั้งใดครั้งหนึ่ง ที่แจกอรรถแห่ง
06,0024,008,สิกขาบท ซึ่งเรียกว่าบทภาชนะ และสงเคราะห์เข้าเป็นส่วนอันหนึ่ง
06,0024,009,แห่งคัมภีร์วิภังค์นั้น หรือในครั้งนั้นเองจะได้เติมอนิยต ๒ และเสขิย-
06,0024,010,วัตร ๗๕ เข้าด้วย. ความข้อนี้ ก็น่าเห็นจริงอย่างนั้น อนิยตสิกขาบท
06,0024,011,ไม่ได้ปรับอาบัติลงเฉพาะเหมือนสิกขาบทอื่น เป็นสิกขาบทที่แฝงอยู่
06,0024,012,ดังกาฝาก คงจะเกิดขึ้นเพราะเรื่องภิกษุต้องหาว่าอยู่ในที่ลับกับหญิง
06,0024,013,สองต่อสอง แต่สันนิษฐานลงเป็นหนึ่งไม่ได้ว่า นั่งหรือยืน ทำอะไรกัน
06,0024,014,บ้างหรือไม่. ส่วนเสขิยวัตรนั้นก็มีอยู่ในที่อื่นแล้ว คือในวัตตขันธกะ
06,0024,015,คัมภีร์จูฬวรรค และไม่เป็นข้อใหญ่โตอะไร เป็นแต่เพียงอภิสมาจาร
06,0024,016,ทั้งไม่ได้ปรับอาบัติไว้เฉพาะด้วย. ในที่นี้ข้าพเจ้าจักกล่าวสิกขาบทที่
06,0024,017,มาในพระปาติโมกข์ ตามนัยที่มาในพระวินัย.
06,0024,018,สิกขาบทที่มาในพระปาติโมกข์นั้น ปรับอาบัติแก่ภิกษุผู้ละเมิด
06,0024,019,ไว้ครบทุกชื่อ โดยตรง ๔ คือ ปาราชิก สังฆาทิเสส ปาจิตติยะ อัน
06,0024,020,ต่างโดยนิสสัคคิยะและสุทธิกะ และปาฏิเทสนียะ โดยอ้อย ๓ คือ
06,0024,021,ถุลลัจจัย ทุกกฏ ทุพภาสิต.
|