File size: 4,159 Bytes
c5b6280 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 |
Book,Page,LineNumber,Text
19,0038,001,ว่าสิ่งนี้เป็นดินแล้วจึงบริกรรมนึกว่า <B>ปฐวี ๆ</B> ดิน ๆ ดังนี้ร่ำไปร้อยครั้ง
19,0038,002,พันครั้ง เมื่อกระทำบริกรรมว่า <B>ปฐวี ๆ</B> นั้น อย่าลืมจักษุเป็นนิตย์
19,0038,003,ลืมดูอยู่หน่อยหนึ่งแล้วพึงหลับลงเสีย หลับลงสักหน่อยหนึ่งแล้วพึงลืม
19,0038,004,ขึ้นดูอีกเล่า พึงปฏิบัติดังนี้ไปกว่าจะได้อุคคหนิมิต ก็แลกสิณนิมิต
19,0038,005,อันเป็นอารมณ์เป็นที่ตั้งแห่งจิตในกาลเมื่อทำบริกรรม ชื่อว่าบริกรรม-
19,0038,006,นิมิต กิริยาที่ทำบริกรรมว่า <B>ปฐวี ๆ</B> นั้น ชื่อว่าบริกรรมภาวนา เมื่อ
19,0038,007,ตั้งจิตในกสิณนิมิตกระทำบริกรรมว่า <B>ปฐวี ๆ</B> นั้น ถ้ากสิณนิมิตมา
19,0038,008,ปรากฏในมโนทวาร หลับจักษุลง กสิณนิมิตก็ปรากฏอยู่อย่างนั้นใน
19,0038,009,มโนทวาร ดังลืมจักษุแล้ว ณ กาลใด ชื่อว่าได้อุคคหนิมิต ณ กาลนั้น
19,0038,010,เมื่อได้อุคคหนิมิตแล้ว พึงตั้งจิตไว้ในอุคคหนิมิตนั้น กำหนดให้ยิ่ง
19,0038,011,โดยวิเศษขึ้นไป.
19,0038,012,เมื่อปฏิบัติอยู่ดังนี้ ก็จะข่มนีวรณธรรมเสียได้โดยลำดับ ๆ กิเลส
19,0038,013,ก็จะสงบรำงับจากสันดาน สมาธิก็จะกล้าหาญเป็นอุปจารสมาธิ ปฏิภาค-
19,0038,014,นิมิตก็จะเกิดปรากฏขึ้น อุคคหนิมิตกับปฏิภาคนิมิตนี้ต่างกัน อุคคหนิมิต
19,0038,015,นั้นยังประกอบด้วยกสิณโทษ คือยังปรากฏเป็นสีดินอยู่อย่างนั้น ปฏิภาค-
19,0038,016,นิมิตนั้น ปรากฏบริสุทธิ์งามกว่าอุคคหนิมิต ดังแว่นกระจกที่บุคคลถอด
19,0038,017,ออกจากฝักออกจากถุงฉะนั้น จำเดิมแต่ปฏิภาคนิมิตเกิดขึ้นแล้ว นิวรณ-
19,0038,018,ธรรมทั้งสิ้นก็ระงับไป จิตนั้นก็ได้ชื่อว่าตั้งมั่นเป็นอุปจารสมาธิ สำเร็จ
19,0038,019,กิจเป็นกามาพจรสมาธิภาวนา เมื่อได้อุปจารสมาธิแล้ว ถ้าพากเพียร
19,0038,020,พยายามต่อขึ้นไปไม่หยุดหย่อน ก็จะได้สำเร็จอัปปนาสมาธิ ซึ่งเป็น
19,0038,021,ตัวฌานส่วนรูปาพจร และเมื่อกระทำเพียรจนบรรลุถึงอัปปนาฌานเกิด
|