File size: 2,956 Bytes
c5b6280 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 |
Book,Page,LineNumber,Text
23,0006,001,๙. อตฺตานํ น ปริจฺจเช. [ ๒๔ ]
23,0006,002,บุรุษไม่พึงสละเสียซึ่งตน.
23,0006,003,อธิบายว่า อย่าทำลายตนเองเสีย คนไม่เอางานเอาการ กินแล้ว
23,0006,004,ก็เที่ยว หรือจะว่าอบายมุข ๔ หรือ ๖ นั้น เป็นมือขวา ชื่อว่า ทำลาย
23,0006,005,ตน. ได้ที่พึ่งที่พักพอจะหาประโยชน์เลี้ยงชีพได้ผาสุก ก็ทำให้ท่าน
23,0006,006,เห็นใจว่าเป็นคนอันธพาล ท่านก็ไม่ให้พึ่งพักอาศัยท่าน ก็ต้องเที่ยว
23,0006,007,ระเหระหนไม่มีหลัก ก็ชื่อว่าทำลายตน. เมื่อเกิดมาได้พบพระพุทธ-
23,0006,008,ศาสนา มีผู้รู้ปฏิบัติพอจะแนะนำให้รู้ทาง ก็ไม่เอาใจใส่ผินหลังให้เสีย
23,0006,009,ก็ชื่อว่าทำลายตัวเอง. การประพฤติทำลายตัวเองไม่ให้พ้นทุกข์ภัยทั้งใน
23,0006,010,ปัจจุบันและอนาคต สมเด็จพระสัพพัญญูจึงตรัสสอนว่า บุรุษไม่พึง
23,0006,011,สละเสียซึ่งตน คืออย่าทำลายตนเองเสีย.
23,0006,012,๒. อัปปาทวรรค คือ หมวดไม่ประมาท
23,0006,013,๑๐. อปฺปมาโท อมตํ ปทํ. [ ๒๙ ]
23,0006,014,ความไม่ประมาท เป็นทางไม่ตาย.
23,0006,015,ความไม่ประมาท เป็นทาง คือเป็นเหตุ. ไม่ตาย เป็นผล.
23,0006,016,เกิดมาแล้วจำต้องตาย ที่ว่าเป็นทางไม่ตาย หมายเอาเหตุบางอย่าง
23,0006,017,ที่ไม่ประมาทแล้ว เป็นยังกะไม่ตายได้จริง. ชักตัวอย่างเรื่องนี้มาให้เห็น
23,0006,018,หลายอย่างยิ่งดี เช่นอาหารที่เสีย รู้แล้วไม่บริโภค ก็ไม่เป็นทางให้ท้อง
|