File size: 2,844 Bytes
c5b6280 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 |
Book,Page,LineNumber,Text
26,0027,001,"๖. นิยมกิริยาวิเศษ, คือกำหนดให้ฆ่าด้วยแทงหรือฟัน ผู้รับ"
26,0027,002,ใช้ไปฆ่าด้วยกิริยาอื่น คือ ตีหรือเชือด เป็นต้น.
26,0027,003,สิกขาบทที่ ๔ อวดอุตตริมนุสสธรรม
26,0027,004,สิกขาบทนี้ ภิกษุจะทำด้วยรู้แล้วแกล้งไม่รู้ หรือเห็นแล้ว
26,0027,005,แกล้งไม่เห็น หรือถูกเขาซักไซ้ก็ดี ต้องปาราชิก ในขณะอวดเสียแล้ว
26,0027,006,เว้นไว้แต่สำคัญว่าตนได้ตนถึง.
26,0027,007,<B>การอวดอุตตริมนุสสธรรม</B>
26,0027,008,กำหนดเอาธรรมอย่างสูง ซึ่งมีอยู่ ๒ ประเภท คือ ประเภทที่ ๑
26,0027,009,ภิกษุบวชแล้ว เริ่มสมาธิ คือหัดทำใจให้มั่นด้วยวิธี :-
26,0027,010,ก. นึกและเพ่งอยู่อย่างเดียว.
26,0027,011,ข. เพ่งอยู่ได้แน่ชั่วคราว.
26,0027,012,ค. ได้ชั่วเห็นสุขและทุกข์ และอิ่มใจในสิ่งที่ตนได้เห็น.
26,0027,013,ฆ. หยุดหรือห้ามระลึกถึงความสุข และความอิ่มใจได้.
26,0027,014,๔ อย่างนี้ เรียกรูปฌาน.
26,0027,015,ประเภทที่ ๒ โดยกำจัดกิเลสทั้งปวง คือสัญโญชน์ ๑๐ อย่าง
26,0027,016,๑. ความที่เห็นเป็นตัวเป็นตน เรียกสักกายทิฏิฐิ.
26,0027,017,๒. ความสงสัยสนเท่ห์ เรียกวิจิกิจฉา.
26,0027,018,๓. ความถือศักดิ์สิทธิ์ ถือโชคถือลาง เรียกสีลัพพตปรามาส.
26,0027,019,๔. ความกำหนดด้วยสามารถกามกิเลส เรียกกามราคะ.
26,0027,020,๕. ความคิดร้ายมุ่งร้าย เรียกโทสะหรือพยาบาท.
|