File size: 2,934 Bytes
c5b6280 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 |
Book,Page,LineNumber,Text
31,0007,001,ทั้งหมด เพียงแต่ข้อสำคัญก็พอแล้ว เพราะจะยกขึ้นกล่าวมาก ก็จะ
31,0007,002,ทำให้อุปัชฌาย์ต้องเสียเวลาบอกมากไป เวลาก็จะไม่พอ เป็นหน้าที่
31,0007,003,ของศิษย์ควรจะศึกษาภายหลัง จึงยกขึ้นกล่าวในอนุศาสน์แต่เพียง ๔
31,0007,004,อย่างเท่านั้น พระองค์ทรงเห็นว่ากิจไม่ควรทำ ๔ อย่างนี้ กินความ
31,0007,005,กว้างตลอดถึงข้อห้ามของพระองค์ทุก ๆ สิกขาบท พอแก่ความจำเป็น
31,0007,006,แล้ว.<sup>๑</sup>
31,0007,007,๒๔๕๗
31,0007,008,ถ. อกรณียกิจ ๔ กับปาราชิก ๔ มีข้อความที่จะพึงเข้าใจต่าง
31,0007,009,กันหรือเหมือนกันอย่างไร ?
31,0007,010,ต. ต่างกันอย่างนี้ คือ โดยที่หมายความกว้างและแคบต่างกัน
31,0007,011,ในบางข้อ เช่นในข้อลักทรัพย์ ซึ่งในอกรณียกิจไม่พูดว่าลักมีกำหนด
31,0007,012,เท่าไร ส่วนในปาราชิก ๔ มีกำหนดกะจำนวนราคาของที่ลักไปไว้แน่
31,0007,013,นอนว่าต้องได้ราคา ๕ มาสกขึ้นไป. ข้อว่าฆ่าสัตว์ ในอกรณียกิจไม่นิยม
31,0007,014,จำกัดว่าสัตว์จำพวกไหน หนักเบาอย่างไร ในปาราชิก ๔ นิยมจำกัด
31,0007,015,บ่งไว้แน่นอนว่าต้องฆ่ามนุษย์ จึงเป็นปาราชิก. อีก ๒ ข้อก็นัยเดียวกัน.
31,0007,016,๒๔๕๗
31,0007,017,ถ. ฆ่าสัตว์เป็นอาบัติอะไรบ้าง ท่านจึงกล่าวไว้ในอกรณียกิจว่า
31,0007,018,บรรพชิตไม่ควรทำ ? จงอธิบาย.
31,0007,019,"ต. เป็นอาบัติปาราชิกเพราะฆ่าสัตว์มนุษย์, เป็นอาบัติถุลลัจจัย"
|