File size: 3,661 Bytes
c5b6280
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
Book,Page,LineNumber,Text
04,0016,001,เรียกว่าปุพพเปตพลี  ดังมีแจ้งในอาทิยสูตร  ปัญจกังคุตตร<SUP>๑</SUP>  โดยความ 
04,0016,002,เป็นกิจอันอริยสาวกผู้ครองเรือน  จะพึงทำประการหนึ่ง.  
04,0016,003,เปตศัพท์ที่ข้าพเจ้าแปลทับว่า  เปตชนนั้น  หมายความสองนัย
04,0016,004,"หมายเอาคนตายแล้วอย่างหนึ่ง  ได้ในคำว่า <B>""เปโต  กาลกโต""</B>"
04,0016,005,"แปลว่าผู้ละไปแล้ว  มีกาละอันทำแล้ว,  หมายเอาบุรพบิดรอย่างหนึ่ง"
04,0016,006,ได้ในบทว่าปุพพเปตพลี.  ผู้ใคร่จะรู้อธิบายแห่งเปตศัพท์สองนัยนี้
04,0016,007,จงดูในธรรมวิจารณ์ส่วนสังสารวัฏ  อธิการแห่งคติตอนแก้ปิตติวิสยะ. <SUP>๒</SUP>
04,0016,008,ในคาถาอนุโมทนานี้ ไม่จำกัดการทำทักษิณาเฉพาะบุรพบิดร  ควร
04,0016,009,"เข้าใจเปตศัพท์ในคาถานี้ว่า หมายเอาผู้ตายแล้วทั่วไป,  มีธรรมเนียม"
04,0016,010,ของพวกพราหมณ์ว่า  ผู้ใหญ่ในครอบครัวตาย  จำจะต้องแสดงอาการ
04,0016,011,ร้องไห้ตีอกบ่อรำพันเป็นนักหนา  เกินกว่าที่เป็นจริง  พวกพ้องผู้มาเป็น
04,0016,012,สหายในการศพ  ก็ต้องทำเช่นนั้นเหมือนกัน  กล่าวจนถึงว่ามีพวกผู้หญิง
04,0016,013,"คอยรับจ้างทำ ไม่แสดงอาการอย่างนั้นเป็นทำกระด้างต่อผู้ตาย,  ใน"
04,0016,014,"บางสูตร<SUP>๓</SUP>กล่าวถึงกิริยาอย่างนี้ว่า  <B>""กนฺทติ  ปริเทวติ  อุรตฺตาฬึ"
04,0016,015,"กโรติ""</B>  แปลว่า ' ย่อมร้องไห้  ย่อมรำพัน  ย่อมทำตีอก,'  หมายเอา"
04,0016,016,ธรรมเนียมอย่างนี้. ทรงห้ามมิให้ทำการร้องไห้เศร้าโศกรำพันในคาถา
04,0016,017,นี้ ชื่อว่าทรงแนะนำให้เลิกธรรมเนียมนั้นเสีย  เพราะหาประโยชน์แก่
04,0016,018,ผู้ตายมิได้.  ข้อว่า  ทักษิณาอันบริจาคในสงฆ์  ย่อมสำเร็จแก่ผู้ตาย
04,0016,019,โดยฐานะนั้น  เป็นกลเม็ดอยู่.  แต่พระคันถรจนาจารย์  ดูเหมือนจะรู้สึก