File size: 3,579 Bytes
c5b6280 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 |
Book,Page,LineNumber,Text
04,0038,001,ในบาลีได้กล่าวถึงทรงแสดงพระธรรมเทศนาถอนทิฏฐิมานะของ
04,0038,002,พวกพาราหมณ์ผู้เฒ่าจนยอมนับถือ มีหลายแห่ง ในเรื่องนี้ก็น่าเป็น
04,0038,003,เช่นกัน. การประชุมศากยวงศ์รับเสด็จในวันนั้น เป็นมหาสันนิบาต
04,0038,004,เรียกญาติสมาคม ทุกองค์จากพระศาสดามาเป็นช้านาน ได้เห็นแล้ว
04,0038,005,เกิดปีติชื่นบาน ท่านแสดงโดยนัยว่าฝนโบกขรพรรษตกลงมาให้ชุ่ม
04,0038,006,ชื่นทั่วกัน. ฝนโบกขรพรรษานั้น ว่าสีแดง เมื่อตกลงมา ผู้ใดปรารถนา
04,0038,007,ย่อมเปียก ผู้ใดไม่ปรากรถนา ย่อมไม่เปียก เม็ดฝนกลิ้งหล่นจาก
04,0038,008,กายดุจหยาดน้ำจากใบบัว. พรรณนาอย่างนี้ ชะรอยจะออกจากศัพท์
04,0038,009,โปกขร คือบัวน้ำเอง. พระศาสดาตรัสเวสสันตรชาดก ชักเรื่องเก่า
04,0038,010,มาเล่าเปรียบ.
04,0038,011,ในวันเบื้องหน้าแต่วันเสด็จถึง ท่านนับเป็นวันที่ ๑ เวลาเช้า
04,0038,012,พระศาสดาเสด็จภิกขาจารตามถนน เกิดอลหม่านกันขึ้น เพราะเห็น
04,0038,013,ขัตติยะลงเที่ยวขอภิกขา. ความข้อนี้น่าเป็นได้. อันพวกขัตติยะ
04,0038,014,"ย่อมอาศัยศัสตราวุธเป็นอยู่, พวกพราหมณ์ออกเที่ยวภิกขาจารเป็น"
04,0038,015,อยู่. พระเจ้าสุทโธทนะทรงทราบข่าว เสด็จตามไปเชิญเสด็จกลับ
04,0038,016,พระศาสดาทรงแสดงการเที่ยวภิกขาจารว่า เป็นกิจวัตต์ของสมณะ
04,0038,017,ทรงชักคาถาเป็นเครื่องเตือนใจสมณะมาตรัสมีความว่า ไม่พึงประมาท
04,0038,018,ในบิณฑบาต พึงประพฤติธรรมให้เป็นสุจริต ผู้ประพฤติธรรมย่อม
04,0038,019,อยู่เป็นสุขทั้งในโลกนี้ทั้งในโลกอื่น. ท่านว่าพระราชาได้ทรงบรรลุ
04,0038,020,"พระโสดาปัตติผล ด้วยทรงสดับคาถานี้, ช่างง่ายดายจริง ๆ การ"
|