File size: 3,911 Bytes
c5b6280 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 |
Book,Page,LineNumber,Text
07,0027,001,อนุสนธิพระธรรมเทศนา มีบุรพาปรสืบเนื่องตามลำดับมา บัดนี้
07,0027,002,จะวิสัชนาในบรรพชาปธานาภิสัมโพธิกถา แสดงเรื่องพระผู้มีพระภาค
07,0027,003,เจ้า ทรงบรรพชาและประพฤติความเพียร และตรัสรู้พระอนุตรสัมมา-
07,0027,004,สัมโพธิญาณเป็นลำดับไป ดำเนินเนื้อความว่า
07,0027,005,พระมหาบุรุษเสด็จออกบรรพชา
07,0027,006,เมื่อพระมหาบุรุษโพธิสัตว์เจ้าทรงพระเจริญวัย มีพระชนมพรรษา
07,0027,007,๒๙ ปีแล้ว ได้ความสังเวชสลดพระหฤทัยดังนี้ว่า อันปุถุชนผู้ยังไม่ได้
07,0027,008,สดับแล้ว เมื่อตนเป็นสัตว์มี ชรา พยาธิ มรณะ เป็นธรรมดาอยู่ทีเดียว
07,0027,009,ได้เห็นผู้อื่นชราและเจ็บไข้และตาย ก็ย่อมมาเกลียดชังล่วงตนเสีย ไม่
07,0027,010,คิดว่าเราจะพึงแก่และเจ็บไข้และตายไปเหมือนฉะนั้น ข้อที่เห็นผู้อื่น
07,0027,011,แก่และเจ็บไข้และตายแล้วจะมาเกลียดชัง หาคิดน้อมตนใน ชรา พยาธิ
07,0027,012,มรณะ ดังนี้ไม่นั้น ไม่สมควรแก่เราเลย. ครั้นพระมหาบุรุษโพธิสัตว์
07,0027,013,นั้น กระทำในใจอยู่เนือง ๆ ฉะนี้ ประหนึ่งจะมละความเมา ๓ เสียด้วย
07,0027,014,ประการทั้งปวงได้. ความเมา ๓ ประการนั้น คือ ความเมาวัยในวัน ๑
07,0027,015,ความเมาต่อความไม่มีโรคในความไม่มีโรค ๑ ความเมาต่อชีวิตใน
07,0027,016,ชีวิต ๑ สัตว์ทั้งหลายอาศัยความเมา ๓ ประการเหล่านี้ ย่อมประพฤติ
07,0027,017,ทุจริตด้วยกายวาจาจิตโดยมาก มาสำคัญซึ่งปรโลกประหนึ่ง ณ ที่ไกล.
07,0027,018,ครั้งนั้นพระมหาบุรุษเจ้าเกิดความปริวิตกว่า แม้ถึงเราก็เป็นสัตว์มี ชรา
07,0027,019,พยาธิ มรณะ เป็นธรรมดา ไม่ล่วง ชรา พยาธิ มรณะ ได้ เมื่อเราอยู่
07,0027,020,ณ ท่ามกลางเรือนอย่างนี้ ถ้า ชรา พยาธิ มรณะ มาถึง ก็จะพึงเป็น
07,0027,021,ไปเพื่อโศกและร่ำไรทุกขโทมนัสอุปายาส เราจะพึงปฏิบัติไฉน เมื่อ
|