File size: 3,059 Bytes
c5b6280 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 |
Book,Page,LineNumber,Text
09,0023,001,อธิบาย: ภิกษุผู้เจริญกัมมัฏฐาน เพ่งดูวัตถุอย่างในอย่างหนึ่ง
09,0023,002,เป็นอารมณ์ คือกสิณ ๑๐ หรืออสุภ ๑๐ วัตถุนั้นที่ภิกษุเพ่งดูและ
09,0023,003,นึกเป็นอารมณ์ ซึ่งเรียกว่าบริกรรม จัดเป็นปริกัมมนิมิตต์. ภิกษุ
09,0023,004,เพ่งดูวัตถุนั้นจนติดตา หลับตาเห็น จัดเป็นอุคคหนิมิตต์. ในลำดับ
09,0023,005,นั้น ภิกษุอาจนึกขยายส่วน หรือย่นส่วนแห่งอุคคหนิมิตต์นั้นได้
09,0023,006,สมรูปสมสัณฐาน จัดเป็นปฏิภาคนิมิตต์.
09,0023,007,ภาวนา ๓
09,0023,008,ปริกัมมภาวนา ภาวนาในบริกรรม
09,0023,009,อุปจารภาวนา ภาวนาเป็นอุปจาร
09,0023,010,อัปปนาภาวนา ภาวนาเป็นอัปปนา.
09,0023,011,อภิ. สงฺ ๕๑.
09,0023,012,อธิบาย: กิริยาที่ทำบริกรรมในขณะเจริญกัมมัฏฐานอย่างใด
09,0023,013,อย่างหนึ่ง ทั้งที่เพ่งดูวัตถุดังกล่าวแล้วในนิมิตต์ ๓ ก็ดี ทั้งเป็นแต่
09,0023,014,ลำพังนึก เช่นเจริญอนุสสติก็ดี จัดว่าปริกัมมภาวนา ภาวนาในขณะ
09,0023,015,อุคคหนิมิตต์ปรากฏ ในการเจริญกัมมัฏฐานเพ่งดูวัตถุ หรือในขณะ
09,0023,016,นิวรณ์สงบ ในการเจริญกัมมัฏฐานเป็นแต่ลำพังนึก จัดว่าอุปจาร-
09,0023,017,ภาวนา แปลว่าภาวนาเฉียด หรือภาวนาใกล้เข้าไป. ภาวนาในขณะ
09,0023,018,ปฏิภาคนิมิตต์ปรากฏ ในการเจริญกัมมัฏฐานเพ่งดูวัตถุ จัดเป็น
09,0023,019,อัปปนาภาวนา แปลว่าภาวนาแน่แน่ว ในการเจริญกัมมัฏฐานเป็นแต่
09,0023,020,ลำพังนึก ท่านว่าไม่ถึงอัปปนา.
|