File size: 2,887 Bytes
c5b6280 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 |
Book,Page,LineNumber,Text
09,0037,001,จตุกกะ หมวด ๔
09,0037,002,อบาย ๔
09,0037,003,นิรยะ นรก
09,0037,004,ติรัจฉานโยนิ กำเนิดรัจฉาน
09,0037,005,ปิตติวิสัย ภูมิแห่งเปรต
09,0037,006,อสุรกาย พวกอสุระ.
09,0037,007,ขุ. อิติ. ๒๕/๓๐๑.
09,0037,008,อธิบาย: ภูมิ กำเนิดหรือพวก อันหาความเจริญมิได้ จัด
09,0037,009,เป็นอบาย. นิรยะ ท่านว่าเป็นภูมิที่ลงโทษคนผู้ทำบาปตายแล้วไปเกิด
09,0037,010,ขึ้น ณ ที่นั้น มีนายนิรยบาลเป็นผู้ทำกรรมกรณ์ต่าง ๆ ให้ได้ความ
09,0037,011,เดือดร้อน แสดงโดยบุคคลาธิษฐานด้วยถูกไฟลวกและถูกประหาร
09,0037,012,ดุจความเข้าใจของพวกพราหมณ์ครั้งเวทิกสมัย คือยุคถือลัทธิตาม
09,0037,013,พระเวทว่า คนทำบาปตายไปแล้วถูกพระยมชำระแล้วลงโทษให้ตก
09,0037,014,นรก และต้องเสวยกรรมกรณ์ต่าง ๆ แต่ในปูนหลังกล่าวเพียงนรก
09,0037,015,และคนทำบาปไปเกิดเองในภูมินั้น การถูกเพลิงลวกหรือถูกประหาร
09,0037,016,ก็เป็นอยู่ในภูมินั้นเอง ไม่กล่าวถึงนายนิรยบาล เป็นกลเม็ดอยู่. กำเนิด
09,0037,017,ดิรัจฉานที่ไม่มีภูมิเป็นที่อยู่ต่างหาก ต้องอาศัยมนุษยโลก ปรากฏ
09,0037,018,แล้ว นอกจากนี้ ท่านว่ายังมีนาคและครุฑมีพิภพเป็นที่อยู่ มีพระราชา
09,0037,019,ในพวกกันเอง เป็นสัตว์ผู้บริบูรณ์ แม้อย่างนั้น ท่านก็จัดเป็นอบาย
09,0037,020,เพราะไม่เป็นภัพพบุคคลเหมือนมนุษย์. ศัพท์ว่า เปรต แปลว่า ผู้ละ
|