File size: 4,120 Bytes
c5b6280 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 |
Book,Page,LineNumber,Text
10,0042,001,แจ้งอยู่ในอิทธิวิธี อันนับเป็นอภิญญาอย่างหนึ่ง ด้วยหมายจะแสดง
10,0042,002,บุคคลาธิฏฐาน เปรียบธัมมาธิฏฐาน หรือด้วยจะให้เชื่อว่าเป็นอย่างนั้น
10,0042,003,จริง ข้าพเจ้าจักไม่กล่าวถึงในอธิการนี้ เพราะไม่เกี่ยวข้องด้วยฤทธิ์อันมี
10,0042,004,เฉพาะในองค์พระโมคคัลลานะ. แต่ความเข้าใจฤทธิ์โดยอาการอย่างนั้น
10,0042,005,เป็นเหตุให้พระคันถรจนาจารย์พรรณนาถึงความวิเศษแห่งพระโมค-
10,0042,006,คัลลานะว่า สามารถจาริกเที่ยวไปในสวรรค์ ถามเทวบุตรบ้าง เทวธิดา
10,0042,007,บ้าง ถึงความได้สมบัติในที่นั้นด้วยกรรมอะไร ได้รับบอกแล้วกลับลง
10,0042,008,มาเล่าในมนุษยโลก. อีกทางหนึ่งเที่ยวจาริกไปในเปตโลกหรือในนิรยา-
10,0042,009,บาย พบสัตว์ได้เสวยทุกข์มีประการต่าง ๆ ถามถึงกรรมที่ได้ทำในหน
10,0042,010,หลัง ได้ความแล้ว นำมาเล่าในมนุษยโลก. อีกประการหนึ่ง พระ
10,0042,011,ศาสดาจะโปรดเวไนยนิกรแต่เป็นผู้ดุร้าย จะต้องทรมานให้สิ้นพยศก่อน
10,0042,012,ตรัสใช้พระโมคคัลลานะให้เป็นผู้ทรมาน. ผู้อ่านผู้ฟังเชื่อตามท้องเรื่อง
10,0042,013,จะพึงเห็นพระโมคคัลลานะ เป็นสาวกสำคัญในพระพุทธศาสนาองค์
10,0042,014,หนึ่ง. ผู้ไม่เชื่อจะไม่พึงเห็นพระโมคคัลลานะเป็นสาวกสำคัญเลย. ถ้า
10,0042,015,จะแปลคำพรรณนานั้นว่าเป็นบุคคลาธิฏฐาน เปรียบธัมมาธิษฐาน จะ
10,0042,016,พึงได้ความว่า พระโมคคัลลานะ สามารถจะชี้แจงสั่งสอนบริษัทให้เห็น
10,0042,017,บาปบุญคุณโทษโดยประจักษ์ชัดแก่ใจ ดุจว่าได้ไปเห็นมาต่อตาแล้วนำ
10,0042,018,มาบอกเล่า การทรมานเวไนยผู้มีทิฏฐิมานะให้ละพยศ จัดว่าเป็น
10,0042,019,อสาธารณคุณ ไม่มีแก่พระสาวกทั่วไปก็ได้. การที่พระศาสดาทรงยกย่อง
10,0042,020,พระโมคคัลลานะว่า เป็นเอตทัคคะในฝ่ายสาวกผู้มีฤทธิ์นั้น ประมวล
10,0042,021,เข้ากับการที่ทรงยกย่องพระสารีบุตรว่า เป็นเอตทัคคะในฝ่ายภิกษุผู้มี
|