File size: 2,526 Bytes
c5b6280 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 |
Book,Page,LineNumber,Text
18,0024,001,"<B>อปฺปมาทํ ปสํสนฺติ,</B> บัณฑิตทั้งหลาย ย่อมสรรเสริญ"
18,0024,002,ความไม่ประมาท
18,0024,003,<B>ปมาโท ครหิโต สทา.</B> ความประมาทอันท่านติเตียนทุกเมื่อ.
18,0024,004,๒๒. เรื่องอัญญตรภิกขุ
18,0024,005,พระบรมศาสดา ทรงปรารภภิกษุรูปหนึ่ง ได้เรียนพระกรรม-
18,0024,006,ฐานในสำนักของพระองค์ แล้วทูลลาไปบำเพ็ญเพียรอยู่ในป่า เมื่อ
18,0024,007,ไม่อาจเพื่อบรรลุพระอรหันต์ จึงกลับมาหวังจะทูลขอเปลี่ยนพระ
18,0024,008,กรรมฐานใหม่ พบไฟป่าไหม้เชื้อใหญ่น้อยอยู่ในระหว่างทาง ได้
18,0024,009,ยึดเอาเป็นอารมณ์ว่า นั่นฉันใด ไฟคืออริยมัคคญาณ ก็เผาสังโยชน์
18,0024,010,ใหญ่น้อยฉันนั้น พระศาสดาประทับอยู่ในคันธกุฎีทรงทราบ จึงทรง
18,0024,011,เปล่งพระโอภาสรัศมีไป ประดุจประทับอยู่ในที่เฉพาะหน้า แล้วจึง
18,0024,012,ตรัสพระคาถานี้
18,0024,013,"<B>อปฺปมาทรโต ภิกฺขุ,</B> ภิกษุผู้ยินดีแล้วในความไม่ประมาท"
18,0024,014,"<B>ปมาเท ภยทสฺสิ วา,</B> หรือเป็นผู้เห็นภัยในความประมาท"
18,0024,015,<B>สญฺโชนํ อณุํ ถูลํ</B> ย่อมเผาสังโยชน์น้อยใหญ่ไป
18,0024,016,<B>ฑหํ อคฺคีว คจฺฉติ.</B> เหมือนไฟเผาเชื้อน้อยใหญ่ไปฉะนั้น.
|