File size: 2,938 Bytes
c5b6280 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 |
Book,Page,LineNumber,Text
28,0038,001,ปัจฉิมโพธิกาล
28,0038,002,๑. พระพุทธองค์เสด็จไปสั่งสอนเวไนยชน ในคามนิคมชนบทโดย
28,0038,003,ทั่ว ๆ ไป ตลอดเวลา ๔๕ ปี นับจากที่ตรัสรู้มา ปีสุดท้ายได้
28,0038,004,จำพรรษาที่ <B>เวฬุวคาม เมื่อเวสาลี</B> ทรงพระประชวรหนักใกล้
28,0038,005,มรณชนม์พินาศ ทรงอดกลั้นด้วยอธิวาสนขันติ ทรงขับพยาธิ
28,0038,006,ด้วยความเพียรอิทธิบาทภาวนา.
28,0038,007,๒. ได้ทรงแก้วความห่วงใยและความหวังของพระอานนท์ ๕ ข้อคือ :-
28,0038,008,(๑) ธรรมเราได้แสดงแล้ว ไม่ทำให้มีภายในภายนอก
28,0038,009,กำมืออาจารย์ คือความซ่อนเร้นในธรรมทั้งหลาย ไม่
28,0038,010,มีแก่พระตถาคตเจ้า ข้อลี้ลับที่จะต้องปิดไว้ เพื่อแสดง
28,0038,011,แก่สาวกบางเหล่า หรือในอวสานกาลที่สุด ไม่มีเลย.
28,0038,012,(๒) ตถาคตไม่มีความห่วงใยที่จะรักษาภิกษุสงฆ์ หรือว่า
28,0038,013,ให้ภิกษุสงฆ์มีตัวเราเป็นที่พึ่ง.
28,0038,014,(๓) บัดนี้เราแก่เฒ่าล่วงเข้า ๘๐ ปีแล้ว กายชำรุดประดุจ
28,0038,015,เกวียนชำรุดที่ซ่อมด้วยไม้ไผ่ใช้การไม่ไหวแล้ว.
28,0038,016,(๔) เดี๋ยวนี้กายแห่งตถาคต ย่อมมีความผาสุกสบายอยู่ได้
28,0038,017,ด้วยอนิมิตเจโตสมาธิ ความตั้งเสมอแห่งจิตไม่มีนิมิต.
28,0038,018,(๕) ท่านทั้งหลายจงมีตนเป็นเกาที่พึ่ง คือมีธรรมเป็นที่
28,0038,019,พึ่ง อย่ามีสิ่งอื่นเป็นที่พึ่ง แล้วทรงแสดงสติปัฏฐาน ๔
28,0038,020,และปกิรณกเทศนา.
|