File size: 2,354 Bytes
c5b6280 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 |
Book,Page,LineNumber,Text
31,0018,001,ที่ตึงเกินไปก็ลดหย่อนผ่อนลงมาหาความพอเหมาะพอดี ถ้าสิกขาบทไหน
31,0018,002,พอเหมาะพอดีอยู่แล้ว ก็ไม่ต้องมีอนุบัญญัติ.
31,0018,003,ส. ป.
31,0018,004,ถ. เมื่อมีเหตุขึ้น คือมีผู้ประพฤติผิดแล้ว พระองค์ก็ทรงบัญญัติ
31,0018,005,ตามลำพังของพระองค์หรือ ๆ ทรงทำอย่างไร ?
31,0018,006,ต. มิใช่ว่าเมื่อมีผู้ทำผิดแล้ว พระองค์จะทรงบัญญัติเอาตามลำพัง
31,0018,007,ของพระองค์ พระองค์ทรงให้ประชุมสงฆ์ เรียกผู้ทำผิดมาไต่สวนแล้ว
31,0018,008,ชี้โทษแห่งการทำผิด ชี้คุณแห่งการสำรวมระวังแล้วทรงบัญญัติห้ามมิให้
31,0018,009,ทำต่อไป.
31,0018,010,ส. ป.
31,0018,011,ถ. ภิกษุผู้ทำผิดคราวแรก ซึ่งเป็นเหตุให้ทรงบัญญัติสิกขาบท
31,0018,012,ท่านเรียกว่ากระไร ? และถูกลงโทษอย่างไร ?
31,0018,013,ต. ภิกษุผู้ทำผิดคราวแรก ซึ่งเป็นเหตุให้ทรงบัญญัติสิกขาบท
31,0018,014,ท่านเรียกว่าภิกษุอาทิกัมมิกะ แปลว่าผู้มีกรรมเป็นเบื้องต้น. ไม่ต้อง
31,0018,015,ถูกลงโทษในเพราะความเป็นอาทิกัมมิมะนั้น เพราะทำผิด ซึ่งเป็นเหตุ
31,0018,016,ให้ทรงบัญญัติสิกขาบทคราวแรก.
31,0018,017,ส. ป.
|