File size: 2,255 Bytes
c5b6280 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 |
Book,Page,LineNumber,Text
48,0039,001,กัณฑ์ที่ ๒๙
48,0039,002,วิธีระงับอนุวาทาธิกรณ์
48,0039,003,เรื่องที่จัดว่ามีมูล ๓ คือ :-
48,0039,004,๑. เรื่องที่ได้เห็นเอง.
48,0039,005,๒. เรื่องที่ได้ยินเอง หรือมีผู้บอกและชื่อว่าเป็นจริง.
48,0039,006,๓. เรื่องที่รังเกียจโดยอาการ.
48,0039,007,ภิกษุผู้จะว่าอรรถคดีในเมื่อเห็นพร้อมด้วยองค์ ๕ จึงควรว่า
48,0039,008,องค์ ๕ นั้น คือ :-
48,0039,009,๑. เป็นกาลอันสมควร.
48,0039,010,๒. เป็นเรื่องจริง (หรือแน่ใจว่าเป็นอย่างนั้น).
48,0039,011,๓. จักได้ภิกษุผู้เคยเห็นกันผู้เคยพบกันเข้าเป็นฝ่าย โดยธรรมโดยวินัย.
48,0039,012,๕. ความยุ่งยิ่งตลอดถึงความแตกแห่งสงฆ์ มีการนั้นเป็นเหตุจักไม่มี.
48,0039,013,ภิกษุผู้จะเป็นโจทก์พึงตั้งอยู่ในธรรม ๕ คือ :-
48,0039,014,๑. จักพูดโดยกาละ จักไม่พูดโดยอกาละ.
48,0039,015,๒. จักพูดด้วยคำจริง จักไม่พูดด้วยคำเท็จ.
48,0039,016,๓. จักพูดด้วยคำสุภาพ จักไม่พูดคำหยาบ.
48,0039,017,๔. จักพูดด้วยคำประกอบด้วยประโยชน์ จักไม่พูดด้วยคำไร้ประโยชน์.
48,0039,018,๕. จักมีเมตตาจิตพูด จักไม่เพ่งโทษพูด.
|