File size: 3,404 Bytes
c5b6280
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Book,Page,LineNumber,Text
50,0011,001,ท่านผู้สดับย่อมไม่บรรลุวิสุทธิโดยนิปปริยายก็มี .
50,0011,002,ต.  ไม่ได้.   เห็นว่าสังขารทั้งปวงนั้นหมายเอาทุกขขันธ์เมื่อเกิด
50,0011,003,ขึ้น  ตั้งอยู่    และเสื่อมสิ้นไป    ก็เป็นตัวทุกข์เท่านั้น    จึงควรหน่ายในทุกข์
50,0011,004,เป็นทุกขอริยสัจ    เป็นปริญเญยยธรรม    เป็นทางแห่งวิสุทธิ   ถึงเนื้อ
50,0011,005,เรื่องในอนัตตลักขณสูตร    ท่านผู้สดับก็หน่ายในทุกข์จึงได้บรรลุวิสุทธิ.
50,0011,006,๑๓/๙/๖๗
50,0011,007,ถ.  ในอุทเทสปฏิปทาแหงนิพพิทาว่า  เมื่อใดเห็นว่าสังขารทั้งปวง
50,0011,008,ไม่เที่ยง      เมื่อนั้นย่อมหน่ายในทุกข์    และแก้ว่าสังขารนั้นได้แก่
50,0011,009,ปัญจขันธ์    แต่มิได้ระบุว่า   ใครเป็นผู้เห็นว่าปัญจขันธ์นั้นด้วยปัญญา
50,0011,010,ปัญจขันธ์ก็คือกายกับใจ   ถ้าอย่างนั้นกายหรือใจเห็นปัญจขันธ์   หรือ
50,0011,011,ใครเป็นผู้เห็นปัญจขันธ์    จึงหน่ายในทุกข์ ?
50,0011,012,ต.  ในอนัตตลักขณสูตรเป็นต้นว่า    พระอริยสาวกผู้เห็นปัญจขันธ์         จึงหน่ายในปัญจขันธ์       คือทุกข์   ดังคำว่า   เอวํ    ปสฺสํ   ภิกฺขเว
50,0011,013,สุตวา    อริยสาวโก  รูปสฺมึปิ     นิพฺพินฺทติ <sup>๑<\sup> เป็นอาทิ.
50,0011,014,ถ.  เห็นสังขารทั้งปวงไม่เที่ยง  เป็นทุกข์หรือเป็นอนัตตาแล้ว
50,0011,015,น่ามีผลหน่ายในสังขาร   แต่ไฉนท่านจึงว่าหน่ายในทุกข์   มิเป็นเหมือน
50,0011,016,ปัญหายาก    ตอบไม่ได้แล้ว    ไพล่ไปโทษใครต่อใครยุ่งหรือ ?
50,0011,017,ต.  การเห็นปัญหายากตอบไม่ได้    เป็นคนละอย่างกับการเห็น
50,0011,018,สังสาร   เพราะคำว่าสังขารทั้งปวง   ท่านหมายเอาเบญจขันธ์ซึ่งเป็น