| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 03,028,001,คราวนี้ พิจารณาถึงอาการเสด็จออกบรรพชาต่อไปอีก. คำ | |
| 03,028,002,ของพระอรรถกถาจารย์ว่า เสด็จหนีออกในเวลากลางคืน ทรงม้า | |
| 03,028,003,"กัณฐกะ มีนายฉันนะตามเสด็จนั้น, น่าจะกล่าวโดยอุปมา. มีเรื่อง " | |
| 03,028,004,ในพราหมณสมัย อันจะสาธกความนี้ได้อยู่. เป็นธรรมเนียมของ | |
| 03,028,005,ท่านผู้ปรารถนาจักรพรรดิราชสมบัติ<SUP>๑</SUP> จะต้องเที่ยวจาริกไปตามลำพัง | |
| 03,028,006,"ผู้เดียวหรือน้อยคน สู่ชลาลัยศักดิ์สิทธิ์อันมี ณ ที่นั้น ๆ, นำสักการะ" | |
| 03,028,007,และสรงสนานทั่วตำบลแล้วจึงกลับมานคร. ในลำดับนั้น ปล่อย | |
| 03,028,008,เศวตอัสดรให้เที่ยวไปในชนบท ยกทัพติดตามม้าไป ชนบทใดไม่ | |
| 03,028,009,ยอมอยู่ใต้อำนาจ ชนบทนั้นก็ห้ามม้า ไม่ปล่อยให้เหยียบแดน. | |
| 03,028,010,ทัพที่ยกตามไปก็เข้ารบ เพื่อตีชนบทนั้นไว้ในอำนาจ. ถ้าเจ้าของ | |
| 03,028,011,"ม้าแพ้ ก็ต้องเลิกปล่อยม้า, ถ้าชนะ ก็ปล่อยม้าต่อไป, ชนบทใด" | |
| 03,028,012,ยอมไม่ต่อสู้ ก็ปล่อยม้าและกองทัพเข้าเหยียบแดน. ครั้นได้ชนบท | |
| 03,028,013,"ทั้งหลายอยู่ใต้อำนาจทั่วแล้ว ยกทัพพาม้ากลับนคร, คราวนี้ตั้งพิธี" | |
| 03,028,014,บูชายัญ ฆ่าม้านั้นเซ่นเทวดา เป็นเครื่องหมายความสำเร็จแห่งความ | |
| 03,028,015,เป็นจักรพรรดิราช ยัญชนิดนี้เรียกว่าอัศวเมธะ แปลว่า เป็นเหตุ | |
| 03,028,016,"ฆ่าม้า, พระเจ้าชนเมชยะได้เคยทรงบูชา. พระโบราณาจารย์ผู้ถือ" | |
| 03,028,017,พระพุทธศาสนาเปลี่ยนชื่อยัญนี้เป็นสัสสเมธะ แปลว่า ความฉลาดใน | |
| 03,028,018,"อันบำรุงข้าวกล้า, ตั้งเป็นสังคหวัตถุประการหนึ่ง อันพระราชาจะพึง" | |
| 03,028,019,"ทรงบำเพ็ญการบูชายัญ ก็แสดงโดยเป็นทรงบำเพ็ญมหาบริจาค, ดั่ง" | |