| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 05,0011,001,แสดงด้วยปัญญายิ่งนั้นเหล่าใดเล่า คือ สติปัฏฐาน ๔ สัมมัปปธาน ๔ | |
| 05,0011,002,อิทธิบาท ๔ อินทรีย์ ๕ พละ ๕ โพชฌงค์ ๗ มรรคมีองค์อวัยวะ ๘ | |
| 05,0011,003,ประการเหล่านี้ ชื่ออภิญญาเทสิตธรรม ท่านทั้งหลายพึงเรียนให้ดี | |
| 05,0011,004,และส้องเสพเจริญทำให้มากในสันดานเถิด. พระตถาคตพุทธเจ้าจะพึง | |
| 05,0011,005,ทรงอยู่เพื่อประโยชน์ใด ประโยชน์นั้น จักสำเร็จได้แก่ประชุมชน | |
| 05,0011,006,"เป็นอันมาก ทั้งเทพดามนุษย์ทั้งหลาย.""" | |
| 05,0011,007,ลำดับนั้น สมเด็จพระผู้มีพระภาค ทรงสั่งสอนในสังเวคกถา | |
| 05,0011,008,"และอัปปมาทธรรม ตรัสเรียกภิกษุทั้งหลายว่า ""ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย" | |
| 05,0011,009,บัดนี้ เราเตือนท่านทั้งหลายให้รู้ สังขารคือธรรมที่ปัจจัยแต่งขึ้น | |
| 05,0011,010,ทั้งหลาย มีความเสื่อมเป็นธรรมดา ท่านทั้งหลายจงยังประโยชน์ตน | |
| 05,0011,011,ประโยชน์ผู้อื่นให้ถึงพร้อมบริบูรณ์ด้วยไม่ประมาทเถิด. ความที่แห่ง | |
| 05,0011,012,พระตถาคตจะปรินิพพานจักมีไม่ช้า โดยกาลที่ล่วง ๓ เดือนแต่นี้ไป | |
| 05,0011,013,พระตถาคตจักปรินิพพาน ชนทั้งหลายเหล่าใด ทั้งที่เป็นคนหนุ่ม ทั้ง | |
| 05,0011,014,ที่เป็นคนแก่ ทั้งที่เป็นพาล ทั้งที่เป็นบัณฑิต ทั้งคนมั่งคั่งและคนจน | |
| 05,0011,015,ยากไร้ ชนทั้งปวงนั้น ล้วนมีความตายเป็นที่ไปในเบื้องหน้า ภาชนะ | |
| 05,0011,016,ดินที่นายช่างหม้อกระทำแล้ว ทั้งเล็กทั้งใหญ่ทั้งสุกและดิบก็ดี บรรดา | |
| 05,0011,017,ภาชนะกินทั้งปวงไม่ว่าขนาดไหน ล้วนมีความแตกทำลายเป็นที่สุด | |
| 05,0011,018,ฉันใด ชีวิตของสัตว์ทั้งหลายก็มีความแตกทำลายประลัยพินาศเป็น | |
| 05,0011,019,ที่สุดฉันนั้น. วัยแห่งเราแก่รอบแล้ว ชีวิตแห่งเราน้อยแล้ว เราจัก | |
| 05,0011,020,ละเสียซึ่งท่านทั้งหลายไป ที่พึ่งอันเราได้ทำแล้วแก่ตน. | |