| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 05,0013,001,"""ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เพราะอาศัยความไม่ตามตรัสรู้ ไม่แทง " | |
| 05,0013,002,ตลอดซึ่งธรรม ๔ ประการ คือ ศีล สมาธิ ปัญญา วิมุตติ ที่เป็นอริย- | |
| 05,0013,003,ธรรมนี้แลเป็นเหตุ เราผู้พระศาสดาและท่านทั้งหลายผู้สาวก จึงได้ | |
| 05,0013,004,ท่องเที่ยวด้วยภพกำเนิดคติ สิ้นกาลนานนักอย่างนี้. โมหะ ความ | |
| 05,0013,005,หลง ความมืด ที่ปกปิดไม่ให้เกิดปัญญาตรัสรู้ธรรมทั้ง ๔ นี้ เป็น | |
| 05,0013,006,เหตุนำให้เสวยสังสารทุกข์อันวิจิตรเป็นอเนกประการ. | |
| 05,0013,007,ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บัดนี้ ศีล สมาธิ ปัญญา วิมุตติ ซึ่ง | |
| 05,0013,008,เป็นอริยธรรมนั้น เราและท่านทั้งหลายได้ตามตรัสรู้แล้ว ได้แทง | |
| 05,0013,009,ตลอดแล้ว ตัณหาอันเป็นเหตุจะให้เกิดในภพ เราและท่านทั้งหลาย | |
| 05,0013,010,ได้ตัดขึ้นเสียแล้ว ตัณหาเป็นเครื่องนำไปในภพดั่งเชือกผูกอยู่ในเท้า | |
| 05,0013,011,แห่งกาสิ้นแล้ว ไม่สามารถจะทำภพอันใดอันหนึ่งได้ บัดนี้ความเกิดอีก | |
| 05,0013,012,"แห่งเราก็ดี แห่งท่านทั้งหลายก็ดี บ่มิได้มี.""" | |
| 05,0013,013,ก็แลเมื่อสมเด็จพระผู้มีพระภาค เสด็จอยู่ ณ บ้านภัณฑุคาม | |
| 05,0013,014,นั้น พระองค์ตรัสธรรมีกถาแสดงไตรสิกขา คือ ศีล สมาธิ ปัญญา | |
| 05,0013,015,สั่งสอนภิกษุทั้งหลายมากกว่าธรรมีกถาอื่น แล้วแสดงอานิสงส์ว่า | |
| 05,0013,016,"""ศีลเป็นที่ตั้งอันใหญ่แห่งคุณพิเศษเบื้องบน ประหนึ่งแผ่นดินเป็นที่" | |
| 05,0013,017,อาศัยทำกิจการ ที่จะพึงทำด้วยเรี่ยวแรงฉะนั้น ศีลเมื่อบริบูรณ์ด้วยดี | |
| 05,0013,018,อบรมสมาธิแล้ว สมาธิก็มีผลมีอานิสงส์ใหญ่ยิ่ง เมื่อสมาธิได้อบรม | |
| 05,0013,019,ปัญญาเล่า ปัญญาก็มีผลใหญ่หลวง เมื่อปัญญาอบรมจิตแล้ว | |
| 05,0013,020,จิตก็มีวิมุตติหลุดถอนพ้นพิเศษจากอาสวะทั้งหลายที่ดองสันดาน คือ | |