|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
05,0038,001,ปรินิพพานแห่งพระสมณโคดม จักมี ณ ยามที่สุดแห่งราตรีวันนี้แน่
|
|
05,0038,002,ความสงสัยข้อนี้บังเกิดแล้วแก่เราก็มีอยู่ เราก็เป็นผู้เลื่อมใสอย่างนี้ว่า
|
|
05,0038,003,"""พระสมณโดคมสามารถอยู่ เพื่อจะแสดงธรรมให้เราละความสงสัย"
|
|
05,0038,004,นั้นเสียได้ ควรที่จะรีบออกไปเฝ้าพระโคดมเจ้าผู้สมณะเสียโดยพลัน
|
|
05,0038,005,"ณ ราตรีวันนี้"" ลำดับนั้น สุภัททปริพาชกจึงไปยังสาลวัน ถึงสำนัก"
|
|
05,0038,006,พระอานนท์แล้ว เล่าความตามที่ตนดำรินั้นให้พระอานนท์ฟังแล้ว
|
|
05,0038,007,วิงวอนจะขอเฝ้าพระผู้มีพระภาค. พระอานนทเถรเจ้าจึงทัดทานว่า
|
|
05,0038,008,"""ดูก่อนสุภัททะผู้มีอายุ อย่าเลย ท่านอย่าได้เบียดเบียนพระตถาคตเจ้า"
|
|
05,0038,009,ให้ลำบาก พระผู้มีพระภาคทรงลำบากพระกายอยู่แล้ว สุภัทท-
|
|
05,0038,010,ปริพาชกวิงวินพระอานนท์ถึง ๒ ครั้ง ๓ ครั้ง พระอานนท์ก็
|
|
05,0038,011,ทัดท่านไว้ฉะนั้น. สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงได้ยินพระอานนท์
|
|
05,0038,012,"เจรจากับสุภัททปริพาชกแล้ว ดำรัสเรียกพระอานนท์ว่า ""ดูก่อน"
|
|
05,0038,013,อานนท์ อย่าเลย อานนท์ จงอย่าห้ามสุภัททะ ๆ จงได้เห็นพระ
|
|
05,0038,014,ตถาคตเถิด สุภัททะจักถามปัญหาอันใดอันหนึ่งกะเรา ก็จักเป็นคน
|
|
05,0038,015,มุ่งความตรัสรู้ทั่วถึงแล้วและถามซึ่งปัญหาทั้งปวงนั้น จัดไม่เพ่งความ
|
|
05,0038,016,"เบียดเบียนให้พระตถาคตลำบาก, อนึ่ง เราอันสุภัททะได้ถามแล้วจัก"
|
|
05,0038,017,พยากรณ์เนื้อความอันใดแก่สุภัททะนั้น สุภัททะจะรู้ทั่วถึงซึ่งเนื้อความ
|
|
05,0038,018,"นั้นฉับพลัน."" ลำดับนั้น พระอานนทเถรเจ้าจึงเตือนสุภัททะว่า"
|
|
05,0038,019,"""ดูก่อนสุภัททะ ท่านจงไปยังที่เฝ้าเถิด พระผู้มีพระภาคเจ้าทำโอกาส"
|
|
05,0038,020,"ประทานช่องแก่ท่านให้เข้าเฝ้าแล้ว."" จึงสุภัททปริพาชกเข้าไปเฝ้า"
|
|
|