|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
06,0020,001,บ้าง ตามนิยมของบรรพชิตบ้าง เช่นห้ามไม่ให้ฉันอาหารในเวลาวิกาล
|
|
06,0020,002,จะฉันของอื่นนอกจากน้ำ ต้องรับประเคนก่อน. นี้เป็นตัวอย่างแห่งผลที่
|
|
06,0020,003,มุ่งหมายของสิกขาบทนั้น ๆ. อนึ่ง พึงใคร่ครวญถึงพระบัญญัติที่ทรงตั้ง
|
|
06,0020,004,ขึ้นแล้ว แต่ยังไม่เหมาะด้วยประการใดประการหนึ่ง จึงได้ทรงเพิ่ม
|
|
06,0020,005,อนุบัญญัติดัดแปลงซึ่งกล่าวแล้วในหนหลัง ว่ายังให้สำเร็จผลมุ่งหมาย
|
|
06,0020,006,เดิม หรือกลายเป็นอื่นไปแล้ว แต่ยังจะต้องถือไปตามธรรมเนียมของ
|
|
06,0020,007,ภิกษุ. อนึ่ง พึงใส่ใจถึงพระบัญญัติปรารภเฉพาะกาลประเทศ อันเป็นไป
|
|
06,0020,008,ในสมัยนั้น ครั้นกาลล่วงมานานและนำมาใช้ในประเทศอื่น เป็นไป
|
|
06,0020,009,ไม่สะดวกไม่มีใครจะแก้ไขได้ ภิกษุทั้งหลายในประเทศนั้น ในกาลนั้น
|
|
06,0020,010,จึงหันหาทางหลีกเลี่ยงประพฤติบ้าง เลิกเสียทีเดียวบ้าง. เมื่อใคร่ครวญ
|
|
06,0020,011,เห็นเช่นนี้แล้ว พึงนำความประพฤติไปให้สำเร็จผลที่มุ่งหมายของ
|
|
06,0020,012,พระวินัย และให้สำเร็จอานิสงส์ คือได้ความชื่นบานว่า ได้ประพฤติ
|
|
06,0020,013,ดีงาม ไม่ต้องได้ความเดือดร้อนเพราะเหตุประพฤติสะเพร่า หรือ
|
|
06,0020,014,ประพฤติไม่ถูกทาง และไม่เกิดมานะความถือตัวและดูหมิ่นผู้อื่น. ควร
|
|
06,0020,015,มีเมตตาอารีแนะนำเพื่อนสหธรรมิก ที่ยังประพฤติบกพร่องให้ประพฤติ
|
|
06,0020,016,บริบูรณ์.
|
|
|