|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
08,0008,001,<B>๒๒. ยา กาจิมา ทุคฺคติโย อสฺมํ โลเก ปรมฺหิ จ
|
|
08,0008,002,อวิชฺชามูลกา สพฺพา อิจฺฉาโลภสมุสฺสยา.</B>
|
|
08,0008,003,ทุคติในโลกนี้และโลกหน้า ล้วนมีอวิชชาเป็นราก มีอิจฉาและ
|
|
08,0008,004,โลภเป็นลำต้น.
|
|
08,0008,005,(พุทฺธ) ขุ. อิติ. ๒๕/๒๕๖.
|
|
08,0008,006,<B>๒๓. เยน สลฺเลน โอติณฺโณ ทิสา สพฺพา วิธาวติ
|
|
08,0008,007,ตเมว สลฺลํ อพฺพุยฺห น ธาวติ น สีทติ.</B>
|
|
08,0008,008,บุคคลถูกลูกศรใดแทงแล้วย่อมแล่นไปทั่วทิศ ถอนลูกศรนั้น
|
|
08,0008,009,แล้ว ย่อมไม่แล่นและไม่จม.
|
|
08,0008,010,(พุทธ) ขุ. ส. ๒๕/๕๑๘. ขุ. มหา. ๑๙/๕๐๑.
|
|
08,0008,011,<B>๒๔. โลโภ โทโส จ โมโห จ ปุริสํ ปาปเจตสํ
|
|
08,0008,012,หึสนฺติ อตฺตสมฺภูตา ตจสารํว สมฺผลํ.</B>
|
|
08,0008,013,โลภะ โทสะ โมหะ เกิดจากตัวเอง ย่อมเบียดเบียนผู้มีใจชั่ว
|
|
08,0008,014,ดุจขุยไผ่ฆ่าต้นไผ่ฉะนั้น
|
|
08,0008,015,(พุทฺธ) ขุ. อิติ. ๒๕/๒๖๔. ขุ. มหา. ๒๙/๑๘.
|
|
|