|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
09,0048,001,ทักขิณานั้น จัดว่าบริสุทธ์ฝ่ายทายก มิใช่ฝ่ายปฏิคาหก. ทายกเป็นผู้
|
|
09,0048,002,ทุศีล มีบาปธรรม บริจาคทักขิณาใดแก่ปฏิคาหกผู้มีศีล มีกัลยาณ-
|
|
09,0048,003,ธรรม ทักขิณานั้น จัดว่าบริสุทธ์ฝ่ายปฏิคาหก มิใช่ฝ่ายทายก. ทั้ง
|
|
09,0048,004,ทายกทั้งปฏิคาหกเป็นผู้ทุศีล มีบาปธรรม ทักขิณาอันทายกบริจาค
|
|
09,0048,005,แก่ปฏิคาหกนั้น ย่อมไม่บริสุทธ์เลย. ทั้งสองฝ่ายเป็นผู้มีศีล มี
|
|
09,0048,006,กัลยาณธรรม ทักขิณาอันทายกบริจาคแก่ปฏิคาหกนั้น ย่อมบริสุทธ์
|
|
09,0048,007,พร้อมทั้งสองฝ่าย.
|
|
09,0048,008,ธรรมสมาทาน ๔
|
|
09,0048,009,ธรรมสมาทานบางอย่าง ให้ทุกข์ในปัจจุบัน และมีทุกข์เป็นวิบาก
|
|
09,0048,010,ต่อไป.
|
|
09,0048,011,ธรรมสมาทานบางอย่าง ให้ทุกข์ในปัจจุบัน แต่มีสุขเป็นวิบาก
|
|
09,0048,012,ต่อไป.
|
|
09,0048,013,ธรรมสมาทานบางอย่าง ให้สุขในปัจจุบัน แต่มีทุกข์เป็นวิบาก
|
|
09,0048,014,ต่อไป.
|
|
09,0048,015,ธรรมสมาทานบางอย่าง ให้สุขในปัจจุบัน และมีสุขเป็นวิบาก
|
|
09,0048,016,ต่อไป.
|
|
09,0048,017,ม. มู. ๑๒/๕๕๖.
|
|
09,0048,018,อธิบาย: ธรรมสมาทาน ได้แก่การทำกรรม อุทาหรณ์มา
|
|
09,0048,019,ในบางพระสูตร อย่างต้น ประพฤติอกุศลกรรมบถฝืนใจได้เสวย
|
|
09,0048,020,ทุกขโทมนัส. อย่างที่ ๒ ประพฤติกุศลกรรมบถได้ด้วยความยากลำบาก
|
|
|