| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 13,0005,001,จะแคะมูลเล็บ ได้อยู่ นี้เป็นกิจที่ควรทำ. | |
| 13,0005,002,ข้อ ๑ อย่าพึงไว้ขนจมูกยาว พึงถอนเสียด้วยแหนบ. | |
| 13,0005,003,ขนจมูกนี้ แสดงในตำราสรีรศาสตร์ว่า มีประโยชน์รับธุลีอัน | |
| 13,0005,004,ตามอากาศที่สูดเข้าไปในเวลาหายใจไว้ ไม่ให้เข้าไปในปอด แต่มี | |
| 13,0005,005,ข้อห้ามอย่างนี้ คงเพ่งขนที่ยาวออกมานอกช่องจมูก. | |
| 13,0005,006,ข้อ ๑ อย่าพึงให้นำเสียซึ่งขนในที่แคบ คือในร่มผ้าและที่รักแร้ | |
| 13,0005,007,เว้นไว้แต่อาพาธ. ในเวลาเช่นนั้น จะให้นำเสียเพื่อทายาหรือพวกยา | |
| 13,0005,008,ได้อยู่ แต่ในที่อื่น ที่แคบหมายเอาช่องทวารหนัก ห้ามถอนขน | |
| 13,0005,009,ของทวารหนักก็เป็นได้. | |
| 13,0005,010,ข้อ ๑ อย่าพึงผัดหน้า อย่าพึงไล้หน้า อย่างพึงทาหน้า อย่า | |
| 13,0005,011,พึงย้อมหน้า อย่าพึงเจิมหน้า อย่าพึงย้อมตัว เว้นไว้แต่อาพาธ. | |
| 13,0005,012,ผัดหน้านั้น คือใช้แป้งผงลูบให้ผิวมีนวล. ไล้หน้านั้น พึงเห็น | |
| 13,0005,013,เช่นใช้ฝุ่นละลายน้ำทา แห้งแล้วลูบให้เสมอ ทำให้ผิวหน้าขาว เรา | |
| 13,0005,014,เรียกว่าผัดหน้าเหมือนกัน ตามปกติไม่ได้ใช้ เขาผัดอย่างนี้แต่หน้า | |
| 13,0005,015,ของเด็กโกนจุกและหน้าของละคร แต่ในบาลีท่านเรียกแยกกัน ช่าง | |
| 13,0005,016,สมนี่กระไร ไล้หน้าแท้ ๆ. ทาหน้านั้น เช่นทาแป้ง. ย้อมหน้านั้น | |
| 13,0005,017,เช่นทาขมิ้น. เจิมหน้านั้น เช่นเจิมด้วยกระแจะที่ผู้ใหญ่ทำให้ผู้น้อย | |
| 13,0005,018,ในคราวมงคล แต่ในบาลีว่า เจิมด้วยมโนศิลา คือน้ำยาหรือสีที่ | |
| 13,0005,019,ใช้เขียนรูปภาพ ข้อนี้แปลกอยู่ เคยได้ยินแต่พวกฮินดู เจิมหน้า | |
| 13,0005,020,ด้วยมูลโค. การเขียนหน้า ป้ายหน้าด้วยสีนั้น ดูเก่ากว่าครั้งพุทธ- | |
| 13,0005,021,กาล เขาใช้เพื่อจะทำหน้าให้ขึงขัง หรือน่ากลัวขึ้นกว่าปกติ พวก | |