dhamma-scholar-book / 13 /130029.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
raw
history blame
3.79 kB
Book,Page,LineNumber,Text
13,0029,001,ขึ้นสนิม ที่มีพิษติดอาหารบริโภคเข้าไป ทำให้ลงท้อง รู้ไม่ทัน อาจ
13,0029,002,"ทำให้ถึงตาย, ในอรรถกถากุรุนที กล่าวว่า ถ้วยจานเป็นทองแดง"
13,0029,003,ควรอยู่ ข้าพเจ้าขอแนะนำว่าอย่าใช้ ยังของที่น่ากลัวในบัดนี้ คือ
13,0029,004,ฝาบาตรทองเหล่อง ท่านโบราณจะรู้บ้างกระมัง จึงไม่ใช้ฝาบาตร
13,0029,005,"ทองแดง ทองเหลืองเลย และใช้ฝาบาตรลงรัก, บาตรไม้ ของกิน"
13,0029,006,อาจซึมเข้าได้ไม่สะอาด.
13,0029,007,ขนาดแห่งบาตรนั้น คงไล่เลี่ยกับกะโหลกน้ำเต้าบ้าง กับ
13,0029,008,กะโหลกหัวผีบ้าง กะทะดินบ้าง จึงทรงยกของเหล่านี้ขึ้นห้ามไม่ให้
13,0029,009,เอาใช้แทนบาตร. นอกจากนี้ยังมีคำสาธกอีก ในมหาสกุลุทายิสูตร
13,0029,010,มัชฌิมนิกาย มัชฌิมปัณณาสกะ [ หน้า ๓๑๘ ] มีบาลีเป็นพระพุทธ-
13,0029,011,"ภาษิต ตรัสแก่สกุลุทายิปริพพาชกว่า "" อุทายิ บางคราว เรา"
13,0029,012,ฉันเต็มขอบบาตรนี้ก็มี ยิ่งกว่าก็มี หากว่าพวกสาวกของเราจะ
13,0029,013,สักการะ เคารพ นับถือ บูชาเรา แล้วอยู่พึงเรา ด้วยเข้าใจว่า เรามี
13,0029,014,อาหารน้อยและสรรเสริญความเป็นผู้มีอาหารน้อย สาวกของเราผู้มี
13,0029,015,อาหารน้อยเพียงเท่าโกสะ [ จุในผลกะเบา ? ] หนึ่งก็มี เพียงเท่า
13,0029,016,เวฬุวะ [ จุในผลมะตูม ? ] หนึ่งก็มี เพียงกึ่งนั้นก็มี ที่ไหนเธอจะ
13,0029,017,"สักการะ เคารพ นับถือ บูชาเรา แล้วอยู่พึ่งเราเล่า ? "" แม้ในที่อื่นก็"
13,0029,018,กล่าวว่า พระศาสดาเสวยพระอาหารน้อย พระอาหารเต็มขอบบาตรที่
13,0029,019,ว่าเสวยหมดนั้น คงไม่เท่าไรนัก. และในภัตตัคควัตรกล่าวว่า ภิกษุ
13,0029,020,ทั้งหลายฉันยังไม่แล้ว พระเถระอย่าพึ่งรับน้ำล้างบาตรก่อน แปลว่า
13,0029,021,ฉันกันหมดบาตร เทียบตามส่วนบาตรและส่วนพระพุทธรูปผู้ถือ