| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 13,0038,001,ทำให้ถูกแบบ ย่อมได้ความลำบาก ด้วยหาของใช้ยาก แสวงหา | |
| 13,0038,002,ใหม่ ก็ออกจะเสียสันโดษ เพราะไม่บริโภคตามมีตามได้ ถ้าใช้ของ | |
| 13,0038,003,นั้น ก็เป็นอันฝืนความรู้สึกว่าไม่ควร ที่แปลว่าต้องอาบัติทุกกฏ | |
| 13,0038,004,บริขารที่ปอนที่ประณีต ควรกำหนดตามสมัย. ส่วนบริขารที่จะ | |
| 13,0038,005,ทำใช้เอง ไม่ควรมุ่งความงามเป็นที่ตั้ง ควรมุ่งให้เป็นของสำเร็จ | |
| 13,0038,006,ประโยชน์ หรือเป็นของทนได้นาน. เข้าใจต้นเค้าเช่นนี้แล้ว อาจ | |
| 13,0038,007,ปฏิบัติให้พอดี สมแก่ภาวะและกาลเทศะ. | |
| 13,0038,008,เครื่องเสนาสนะ | |
| 13,0038,009,กุฎีที่อยู่ของภิกษุครั้งพุทธกาล คงเป็นแต่สักว่ากระท่อม พื้น | |
| 13,0038,010,โบกปูนหรือเป็นแต่ดิน จึงทรงอนุญาตเตียงไว้สำหรับนอน ตั่งไว้ | |
| 13,0038,011,สำหรับนั่ง เพื่อกันชื้นกระมัง. เตียงและตั่งนั้น ให้มีเท้าสูงเพียง ๘ | |
| 13,0038,012,นิ้วสุคต ยกแม่แคร่ที่เท้าสอดเข้าไปเสีย ห้ามไม่ให้ใช้เตียงตั่งมีเท้า | |
| 13,0038,013,สูงกว่านั้นเพราะเหตุอะไร ? ข้าพเจ้ายังแปลไม่ออก นอกจากเป็น | |
| 13,0038,014,ของโอ่โถง ภิกษุทำใช้เอง ล่อยให้เท้าสูงกว่ากำหนด ต้องอาบัติ | |
| 13,0038,015,ปาจิตติยะ ที่ให้ตัดของนั้นเสีย ถ้าใช้ของที่คนอื่นทำ ต้องอาบัติ | |
| 13,0038,016,ทุกกฏ. ภายหลังอนุญาตให้หนุนเตียงขึ้นด้วยเขียง สูงเพียง ๘ นิ้ว | |
| 13,0038,017,ก็ได้. เตียงนั้น แม้มีเท้าได้ประมาณ แต่มีรูปสัตว์ร้ายที่เท้า เช่น | |
| 13,0038,018,เตียงจมูกสิงห์เรียกบัลลังก์ ห้ามไม่ให้ใช้. อาสันทิ เป็นม้าสำหรับ | |
| 13,0038,019,นั่งเหมือนกับตั่ง แต่ตั่งเป็นม้า ๔ เหลี่ยมรี นั่งได้ ๒ คนก็มี อาสันทิ | |
| 13,0038,020,เป็นม้า ๔ เหลี่ยมจตุรัส นั่งได้คนเดียว เดิมทรงห้ามของที่มีเท้าสูง | |
| 13,0038,021,"ว่า ๘ นิ้ว แต่ภายหลังทรงอนุญาต, ม้ามีพนัก ๓ ด้าน ตรงกับ" | |