dhamma-scholar-book / 13 /130045.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
raw
history blame
3.85 kB
Book,Page,LineNumber,Text
13,0045,001,มิได้ ๑ หาความละอายมิได้ ๑ หาความเคารพมิได้ ๑ หาความ
13,0045,002,หวังดีต่อมิได้ ๑. พึงรู้อธิบายดังนี้ :-
13,0045,003,สัทธิวิหาริก ผู้มีใจสนิทสนมในอุปัชฌายะฉันบุตรกับบิดา ชื่อ
13,0045,004,ว่ามีความรักใคร่ มีใจห่างเหินฉันคนอื่น ชื่อว่าหาความรักมิได้
13,0045,005,สัทธิวิหาริกผู้นิยมในความประพฤติและคุณธรรมของอุปัชฌายะ ชื่อ
13,0045,006,ว่ามีความเลื่อมใสในอุปัชฌายะ เห็นเป็นเลวที่ไม่ควรถือเป็นแบบ
13,0045,007,อย่าง ชื่อว่าหาความเลื่อมในมิได้. สัทธิวิหาริกจะประพฤตินอก
13,0045,008,ธรรมวินัย กระดากอุปัชฌายะ ชื่อว่ามีความละอายต่ออุปัชฌายะ
13,0045,009,เป็นผู้หน้าด้าน กล้าทำได้ต่อหน้าอุปัชฌายะ ชื่อว่าหาความละอาย
13,0045,010,มิได้. สัทธิวิหาริกผู้หนักอยู่ในอุปัชฌายะ เห็นอุปัชฌายะเป็นสำคัญ
13,0045,011,สั่งให้ทำอะไรก็ต้องทำ ชื่อว่ามีความเคารพ เห็นอุปัชฌายะเป็นผู้ไม่
13,0045,012,สำคัญ ว่าอะไรก็ไม่เชื่อฟัง ชื่อว่าหาความเคารพมิได้. สัทธิวิหาริก
13,0045,013,หวังให้อุปัชฌายะเป็นสุข ปราศจากทุกข์ พลอดดีใจเสียใจด้วย
13,0045,014,"ตามเหตุ ชื่อว่ามีความหวังดีต่ออุปัชฌายะ, เพิกเฉยไม่นำพา เป็น"
13,0045,015,อย่างไรก็ช่าง ชื่อว่าหาความหวังดีต่อมิได้. สัทธิวิหาริกจอประกอบ
13,0045,016,"ด้วยองค์อันเป็นคุณ ก็เพราะอุปัชฌายะเป็นเดิม, เพราะเหตุนั้น"
13,0045,017,อุปัชฌายะควรสงเคราะห์สัทธิวิหาริกด้วยลาภผล ด้วยสอนธรรม
13,0045,018,ด้วยแสดงเมตตาจิตสนิทสนม สัทธิวิหาริกจะได้รักใคร่ ควรตั้ง
13,0045,019,ตนให้เป็นหลักในความประพฤติและคุณธรรม สัทธิวิหาริกจะได้
13,0045,020,เลื่อมใส นิยมในปฏิบัติและจะกระดากไม่กล้าประพฤตินอกทาง ควร
13,0045,021,จะคารพในพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ในอุปัชฌายะอาจารย์