| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 16,0006,001,กรรม ต้องเป็นภิกษุปกติ ไม่ถูกสงฆ์ยกเสียจากหมู่ด้วยอุกเขปนียกัมม์ | |
| 16,0006,002,มีสังวาสเสมอด้วยสงฆ์ และเป็นสมานสังวาสของกันและกัน. การ | |
| 16,0006,003,กำหนดจำนวนเป็นต้นว่า ๔ รูปนั้น หมายความว่าอย่างน้อยที่สุด หย่อน | |
| 16,0006,004,กว่านั้นใช้ไม่ได้. มากกว่านั้นใช้ได้. ถ้าเอาภิกษุผู้อันสงฆ์ยกเสียจากหมู่ | |
| 16,0006,005,ก็ดี ภิกษุนานาสังวาสก็ดี เป็นที่ครบจำนวน เช่นจะทำกรรมอันสงฆ์ | |
| 16,0006,006,มีจำนวน ๔ รูปจะพึงทำ มีภิกษุปานนั้นเป็นที่ครบ ๔ คือเป็น ๔ รูป | |
| 16,0006,007,ทั้งภิกษุปานนั้น ไม่เป็นกรรม ท่านห้ามมิให้ทำ. ภิกษุเหลือจากจำนวน | |
| 16,0006,008,ผู้ไม่มาเข้ากรรม อยู่ในสีมาเดียวกัน เป็นผู้ควรให้ฉันทะ. สงฆ์ทำ | |
| 16,0006,009,กรรมเพื่อภิกษุใด ภิกษุนั้นไม่นับเข้าในจำนวนสงฆ์ ไม่ใช่ผู้ควรจะให้ | |
| 16,0006,010,ฉันทะ แต่เป็นผู้ควรเข้ากรรมนั้น. | |
| 16,0006,011,กรรมอันมีระเบียบวางไว้ให้ทำอย่างไร ต้องทำให้ถูกระเบียบตาม | |
| 16,0006,012,พระพุทธบัญญัติ จึงจะชื่อว่าถูกฐานไม่วิบัติ. กรรมย่อมวิบัติใช้ไม่ได้ | |
| 16,0006,013,แม้ทำแล้ว ก็ไม่เป็นอันทำ โดยวัตถุบ้าง โดยสีมาบ้าง โดยปริสะบ้าง | |
| 16,0006,014,โดยกรรมวาจาบ้าง. | |
| 16,0006,015,กรรมวิบัติโดยวัตถุนั้น พึงเห็นเช่นให้อุปสมบทแก่คนมีอายุ | |
| 16,0006,016,หย่อน ๒๐ ขวบ และอภัพบุคคล สมมติสีมาคาบเกี่ยวหรือทับสีมา | |
| 16,0006,017,อื่น หรือทำผิดระเบียบ เช่นกรรมอันจะพึงทำในที่พร้อมหน้า ทำใน | |
| 16,0006,018,ที่ลับหลัง กรรมอันจะพึงทำด้วยการสอบถาม ทำด้วยไม่สอบถาม | |
| 16,0006,019,กรรมอันจะพึงทำด้วยปฏิญญา ทำด้วยไม่ปฏิญญาเป็นต้น. | |
| 16,0006,020,กรรมวิบัติโดยสีมานั้น พึงเห็นว่าทำในสีมาวิบัติ ดังจะกล่าว | |
| 16,0006,021,ในกัณฑ์ที่ ๒๔. | |