| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 16,0043,001,เป็นเรือนหมื่นเรือนพันโดยฐานานุรูป ซึ่งเรียกว่าศักดินา ให้รับคน | |
| 16,0043,002,สมัครเรียกว่าเลขสมและเลขทาสไว้ได้ในปกครอง ต้องเสียเงินแก่หลวง | |
| 16,0043,003,มีกำหนดตามชนิดและจำนวนคน การพระราชทานให้ถือศักดินานั้น | |
| 16,0043,004,หาได้เป็นจริงตามต้นเค้าไม่ กลายเป็นเครื่องเทียบยศและเป็นเครื่อง | |
| 16,0043,005,ปรับคนอื่นผู้ก้ำเกิน หรือเป็นเครื่องปรับผู้ถือศักดินานั้นเองเมื่อทำผิด | |
| 16,0043,006,แม้อย่างนั้น ยังแลเห็นว่าเนื่องมาจากประเพณีนั้น. เทียบกับธรรมเนียม | |
| 16,0043,007,ในบัดนี้ วิสุงคามสีมานั้น พึงเห็นเช่นป่าไม้หรือเหมือนแร่ที่พระราชทาน | |
| 16,0043,008,แก่ผู้มีชื่อให้ตั้งทำ. ในบัดนี้ มติของพระอรรถกถาจารย์อย่างนี้ได้ความ | |
| 16,0043,009,รับรองทั่วไป ใช้เป็นธรรมเนียมสืบมา สมเด็จพระเจ้าแผ่นดินผู้เป็น | |
| 16,0043,010,ศาสนูปถัมภก มีพระราชประสงค์ความสะดวงแก่สงฆ์ จึงทรงออก | |
| 16,0043,011,ประกาศพระราชทานที่ตั้งวัดเป็นวิสุงคามสีมาเข้ากับธรรมเนียมฝ่าย | |
| 16,0043,012,อาณาจักร ด้วยการที่ยกที่เป็นวิสุงคามสีมานั้น เป็นอันได้พระราชทาน | |
| 16,0043,013,พระบรมราชานุญาตให้ตั้งวัด แต่การขอพระบรมราชานุญาตนั้น | |
| 16,0043,014,เฉพาะบริเวณที่ตั้งโรงอุโบสถ มีประมาณกว้างยาวไม่กี่วา จึงดูเป็น | |
| 16,0043,015,เล่นตุ๊กตา เป็นเหตุรังเกียจของนักวินัยผู้หนักอยู่ในทางนั้น. นอกจาก | |
| 16,0043,016,เป็นของเล่น รัฐบาลยังไม่อาจจะกำหนดเขตลงได้ สงฆ์อาจขยายอาวาส | |
| 16,0043,017,ได้ตามต้องการ เป็นความหละหลวมอยู่. ในบัดนี้ มีธรรมเนียมพระ- | |
| 16,0043,018,ราชทานตลอดเขตที่ตั้งเป็นอาวาสเข้ากันดีแล้ว. ที่วิสุงคามสีมานี้ โดย | |
| 16,0043,019,เค้าเงื่อนอาจจะเปลี่ยนแปลงไปได้ เช่นรัฐบาลถอนคืน เช่นกับถอน | |
| 16,0043,020,ป่าไม้หรือเหมืองแร่ ไม่ควรปล่อยไว้อย่างนั้น ควรผูกเป็นพัทธสีมาไว้. | |