dhamma-scholar-book / 16 /160044.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
raw
history blame
3.67 kB
Book,Page,LineNumber,Text
16,0044,001,สัตตัพภันตรสีมา
16,0044,002,ในป่าหาคนตั้งบ้านเรือนมิได้ ตรัสให้กำหนดเขตแห่งสามัคคีใน
16,0044,003,ชั่ว ๗ อัพภันดรโดยรอบ นับแต่ที่สุดแนวแห่งสงฆ์ออกไป โดยทะแยง
16,0044,004,จึงเป็นข้างละ ๑๔ อัพภันดร. อัพภันดรหนึ่ง ๑๘ ศอก หรือ ๗ วา
16,0044,005,๗ อัพภันดรเป็น ๔๙ วา. พระอรรถกถาจารย์กล่าวว่า ภิกษุผู้อยู่ใน
16,0044,006,อรัญญสีมาย่อมได้ประโยชน์ ไม่เป็นอันอยู่ปราศจากไตรจีวร ขัดกันกับ
16,0044,007,วิภังค์แห่งสิกขาบทที่ ๑ แห่งจีวรวรรค ในนิสสัคคิยกัณฑ์ และติจีวรา-
16,0044,008,วิปปวาสมีกำหนดให้สมมติเฉพาะพัทธสีมา ข้าพเจ้าไม่เข้าใจว่าเป็นได้
16,0044,009,อย่างไร.
16,0044,010,อุทกุกเขป
16,0044,011,น่านน้ำสมมติเป็นสีมาไม่ได้ ตรัสให้กำหนดเขตสามัคคีด้วยชั่ว
16,0044,012,วักน้ำสาดแห่งคนมีอายุและกำลังเป็นปานกลาง เรียกอุทกุกเขป. ใน
16,0044,013,บาลีแสดงประเภทแห่งน่านน้ำไว้เป็น ๓ คือ นที แม่น้ำ ๑ สมุทร
16,0044,014,ทะเล ๑ ชาตสระ ที่น้ำขังอันเป็นเอง ๑.
16,0044,015,แม่น้ำนั้น หมายเอาแม่น้ำมีกระแสน้ำไหลอยู่ ไม่ใช่แม่น้ำต้น.
16,0044,016,พระอรรถกถาจารย์แสดงลักษณะแม่น้ำไว้ดังนี้ ในฤดูฝน ฝนตกทุก
16,0044,017,กึ่งเดือน ทุก ๑๐ วัน ทุก ๕ วัน พอฝนหายแล้ว กระแสน้ำแห่ง
16,0044,018,แม่น้ำใดขาดแห้ง แม่น้ำนี้ไม่นับว่าเป็นแม่น้ำ กระแสแห่งแม่น้ำใด
16,0044,019,ไม่ขาดแห้งตลอด ๔ เดือนแห่งฤดูฝน ลึกพอจะเปียกอันตรวาสกของ
16,0044,020,ภิกษุณีผู้ครองเป็นปริมณฑล เดินข้ามอยู่ในที่ใดที่หนึ่ง แม่น้ำนี้นับว่า
16,0044,021,เป็นแม่น้ำ. โดยอรรถกถานัยนี้ แม่น้ำที่ไกลจากทะเลขึ้นไปมาก ไหล
16,0044,022,ผ่านพื้นแผ่นดินอันสูงลงมาหาทะเล ย่อมมีน้ำเต็มในฤดูฝน ในฤดูแล้ง