| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 17,0007,001,สมภารเจ้า เมื่อได้ทรงสดับแล้วทรงพระปัจจเวกขณ์ถึงโดยกำลัง | |
| 17,0007,002,พระปรีชา ก็จะเกิดพระปีติปราโมทย์มีประมาณมิใช่น้อย แต่นั้น | |
| 17,0007,003,ก็จะตั้งพระราชหฤทัยทรงบำเพ็ญให้บริบูรณ์ยิ่งขึ้น สิริสวัสดิพิพัฒน- | |
| 17,0007,004,ชัยมงคล ก็จะเกิดมีแด่สมเด็จบรมบพิตรพระราชสมภารเจ้า ด้วยเหตุ | |
| 17,0007,005,ทรงบำเพ็ญพระราชจริยานั้น ข้อนี้สมด้วยประพันธคาถาที่บัณฑิต | |
| 17,0007,006,กล่าวถวายพระมหากษัตริย์เจ้า ครั้งโบราณกาล กราบทูลให้ทรง | |
| 17,0007,007,พระวิจารณ์ทศพิธราชธรรมที่ทรงบำเพ็ญอยู่ว่า | |
| 17,0007,008,<B>อิจฺเจเต กุสเล ธมฺเม ิเต ปสฺสาหิ อตฺตนิ | |
| 17,0007,009,ตโต เต ชายเต ปีติ โสมนสฺสญฺจนปฺปกํ</B> | |
| 17,0007,010,ขอพระองค์ทรงพิจารณาราชธรรมส่วนชอบ อันตั้งอยู่ในพระองค์ดัง | |
| 17,0007,011,นั้น ๆ เถิด แต่นั้นพระปีติโสมนัสจะเกิดมีแด่พระองค์มิใช่น้อย ดังนี้. | |
| 17,0007,012,ก็แลพระราชจริยาซึ่งเป็นคุณาภรณอลงกต สมเด็จบรมบพิตร | |
| 17,0007,013,พระราชสมภารเจ้านั้นมีโดยอเนกนัย พ้นวิสันที่จะพรรณนาในกถา- | |
| 17,0007,014,มรรคเพียงกัณฑ์เดียวนี้ จะขอรับพระราชทานบรรยายแต่โดยเอกเทศ. | |