| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 17,0021,001,<B>ทิฏฺเ ธมฺเม จ ปาสํสา สมฺปราโย จ สุคติ<SUP>๑</SUP>.</B> | |
| 17,0021,002,ความว่า ชนทั้งหลายเหล่าใด ฉลาดในธรรม ย่อมมาคำนับ | |
| 17,0021,003,นบนอบผู้เจริญเป็นอาจิณปฏิบัติ ชนเหล่านั้น อันบัณฑิตจะพึง | |
| 17,0021,004,สรรเสริญในปัจจุบัน และสัมปรายภพเบื้องหน้าของชนเหล่านั้น ก็เป็น | |
| 17,0021,005,สุคติดั่งนี้ ในคาถานี้แสดงวุฑฒบุคคลเป็นสรรพสาธารณะไม่มีจำกัด | |
| 17,0021,006,ควรจักประเภทพรรณนาได้เป็น ๓ <B>ชาติวุทฺโฒ</B> ผู้เจริญโดยชาติ ๑ | |
| 17,0021,007,<B>วยวุฑฺโฒ</B> ผู้เจริญโดยวัย ๑ <B>คุณวุฑฺโฒ</B> ผู้เจริญโดยคุณ ๑. ใน | |
| 17,0021,008,วุฑฒบุคคล ๓ ประเภทนั้น ท่านผู้สูงโดยชาติที่มหาชนนับถือว่าเป็น | |
| 17,0021,009,ใหญ่ มีกษัตริย์มหาศาลเป็นต้น ชื่อว่า <B>ชาติวุฑฺโฒ</B> ผู้เจริญโดยชาติ | |
| 17,0021,010,ผู้ใหญ่โดยกำเนิด ท่านผู้สูงอายุ ชื่อว่า <B>วยวุฑฺโฒ</B> ผู้เจริญโดยวัย | |
| 17,0021,011,ผู้ใหญ่โดยอายุกาล ท่านผู้ทรงคุณสมบัติความดีในสันดานมาก ชื่อ | |
| 17,0021,012,ว่า <B>คุณวุฑฺโฒ</B> ผู้เจริญโดยคุณ ผู้ใหญ่โดยความดี. วุฑฒบุคคล ๓ | |
| 17,0021,013,ประเภทนี้ ควรแก่อปจายนกรรม คือ <B>อภิวาทนํ</B> การกราบไหว้ | |
| 17,0021,014,<B>ปจฺจุฏฺานํ</B> การลุกขึ้นรับ <B>อาสนทานํ</B> การให้อาสนะที่นั่ง <B>มคฺค- | |
| 17,0021,015,ทานํ</B> การหลีกทางให้ <B>สกฺการครุการมานนปูชา</B> ทำสักกาเคารพ | |
| 17,0021,016,นับถือบูชา เมื่อบุคคลมาเคราพบนอบวุฑฒบุคคลทั้ง ๓ นั้น ด้วย | |
| 17,0021,017,อาการมาตรว่าพอเป็นสามีจิกรรม ก็อาจเปลื้องคำครหา และห้าม | |
| 17,0021,018,กิริยาไม่สุภาพเสียได้ ทำตนให้เป็นคนมีอัธยาศัยอันงาม ได้นามว่า | |
| 17,0021,019,<B>ปริสญฺญู</B> ผู้รู้จักประชุมชน เป็นบุคคลที่บัณฑิตจะพึงสรรเสริญ เมื่อ | |
| 17,0021,020,มารำพึงถึงกุศลจริยาสัมมาปฏิบัติของท่านวุฑฒบุคคล อันอำนวยผล | |