| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 17,0045,001,<B>สุตสนฺนิจโย</B> ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ข้อธรรมบรรยายที่จะพึงกล่าวยังมีอีก | |
| 17,0045,002,ภิกษุเป็นพหุสูต มีธรรมได้สดับแล้วมาก เป็นผู้ทรงธรรมที่สดับแล้ว | |
| 17,0045,003,ไว้ได้ เป็นผู้มีธรรมที่สดับแล้วสะสมอยู่ <B>เย เต ธมฺมา อาทิกลฺยาณา | |
| 17,0045,004,มชฺเฌกลฺยาณา ปริโยสานกลฺยาณา</B> ธรรมทั้งหลายเหล่านั้นใด | |
| 17,0045,005,ไพเราะทั้งในเบื้องต้น ท่ามกลาง ที่สุด ประกาศศาสนพรหมจรรย์ | |
| 17,0045,006,พร้อมทั้งอรรถทั้งพยัญชนะ บริสุทธ์บริบูรณ์สิ้นเชิง <B>ตถารูปาสฺส ธมฺมา | |
| 17,0045,007,พหุสฺสุตา โหนฺติ</B> ธรรมทั้งหลายเห็นปานนั้น ภิกษุนั้นได้สดับแล้ว | |
| 17,0045,008,มาก ได้จำทรงไว้แล้ว ได้สั่งสมแล้วด้วยวาจาคือท่องขึ้นปาก ได้หมั่น | |
| 17,0045,009,เพ่งพิจารณาแล้วด้วยใจ ได้แทงตลอดแล้วด้วยดีด้วยความเห็น <B>อยมฺปิ | |
| 17,0045,010,ธมฺโม นาถกรโณ</B> แม้ธรรมนี้ ก็ย่อมเป็นคุณทำภิกษุให้เป็นที่พึ่ง | |
| 17,0045,011,พำนักของสพรหมจารีทั้งหลาย ดั่งนี้. พระอานนทเถรเจ้าอาศัยพาหุ- | |
| 17,0045,012,สัจจะของตน ได้รับความยกย่องของสมเด็จพระทศพลธรรมสามิศร ใน | |
| 17,0045,013,เอตทัคคสถานว่า<SUP>๑</SUP> <B>เอตทคฺคํ ภิกฺขเว มม สาวกานํ ภิกฺขูนํ พหุสฺสุตานํ | |
| 17,0045,014,ยทิทํ อานนฺโท</B> ความว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บรรดาภิกษุทั้งหลาย | |
| 17,0045,015,สาวกของเราผู้ตถาคตที่เป็นพหุสูต อานนท์เป็นยอดเยี่ยม ดังนี้. ดังได้ | |
| 17,0045,016,สดับมา พราหมณ์ผู้หนึ่งดำริว่า การบูชาพระพุทธรัตนะและพระสงฆ- | |
| 17,0045,017,รัตนะก็ปรากฏอยู่ ทำไฉนจะเป็นอันได้บูชาพระธรรมรัตนะเล่า ครั้น | |
| 17,0045,018,คิดฉะนี้แล้วเข้าไปเฝ้าสมเด็จพระบรมศาสดากราบทูลถามความนั้น พระ | |
| 17,0045,019,องค์ตรัสว่า ถ้าจะใคร่บูชาพระธรรมรัตนะก็ให้บูชาภิกษุพหุสูตรูปหนึ่ง | |
| 17,0045,020,พราหมณ์ทูลขอให้ตรัสบอกว่าใครเป็นพหุสูต. รับสั่งให้ถามภิกษุสงฆ์ดู | |