| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 19,0015,001,"ว่า <B>""อรหํ""</B> นี้เป็นนามเรียกได้ทั้งพระศาสดาทั้งพระสาวก แต่มีบท " | |
| 19,0015,002,"อื่นต่อท้ายให้แปลกกัน พระนามพระศาสดาว่า <B>""อรหํ สมฺมาสมฺพุทฺโธ""</B>" | |
| 19,0015,003,"แปลไว้แล้วข้างต้น นามสาวกว่า <B>""อรหํ ขีณาสโว""</B> แปลว่า พระ" | |
| 19,0015,004,อรหันต์สิ้นอาสวะ พระคุณเหล่านี้จัดเป็นอัตตสมบัติ คือความดี | |
| 19,0015,005,ส่วนพระองค์. | |
| 19,0015,006,พระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงพระคุณที่เป็นอัตตสมบัติเช่นนั้นแล้วจัด | |
| 19,0015,007,ว่ามีภัคยะ คือ สมบัติอันชักจูงคนอื่นเข้ามาคบหา. ผู้ใดเข้ามาคบ | |
| 19,0015,008,พระองค์ย่อมทรงสั่งสอนผู้นั้น แจกอรรถแจกธรรมให้เข้าใจชัด. | |
| 19,0015,009,"บัณฑิตหมายเอาพระคุณสมบัตินี้ ขนานพระนามไว้ว่า <B>""ภควา""</B> แปล" | |
| 19,0015,010,ว่า ท่านผู้มีภัคยะหรือว่าท่านผู้มีภาค. พระองค์ทรงแจกธรรมสั่งสอน | |
| 19,0015,011,ประชาชน ให้ได้บรรลุผลอันดีงามทั้งส่วนโลกิยะทั้งส่วนโลกุดร ยัง | |
| 19,0015,012,คนผู้ไม่เคยเข้าในให้เข้าใจ ยังคนผู้เคยเข้าใจมาบ้างแล้ว ให้เข้าใจ | |
| 19,0015,013,กว้างขวาง นำคามหลงอันเป็นเหตุตื่นเต้นและหวาดหวั่นเสีย จึงได้ | |
| 19,0015,014,"พระนามว่า <B>""พุทฺโธ""</B> แปลว่า ท่านผู้ปลุกให้ตื่น หรือว่าท่านผู้ปลุก" | |
| 19,0015,015,ใจ. พระองค์ทรงสั่งสอนอย่างนี้ แก่พุทธเวไนยทุกชั้น ตามสมควร | |
| 19,0015,016,แก่ภูมิของเขา ยกขึ้นในปฏิปทาที่สูงกว่าโดยลำดับ จึงได้รับพระนาม | |
| 19,0015,017,"ว่า <B>""สตฺถา เทวมนุสฺสานํ""</B> แปลว่าท่านผู้เป็นครูสอนของเทวดา" | |
| 19,0015,018,และมนุษย์ทั้งหลาย คือ ของคนทั้งเจ้าทั้งสามัญ. พระองค์ทรงสั่งสอน | |
| 19,0015,019,คนเป็นอันมากเช่นนั้น ย่อมทรงรู้จักฉันทอัธยาศัย เข้าพระหฤทัยใน | |
| 19,0015,020,อุบาย ชักจูงน้อมดัดเข้าหาทางดีทางงาม ไม่ต้องให้บังคับขู่เข็ญ ก็จัดว่า | |
| 19,0015,021,"เป็นเอกอุไม่มีคนสู้ บัณฑิตจึงได้ถวายพระนามว่า <B>""อนุตฺตโร ปุริส-</B>" | |