| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 19,0018,001,กสิณ | |
| 19,0018,002,ศัพท์นี้ แปลว่าวัตถุอันจูงใจ คือจูงใจให้เข้าไปผูกอยู่. เป็นชื่อ | |
| 19,0018,003,ของกัมมัฏฐาน แปลว่ามีวัตถุที่ชื่อว่ากสิณเป็นอารมณ์. กัมมัฏฐาน | |
| 19,0018,004,นี้ เป็นคู่ปรับแก่อุทธัจจกุกกุจจนีวรณ์ อุทธัจจะมีปกติให้คิดพล่าน | |
| 19,0018,005,กุกกุจจะมีปกติให้จับจด. ส่วนกัมมัฏฐานนี้ มีปกติคุมใจให้มั่น. วัตถุ | |
| 19,0018,006,ที่เป็นกสิณนั้น ต้องเป็นของไม่บาดตา เป็นของทำให้ใจของผู้แล | |
| 19,0018,007,แช่มชื่น. ท่านจัดไว้ ๑๐ ประการ คือ ดิน น้ำ ไฟ ลม ที่เป็น | |
| 19,0018,008,อยู่โดยปกติ หรือบางอย่างจัดขึ้นไว้สำหรับ เรียกว่าภูตกสิณ นับ | |
| 19,0018,009,"เป็น ๔, สีขาว เหลือง แดง ขาบ ที่จัดขึ้นไว้สำหรับ เรียก" | |
| 19,0018,010,"วรรณกสิณ นับเป็น ๔, แสงอากาศ แสงไฟที่เข้าตามช่อง เรียก" | |
| 19,0018,011,อากาสกสิณ และอาโลกกสิณโดยลำดับ. ในที่นี้ จะแสดงโอทาตกสิณ | |
| 19,0018,012,คือสีขาวพอเป็นตัวอย่าง. | |
| 19,0018,013,สาธุชนผู้เจริญกสิณชนิดนี้ พึงขดไม่ให้เป็นวงกลม กว้างโดย | |
| 19,0018,014,ศูนย์ไส้สัก ๑๖ นิ้ว หรือราวนั้น พอตาจับได้ถนัด อย่าให้เล็กเกิน | |
| 19,0018,015,ไปจนนัยน์ตาจับเอาอื่นด้วย หรือใหญ่เกิดไปจนนัยน์ตาจับไม่ทั่ววง. | |
| 19,0018,016,เอาผ้าขาวอันบริสุทธิ์หุ้ม หรือเอาดอกไม้ขาวจัดในภาชนะอันกว้าง | |
| 19,0018,017,โดยศูนย์ไส้ได้ราวเท่านั้นก็ได้ แล้วเอาวางห่างจากที่นั่งสัก ๒ ศอกคืบ | |
| 19,0018,018,หรือราวนั้น พอเพ่งดูถนัด อย่าให้ชิดเกินไป หรือห่างเกินไป จน | |
| 19,0018,019,นัยน์ตาจับไม่ถนัด และพึงนั่งเพ่งดู โดยอาการตามถนัด ตากำหนด | |
| 19,0018,020,"จำกสิณนั้น ใจนึกถึงสีว่า <B>""โอทาตํ ๆ""</B> แปลว่าขาว ๆ คุมนัยน์ตา" | |
| 19,0018,021,อันแลเห็น กับใจอันนึกให้อยู่ที่กสิณพร้อมกัน. กิริยาที่ทำเรียกว่า | |
| 19,0018,022,"บริกรรม ดวงกสิณเรียกว่าบริกรรมนิมิต กิริยาที่นึกว่า <B>""โอทาตํ ๆ""</B>" | |