|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
19,0033,001,ประพฤติไปตามวิตก ๑ รวมเป็นจริต ๖ ฉะนี้.
|
|
19,0033,002,ก็คนที่มีจิตมักโอ่โถงภาคพูม รักใคร่ในความสวยความงาม
|
|
19,0033,003,สันดานมากไปด้วยความกำหนัดยินดี ในรูป เสียง กลิ่น รส เครื่องสัมผัส
|
|
19,0033,004,ที่เป็นอิฏฐารมณ์ ให้เกิดความสุขแก่กายและใจได้ จัดเป็นราคจริต
|
|
19,0033,005,มีราคะเป็นเครื่องประพฤติเป็นปกติของตัว. คนมีจิตมักฉุนเฉียวโกรธ
|
|
19,0033,006,เคืองง่าย ๆ สันดานหนักไปในโทสะ มักก่อนทุกข์โทมนัสให้แก่ผู้อื่น
|
|
19,0033,007,จัดเป็นโทสจริต มีโทสะเป็นเครื่องประพฤติเป็นปกติของตัว. คนที่มีจิต
|
|
19,0033,008,มักลืมหลง สติไม่มั่นคง พูดจาก็มักพลั้งพลาด ถูกบ้างผิดบ้าง จัดเป็น
|
|
19,0033,009,โมหจริต มีโมหะเป็นเครื่องประพฤติเป็นปกติของตัว. คนที่มีสันดาน
|
|
19,0033,010,มักเชื่อง่าย ๆ ในถ้อยคำวาจาที่กล่าวดีและชั่ว เป็นบุญและเป็นบาป
|
|
19,0033,011,เป็นต้น จัดเป็นสัทธาจริต มีศรัทธาเป็นเครื่องประพฤติเป็นปกติ
|
|
19,0033,012,ของตัว. คนที่มีปัญญาเฉียบแหลมว่องไว ได้ยินได้ฟังสิ่งใดมักจำได้
|
|
19,0033,013,และรู้แจ้งแทงตลอดไปโดยเร็ว จัดเป็นพุทธิจริต มีความรู้เป็นเครื่อง
|
|
19,0033,014,ประพฤติเป็นปกติของตัว. คนที่มีสันดานมักคิด ตรึกครองไปไม่ใคร่
|
|
19,0033,015,จะแน่ลงได้ไม่ใคร่จะรู้แจ้งแทงตลอดไปได้ จัดเป็นวิตกจริต มีวิตก
|
|
19,0033,016,เป็นเครื่องประพฤติเป็นปกติของตัว.
|
|
19,0033,017,ก็คนที่เป็นราคจริตนั้น ควรเจริญกัมมัฏฐาน ๑๑ ประการ คือ
|
|
19,0033,018,อสุภ ๑๐ กายคตาสติ ๑ เพราะกัมมัฏฐานเหล่านี้เป็นที่สบายของคน
|
|
19,0033,019,ที่เป็นราคจริตนั้น. คนที่เป็นโทสจริตนั้น ควรเจริญกัมมัฏฐาน ๘
|
|
19,0033,020,ประการ คือวรรณกสิณ ๔ กับพรหมวิหาร ๔ วรรณกสิณ ๔ นั้น คือ
|
|
19,0033,021,นีลกสิณ ปีตกสิณ โลหิตกสิณ โอทาตกสิณ. พรหมวิหาร ๔ นั้น คือ
|
|
|