|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
23,0015,001,๒๗. ปฏิกจฺเจว ตํ กยิรา ยํ ชญฺญา หิตมตฺตโน. [ ๕๕ ]
|
|
23,0015,002,รู้ว่าการใดเป็นประโยชน์แก่ตน พึงรีบทำการนั้นเทียว.
|
|
23,0015,003,( ของเขมเทวบุตร ใน สํ. ส. เป็นพุทธภาษิต ใน ขุ. ธ. )
|
|
23,0015,004,มีอะไรบ้างที่จัดว่ามีประโยชน์ทางคดีโลกที่ปราชญ์ไม่คัดค้านจงนำ
|
|
23,0015,005,มาแสดง. ต่อไปควรชักประโยชน์ทางธรรม คือ ประโยชน์ชาตินี้
|
|
23,0015,006,ประโยชน์ชาติหน้า ประโยชน์อย่างยิ่ง คือ นิพพาน มาแสดงพร้อมด้วย
|
|
23,0015,007,อธิบาย. ทำไมถึงให้รีบทำ เพราะสิ่งที่เป็นประโยชน์มักไม่ค่อยจะทำ
|
|
23,0015,008,หรือไม่ทำเสียทีเดียว ไม่ผิดแจวเรือทวนน้ำ สิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์แก่
|
|
23,0015,009,ตนมักทำ และรีบเสียทำจริง ๆ ไม่ผิดแจวเรือตามน้ำ. และเพราะสิ่ง
|
|
23,0015,010,เป็นประโยชน์ทำยาก สิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ทำง่าย. ชักพระพุทธภาษิต
|
|
23,0015,011,ในกระทู้ ๒๒-๒๓ แต่คำไทย หรือทั้งบาลีเป็นที่อ้าง. เพราะฉะนั้น
|
|
23,0015,012,สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จึงตรัสว่า รู้ว่าการใดเป็นประโยชน์แก่ตน
|
|
23,0015,013,พึงรีบทำการนั้นเทียว ดังนี้.
|
|
23,0015,014,๒๘. ยิรา เจ กยิราเถนํ. [ ๕๖ ]
|
|
23,0015,015,ถ้าจะทำก็พึงทำการนั้น (จริง ๆ).
|
|
23,0015,016,นี้ไม่ใช่ทรงสอนให้ทำอย่างเข้มงวด จนไม่มีเวลาพักผ่อนให้
|
|
23,0015,017,ตั้งใจทำจริง อย่าทิ้งเสีย. นี้ต้องประกอบด้วยธรรม ๓ ประการ คือ
|
|
23,0015,018,วิริยะ ขันติ มัตตัญญุตา ถึงจะทำได้จริง ๆ ไม่ยิ่งไม่หย่อนไม่ขยาดอุปสรรค
|
|
23,0015,019,ในระหว่าง ๆ พุทธภาษิตนี้ใช้ได้ทั้งโลกธรรม ทั้งคฤหัสถ์ และ
|
|
23,0015,020,บรรพชิต. คือ ทำกิจการหาเลี้ยงชีพอย่างใดอย่างหนึ่ง ที่เป็นปริสุทธา-
|
|
|