dhamma-scholar-book / 25 /250018.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
raw
history blame
3.48 kB
Book,Page,LineNumber,Text
25,0018,001,จะยกไว้กล่าวในตอนหลังซึ่งว่าด้วยลัทธิและประเพณีต่อไป. เรื่อง
25,0018,002,ประชาชนในอินเดียก่อนพุทธกาลโดยย่อมีข้อความดั่งกล่าวมาฉะนี้.
25,0018,003,(๒) อาชีพ และ วิเทศคมนาคม
25,0018,004,อาชีพ
25,0018,005,พวกอนารยะอันมีอยู่ในอินเดียยุคดึกดำบรรพ์ ก่อนหน้าพวก
25,0018,006,ดราวิเดียนและอริยกะนั้น ได้ยังชีพให้เป็นไปอย่างง่าย ๆ โดยไม่ต้อง
25,0018,007,นุ่งห่มปกปิดร่างกาย หรือปกปิดแต่น้อยที่สุด ด้วยของที่หาได้ง่าย ๆ
25,0018,008,หาเนื้อในป่า หาปลาในน้ำ หาผลไม้และรากไม้หรือส่วนใดส่วนหนึ่ง
25,0018,009,ของพฤกษชาติมาบริโภคทั้งดิบ ๆ หรือทำให้สุกด้วยวิธีง่าย ๆ เช่น
25,0018,010,เผาไฟเป็นต้น. ที่พำนักอาศัย ก็ได้ใช้ต้นไม้หรือถ้ำและที่อื่น ๆ ซึ่ง
25,0018,011,"จะหาได้ง่าย ๆ ตามธรรมชาติ, การเยียวยาบำบัดโรค ก็ไม่มีอะไร"
25,0018,012,มากไปกว่าต้นไม้ใบหญ้าและการอดทนด้วยน้ำใจอันเข้มแข็ง อย่างที่
25,0018,013,สัตว์ทั่วไปย่อมรู้จักใช้รักษาตนเอง ตามที่สัญชาตญาณของตน และ
25,0018,014,ธรรมชาติบังคับให้รุ้สึกเช่นนั้น. เมื่อเกิดความเจ็บไข้ระบาดขึ้น ก็
25,0018,015,ยกพวกหนี ทิ้งพวกพ้องที่เจ็บป่วยไว้ตามยถากรรม. มนุษย์พวกนี้
25,0018,016,ยังไม่มีการฝีมือ การแลกเปลี่ยน การกสิกรรม และการงานอื่น
25,0018,017,"ซึ่งเป็นศิลปวิทยาการของพวกที่เจริญแล้ว, เมื่อเพ่งถึงอาชีพของคน"
25,0018,018,พวกนี้ ก็พบแต่เพียงว่า มีการหากินอย่างง่าย ๆ คือ แสวงหาจากสิ่งที่
25,0018,019,เกิดเองตามธรรมชาติเท่านั้น.
25,0018,020,ต่อมา ในยุคพวกดราวิเดียนเข้าอาศัยเป็นปึกแผ่นอยู่ในอินเดีย