dhamma-scholar-book / 26 /260014.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
raw
history blame
2.64 kB
Book,Page,LineNumber,Text
26,0014,001,สำคัญว่าน้ำปานะเป็นอกัปปิยะ แล้วดื่มน้ำนั้น หรือเวลาเช้าก่อนเที่ยง
26,0014,002,สำคัญว่าบ่ายแล้ว และฉันของเคี้ยวของฉันที่เป็นอาหารเป็นต้น.
26,0014,003,๖. ต้องด้วยลืมสติ เช่นนอนในที่มุงที่บังอันเดียวกันกับอนุป-
26,0014,004,สัมบันครบ ๓ ราตรีแล้ว ครั้นคืนที่ ๔ ลืมไป นอนต่อไปอีก หรือ
26,0014,005,ลืม อยู่ปราศจากไตรจีวรตลอดคืน หรือเก็บเภสัช ๕ ที่รับประเคนแล้ว
26,0014,006,ให้เกิน ๗ วันไป หรือไม่วิกัปอธิษฐานอติเรกจีวรให้เกิน ๑๐ วันเป็นต้น.
26,0014,007,สมุฏฐาน คือ ที่เกิดแห่งอาบัติ
26,0014,008,ที่เกิดแห่งอาบัติ ในสิกขาบททั้งปวงมี ๖ คือ :-
26,0014,009,๑. เกิดด้วยกาย.
26,0014,010,๒. เกิดด้วยวาจา.
26,0014,011,๓. เกิดด้วยกายวาจา.
26,0014,012,๔. เกิดด้วยกายจิต.
26,0014,013,๕. เกิดด้วยวาจาจิต.
26,0014,014,๖. เกิดด้วยกายวาจาจิต.
26,0014,015,กายอย่างเดียวหรือวาจาอย่างเดียว เป็นสมุฏฐานอันหนึ่ง ชื่อว่า
26,0014,016,เอกงฺคิก คือสมุฏฐานอันเดียว.
26,0014,017,กายกับวาจาหรือกายกับจิต เป็นสมุฏฐานอันหนึ่ง ชื่อว่า ทฺวงฺคิก
26,0014,018,คือสมุฏฐานมีองค์ ๒.
26,0014,019,ทั้งกายทั้งวาจาทั้งจิต เป็นสมุฏฐานอันหนึ่ง ชื่อว่า ติวงฺคิก
26,0014,020,คือสมุฏฐานมีองค์ ๓.