| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 26,0017,001,"๒. ทวารเบา, ๓. ช่องปาก. ชายเป็นมนุษย์ เป็นดิรัจฉานมีทวาร ๒" | |
| 26,0017,002,"คือ ทวารหนัก, ช่องปาก." | |
| 26,0017,003,"สัตว์ดิรัจฉานนั้น ได้แก่สุนัข, แมว, วัว, ความ, ไก่ กา," | |
| 26,0017,004,"นกพิราบ, งูเหลือม, งูเรือน, ปลา, เต่า, เป็นต้น." | |
| 26,0017,005,ต่อมปม ที่งอกในองค์กำเนิดที่ยังรู้สัมผัสอยู่ ให้เข้าไปในทวาร | |
| 26,0017,006,มรรคดังกล่าวแล้ว แม้ทวารนั้นมีหนังและเนื้อเลิกไปหมด แต่สัณฐาน | |
| 26,0017,007,แห่งนิมิตรยังปรากฏอยู่ ทั้งจิตคิดว่าจะเสพมีอยู่ ก็เป็นปาราชิกเหมือนกัน. | |
| 26,0017,008,๒. วัตถุแห่งถุลลัจจัย | |
| 26,0017,009,๑. ทวารมรรคนั้นเลิกไปหมดแล้ว แม้แต่สัณฐานแห่งนิมิตก็ | |
| 26,0017,010,ไม่เหลือ ภิกษุพยายามในที่เช่นนั้น สังเขปว่าเป็นแผล. | |
| 26,0017,011,"๒. ช่องตา, ช่องจมูก, ช่องหู, และฝักแห่งหัวไส้. นิมิตและ" | |
| 26,0017,012,บาดแผลที่ถูกศัสตราวุธของมนุษย์. | |
| 26,0017,013,๓. ฝักแห่งหัวไส้และคลองจมูกแห่งสัตว์ดิรัจฉานที่ใหญ่ เช่น | |
| 26,0017,014,"ช้าง, ม้า." | |
| 26,0017,015,๔. นิมิตแห่งคนตาย อันสัตว์กัดเสียกึ่งหนึ่งแล้ว ยังไม่ขึ้นพอง. | |
| 26,0017,016,๕. ลิ้นหรือฟันของมนุษย์ และสัตว์ดิรัจฉานที่ใหญ่ อันออก | |
| 26,0017,017,มานนอกริมฝีปาก เหล่านี้เป็นวัตถุแห่งถุลลัจจัย. | |
| 26,0017,018,<B>๓. วัตถุแห่งทุกกฎ</B> | |
| 26,0017,019,"๑. ช่องตา, ๒. ช่องหู, แผลในกายสัตว์ดิรัจฉาน, ๓. นิมิตที่" | |
| 26,0017,020,"เล็กแห่งสัตว์ที่เล็ก, เช่น งู, ปลา, เป็นต้น ไม่พอประมาณองค์กำเนิด" | |