|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
27,0013,001,กัณฑ์ที่ ๓
|
|
27,0013,002,สิกขาบท
|
|
27,0013,003,พระบัญญัติเรียกว่าสิกขาบทมี ๒ คือ :-
|
|
27,0013,004,๑. พุทธอาณา ได้แก่อาทิพรหมจริยกาสิกขา มาในพระ-
|
|
27,0013,005,ปาติโมกข์.
|
|
27,0013,006,๒. อภิสมาจาริกา คือขนบธรรมเนียมที่ภิกษุควรประพฤติ มา
|
|
27,0013,007,นอกพระปาติโมกข์.
|
|
27,0013,008,สิกขาบทมาในพระปาติโมกข์
|
|
27,0013,009,ท่านแสดงไว้ ๒ นัย คือ :-
|
|
27,0013,010,๑. ตามบาลีพระสูตร มี ๑๕๐ สิกขาบท คือ ปาราชิก ๔
|
|
27,0013,011,สังฆาทิเสส ๑๓ นิสสัคคิยปาจิตตีย์ ๓๐ สุทธิกปาจิตตีย์ ๙๒ ปาฏิ-
|
|
27,0013,012,เทสนียะ ๔ อธิกรณสมถะ ๗.
|
|
27,0013,013,๒. แต่ในพระปาติโมกข์ที่สวดกันอยู่ และในคัมภีร์วิภังค์แห่ง
|
|
27,0013,014,สิกขาบท แสดงว่ามี ๒๒๗ สิกขาบท คือเติมอนิยต ๒ เสขิยวัตต์ ๗๕.
|
|
27,0013,015,การปรับอาบัติ ๒
|
|
27,0013,016,๑. โดยตรง ๔ ได้แก่ ปาราชิก สังฆาทิเสส ปาจิตตีย์ [ อัน
|
|
27,0013,017,ต่างโดยนิสสัคคิยะ สุทธิกะ ] และปาฏิเทสนียะ.
|
|
27,0013,018,๒. โดยอ้อม ๓ ได้แก่ ถุลลัจจัย ทุกกฏ ทุพภาสิต ทั้ง ๓ นี้
|
|
27,0013,019,ล้วนเข้าในลักษณะที่ลดโทษมาจากอาบัติที่ปรับโดยตรง คือ :-
|
|
27,0013,020,๑) ถุลลัจจัย ลดลงมาจาก ปาราชิก และสังฆาทิเสส.
|
|
|
