dhamma-scholar-book / 27 /270016.csv
uisp's picture
init upload
c5b6280
raw
history blame
2.85 kB
Book,Page,LineNumber,Text
27,0016,001,๓. ภิกษุยอมให้บุรุษอื่นเสพเมถุนในทวารหนัก จะถูกข่มขืน
27,0016,002,หรือลักหลับและตื่นรู้ตัวขึ้น แต่ยินดี ต้องอาบัติปาราชิกเหมือนกัน.
27,0016,003,๔. ในวินีตวัตถุแห่งสิกขาบทนี้แสดงว่า ภิกษุหลังอ่อนปรารถนา
27,0016,004,จะเสพเมถุน ก้มลงอมองค์กำเนิด หรือมีองค์กำนิดยาวสอดเข้า
27,0016,005,ไปในทวารหนัก ย่อมต้องอาบัติปาราชิกเหมือนกัน.
27,0016,006,บุพพประโยค
27,0016,007,๑. ทวารที่เป็นวัตถุแห่งอาบัติปาราชิกนั้น ของมนุษย์หรือของ
27,0016,008,สัตว์ที่ตายแล้ว แหว่งเว้าไปมาก ไม่ให้สำเร็จกิจเต็มที่ และองค์
27,0016,009,กำเนิดของบุรุษ เป็นวัตถุแห่งอาบัติถุลลัจจัย.
27,0016,010,๒. อวัยวะนอกนี้ก็ดี วัตถุอันไม่มีวิญญาณ เช่นตุ๊กตาก็ดี เป็น
27,0016,011,วัตถุแห่งอาบัติทุกกฏ.
27,0016,012,อนาบัติ
27,0016,013,อาบัติในสิกขาบทนี้ เป็นสจิตตกะ ไม่เป็นอาบัติแก่ภิกษุ ๒
27,0016,014,ประเภท คือ :-
27,0016,015,๑. ภิกษุที่ถูกลักหลัง ไม่รู้ตัว.
27,0016,016,๒. ภิกษุผู้ถูกข่มขืน ไม่ยินดี.
27,0016,017,และภิกษุอีก ๔ ประเภท คือ :-
27,0016,018,๑. ภิกษุเป็นบ้าคลั่ง จนถึงไม่มีสติสัมปชัญญะ.
27,0016,019,๒. ภิกษุผู้เพ้อ ถึงกับไม่รู้สึก.
27,0016,020,๓. ภิกษุกระสับกระส่ายเพราะเวทนากล้า ถึงกับไม่มีสติ.
27,0016,021,๔. ภิกษุผู้ก่อเหตุให้ทรงบัญญัติสิกขาบทขึ้น ที่เรียกว่า อาทิ-